.Οι πολέμαρχοι

Ο Τζώνης είχε μπροστά του έναν χάρτη της Ελλάδας και συμβουλευόμενος τις πληροφορίες από το Διαδίκτυο προσπαθούσε να φτιάξει έναν αντίστοιχο χάρτη των μπλόκων των αγροτών. Ο Κατάλευκος δίπλα του τον βοηθούσε, μουρμουρίζοντας διάφορα ακατάληπτα ανάμεσα στα δόντια του:

- «Κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια... Κλείνουν τους δρόμους λες κι είναι δικοί τους... βαρέθηκα πια...».

- «Με τους αγρότες τα ‘χεις αρχηγέ;» τον ρώτησε ο Τζώνης. «Γιατί; Σκοπεύεις να φύγεις το Σαββατοκύριακο για κανέναν χειμερινό προορισμό;».

- «Οχι νεαρέ, εγώ δεν σκοπεύω να φύγω. Αλλοι όμως φεύγουν κι όχι για τουρισμό, αλλά για δουλειά. Και οι αγρότες τους εμποδίζουν...».

- «Ναι ναι, η χώρα βράζει από παραγωγική δραστηριότητα και οι αγρότες δεν την αφήνουν να ξεδιπλωθεί για να μας γεμίσει όλους με εισοδήματα...».

- «Κι αφού λοιπόν η οικονομία παραπαίει, ας της δώσουμε άλλη μια στο κεφάλι να τη στείλουμε στα τάρταρα. Ωραία, συγχαρητήρια».

- «Πες ότι στη βαράνε οι αγρότες επειδή πιέζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, αρχηγέ, και μη μου παριστάνεις τον ανήσυχο για την οικονομική δραστηριότητα και τις μεταφορές».

- «Σκασίλα μου για τον ΣΥΡΙΖΑ Τζώνη, απλώς είμαι πια μεγάλος και μπορώ να κρίνω. Οποια ανοησία έκανα το 1980, τη βρήκα μπροστά μου το 1995. Κι όποια έκανα το 2000, την ξαναβρίσκω το 2016. Φτάνει πια. Εχει πρόβλημα το Ασφαλιστικό; Να λυθεί τώρα και όπως πρέπει. Αλλιώς θα ξανάρθει το 2030».

- «Και σένα τι σε νοιάζει ρε αρχηγέ; Θα ‘χεις πεθάνει τότε».

- «Ωραία λογική, μπράβο νεαρέ. Να ζήσω εγώ αρχοντικά σήμερα κι ας μετατρέψω εσένα σε ζητιάνο στα σαράντα σου. Ετσι;».

- «Αμ δεν σ’ τα είπανε καλά. Ζητιάνος γίνεται κανείς όταν, αντί να σηκώσει το χέρι του και να ρίξει έναν φούσκο, διαλέγει να το απλώσει για να του ρίξουν κανένα ψίχουλο...».

- «Ναι ναι, αυτά τα αγωνιστικά και τα λογοτεχνικά μας φάγανε Τζώνη. Το μόνο που ξέρουμε είναι να υψώνουμε τη γροθιά, ο ένας εναντίον του άλλου. 

Ο ένας κλείνει τον δρόμο, ο άλλος κλείνει τα δικαστήρια, ο τρίτος δεν πληρώνει κι ας έχει, ο τέταρτος κατεβάζει τα ρολά στο Δημόσιο και τελικά είμαστε όλοι αγωνιστές και όλοι μαζί πάμε κατά διαόλου».

- «Α, μάλιστα. Οπότε να γυρίσουν οι αγρότες στα χωριά τους, οι δικηγόροι στα δικαστήρια και οι ναυτεργάτες στα καράβια τους και στο τέλος του μήνα να πάνε στο κρατικό ταμείο να ακουμπήσουν το 75% όσων βγάλανε, σωστά;».

- «Ν’ ανοίξουν τους δρόμους, να σταματήσουν τις απεργίες και, πριν πάνε στο ταμείο, να κάτσουν να κουβεντιάσουν. Να βρουν μια λύση όλοι μαζί».

- «Να κουβεντιάσουν με τον Αλέξη και τον Κατρούγκαλο; Χα!».

- «Με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό, ανεξαρτήτως πώς τους λένε».

- «Αρχηγέ, ψάχνεις για κορόιδα, έτσι; Ποιο στράτευμα παρέδωσε πρώτα τα όπλα και μετά έκατσε στο τραπέζι για διαπραγματεύσεις;».

- «Καλά, κάντε εσείς τους πολέμαρχους κι όταν ανατιναχτούμε όλοι μαζί, θα τα ξανασυζητήσουμε στον παράδεισο».

Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ
Προς κ. Νίκο Φίλη

Ο υπουργός Παιδείας, κύριος Νίκος Φίλης, επικοινώνησε μαζί μου για να μου πει, με ευγενικό τρόπο, ότι στη «γνώμη» της περασμένης Τετάρτης διαστρέβλωσα τις δηλώσεις του περί του αγροτικού. Διευκρίνισε ότι οι αναφορές του σε κρούσματα διαφθοράς στις επιδοτήσεις (πέτρες στα τρακτέρ με τα βαμβάκια κ.λπ.) αφορούσαν τις περασμένες δεκαετίες και όχι τους σημερινούς αγρότες, όπως φαινόταν στο δικό μου κείμενο. Ο κύριος υπουργός δεν ζήτησε επανόρθωση, εγώ πάντως υποχρεούμαι να αναφέρω τις ενστάσεις του. Oμως...

...αλήθεια, περιμένατε κύριε Φίλη ήθος και δημοσιογραφική αντικειμενικότητα από μένα; Eναν οδηγό ερπυστριοφόρου κατά της δημοκρατίας, έναν αναξιοπρεπή υπηρέτη της διαπλοκής, ένα καρακόλι των αφεντικών; Σωστά τα θυμάμαι; Δεν βαριέστε, καιρός φέρνει τα λάχανα των δημοψηφισμάτων, καιρός τα παραπούλια των μνημονίων. Απλώς, επιτρέψτε μου μια ανθρώπινη, μη πολιτική ευχή και μην τη χρεώσετε στα μέσα που εργάζομαι, είναι εντελώς δική μου: Τη στιγμή της μοιραίας πτώσης σας -σε όλους μας θα συμβεί κάποτε- σας εύχομαι να βρείτε μπροστά σας έναν αδίστακτο μισθοφόρο σαν εμένα, όχι έναν ανανεωτή αριστερό ωσάν την αρχοντιά σας.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ

.Για να βγούμε από την κρίση πρέπει...

Μόνο ένα κύμα σημαντικών, σταθερών και μεγάλων ξένων επενδύσεων θα μπορέσει να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Χρειαζόμαστε «πα­κτωλό» κεφαλαίων για να κατακτήσουμε υψηλούς ρυθμούς ΑΕΠ, πάνω από 4%. Ωστε να απορροφήσουμε τη ζημιά που προκάλεσαν η οικονομική κρίση και η έλλειψη κρίσης πολιτικών και πολιτών.

Θα το επιτύχουμε μόνον αν, επί πολλά χρόνια, γίνουν πολλές, μα πάρα πολλές, επενδύσεις. Κάτι που καμία χώρα δεν μπορεί να πετύχει αν δεν στηριχθεί από διεθνείς επιχειρηματικές επενδύσεις. Οι «Ελληνες επιχειρηματίες» θα ακολουθήσουν, όπως έκαναν πάντοτε, τους διεθνείς κεφαλαιούχους.

Για την αριστερίζουσα κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, η ανταπόκριση στη συγκεκριμένη πρόκληση είναι εξίσου δύσκολη υπόθεση με εκείνην που αντιμετώπισε το καλοκαίρι, όταν χρειάστηκε να ανακρούσει πρύμναν.

Αν βεβαίως πιστέψουμε τις διαβεβαιώσεις που παρέχουν τα κυβερνητικά στελέχη στους διεθνείς επενδυτές, η διάθεση υπάρχει. Αυτό όμως που σίγουρα απουσιάζει είναι η ικανότητα οργάνωσης του τελικού αποτελέσματος. Το κράτος είναι σε διάλυση, τα κομματικά στελέχη που τριγυρίζουν τους υπουργούς σπανίως διαθέτουν τις ικανότητες, η κομματική καχυποψία και το συμφέρον των «ομάδων» εμποδίζουν την ταχεία διεκπεραίωση όσων -και είναι ακόμη πολύ λίγες- ευκαιριών έχουν εμφανισθεί.

