.Πώς η έκβαση του δημοψηφίσματος θα διαμορφώσει το μέλλον της Βρετανίας

Στις 7 το πρωί της Παρασκευής, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα από την ανακοίνωση του αποτελέσματος, οι οικονομολόγοι αναμένουν ότι η αξία της λίρας θα δεχθεί ένα σημαντικό πλήγμα στις αγορές συναλλάγματος σε όλο τον κόσμο. Ο Ντέιβιντ Κάμερον είναι πιθανό να προβεί σε δήλωση σχετικά με τα βήματα της Downing Street σχετικά με το πώς η κυβέρνηση θα ανταποκριθεί στην απόφαση της χώρας να εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στη δήλωσή του, ο ίδιος θα προσπαθήσει να καθησυχάσει τους εμπόρους πριν ανοίξει το Χρηματιστήριο του Λονδίνου για τις επιχειρήσεις, στις 8 πμ. Ωστόσο, το Υπουργείο Οικονομικών και η Τράπεζα της Αγγλίας θα πρέπει να παρακολουθούνε στενά τις αγορές. Ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζα Μαρκ Κάρνεϊ θα μπορούσε να αναγκαστεί να παρέμβει για να στηρίξει τη λίρα, αν η αξία της στερλίνας πέσει δραματικά. Αυτό δεν έχει συμβεί από την "Μαύρη Τετάρτη" του 1992 και η Τράπεζα δεν θα ήθελε να παρέμβει με αυτόν τον τρόπο.

Στις ημέρες που ακολουθούν, η Επιτροπή Νομισματικής Πολιτικής της Τράπεζας θα μπορούσε επίσης να συνεδριάσει για να επανεξετάσει τα επιτόκια, σε απάντηση στην αναταραχή των αγορών. 

Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι θα ενημερώσει αμέσως τις Βρυξέλλες που θα ενεργοποιήσει το άρθρο 50 των Συνθηκών της ΕΕ - την επίσημη νομική πράξη με την οποία ένα κράτος-μέλος αποχωρεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Από τη στιγμή που το άρθρο 50 ενεργοποιείται, μια κίνηση που μπορεί να γίνει μόνο από την κυβέρνηση, υπάρχει μια περίοδος δύο ετών για τις διαπραγματεύσεις της νέας σύμβασης μεταξύ της Βρετανίας και της ΕΕ - τους όρους του Brexit.

Οι διαπραγματευτές θα πρέπει να ορίσουν νέες εμπορικές συμφωνίες, νέες ρυθμίσεις ασφάλειας των συνόρων, το νομικό καθεστώς των μεταναστών που ζουν στο Ηνωμένο Βασίλειο και των Βρετανών ομογενών που διαμένουν αλλού στην Ευρώπη. Η Downing Street θα πρέπει να επιλέξει τα μέλη της ομάδας που θα διαπραγματευτεί τις νέες εμπορικές συμφωνίες. Η κυβέρνηση είναι πιθανό να το αναθέσει σε προσωπικότητες του επιχειρηματικού κόσμου, καθώς και ανώτατους αξιωματούχους από το Whitehall, σχηματίζοντας πιθανόν ένα Τμήμα Brexit υπό την ηγεσία ενός κορυφαίου υπουργού.

Οι ηγέτες υπέρ της αποχώρησης θα πιέσουν τον Κάμερον να παραδώσει το σχέδιό τους για ένα άμεσο επαναπατρισμό των βασικών εξουσιών από τις Βρυξέλλες στη Βρετανία. Έχουν καθορίσει τους νέους νόμους έκτακτης ανάγκης της κυβέρνησης που λένε ότι θα απαιτηθούν μετά από το δημοψήφισμα του Brexit για να περιορίσουν την επιρροή του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, να επιστρέψουν δισεκατομμύρια λίρες στο Ηνωμένο Βασίλειο που θα δαπανηθούν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και να θέσουν νέους ελέγχους για τη μετανάστευση από την Ευρώπη.

Σε πολιτικό επίπεδο, η θέση του Κάμερον θα κινδυνέψει. Κάποιοι υπουργοί του Υπουργικού Συμβουλίου μπορεί να τον πιέσουν να παραμείνει στη θέση του, προκειμένου να εξασφαλισθεί η σταθερότητα και να είναι επικεφαλής στις διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες. Ωστόσο, πολλοί αναλυτές και βουλευτές και από τις δύο πλευρές του δημοψηφίσματος πιστεύουν ότι θα ήταν αδύνατον να συνεχίσει ως πρωθυπουργός αν υπερισχύσει η αποχώρηση και ότι θα παραιτηθεί.

