.Ανάδειξη και οικειοποίηση

Οι αντιδράσεις που προκάλεσε η ομιλία του υφ. Παιδείας Θεοδόση Πελεγρίνη στη Βουλή, για την «Ημέρα Εθνικής Μνήμης για την καταστροφή του Μικρασιατικού Ελληνισμού», έφεραν με τη σειρά τους και τη διευκρινιστική του δήλωση: «Εξ αφορμής κακόβουλων δημοσιευμάτων, στα οποία διαστρεβλώθηκε η αναφορά μου στον εβραϊκό λαό κατά την ομιλία μου στην ολομέλεια της Βουλής στις 15 Σεπτεμβρίου 2016, δηλώνω κατηγορηματικά ότι στη συγκεκριμένη περικοπή της ομιλίας μου, εξέφρασα τον σεβασμό και τη συμπάθειά μου προς τον εβραϊκό λαό για τις διώξεις που υπέστη από τους ναζί, όπως κάθε αμερόληπτος αναγνώστης μπορεί να διαπιστώσει αν ανατρέξει στο ίδιο το κείμενό μου.

»Η εκ παραδρομής χρήση της λέξης “οικειοποίηση”, αντί της λέξης “ανάδειξη”, δεν αλλοιώνει το νόημα των όσων υποστήριξα από το βήμα της Βουλής».

Εχουμε συνηθίσει στελέχη αυτής της κυβέρνησης να δηλώνουν ένα πράγμα τη μία ημέρα, να προκαλούνται αντιδράσεις και την επομένη να ανασκευάζουν προσπαθώντας να βγάλουν τρελό όλο τον κόσμο – και κακόβουλο επίσης. Την αρχή την είχε κάνει, θυμίζω, ο κ. Βαρουφάκης.

Τι συνέβη εν προκειμένω; Μιλώντας στο Kοινοβούλιο, ο κ. Πελεγρίνης, διαβλέποντας ένα μέλλον «που χάσκει έτοιμο να μας καταπιεί», παρότρυνε να «λάβουμε τα μέτρα μας», αντλώντας από το «παράδειγμα του εβραϊκού λαού».

Οι Εβραίοι, συνέχισε ο υφυπουργός, «πέτυχαν να ταυτίσουν το Ολοκαύτωμα προς την τραγική μοίρα του έθνους των (...) Με υπομονή και επιμονή εξασφάλισαν την οικειοποίηση του Ολοκαυτώματος, έτσι ώστε να διεκδικήσουν τη δικαίωσή τους. Με ανάλογο τρόπο, ίσως, θα μπορούσαμε, κι εμείς, να οικειοποιηθούμε την καταστροφή, σταθερό παρακολούθημα της Ιστορίας του ελληνισμού».

Στο στόχαστρο βρέθηκε, βέβαια, η ατυχής χρήση της λέξης «οικειοποίηση». Σαν οι Εβραίοι να οικειοποιήθηκαν κάτι ξένο – σα να μη συνέβησαν, δηλαδή, τα 6 εκατομμύρια νεκροί.

Σαφώς και δεν προκύπτει από τα συμφραζόμενα ότι ο υπουργός ανήκει στους αρνητές του Ολοκαυτώματος· το λεκτικό ατόπημα, όμως, τον εκθέτει. Είναι καθηγητής φιλοσοφίας και υφυπουργός Παιδείας. Αλλά ας μην είμαστε κακόβουλοι και ας δεχθούμε ότι η λέξη «οικειοποίηση» χρησιμοποιήθηκε εκ παραδρομής. Η σωστή λέξη, σύμφωνα με τη διευκρινιστική του δήλωση, είναι λοιπόν η «ανάδειξη» – εν προκειμένω της Μικρασιατικής Καταστροφής. Το ζήτημα της «ανάδειξης» μου θύμισε τη θεωρία της «βιομηχανίας του Ολοκαυτώματος», τίτλος βιβλίου του Αμερικανοεβραίου ιστορικού Νόρμαν Φίνκελσταϊν.

Σε αυτό, ο Φίνκελσταϊν, γιος επιζησάντων του Ολοκαυτώματος, στηλίτευε την εμπορευματοποίηση του συλλογικού πόνου, με ταινίες, μνημεία κτλ.

Προσωπικά, θεωρώ πως μπροστά στην αδιανόητη φρίκη του Αουσβιτς, η όποια «βιομηχανοποίηση» είναι μια υποσημείωση, αλλά, τέλος πάντων, έχει τη βαρύτητά του να είσαι ιστορικός εβραϊκής καταγωγής, με γονείς που πέρασαν από τα στρατόπεδα εξόντωσης, και να έχεις το θάρρος να εκφράσεις μια τέτοια άποψη.

Αφήστε που ο Φίνκελσταϊν θα έβγαζε φλύκταινες μπροστά στην πρόταση περί «ανάδειξης»: να προβούμε, δηλαδή, και εμείς σε μια «βιομηχανία της Μικρασιατικής Καταστροφής» –και όλων των καταστροφών που μας έχουν βρει ως έθνος– για να κερδίσουμε τι άραγε; Περισσότερη διαστρέβλωση ακόμα; Διαφήμιση;

Δεν  χρειαζόμαστε  «βιομηχανία» ούτε «ανάδειξη». Γνώση  της Ιστορίας χρειαζόμαστε,  σοβαρή και συστηματική έρευνα δίχως  αγιοποιήσεις  και  δαιμονοποιήσεις. Με σκεπτικά όμως, όπως αυτό του υφυπουργού  Παιδείας, όντως  «το μέλλον χάσκει μπροστά μας, έτοιμο να μας καταπιεί»...

 ΗΛΙΑΣ ΜΑΓΚΛΙΝΗΣ

.Ήταν η Ανάπτυξη, Ηλίθιε…

Ο Τσίπρας μέχρι πρόσφατα έλεγε πάσης φύσεως ψέματα. Και *μόνον*ψέματα. Τα πιο επικίνδυνα όμως, αφορούσαν τις υποσχέσεις του. Το τι *ΘΑ* κάνει! Τώρα τέλειωσαν τα ψέματα σε σχέση με το μέλλον. Δεν υπάρχει μέλλον για τον ίδιο. Στην ομιλία του ΔΕΝ υπήρχαν πια υποσχέσεις για το τι ΘΑ κάνει… 

Δεν «δούλεψε» όπως το είχε σχεδιάσει, ούτε *η «απάτη»* με το χτύπημα της διαπλοκής. Αντί για «λυτρωτής» του λαού από τα νύχια της διαπλοκής, μας βγήκε ο …*μεγάλος «λογοκριτής»*, ο φορέας του «μαύρου» στην ενημέρωση. *Κάτι σαν… Ερντογάν*, ένα πράγμα (όπως ήδη τον παρομοιάζει ο διεθνής τύπος)! Και οι δύο δημ... περισσότερα »

.Το τέλος της εποχής των μνημονίων

Δεν ξέρω πότε οι ιστορικοί του μέλλοντός μας θα καταγράψουν την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια. Πάντα με την προϋπόθεση ότι έχουμε κάποιο μέλλον ως χώρα, με το οποίο θα αξίζει τον κόπο να ασχοληθούν κάποιοι ιστορικοί. Ποια ημέρα ποίου χρόνου η Ελλάδα θα μπορέσει και πάλι να λειτουργήσει ως κανονική χώρα στο παγκόσμιο οικονομικό στερέωμα; 

Αυτά ας τα αφήσουμε για τις αστρολογικές προβλέψεις των οικονομολόγων και για τις ικανότητες των πολιτικών. Εκείνο, αντιθέτως, που ενδιαφέρει είναι ο τρόπος με τον οποίον επηρέασε η εποχή των μνημονίων την ελληνική κοινωνία, οι νοοτροπίες που καλλιέργησε και η συλλογική συμπεριφορά που επέβαλε. Και πώς όλα αυτά βρήκαν την αντανάκλασή τους στην πολιτική σκηνή.

Εποχή των ψευδαισθήσεων; Εποχή της συλλογικής αυταπάτης; Τουλάχιστον για τα μεσαία στρώματα, τα μεγάλα θύματα της κατάρρευσης, η εποχή των μνημονίων υπήρξε εποχή των ψευδαισθήσεων και της αυταπάτης. Η όλη υπόθεση αντιμετωπίσθηκε με σχεδόν θεολογικούς όρους. 

Μια μέρα θα ξυπνήσουμε και όλα θα είναι όπως πριν. «Και εγένετο φως». Στο τελευταίο του μυθιστόρημα, με τον τίτλο «Off Shore», ο Πέτρος Μάρκαρης περιγράφει πολύ καλά αυτήν τη νοοτροπία. Θα σε παίρνουν από την τράπεζα τρεις η ώρα το απόγευμα για να σου χαρίζουν πιστωτικές, τα Gucci θα χαϊδεύουν τα ωραία δαχτυλάκια της συζύγου, τα τετραγωνικά των διαμερισμάτων θα μεγαλώνουν από τη μια μέρα στην άλλη.

 Αν θυμάστε, όταν πρωτομπήκαμε στην εποχή των μνημονίων, επί πρίγκιπος Γεωργίου του Μικρού, μας διαβεβαίωναν πως οι περιορισμοί δεν θα κρατούσαν πάνω από ένα χρόνο. Ηταν και το μεγάλο πολιτικό λάθος του Αντώνη Σαμαρά: μιλούσε για success story, αγνοώντας ότι το κοινό του το μετέφραζε σε αυτόματη επαναφορά στην προ του 2009 εποχή. Με αποτέλεσμα ακόμη και νεοδημοκράτες να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ.

Και πέρασαν τα χρόνια και τα μνημόνια, και οι αυταπάτες παρέμεναν ακόμη ζωντανές. Η ευθύνη των ελίτ είναι μεγάλες, αφού φρόντισαν να διαμορφώσουν μια πολιτική σκηνή όπου οι αυταπάτες και οι ψευδαισθήσεις πρωταγωνιστούσαν. Πόσο ευθύνονται για τη στατιστική που αποδεικνύει ότι το 70% πιστεύει ότι η κρίση και τα μνημόνια είναι αποτέλεσμα συνωμοσίας σκοτεινών κέντρων; Θα μου πείτε κανείς δεν έχασε ποτέ κολακεύοντας τις ψευδαισθήσεις είτε του συντρόφου του, είτε των παιδιών του, είτε του εαυτού του. Αρκεί να μην τον πάρουν είδηση. Μέχρι και ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να γίνει κυβέρνηση και να απειλεί την Ευρώπη ότι μετά απ’ αυτόν η Ελλάδα κινδυνεύει να πέσει στα χέρια της Χρυσής Αυγής, το αγροίκον της οποίας πολλοί υπουργοί του προσπαθούν να ανταγωνιστούν. Θεωρούν δεδομένο πως η ελληνική κοινωνία μπορεί να συνεχίσει να ζει αενάως αναμασώντας τις ψευδαισθήσεις της.

Απ’ αυτήν την άποψη η παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ σηματοδοτεί το τέλος της εποχής των μνημονίων. Το τέλος των ψευδαισθήσεων και της αυταπάτης. Θα μπορούσε κάποιος να του προσάψει ότι θεωρεί το εκλογικό σώμα ωριμότερο πολιτικά από όσο είναι στην πραγματικότητα. Ισως είναι η δική του αυταπάτη. Δεν πειράζει. Επειδή είμαι παιδί του Διαφωτισμού, έστω παραπαίδι, πιστεύω ότι αν κάποιος αποδείξει ότι παίρνει στα σοβαρά τον συνομιλητή του, την ελληνική κοινωνία στην περίπτωση, θα τον αναγκάσει να σοβαρευτεί κι αυτός

.  ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

.Σκάνδαλο Αττικής: Το τελειωτικό χτύπημα...

Μίλησε κανείς για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου που δεν... πολυήταν και σκάνδαλο; Μίλησε κανείς για την υπόθεση Ζαχόπουλου που στο κάτω – κάτω ήταν μια προσωπική υπόθεση; Όχι, κανείς δε μίλησε. Η κυβέρνηση Καραμανλή έπεσε κυρίως από αυτά τα σκάνδαλα ή την σκανδαλολογία, αν και θα έπρεπε να πέσει για τα λάθη που έκανε.

Όμως, τα Media της εποχής έπαιξαν το ρόλο τους. Έπρεπε να έρθει στην εξουσία ο Γ. Παπανδρέου. Το ΠΑΣΟΚ εκείνης της εποχής, που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ του σήμερα, έκανε τα πάντα να συκοφαντήσει ανθρώπους και να τσακίσει υπολήψεις. Έκανε την τρίχα – τριχιά, έβγαζε τον κόσμο στους δρόμους, έκαιγε την Αθήνα. Η οικονομική κρίση και τα πρωτόγνωρα μνημόνια απλά ήταν το φιτίλι που χρειαζόταν η αριστερά για να βάλει φωτιά στη χώρα. Και να κάψει και τα ξερά και τα χλωρά. Ο Τσίπρας και η παρέα του πάτησαν πάνω στην αντισυστημική ψήφο σε συνδυασμό με το «ηθικό πλεονέκτημα» που μας πούλησε σε μεγάλες δόσεις η Αριστερά.

Η εξουσία ήρθε ως επακόλουθο καθώς ο κόσμος πίστεψε ότι θα «καθαρθεί» το πολιτικό τοπίο, θα φύγει το παλιό διαπλεκόμενο σύστημα, νέος αέρας θα φυσήξει στην Ελλάδα. Η επικοινωνιακή «επίθεση» του Τσίπρα πέρασε εύκολα, άλλωστε μεγάλη ευθύνη γι' αυτό έχουν και τα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα. Και το ΠΑΣΟΚ με τις μίζες του και η ΝΔ με κάτι κουμπάρους και παρακούμπαρους συνέβαλαν στο να εγκατασταθεί το «καθεστώς Τσίπρα» στην Ελλάδα.

Και ήρθε η Αριστερά. Σεινάμενη, κουνάμενη με το ηθικό της πλεονέκτημα ανά χείρας ήρθε να μας πουλήσει καθαρότητα, πατριωτισμό, αγωνία για τα λεφτά του κόσμου.

Όμως, το σύστημα Τσίπρα, με «νεκροθάφτη» τον Νίκο Παππά και ψάλτες τους Χρ. Σπίρτζη και Γ. Δραγασάκη, έχει αρχίσει να βλέπει τα ραδίκια ανάποδα. Έρχεται το τέλος τους, αφού πλέον ο κόσμος έχει καταλάβει με ποιους έχει να κάνει. Όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και του κουμπάρου του Καλογρίτσα, Πάνου Καμμένου, δίνει δάνεια πάνω από 70 εκατ, στον επιχειρηματία, τον αφήνει να πάρει μέρος στο διαγωνισμό για τις άδειες, του επιτρέπει να χρησιμοποιήσει τα βοσκοτόπια, σώνει και καλά θέλει να τον κάνει καναλάρχη, τότε τα ψωμιά της είναι πολύ λίγα.

Η Attica Bank είναι το τελειωτικό χτύπημα στο Μαξίμου και στον... εξαφανισμένο στη Νέα Υόρκη Νίκο Παππά που έστησε όλο αυτό το κόλπο. Αν και προκλητικός και από την Αμερική που βρίσκεται καλό θα είναι να το σκεφτεί και μαζί με τον πρωθυπουργό να μην πάρουν το αεροπλάνο της επιστροφής.

Είναι σίγουρο ότι πλέον οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες. Οι συμπτώσεις είναι πολλές αλλά «δένονται» μεταξύ τους. Για σκεφτείτε τι μας ήρθε στο μυαλό. Ο Καλογρίτσας, κολλητός με τον Π. Καμμένο (και με τον Σπίρτζη). Κολλητός στην παρέα και ο προφυλακισμένος για τους εκβιασμούς, Τάκης Μουσάς ο οποίος μάλιστα έχει ακόμη σύμβαση με την τράπεζα Αττικής αλλά δεν ξέρουμε αν πληρώνεται ακόμη. 

Μαζί στην παλιοπαρέα και ο μακαρίτης πλέον εκδότης της Ακρόπολης Τάκης Μαυρίκος. Και όλα τα κόλπα να γίνονται με την τράπεζα στη μέση. Πόσο ακόμη πίστευαν ότι θα το έκαναν; Ήρθε ο SSM, ήρθε ο... ανεξέλεγκτος Στουρνάρας και τώρα όλα βγαίνουν στο φως.

 Άλλοι στο χώμα... περιέργως, άλλοι στα κάγκελα, κι άλλοι να ετοιμάζονται. Το σίγουρο είναι, όπως γράψαμε πρόσφατα, ότι ο Καλογρίτσας είναι θέμα ημερών να εκπέσει από τον διαγωνισμό, ο Παππάς να μας αποχαιρετήσει και η κυβέρνηση να μετρήσει τις μέρες ή τις εβδομάδες που θα συνεχίσει να μας ταλαιπωρεί. Διότι δεν πάει άλλο. Περούκα στη Δημοκρατία δεν μπορεί να βάλουν αυτοί. Τιμητές της πατρίδας μας δεν μπορούν να γίνουν τα νεοαριστερά λαμόγια και οι κόκκινοι νταβατζήδες.

.Τινάζει στον αέρα την κυβέρνηση ο Κουρουμπλής

Νέα δεδομένα στην υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών δημιουργεί η δήλωση του υπουργού Εσωτερικών, Παν. Κουρουμπλή ο οποίος για το ζήτημα της δανειοδότησης Καλογρίτσα από την Attica Bank και για όλους όσους ανακήρυξαν τον επιχειρηματία υπερθεματιστή στον πρόσφατο διαγωνισμό είπε: «Να μας καταθέσει ο κ. Στουρνάρας, όλα τα στοιχεία. Τι έχει γίνει με την τράπεζα Αττικής, όλα αυτά τα χρόνια. Το απαιτούμε, ναι, το απαιτώ εγώ και με δημόσια τοποθέτηση. Ο κύριος αυτός, λοιπόν, ο οποίος αν αποδειχθεί ότι τα πράγματα είναι έτσι, θα πληρώσει τρία εκατομμύρια, που έχουν δοθεί ήδη και την πρώτη δόση και θα φύγει από το παιχνίδι, τέτοιες διασφαλίσεις έκανε αυτή η κυβέρνηση».

Ερωτ:«Αυτός και αυτοί, που τον ανακήρυξαν υπερθεματιστή, έχουν ευθύνη;»

«Βεβαίως, αν αποδειχθούν στοιχεία, βεβαίως, έχουν ευθύνη. Και ποινικές και πολιτικές. Ο κ. Παππάς αυτή τη στιγμή, δούλεψε πήρε πάνω του όλη την ευθύνη. Το Δημόσιο θα κερδίσει 246 εκατ;»

Ακριβώς αυτό που λέει ο Κουρουμπλής και το λένε πολλοί που «μισούν» τον κ. Παππά. Ότι κάποιοι θα πρέπει να διωχθούν και ποινικά και πολιτικά. Όλοι αυτοί που νομιμοποίησαν τον εγκληματικό αυτόν διαγωνισμό. Ακόμη κι αν αποπεμφθεί ο Καλογρίτσας και πάλι το θέμα με τις τηλεοπτικές άδειες είναι στον αέρα. 

Ούτε ο επόμενος υπερθεματιστής μπορεί να πάρει άδεια, δηλαδή να γίνει καναλάρχης ο Σαββίδης. Είναι έτσι δομημένος ο διαγωνισμός ώστε θα πέσει βροχή ενστάσεων από τα άλλα κανάλια που θα υποστηρίξουν ότι από την αρχή έπρεπε να αποκλειστεί ο Καλογρίτσας, επομένως οι ίδιοι θα μπορούσαν να πάρουν τη δεύτερη άδεια. Είναι δεδομένο δηλαδή ότι ο διαγωνισμός τινάζεται στον αέρα και μόνη διέξοδος για την κυβέρνηση είναι να τον τινάξει το Συμβούλιο Επικρατείας προκειμένου να αποφευχθεί η ξεφτίλα. 

Άλλωστε, μεγαλύτερη είναι ζημιά για τη μαφία του Μαξίμου να προχωρήσει από το να ακυρωθεί ο διαγωνισμός. Κι αυτό διότι αν ο Καλογρίτσας ή άλλος πάρει άδεια δεν θα αφήνουν σε χλωρό κλαρί την κυβέρνηση μερικές εκατοντάδες δημοσιογράφοι που θα κινδυνεύουν ή θα έχουν χάσει τη δουλειά τους. Εδώ μέσα σε 10 ημέρες Star και Alpha τίναξαν στον αέρα τον Καλογρίτσα με τα βοσκοτόπια και τη φοροδιαφυγή, σκεφτείτε τι έχει να γίνει με τον Μαρινάκη και τον Σαββίδη που έχουν πολλά σκοτεινά σημεία.

Επομένως, ο διαγωνισμός με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα ευτελιστεί καθώς κάθε μέρα θα δέχεται κι από ένα χτύπημα το ηθικό πλεονέκτημα της κυβέρνησης.

Ποιοι είναι αυτοί, όμως, που οδήγησαν τη χώρα στην ξεφτίλα κι έναν πρωθυπουργό να υπόσχεται ότι θα μειώσει τη φτώχεια δίνοντας και το τελευταίο ευρώ από τα 250 εκατ. που θα πάρει κάποτε.

ας τους πούμε με το όνομά τους.

Ο πρώτος είναι ο κ. Παππάς που πήρε πάνω του όλη την υπόθεση. Αυτός έστησε τον διαγωνισμό, αυτός θέλησε να βάλει από το παράθυρο τον Καλογρίτσα αλλά και άλλους υποψήφιους καναλάρχες. Αυτός καταπάτησε, κατ' εντολήν του σε διάφορους «υπεύθυνους», κάθε έννοια νομιμότητας. Καταπάτησε ακόμη και τον ίδιο το νόμο που αυτός έφερε στη Βουλή.

Ο κ. Λευτέρης Κρέτσος, γενικός γραμματέας ενημέρωσης. Ένας τύπος, παντελώς άσχετος με τα επικοινωνιακά, εργατολόγος είναι ο άνθρωπος και στρατολογήθηκε για να κάνει τη «βρόμικη» δουλειά. Βασικό εργαλείο του διαγωνισμού, θα πρέπει και γι' αυτόν να αναζητηθούν ποινικές και πολιτικές ευθύνες.

Η επιτροπή που διεξήγαγε τον διαγωνισμό και που υποτίθεται ότι ήλεγξε το πόθεν έσχες των καναλαρχών. Παντελώς άσχετοι, στημένοι από την ομάδα Παππά, πήραν την απόφαση να βάλουν το κεφάλι τους στον ντορβά. Γιατί άραγε; Με ποια ανταλλάγματα θα δεχθούν να γίνουν... Ιφιγένειες;

Ο κ. Χρ. Σπίρτζης και ο κ. Π. Καμμένος, κουμπάροι του κ. Καλογρίτσα. Να διερευνηθεί αν ευνοήθηκε ο κ. Καλογρίτσας με δάνεια ή με παραχώρηση δημόσιων έργων. Κι αν υπήρξαν πολιτικές παρεμβάσεις για να γίνει ο «κόκκινος» επιχειρηματίας καναλάρχης.

Βεβαίως, θα πρέπει να διερευνηθεί και όλος εκείνος ο δημοσιογραφικός εσμός, οι καρπαζοεισπράκτορες μέχρι πρόσφατα που προσκύνησαν επιχειρηματίες με σκοτεινό παρελθόν. Όλοι αυτοί που έκαναν τα πάντα, προσκύνησαν και τον Παππά, προκειμένου να πάρει άδεια το αφεντικό τους κι αυτοί να αρπάξουν κανένα ξεροκόμματο.

Τέλος, θα πρέπει οι πολιτικές ευθύνες (αν δεν υπάρχουν ποινικές) να προσωποποιηθούν. Ποιοι έδωσαν εντολές για να συμβούν όλα αυτά; Ποιοι επέτρεψαν να στηθεί ένα απίστευτο σκάνδαλο που δεν έχει προηγούμενο;