Το σημερινό επιτελείο έχει, ευτυχώς, ξεπεράσει την εποχή που ο κ. Λαφαζάνης πίστευε ότι θα φέρει ρωσικές επενδύσεις ή ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, που ταξίδευσε μέχρι την Κίνα θα γύριζε με τις βαλίτσες γεμάτες κεφάλαια!

Οχι μόνον ο ρωσικός σύνδεσμος δεν λειτούργησε, αλλά η Ρωσία του Πούτιν αντιμετωπίζει δεινή κατάσταση στα οικονομικά της με σοβαρότατες επιπτώσεις στον κοινωνικό ιστό, λόγω της ραγδαίας μείωσης των εισπράξεων από πετρέλαιο και αέριο, αλλά και των διεθνών εμπλοκών της μεγάλης αυτής χώρας.

Η Κίνα, αντιθέτως, τήρησε την υπόσχεσή της. Μόνον, όμως, επειδή ο κ. Πιτσιόρλας κατόρθωσε, με τις «πλάτες του πρωθυπουργού», να ολοκληρώσει την αρχική φάση πώλησης του ΟΛΠ. Βεβαίως, αυτοί που ελέγχουν πολιτικά το λιμάνι, συνεχίζουν να «απειλούν» την κυβέρνηση, βάζοντας όποιο εμπόδιο σκαρφίζονται στην ολοκλήρωση της παραγωγικής μετάλλαξης του πρώτου λιμανιού της χώρας.

Η οδός των αποκρατικοποιήσεων είναι η πρώτη και σίγουρη δίοδος εισόδου μεγάλων διεθνών επενδύσεων. Δεν χρειάζεται να εφεύρουμε τον τροχό. Ολα τα κράτη που χρειάστηκαν χρήματα για να δουλέψουν την οικονομία τους, έκαναν ακριβώς το ίδιο. Αρκεί να έχουμε κάτι άξιο λόγου και κερδοφόρο για να πουλήσει το κράτος. Ευτυχώς έχουμε!

Οσα όμως κερδίζει η κυβέρνηση με την ανάθεση της διαχείρισης του λιμανιού και των αεροδρομίων, τα χάνει επειδή προτάσσει τις κομματικές της ευαισθησίες έναντι του κρατικού συμφέροντος. Οι Καναδοί επενδυτές στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» είναι έξαλλοι με την «εντολή» που μετέτρεψε το αεροδρόμιο Αθηνών σε μικρομέτοχο της Τράπεζας Αττικής. 

Παρόμοια απορία προκάλεσε η αντίστοιχη δαπάνη της ΕΥΔΑΠ, το διοικητικό συμβούλιο της οποίας θα δυσκολευτεί να πείσει γιατί έπρεπε να διασωθεί η μικρή αυτή τράπεζα με δικά της χρήματα. Στις τράπεζες, μετά τις κομματικές απειλές εναντίον στελεχών, την εμπλοκή με την απομάκρυνση του διευθύνοντος στη μεγαλύτερη τράπεζα και τις πολιτικές εντολές δικαστικού «ελέγχου» δανείων (που ολοκληρώνεται χωρίς «κέρδος» για τους κομματικούς «εντολείς») διατηρείται καθεστώς αναμονής.

Τελικά, η καθυστέρηση της αξιολόγησης του μνημονίου και η αυταρχική παρουσία των στελεχών του Μαξίμου βλάπτουν εξίσου την ανάληψη νέων και μεγάλων επενδύσεων από ξένα κεφάλαια. Χωρίς αυτά, όμως, η όποια ανάκαμψη θα είναι ανεπαρκής σε έκταση και δειλή σε διάρκεια 

ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

.Διπλή καταιγίδα στον ορίζοντα

Μ​​ια τέλεια καταιγίδα διαγράφεται στον ορίζοντα, πάνω από την Ευρώπη και την Ελλάδα. Η ανεξέλεγκτη ροή προσφύγων και μεταναστών φέρνει στο τραπέζι σενάρια που μόνο «παλαβοί» αναλυτές, από εκείνους που έχουν την ευθύνη να σκέπτονται ανάποδα, θα μπορούσαν να σκεφθούν. Ας υποθέσουμε ότι η Συνθήκη Σένγκεν παύει να ισχύει προσωρινά και πως η Ευρώπη αποφασίζει ότι τα πραγματικά της σύνορα δεν βρίσκονται πλέον στην Ελλάδα. Οι ροές δεν θα σταματήσουν. Εκείνοι που γνωρίζουν καλά τι συμβαίνει προβλέπουν ότι, σε μια τέτοια περίπτωση, μπορεί να βρεθούν 500.000 άνθρωποι επί ελληνικού εδάφους χωρίς διέξοδο προς τη Βουλγαρία και τη FYROM. 

Καμία ελληνική κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να χειρισθεί το ζήτημα και, αναπόφευκτα, πολλές χιλιάδες προσφύγων/μεταναστών θα βρεθούν στα βόρεια σύνορά μας. Οσο καλά οργανωμένα και να είναι, κανείς Ευρωπαίος δεν θα αντέξει για πολλές ώρες το θέαμα χιλιάδων προσφύγων να σπρώχνουν σύρματα ή φράχτες σε ζωντανή μετάδοση από το BBC και το CNN.

H καγκελάριος Μέρκελ και άλλοι κορυφαίοι αξιωματούχοι το γνωρίζουν καλά αυτό το σενάριο. Βρίσκονται, όμως, αντιμέτωποι με δημοσκοπήσεις και την προοπτική ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων. Η Ελλάδα έχει μπει στην κατηγορία των εύκολων αποδιοπομπαίων τράγων. Προφανώς δεν βοηθάει τον εαυτό της. Αντί να έχει έναν μοναχικό ιεραπόστολο να τρέχει μόνος του ανά την Ελλάδα και την Ευρώπη, θα έπρεπε να έχει φτιάξει γύρω του ένα στιβαρό συντονιστικό όργανο με ό,τι καλύτερο διαθέτει ο τόπος σε θέματα οργάνωσης, ασφάλειας και μετανάστευσης. 

Υπάρχουν άνθρωποι σε αυτήν τη χώρα που ξέρουν τη δουλειά τους και αυτό φαίνεται όποτε έχουμε υπηρεσιακές κυβερνήσεις και τα κόμματα ασχολούνται με τα του οίκου τους και όχι με τα του κράτους. Η παρέα και οι κάθε λογής παππούδες είναι καλοί για το σπίτι και για το κόμμα, όχι για σοβαρές κρατικές υποθέσεις.

Εν τω μεταξύ, στην Αθήνα ζούμε στον κόσμο μας. Δεν έχουμε καταλάβει τι σεισμός είναι αυτός που γίνεται ολοένα και πιο αισθητός στο Βερολίνο, στις Βρυξέλλες, στην υπόλοιπη Ευρώπη. Κανείς δεν έχει ιδιαίτερη διάθεση, χρόνο και υπομονή για να ασχοληθεί μαζί μας. Εμείς ζητάμε να μην κοπούν οι συντάξεις. 

Οι δανειστές, και όχι μόνο το ΔΝΤ, λένε «εντάξει, αλλά τότε πρέπει ή να σας δανείσουμε και άλλα λεφτά ή να μειώσουμε το χρέος». Ομως, η πολιτική ατμόσφαιρα στα κέντρα αποφάσεων είναι βαριά και δεν σηκώνει τέτοιου είδους αποφάσεις. Κινδυνεύουμε να βρεθούμε, λοιπόν, αποκομμένοι από την Ευρώπη εξαιτίας των προσφύγων/μεταναστών και με τη συζήτηση περί Grexit να ξαναζωντανεύει λόγω της μετέωρης διαπραγμάτευσης με την τρόικα. Οι σειρήνες του αντιευρωπαϊκού λαϊκισμού θα αρχίσουν πάλι την προσπάθεια να σαγηνεύσουν, ακόμη και τον κ. Τσίπρα. 

Ο πειρασμός μπορεί να γίνει μεγάλος, έστω και αν αποδειχθεί καταστροφικός για τον ίδιο και βεβαίως για τη χώρα. Πιο βόρεια, όμως, θα δυναμώνουν τη γοητεία τους και οι σειρήνες του ανθελληνικού λαϊκισμού. Και όπως έχουμε δει, όταν συνδυάζονται οι σειρήνες του Βορρά με αυτές του Νότου, χωρίς την παρουσία ισχυρής πολιτικής ηγεσίας, η καταιγίδα δεν αργεί να ξεσπάσει. 

ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ

.«Ολα είναι δανεικά» και για τον ΣΥΡΙΖΑ

Υπάρχουν διάφορες παροιμίες. Οι Γιάνκηδες λένε «what goes around, comes around». Εμείς εδώ λέμε «όλα είναι δανεικά», «στη ζωή ό,τι δίνεις παίρνεις» κ.λπ. Ο ΣΥΡΙΖΑ επί χρόνια ερωτοτροπεί φανερά με το πεζοδρόμιο και τη βία, με τους μπάχαλους και τους τρομοκράτες. Μεσοτοιχία ιδεολογική. Ε, ανταλλάσσουν λίγο καφέ, λίγο ζάχαρη, πιάνουν ψιλοκουβέντα. Είχε κι εκείνος ο Λάμπρου, από καθαρό δημοκρατικό ενδιαφέρον και αλληλεγγύη, υποσχεθεί κάτι πραγματάκια στα «παιδιά».

Πρόοδος και ανθρώπινα δικαιώματα, συνδρομή στην υπεράσπιση, νόμοι-παραγγελιές κ.λπ. Οσοι δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου, θυμόμαστε και τη συμπεριφορά των συντρόφων, με τον Τσίπρα πρώτο πρώτο, στο αίσχος των Δεκεμβριανών «μαϊμού», όπου στο όνομα και στη μνήμη του ανύποπτου δολοφονημένου Αλέξη καήκανε λουλουδάδικα, περίπτερα, μικρομάγαζα και άλλες εστίες φιδιών του παγκόσμιου καπιταλισμού. Διότι από κει ξεκινάει η σάπια κενωνία, από αυτόν που πουλάει τσίχλες, τσιγάρα και χαρτομάντιλα.

Θυμόμαστε φυσικά τα αίσχη στις παρελάσεις. Επί επάρατου Σαμαρά στην Καλαμάτα είχε πρωτοστατήσει στις επαναστατικές μαγκιές ο Πετράκος, που πήγε στη ΛΑ.Ε. Ακουσα ότι προχθές τον τίναξαν λίγο κάτι αγρότες για να του φύγει η σκόνη. Ο υπουργός Γεωργίας προ ημερών έμεινε πολιορκημένος επί ώρες από χιλιάδες αγρότες, ενώ μουσουλμάνος συριζαίος βουλευτής τις άρπαξε τις ψιλές του σε καφενείο της Θράκης. Κράξιμο, σφαλιάρες, γιαούρτια, μπουγελώματα, βρισιές, απειλές.

Ολο το «επαναστατικό» σετ συμπεριφοράς που ανέπτυξε και υπέθαλψε ο ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση, όλα τα «εργαλεία» των αγανακτισμένων που κουτοπόνηρα χάιδευε, τώρα γυρνάνε και του σκάνε στα μούτρα. Τότε ευτέλιζαν τις παρελάσεις και τις καταθέσεις στεφάνων. Αν είχαν μείνει και άλλο στην αντιπολίτευση, θα είχαν πάει σε «ανώτερο στάδιο πάλης». Αδίστακτα θα έκαναν τσαμπουκάδες σε κηδείες, μνημόσυνα, γάμους, βαφτίσια. Οταν θέλει ο αριστερός, σκάβει και πιο κάτω από τον πάτο.

Τώρα γεύονται τα κατορθώματά τους. Payback time, ώρα πληρωμής, τα δανεικά επιστρέφονται. Η εξαπάτηση του κόσμου, ολόκληρων κοινωνικών ομάδων, οι παταγώδεις αποτυχίες τους σε όλα τα μέτωπα, τους καθιστά σάκους πυγμαχίας των θυμάτων του τυχοδιωκτισμού τους. Το έγραφα, οι πιο φανατικοί δικοί τους και οι πιο ταπεινοί θα πέσουν να τους φάνε πιο άγρια από τον καθένα, γιατί η απογοήτευσή τους θα είναι η πιο βαθιά και ευθέως ανάλογη η οργή τους.
Δεν χαίρομαι, ούτε και επικροτώ, διότι μισώ την αταξία και την αναρχία, την οχλοκρατία, απεχθάνομαι την αυτοδικία, διότι σε κατατάσσει στη βαρβαρότητα. Μόνο στη νόμιμη άμυνα και όταν η Πατρίδα τελεί υπό αληθινή κατοχή ή δικτατορία νομιμοποιείται η ατομική βία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ψευτοδεξιός κολαούζος του, που είχε φάει αβγά στην Κω, παίρνουν το μάθημα του τι σημαίνει σοβαρή διακυβέρνηση. Είναι αδιανόητο το παιχνίδι με την παράνομη βία. Το ξαναγράφω: στην αστική δημοκρατία το μονοπώλιο της βίας ανήκει μόνο στα όργανα του κράτους όταν εφαρμόζουν τους νόμους και το Σύνταγμα, στα Σώματα Ασφαλείας και στις Ενοπλες Δυνάμεις. Κανείς άλλος, ποτέ και πουθενά.

