Mετά από έναν μαραθώνιο
διαβουλεύσεων οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέληξαν σε συμφωνία για τον
κοινοτικό προϋπολογισμό ύψους 908 δισ. ευρώ για την επταετία 2014-2020.
Πρόκειται για τον πρώτο προϋπολογισμό εκτεταμένων περικοπών και λιτότητας στην ιστορία της ΕΕ.
Το γεγονός αυτό προσέδωσε διαστάσεις δράματος στην μάχη των «27» για τη διασφάλιση των εθνικών τους συμφερόντων. Η μάχη είχε πολλούς νικητές, ανάλογα την γωνία θεώρησης του αποτελέσματος.
Σε αυτούς αναμφίβολα ανήκουν η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ και ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον. Κι αυτό γιατί κατάφεραν να επιβάλουν έναν προϋπολογισμό λιτότητας.
Αυτή ήταν εξαρχής η επιδίωξή τους. Ο Κάμερον το πέτυχε με τις γνωστές απειλές στο προοίμιο της συνόδου. Στο τέλος πανηγύρισε ως προσωπική νίκη τις περικοπές.
Η Άγκελα Μέρκελ πέτυχε το στόχο της κρατώντας χαμηλούς τόνους και διαδραματίζοντας το ρόλο της μετριοπαθούς διαμεσολαβήτριας: «Η συμφωνία είναι καλή και σημαντική γιατί μας δίνει ευχέρεια κινήσεων στην Ευρώπη για τα επόμενα χρόνια.
Μας δίνει τη δυνατότητα να σχεδιάσουμε σημαντικά προγράμματα, τα οποία είναι αποφασιστικής σημασίας στην κατεύθυνση της ανάπτυξης και της απασχόλησης. Κι αυτό γιατί οι επενδυτές χρειάζονται εξασφάλιση στο πεδίο του σχεδιασμού», τόνισε η καγκελάριος.
Η Ελλάδα άντλησε το μάξιμουμ
Αλλά και ο Φρανσουά Ολάντ Ολάντ θεωρείται κερδισμένος αφού κατάφερε να «σώσει» τις αγροτικές επιδοτήσεις και μάλιστα να εξασφαλίσει περισσότερους πόρους από ό,τι προέβλεπε το πρώτο συμβιβαστικό σχέδιο του Χέρμαν βαν Ρομπάι.
Ο ίδιος χαρακτήρισε τη συμφωνία «καλό συμβιβασμό» και υπογράμμισε: «Ήθελαν να διατηρήσω την κοινοτική πολιτική, την αγροτική πολιτική και την πολιτική συνοχής. Γνωρίζετε ότι η αγροτική πολιτική είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη Γαλλία».
Όσον αφορά τους υπόλοιπους κερδισμένους της «μοιρασιάς» του προϋπολογισμού λιτότητας, αυτοί είναι πολλοί. Κατ` αρχήν, η Ελλάδα που πέτυχε να αντλήσει το μάξιμουμ τόσο από το ΕΣΠΑ, αλλά και από τα επί μέρους ταμεία για την ανεργία των νέων και την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης.
Πρόκειται για τον πρώτο προϋπολογισμό εκτεταμένων περικοπών και λιτότητας στην ιστορία της ΕΕ.
Το γεγονός αυτό προσέδωσε διαστάσεις δράματος στην μάχη των «27» για τη διασφάλιση των εθνικών τους συμφερόντων. Η μάχη είχε πολλούς νικητές, ανάλογα την γωνία θεώρησης του αποτελέσματος.
Σε αυτούς αναμφίβολα ανήκουν η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ και ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον. Κι αυτό γιατί κατάφεραν να επιβάλουν έναν προϋπολογισμό λιτότητας.
Αυτή ήταν εξαρχής η επιδίωξή τους. Ο Κάμερον το πέτυχε με τις γνωστές απειλές στο προοίμιο της συνόδου. Στο τέλος πανηγύρισε ως προσωπική νίκη τις περικοπές.
Η Άγκελα Μέρκελ πέτυχε το στόχο της κρατώντας χαμηλούς τόνους και διαδραματίζοντας το ρόλο της μετριοπαθούς διαμεσολαβήτριας: «Η συμφωνία είναι καλή και σημαντική γιατί μας δίνει ευχέρεια κινήσεων στην Ευρώπη για τα επόμενα χρόνια.
Μας δίνει τη δυνατότητα να σχεδιάσουμε σημαντικά προγράμματα, τα οποία είναι αποφασιστικής σημασίας στην κατεύθυνση της ανάπτυξης και της απασχόλησης. Κι αυτό γιατί οι επενδυτές χρειάζονται εξασφάλιση στο πεδίο του σχεδιασμού», τόνισε η καγκελάριος.
Η Ελλάδα άντλησε το μάξιμουμ
Αλλά και ο Φρανσουά Ολάντ Ολάντ θεωρείται κερδισμένος αφού κατάφερε να «σώσει» τις αγροτικές επιδοτήσεις και μάλιστα να εξασφαλίσει περισσότερους πόρους από ό,τι προέβλεπε το πρώτο συμβιβαστικό σχέδιο του Χέρμαν βαν Ρομπάι.
Ο ίδιος χαρακτήρισε τη συμφωνία «καλό συμβιβασμό» και υπογράμμισε: «Ήθελαν να διατηρήσω την κοινοτική πολιτική, την αγροτική πολιτική και την πολιτική συνοχής. Γνωρίζετε ότι η αγροτική πολιτική είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη Γαλλία».
Όσον αφορά τους υπόλοιπους κερδισμένους της «μοιρασιάς» του προϋπολογισμού λιτότητας, αυτοί είναι πολλοί. Κατ` αρχήν, η Ελλάδα που πέτυχε να αντλήσει το μάξιμουμ τόσο από το ΕΣΠΑ, αλλά και από τα επί μέρους ταμεία για την ανεργία των νέων και την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης.