.Αίφνης το Κατάρ έγινε το κέντρο της τρομοκρατίας...

Οι δυτικές κυβερνήσεις αλλά και η αραβική συμμαχία ανακάλυψαν ότι οι Καταριανοί είναι υποστηρικτές του ISIS, χρηματοδοτούν τους τζιχαντιστές, τους δίνουν και όπλα για να έρχονται να σφάζουν στο Λονδίνο, στο Παρίσι ή όπου αλλού. Αν κι όπως αποδείχθηκε, λίγη τρέλα και δύο χασαπομάχαιρα στα χέρια ενός φανατικού μπορούν να προκαλέσουν και θανάτους και τρόμο.

Δηλαδή τόσα χρόνια που το Ισλαμικό Κράτος έχει σπείρει τον όλεθρο και το φόβο στις δυτικές κοινωνίες δεν ξέραμε ότι το Κατάρ ενδεχομένως να κρύβεται πίσω από τους μακελάρηδες; Τώρα το ανακάλυψαν όλοι και ξαφνικά κόβουν τις διπλωματικές σχέσεις, μπλοκάρουν τις αεροπορικές συνδέσεις και ουσιαστικά βάζουν νέο φιτίλι στην καυτή ζώνη της Μέσης Ανατολής;

Όταν οι δυτικοί παράγοντες έπαιρναν λεφτά από το Κατάρ για να δώσουν το Μουντιάλ του 2022 δεν ήξεραν για το τι συνέβαινε;

Άραγε πόσο εξεπλάγησαν στη Σαουδική Αραβία όταν όλος ο πλανήτης γνωρίζει ότι και από εκεί οι τρομοκράτες παίρνουν χρηματοδότηση;

Είναι αλήθεια ότι στο Κατάρ κάτι συμβαίνει που ενοχλεί τους υπόλοιπους Άραβες. Το τηλεοπτικό κανάλι Αλ Τζαζίρα εκπέμπει από εκεί και ασκεί κριτική στον υπόλοιπο αραβικό κόσμο κι αυτό προφανώς προκαλεί τους υπόλοιπους.

Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι όλα αυτά δρομολογήθηκαν μετά την επίσκεψη του Ντ. Τραμπ στην περιοχή, πριν από μερικές ημέρες. Και μάλιστα όταν όλοι γνωρίζουν ότι οι ΗΠΑ αποτέλεσαν επίσης βασικό υποστηρικτή του ISIS.

Τα γεγονότα στο Λονδίνο αποτέλεσαν την θρυαλλίδα των εξελίξεων. Και τώρα δημιουργείται ένα απίστευτο μπάχαλο στη Μέση Ανατολή που δεν αποκλείεται να οδηγήσει σε συγκρούσεις. Ήδη το Ιράν αισθάνεται το φόβο και καλεί σε διάλογο καθώς αποτελεί το στόχο της Ουάσιγκτον, μετά από μια περίοδο νηνεμίας στις σχέσεις των δύο χωρών.

Οι εξελίξεις αναμένεται να είναι ραγδαίες και οι πρώτες επιπτώσεις είναι εμφανείς. Οι τιμές στο πετρέλαιο αυξάνονται σημαντικά, οι μετοχές υποχωρούν, μεγάλη ανησυχία επικρατεί για τους χιλιάδες εργαζόμενους στο Κατάρ που προέρχονται από δυτικές χώρες. Στη χώρα αυτή εργάζονται πάνω από 3.000 Έλληνες κυρίως σε κατασκευαστικά έργα λόγω του Μουντιάλ και είναι άγνωστο ποια θα είναι η εξέλιξη για την επόμενη πενταετία. Πώς να πάνε να παίξουν μπάλα οι χώρες σε ένα κράτος που κατηγορείται ξεκάθαρα για υπόθαλψη τρομοκρατών;

Η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας δεν μπορεί να γίνεται ξανά με λάθος τρόπο. Η κορεκτίλα, τα διπλωματικά παιχνίδια, η μάχη εξουσίας στη Μέση Ανατολή, ο πόλεμος για τα πετρέλαια και οι γεωπολιτικές αναταράξεις με βάση τις νέες απόψεις της προεδρίας Τραμπ για τον κόσμο οδηγούν σε δραματικές εξελίξεις. Πιθανότατα, με αφορμή τους ισλαμοφασίστες που αποκεφαλίζουν κόσμο στο όνομα του Μεμέτη, να ξαναμοιραστεί ο κόσμος. Ειδικά η Μέση Ανατολή αναμένεται να γίνει πεδίο έντονων συγκρούσεων με απρόβλεπτες διαστάσεις.

Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια ευαίσθητη περιοχή ως η μόνη δυτική χώρα που περιβάλλεται από Άραβες, από Μουσουλμάνους, από μετριοπαθείς ή από φανατικούς. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή γιατί αυτή την κρίσιμη στιγμή δεν πρέπει να διαταραχθούν οι επικίνδυνες ισορροπίες. Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι η γειτονική Τουρκία φαινομενικά μόνο είναι ήρεμη ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το καθεστώς Ερντογάν έχει κατηγορηθεί για στήριξη των τρομοκρατών του ISIS.

Η χώρα μας είναι αδύναμη, φτωχή και με μια ανίκανη κυβέρνηση που όχι μόνο κρατά ανοικτά τα οικονομικά θέματα αλλά αδυνατεί να δείξει ότι έχει φωνή στα εθνικά – γεωπολιτικά θέματα. Με δεδομένο ότι η Τουρκία έχει απειλήσει ακόμη και με πόλεμο στο Αιγαίο και κυρίως στην κυπριακή ΑΟΖ, η Αθήνα θα πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτική στις κινήσεις της. Ας μην τα κάνει μπάχαλο και σ’ αυτόν τον τομέα η κυβέρνηση Τσίπρα.

.Από την δυναμική του 2014 στο απέραντο χάος...

Η είδηση της ημέρας είναι αστυνομική. Οι κλέφτες των ιατρικών εργαλείων από τα «μπάτε σκύλοι αλέστε» νοσοκομεία του Πολάκη είναι… Κολομβιανοί. Μέλη κυκλώματος διακίνησης ναρκωτικών. Και τι άλλο θα μπορούσε να είναι αφού ήρθαν στην Κολομβία των Βαλκανίων. Σαν στο σπίτι τους αισθάνονται… Μια σειρά από γεγονότα δείχνουν ότι η Ελλάδα έχει ξεφύγει εντελώς. Μια χώρα η οποία είναι… χύμα και κυριαρχεί ο κάθε ανόητος, ψεκασμένος ή το λαμόγιο που έχει βρει και κάνει αυτά που γουστάρει.

Ζούμε σε μια χώρα όπου στο διαδίκτυο γίνεται χαμός γιατί κάποιος έγραψε ότι είναι διεθνής συνωμοσία για να πιστέψουμε ότι η Γη είναι στρογγυλή. Δημιουργείται κίνημα υποστήριξης ότι ο πλανήτης είναι επίπεδος με το επιχείρημα «γιατί τα αεροπλάνα πάνε ευθεία;».

Ζούμε σε μια χώρα όπου ο πρωθυπουργός δίνει συνέντευξη σε περιοδικό για γκέι προκειμένου να υπερασπιστεί τα δικαιώματά τους. Και καλά κάνει, γούστο του και καπέλο του, όμως, την ίδια στιγμή είναι επικεφαλής μιας κυβέρνησης η οποία στηρίζεται από το πιο ομοφοβικό κόμμα της Βουλής. Πώς από τη μια δηλαδή λες στους ομοφυλόφιλους «να είστε περήφανοι γι’ αυτό που είστε» και από την άλλη να δέχεται τους διάφορους ψεκασμένους και τους Νικολόπουλους που είναι απηνείς διώκτες των ΛΟΑΤ ή όπως αλλιώς αυτοπροσδιορίζονται;

Ζούμε σε μια χώρα όπου το μεγάλο μας τσίρκο έχει επικεφαλής τον… Κώστα Καζάκο και την Αφροδίτη Μάνου οι οποίοι αφού γράφουν τις παπάτζες του αιώνα στη συνέχεια ανασκευάζουν σα να μη συνέβη τίποτε.

Ζούμε σε μια χώρα όπου ο Πάνος Καμμένος είναι υπουργός ενός από τα κρισιμότερα υπουργεία που υπάρχουν. Και ανεχόμαστε να προσβάλλει τη νοημοσύνη μας ο αρχηγός των συνωμοσιολόγων της Ελλάδας που έκανε καριέρα μέσα στο ψέμα και τις θεωρίες καφενείου.

Η Ελλάδα είναι μια χώρα που μεγάλο μέρος του πληθυσμού πιστεύει ακόμη ότι για την κρίση φταίνε όλοι οι άλλοι. Ο σακάτης Σόιμπλε, η γεροντοκόρη Λαγκάρντ, ο ανθέλληνας Τόμσεν, το «πατημένο στρούντελ», όπως έλεγε τη Μέρκελ ένας… αντιμνημονιακός ζάμπλουτος δημοσιοκάφρος.

Στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που πιστεύουν ότι η διακυβέρνηση Καραμανλή, του «προέδρου της καρδιάς μας» όπως τον αποκαλούν με συγκίνηση κάτι πολιτικά νούμερα, ήταν ό,τι καλύτερο είχε ο τόπος αυτός. Είναι οι ίδιοι που μένουν με ανοικτό το στόμα όταν ο δεξιός τύπος που στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ περισσότερο κι από την Αυγή βγάζει ευφάνταστα σενάρια για διεθνή συνωμοσία προκειμένου να ανατραπεί ο Καραμανλής.

Και είναι οι ίδιοι, ίσως και περισσότεροι που δεν βλέπουν μπροστά τους ότι οι καραμανλικοί στηρίζουν τον Τσίπρα, τον χειρότερο πρωθυπουργό της ιστορίας. Και δεν έχουν ελάχιστη αίσθηση ντροπής να βάζουν πλάτη σε έναν αριστερό που καταστρέφει κομμάτι – κομμάτι τις κατακτήσεις αυτού του τόπου.

Είναι μια Ελλάδα όπου ακόμη και σήμερα, έπειτα από 2 χρόνια αριστερής παπάτζας, πιστεύουν ότι μπορεί αυτή η κυβέρνηση να λύσει το πρόβλημα του χρέους και να ξανακάνει τη χώρα κανονική. Που ακούει τον Τζανακόπουλο μόλις σήμερα να λέει «αν δε βρεθεί λύση στις 15 υπάρχει και η 22^α Ιουνίου και η Σύνοδος Κορυφής». Είναι ο ίδιος τύπος που έλεγε ότι η αξιολόγηση θα κλείσει το Νοέμβριο, τον Δεκέμβριο, τον Ιανουάριο και ότι η χώρα θα βγει στις αγορές το πρώτο τρίμηνο του 2017.

Είναι η ίδια κυβέρνηση που ανέχεται τον Τσακαλώτο, τον Φίλη και τον κάθε… δυσαρεστημένο Συριζαίο που δήθεν αντιδρά στις πολιτικές του Μαξίμου γιατί δεν είναι τόσο… αριστερές.

Πόσα και πόσα παραδείγματα δεν υπάρχουν για να δείξουν ποια είναι η Ελλάδα σήμερα και που πάει. Δεν είναι απλά η Κολομβία των Βαλκανίων, ίσως να ήταν τιμητικός τίτλος. Είναι μια χώρα χαμένη στις ψευδαισθήσεις της, στα ψέματά της, στην έλλειψη αυτοκριτικής της και στην παντελή απουσία αντίληψης της πραγματικότητας. Όταν μια χώρα είχε μέχρι το 2014 σοβαρή κυβέρνηση, με πρόγραμμα, σχέδιο, όραμα αλλά και με τα λάθη της κι επέλεξε να έχει μια κυβέρνηση αριστεροδεξιά που τα έχει κάνει μπάχαλο, τότε αυτή η χώρα είναι χειρότερη κι απ’ την Κολομβία.