Ακόμη και στον τελευταίο και χυδαιότερο πολιτικό μου αντίπαλο, ακόμη και στους φραγκάτους μισέλληνες υποκριτές στην κυβέρνηση, στη Βουλή ή την Ευρωβουλή, ουδείς δικαιούται να τους πειράξει μια τρίχα. Πρώτον, για λόγους δημοκρατικής αρχής και, δεύτερον, επειδή τους θέλω ακέραιους και γερούς όταν θα ακούν την ετυμηγορία του ειδικού δικαστηρίου. Οχι βρισιές και ξύλο, μόνο «Korydallos Resort».

.Ελληνικέ λαέ, αυτοί σε κυβερνάνε!

2 Ιουλίου 2015, ο Αλέξης Τσίπρας επισκέπτεται το Πεντάγωνο και τον ακομβίωτο στρατηγό. Μπροστά στον πρωθυπουργό ο φίλος του, Πάνος Καμμένος λέει επί λέξει και χωρίς καμιά αντίδραση του «δημοκράτη» Αλέξη: «Για τις δύσκολες στιγμές που περνά η πατρίδα μας, είναι σημαντικό να πούμε ότι οι ένοπλες δυνάμεις διασφαλίζουν τη σταθερότητα στο εσωτερικό...».

Ο Καμμένος θέτει θέμα παρέμβασης του Στρατού στα εσωτερικά της χώρας, ενώ είναι ταγμένος σε ένα δημοκρατικό κράτος να αποτελεί ασπίδα από τις εξωτερικές απειλές και ο Τσίπρας δεν σηκώνεται να φύγει.

4 Ιουλίου 2015 και η πρώην βουλευτής των ΑΝΕΛ, Σταυρούλα Ξουλίδου κάνει την εξής απίστευτη δήλωση σε τοπικό κανάλι: «Η στρατιωτική φαρμακοβιομηχανία είναι έτοιμη να τροφοδοτήσει την ελληνική αγορά με 45 φάρμακα πρώτης ανάγκης για τους επόμενους 10 μήνες αν παραστεί ανάγκη. Ο στρατός μπορεί να παράξει και να τροφοδοτήσει την ελληνική αγορά με φάρμακα». Δικαιολογείται μάλιστα ότι αυτό το είπε γιατί είχε πάρει… άδεια από τον Καμμένο να το αποκαλύψει.

Το καλοκαίρι, μέσα στον καύσωνα και με την κυβέρνηση να είναι έτοιμη να πάει για διαπραγμάτευση, όπου κι έπεσε στα τέσσερα όπως όλοι ξέρουμε, δεν δόθηκε μεγάλη σημασία στις ψεκασμένες δηλώσεις τους. Τώρα όμως υπό το πρίσμα των νέων αποκαλύψεων, φαίνεται ότι η χρησιμοποίηση του Στρατού από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ήταν μέρος του σχεδίου. Οι ημίτρελοι που συνεχίζουν να μας κυβερνούν ονειρεύονταν καθεστώτα τύπου Βορείου Κορέας ή Βενεζουέλας.

Το Antinews σας αποκαλύπτει σήμερα μια άλλη πτυχή του σχεδίου που είχε εκπονήσει ο Τσίπρας και η παρέα του στο Μαξίμου και που θα υλοποιούσε ο φίλος του Καμμένος. Ίσως γι’ αυτό να τον είχε βάλει στο υπουργείο Άμυνας, γιατί γνώριζε ότι έχει να κάνει με άνθρωπο που άμεσα θα εκτελούσε τα «στρατιωτικά» σχέδια της Χούντας ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Αποκαλύπτουμε λοιπόν ότι μερικούς μήνες πριν, κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης της πρώτης φοράς αριστερά, στελέχη της κυβέρνησης ζήτησαν από τις τηλεπικοινωνιακές εταιρείες, και ιδιαίτερα από τον ΟΤΕ, όλα τα στοιχεία των επικοινωνιών. Από το που βρίσκονται οι κεραίες αναμετάδοσης του σήματος μέχρι και συγκεκριμένα στοιχεία πολιτών, τηλέφωνα κ.λπ.

 Όταν έλαβαν την απάντηση «εμείς δεν μπορούμε να σας τα δώσουμε, ελάτε αν θέλετε να τα πάρετε», έγινε ακριβώς αυτό: «Ανώτατος αξιωματικός του στρατού, κατόπιν εντολής που είχε λάβει από την κυβέρνηση, πήγε και παρέλαβε σε στικάκι όλα τα στοιχεία που θα ενδιέφεραν. Δηλαδή ακόμη και σήμερα η κυβέρνηση έχει τέτοια στοιχεία στα χέρια της και μπορεί να τα χρησιμοποιεί όπως αυτή νομίζει. Όμως, τότε και με το σχέδιο «κατάληψης» του κράτους τα συγκεκριμένα στοιχεία θα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για να έχει το Μαξίμου τον απόλυτο έλεγχο των τηλεπικοινωνιών στην Ελλάδα.

Τέτοιο ήταν το θράσος τους, οι παράφρονες που ακόμη και σήμερα το παίζουν τιμητές της δημοκρατίας, είχαν στο μυαλό τους τέτοιο σχέδιο. Μάλιστα, σύμφωνα με τις αποκαλύψεις που έχουν γίνει, ο σχεδιασμός περιελάμβανε τα εξής:

1. Εισβολή στο Νομισματοκοπείο και την Τράπεζα της Ελλάδος. Θα έπαιρναν τα αποθεματικά σε μετρητό για να πληρώνουν μισθούς και συντάξεις εφόσον έρχονταν σε σύγκρουση με την Ευρώπη κι έκλειναν οι στρόφιγγες του χρήματος και τα σύνορα.

2. Βίαιη απομάκρυνση του Γιάννη Στουρνάρα από την ΤτΕ γιατί δεν θα τους άφηνε να φέρουν σε πέρας το παρανοϊκό έργο τους.

3. Εισβολή σε τράπεζες και άνοιγμα των τραπεζικών θυρών. Θα μετρούσαν τα χρήματα που έχουν βάλει εκεί οι πολίτες και θα φορολογούσαν αναλόγως.

4. Έλεγχο των τηλεπικοινωνιών και βασικών στοιχείων της κρατικής μηχανής.

5. Έλεγχο των αποθεματικών καυσίμων που έχουν τα Ελληνικά Πετρέλαια στις εγκαταστάσεις τους.

6. Χρησιμοποίηση του Στρατού για παραγωγή φαρμάκων αλλά και φυσική παρουσία στρατιωτών όπου χρειάζονταν.

7. Χακάρισμα όλων των ΑΦΜ των πολιτών ώστε να ελεγχθεί ποιοι θα έπρεπε να πληρώσουν και ποιοι όχι.

Όλο αυτό ήταν μέρος του plan X που ο ίδιος ο Βαρουφάκης είχε εκπονήσει με 5-6 όπως είπε που γνώριζαν. Αυτοί οι πέντε – έξι πλην του πρωθυπουργού ήταν ο Γ. Δραγασάκης, ο Αλ. Φλαμπουράρης, ο Ευκλ. Τσακαλώτος, ο Ν. Παππάς, ο Γ. Σταθάκης ενώ γνώστης της υπόθεσης ήταν ο Σπύρος Σαγιάς, πρώην γραμματέας της κυβέρνησης.

Σε μια από τις συσκέψεις που έγιναν ο Τσίπρας φέρεται να άκουσε από τον Σαγιά να λέει ότι αν προχωρήσει στο τρελό σχέδιο της ομάδας Βαρουφάκη δεν θα γλίτωνε ούτε το Ειδικό Δικαστήριο ούτε το νέο Γουδή. Αποφάσισε λοιπόν να μην το εφαρμόσει, όμως, μέρη του σχεδίου υπήρχαν πάντα, ακόμη και το καλοκαίρι μετά το δημοψήφισμα.

Αυτά είναι τα ωραία της κυβέρνησης των ημίτρελων. Αν σας θυμίζουν κάτι που έχετε ζήσει ή έχετε διαβάσει για τη Χούντα των Συνταγματαρχών, έχετε δίκιο. Μόνο ο… γαλατάς να χτυπήσει την πόρτα σας δεν ήρθε, αλλά πολύ πιθανόν να γινόταν κι αυτό.

Άραγε θα λογοδοτήσει κάποιος για όλα αυτά;