.Η σύγκληση Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών και το βρόμικο παιχνίδι Καραμανλικών και Συριζαίων

Ένα ακόμη πολύ βρόμικο παιχνίδι παίζεται στην πλάτη της Νέας Δημοκρατίας από κύκλους εντός του κόμματος, σε συνεργασία με κυβερνητικά κέντρα και παράκεντρα.

Είναι μια προσπάθεια εγκλωβισμού του Κυριάκου Μητσοτάκη στους σχεδιασμούς του Αλέξη Τσίπρα για σύγκληση Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών για το χρέος. Οι παρεμβάσεις, τόσο του Παπαδημούλη, που άνοιξε το ζήτημα όσο και του Ξυδάκη, που άνοιξε το θέμα της ρήξης δεν είναι καθόλου τυχαίες. Παίζουν το ρόλο του λαγού στις δύο άκρες του ίδιου νομίσματος.

Ο ένας παίζει το ρόλο του συγκαταβατικού, του ενωτικού που ζητά εθνική συνεννόηση και όλοι μαζί να πάμε μπροστά για να λύσουμε το χρέος. Και ο άλλος ρίχνει τον μπαμπούλα της ρήξης, την επαναφορά του 2015 προκειμένου να φοβηθούν οι πολιτικοί αρχηγοί και να συρθούν σε μια διαπραγμάτευση η οποία είναι ουσιαστικά νομιμοποίηση της αποτυχίας του πρωθυπουργού.

Όμως, σύμφωνα με πληροφορίες του «Antinews», η κυβέρνηση στον σχεδιασμό αυτό είναι σε συνεννόηση με ομάδα καραμανλικών οι οποίοι επιμένουν να παίζουν το χαρτί της (δήθεν) εθνικής συνεννόησης. Επιμένουν να θέλουν η ΝΔ να ανοίξει κουβέντες με τον αποτυχημένο Τσίπρα και την παρέα του, δίνοντας επί της ουσίας πάτημα για να παραμείνει στην εξουσία μέχρι το 2018 ή και ακόμη πιο μακριά. Οι πληροφορίες αυτές έρχονται από την προηγούμενη εβδομάδα με διαρροές καραμανλικών για... ενόχληση κατά του περιβάλλοντος του Μητσοτάκη που τον συμβουλεύουν να επιμείνει στη σκληρή γραμμή.

Καθόλου τυχαία δεν είναι επίσης η συνέντευξη του γιου του ταχυδρόμου, Θ. Ρουσόπουλου ο οποίος είπε ότι ο Τσίπρας θα εξαντλήσει την τετραετία. Και πόσο γελοίο είναι το γεγονός ότι ο Παπαδημούλης δίνει συμβουλές στον Κυριάκο (σε συνεννόηση σίγουρα με το Μαξίμου) «να ακούει περισσότερο τον Δένδια παρά τον Γεωργιάδη».

Η σύγκληση των πολιτικών αρχηγών είναι ένα πολιτικό τέχνασμα του Τσίπρα προκειμένου να αποδράσει από τα επικίνδυνα αδιέξοδα που οδήγησε την υπόθεση του χρέους. Μόνος του διαπραγματεύτηκε τόσο καιρό, μόνος του απέτυχε, μόνος του να πιει το πικρό ποτήρι της ξεφτίλας. Εντάξει, να υπάρχει ομόνοια στα πολιτικά κόμματα για τις δύσκολες αποφάσεις αλλά όχι να είναι α λα καρτ. Όχι να στήνεται σκηνικό όποτε γουστάρει ο Τσίπρας και η ομάδα του.

Και τι θα προσέφερε άραγε μια τέτοια συνάντηση που μόνο ο... μπάρμπα Βασίλης Λεβέντης θα πέταγε τη σκούφια του για να φωτογραφηθεί στο Προεδρικό; Απολύτως τίποτε. Αν ήταν κάποιος αξιόπιστος πρωθυπουργός, αν ήταν ένας πολιτικός άντρας με μπέσα, που ό,τι θα έλεγε θα ίσχυε να το καταλάβουμε.

Να πάει και ο Κυριάκος, και η Φώφη και όλοι. Αλλά με τον Τσίπρα; Αυτός δεν ήταν που το καλοκαίρι του 2015 τους είχε σύρει σε συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, τους παραμύθιαζε ότι δεν θα κάνει εκλογές και σε 15 ημέρες ανακοίνωσε κάλπες;

Ορθώς η ΝΔ απέρριψε εξ αρχής το θέμα, όμως, το ζήτημα παραμένει. Ποιοι είναι αυτοί οι... νεοδημοκράτες που συζητούν με την κυβέρνηση για να δημιουργηθεί θέμα στη ΝΔ;

.Αυτά που ΔΕΝ μας λένε…

Ο Ρέγκλιγνκ του ESM τους το είπε, μέσα στο Σαββατοκύριακο:

-- Η Ελλάδα έβγαινε ήδη επιτυχώς στις αγορές το 2014. Κι αν είχε συνεχιστεί η πολιτική Σαμαρά, η χώρα θα είχε ήδη σταθεί στα πόδια της!

Μ’ άλλα λόγια για το τωρινό αδιέξοδο, εξ αιτίας του οποίου στην καλύτερη περίπτωση θα τραβιόμαστε σε μνημόνια ως το 2028 και σε «Επιτροπεία» ως το… 2060 (!) φταίει απόλυτα η κυβέρνηση που ήλθε μετά το 2014 και τα ’κανε σαν τα μούτρα της.

Και να σκεφτείτε ότι αυτά τα λέει ο Ρέγκλινγκ του ESM που τον παρακαλάει σήμερα η κυβέρνηση Τσίπρα για μια «οποιαδήποτε» λύση…

Και ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ το είχε πει ακόμα πιο καθαρά πριν λίγες μέρες:

--Αν υπήρχε ένας Μακρόν στην Ελλάδα, θα μπαίναμε στο Ελληνικό Πρόγραμμα την άλλη στιγμή!

Δηλαδή το κύριο πρόβλημα του ΔΝΤ δεν είναι «το χρέος», αλλά η απροθυμία μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα, που καθηλώνει τη χώρα σε πολύ χαμηλές προοπτικές ανάπτυξης για όλα τα επόμενα χρόνια. Κι είναι αυτή η στασιμότητα πια, που καθιστά το χρέος της χώρας μακροχρόνια ΜΗ βιώσιμο…

Σαν να λέει, αν έφευγε ο Τσίπρας κι ερχόταν μια αληθινά μεταρρυθμιστική κυβέρνηση όλα θα άλλαζαν για τις προοπτικές της ανάπτυξης και για τις προοπτικές της βιωσιμότητας του χρέους.

Και να σκεφτείτε ότι αυτά τα λέει το ΔΝΤ, που είναι ο μόνος «σύμμαχος» της Ελλάδας στο θέμα του χρέους.

Τι του λένε με άλλα λόγια;

Με το που ήλθες έκανες τη μεγάλη ζημιά.

Γιατί ως εκείνη τη στιγμή πήγαινε καλά το πράγμα.

Και με το που θα φύγεις θα διορθωθεί η ζημιά!

Αυτό του λένε.

Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…

Υπάρχει όμως και η άλλη μισή αλήθεια. Που ΔΕΝ μας τη λένε ακόμα…

Όσο παραμένει ο Τσίπρας στην εξουσία υπάρχουν πλέον δύο εφιαλτικά ενδεχόμενα:

--Πρώτον, να μας πάνε για κούρεμα καταθέσεων…

Αλλιώς δεν πρόκειται να μας κόψουν χρέους.

Δηλαδή, επειδή το κενό βιωσιμότητας που υπάρχει σήμερα κατά το ΔΝΤ είναι της τάξης των 40-58 δισεκατομμυρίων σε τωρινές τιμές (παρούσα αξία) - πέρα και πάνω απ’ όλα τα παραμετρικά μέτρα ανακούφισης χρέους που μπορούν να μας δώσουν - να αναγκαστούν τελικά να κουρέψουν τα μισά οι Ευρωπαίοι δανειστές. Αλλά να αναγκάσουν εμάς να κουρέψουμε τα άλλα μισά του χρέους μας, με «εφ’ άπαξ εισφορά» από τις καταθέσεις.

Δηλαδή να γίνει ταυτόχρονα κούρεμα χρέους και κούρεμα καταθέσεων!

Αυτό θα αποφασιστεί, όταν θα συζητηθεί το πρόβλημα του χρέους ΜΕΤΑ τις γερμανικές εκλογές…

Και θα προκαλέσει αληθινό «σεισμό» στο πολιτικό σύστημα της χώρας.

Πολύ μεγαλύτερο απ’ όλες τις επιπτώσεις της κρίσης μέχρι σήμερα. Ασύγκριτα μεγαλύτερο «σεισμό»…

Πολύ περισσότερο που ευθύνη γι’ αυτό θα έχει στο ακέραιο η κυβέρνηση Τσίπρα. Είτε βρίσκεται στο Μαξίμου τότε, είτε έχει φύγει…

--Δεύτερον, για να αποφευχθεί το κούρεμα χρέους και καταθέσεων εντός ευρώ, να γίνει έμμεσα εκτός ευρώ!

Να καταλήξουν ότι δεν μπορούν να μας κρατάνε «δέσμιους» επ’ άπειρον, ως «αποικία χρέους», και να μας αφήσουν να φύγουμε από την ευρωζώνη (ουσιαστικά να μας διώξουν, ακριβέστερα να μας αναγκάσουν να ζητήσουμε μόνοι μας να φύγουμε)…

Οπότε θα μας κουρέψουν πολύ μεγαλύτερο μέρος του χρέους μας, αλλά με την υποτίμηση που θα γίνει αμέσως μόλις βγούμε από το ευρώ, το Χρέος προς ΑΕΠ θα εκτιναχθεί ξανά στα τωρινά επίπεδα! Και ταυτόχρονα θα υποβαθμιστούν όλες οι «αξίες» στην Ελλάδα. Μεταξύ των οποίων, βέβαια, και οι τραπεζικές καταθέσεις…

Διότι, αν κοιμηθούμε το βράδυ με ευρώ και ξυπνήσουμε το πρωί με δραχμές, οι καταθέσεις θα έχουν χάσει πάνω από τη μισή αξία τους σε ένα βράδυ μέσα.

Δηλαδή, στην περίπτωση που βγαίνουμε από το ευρώ, θα υποστούμε πολύ μεγαλύτερο κούρεμα χρέους και πολύ μεγαλύτερο – ταυτόχρονο – κούρεμα καταθέσεων…

Και τότε η χώρα θα ζήσει την απόλυτη φτωχοποίηση: με «κουπόνια» στα πάντα - στα τρόφιμα, στα καύσιμα, στα φάρμακα, στα ανταλλακτικά - αφού όλα τα εισάγει και τίποτε δεν παράγει. Και μέχρι να αρχίσει να υπάρχει εγχώρια παραγωγή, θα καταστραφεί το σύνολο της επιχειρηματικής τάξης, της μεσαίας τάξης, της αγροτικής τάξης, χώρια από τις συγκρούσεις και την αιματοχυσία που θα μεσολαβήσουν…

Η επιβάρυνση χρέους που επέφερε ο Τσίπρας και η επιμονή του για κούρεμα χρέους κι όχι για επιτάχυνση της ανάπτυξης (όπως ήταν η προηγούμενη πολιτική Σαμαρά), θα οδηγήσει τελικά σε ένα από αυτά τα δύο εφιαλτικά σενάρια.

--Κούρεμα χρέους και καταθέσεων εντός ευρώ…

--Ή πολύ μεγαλύτερο κούρεμα χρέους και καταθέσεων με ταυτόχρονη επιστροφή στη δραχμή.

--Εκτός κι αν αποφασίσουν να μας καταστήσουν απόλυτα ελεγχόμενη (απ’ έξω) «αποικία χρέους» για πολλές δεκαετίες.

Πράγμα που δεν το πολύ-θέλουν. Ή που κι αν το αποφασίσουν τώρα, σε λίγα χρόνια θα το έχουν μετανιώσει. Και θα υποχρεωθούν τότε να ακολουθήσουν μία από τις ανωτέρω δύο εφιαλτικές επιλογές…

Η ευθύνη για όλα αυτά βαραίνει τον Τσίπρα. Αποκλειστικά.

Δεν έχει καμία σχέση με την κρίση που προϋπήρχε.

Γιατί δεν έχει καμία σχέση;

Γιατί απλούστατα την κρίση που προϋπήρχε την ξεπερνούσαμε το 2014. Το λένε και οι ξένοι δανειστές μας σήμερα. Το καταλαβαίνουν και οι Έλληνες που θυμούνται πολύ καλά:

- πού βρισκόταν η χώρα το 2014 (όταν δεν υπήρχε ούτε συζήτηση για επιβολή capital controls) και πού βρίσκεται σήμερα (όταν δεν υπάρχει ούτε συζήτηση για άρση των capital controls η για ποσοτική χαλάρωση)…

Σε αυτό το αδιέξοδο ήρθαμε επί Τσίπρα και εξ αιτίας του!

Ήταν αποτέλεσμα όχι της κρίσης (από την οποία, άλλωστε όλες οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες που μπήκαν σε μνημόνια έχουν βγει προ πολλού).

Ήταν αποτέλεσμα της «υποτροπής» που προκάλεσε ο Τσίπρας, αρνούμενος να βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια, όπως είχε δρομολογήσει ο Σαμαράς.

Ο Τσίπρας μας έφερε σε αυτό το αδιέξοδο!

Αυτός μας έσυρε πίσω και πιο βαθιά στα μνημόνια και την ύφεση.

Αυτός μας επέβαλε λιτότητα, αδιανόητη προηγουμένως.

Και μέτρα που δεν τα ζήταγαν καν οι δανειστές από τις προηγούμενες κυβερνήσεις…

Ο Τσίπρας μας έφερε στο σημείο, να πρέπει να διαλέξουμε ανάμεσα στον ένα εφιάλτη και στον άλλο χειρότερο εφιάλτη.

Κι όσο περνάει ο καιρός να ανεβαίνει ο λογαριασμός…

Υπάρχει τρόπος να τα αποφύγουμε όλα αυτά;

Υπάρχει!

Δεν παίρνω κι όρκο δηλαδή, αλλά, κατά πάσα πιθανότητα, υπάρχει. Ακόμα…

Αλλά δεν θα υπάρχει για πολύ…

Αν έλθει μια αληθινά μεταρρυθμιστική κυβέρνηση και αντιστρέψει πλήρως την πολιτική Τσίπρα: και στις μεταρρυθμίσεις και στις ιδιωτικοποιήσεις, και στην οικονομία, και στη φορολογία, και στο δημόσιο, και στην ασφάλεια και στην Παιδεία και στον μεταναστευτικό. Παντού!

Αυτό που είπαν οι «έξω»: αν υπήρχε ένας Μακρόν στην Ελλάδα θα άλλαζε η στάση τους την άλλη στιγμή.

Υπ’ όψιν, ο Μακρόν έχει δώσει μεγάλη έμφαση στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων με επίκεντρο τη μείωση του δημοσίου.

Και την επιβολή φιλελεύθερων μέτρων, μεταξύ των οποίων και μείωση της φορολογίας.

Με αλλαγή μείγματος στην οικονομική πολιτική και με πλήρη αντιστροφή πολιτικής παντού αλλού, μπορεί και η Ελλάδα να μπει σε τροχιά ανάπτυξης (όπως είχε μπει το 2014) και λίγο αργότερα σε τροχιά βιωσιμότητας του χρέους της.

Και να μη χρειαστεί ούτε κούρεμα χρέους (πέρα από τα παραμετρικά μέτρα ανακούφισης), ούτε κούρεμα καταθέσεων.

Όσο πιο γρήγορα φύγει ο Τσίπρας, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχουμε να «τη γλιτώσουμε».

Κι όσο παραμένει, τόσο ερχόμαστε πιο κοντά στα εφιαλτικά διλήμματα…

Αυτό δεν τολμάει να πει κανείς σήμερα στον Ελληνικό λαό…