Αν δεν παραιτηθεί, θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μια πρόκληση από τους Συντηρητικούς που πιστεύουν ότι η θέση του θα είναι ανυπόφορη, αν και αρκετοί αντάρτες ευρωσκεπτικιστές σε κατ' ιδίαν συζητήσεις υποδηλώνει ότι η μεγαλύτερη ελπίδα για να κρατήσει ο Κάμερον τη δουλειά του είναι αν η Βρετανία ψηφίσει να αποχωρήσει από την ΕΕ. Αν παραιτηθεί, θα πραγματοποιηθούν εκλογές για νέα ηγεσία, με 10 πιθανούς υποψήφιους να είναι ήδη σε ετοιμότητα.

Πιθανότεροι νικητές είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα είναι ο ηγέτης της εκστρατείας υπέρ της αποχώρησης, Μπόρις Τζόνσον, αλλά και ο άλλος σημαντικός υποστηρικτής του Brexit, ο υπουργός Δικαιοσύνης Μάικλ Γκόουβ. Οι εκλογές για τη νέα ηγεσία θα μπορούσαν να διεξαχθούν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, με τον νέο ηγέτη να ανακοινώνεται στο Συνέδριο του Συντηρητικού Κόμματος κατά την πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου.

Μετά από ένα χρονικό διάστημα για να εδραιώσει την θέση του στην Downing Street, ο νέος ηγέτης θα μπορούσε να επιδιώξει μια νέα εντολή από τη χώρα και να ζητήσει γενικές εκλογές για την άνοιξη ή το φθινόπωρο του 2017.

Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να καταργηθεί η νομοθεσία που καθορίζει τον χρόνο αλλαγής των κοινοβουλίων, καθώς σύμφωνα με αυτή οι επόμενες εκλογές προβλέπονται το 2020. Αν οι Συντηρητικοί προηγηθούν στις κάλπες στις αρχές του επόμενου έτους, ενδεχομένως θα υπάρξει μια πλειοψηφία στο κοινοβούλιο για την κατάργηση του νόμου και την προκήρυξη εκλογών.

Τι θα ακολουθήσει αν η Βρετανία ψηφίσει να παραμείνει στην ΕΕ;

Αν συμβεί αυτό, ο Ντέιβιντ Κάμερον θα είναι σε πολύ ισχυρότερη θέση, μετά την έντονη εκστρατεία του υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ. Αλλά η νίκη θα μπορούσε να έχει ένα βαρύ τίμημα. Αν η παραμονή κερδίσει με μικρή διαφορά - κάτω από 10 ποσοστιαίες μονάδες, για παράδειγμα - είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Κάμερον θα αντιμετωπίσει μια πρόκληση ηγεσίας μέσα σε λίγες μέρες.

Περισσότεροι από 50 βουλευτές των Τόρις φημολογείται ότι θα είναι τόσο θυμωμένοι με τις "τακτικές εκφοβισμού" του πρωθυπουργού και τη χρησιμοποίηση του κυβερνητικού μηχανισμού για να βοηθήσει την εκστρατεία υπέρ της παραμονής, που θα προκαλέσουν μια ψηφοφορία για ψήφο εμπιστοσύνης στην ηγεσία του αμέσως μετά το αποτέλεσμα.

Αν χάσει αυτή την ψηφοφορία, η καριέρα του Κάμερον ως βουλευτή θα τελειώσει. Στη συνέχεια, οι Συντηρητικοί θα επιλέξουν έναν νέο ηγέτη σε εκλογές στις οποίες δεν θα μπορεί να συμμετέχει.

Για να είναι ασφαλής, ο Πρωθυπουργός πρέπει να κερδίσει με συντριπτική διαφορά - όπως για παράδειγμα 60 τοις εκατό υπέρ της παραμονής και 40 τοις εκατό υπέρ της αποχώρησης. Αλλά, καθώς οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μικρή διαφορά, η Ντάουνινγκ Στριτ έχει ήδη αρχίσει να επεξεργάζεται ένα σχέδιο για να σώσει την ηγεσία του Κάμερον. Είναι πιθανό να προσπαθήσει να αλλάξει την πολιτική ατζέντα, δίνοντας έμφαση στην κοινωνική κινητικότητα.

Στην πρώτη δήλωσή του μετά τα αποτελέσματα, ο Κάμερον μπορεί να προσφέρει νέες παραχωρήσεις με νέα σχέδια για την πάταξη της μετανάστευσης, σε μια προσπάθεια να κατευνάσει τους συναδέλφους του υπέρ του Brexit και να επανενώσει το κόμμα και τη χώρα.

Αν η "παραμονή" κερδίσει με μικρή διαφορά, ο Κάμερον θα μπορούσε επίσης να αναγκαστεί να προβεί σε άμεσο "ανασχηματισμό διάσωσης", σε μια προσπάθεια να επιβεβαιώσει την εξουσία του. Αν η "παραμονή" κερδίσει με διαφορά, ο πρωθυπουργός θα έχει περισσότερο χρόνο και μπορεί να καθυστερήσει τον ανασχηματισμό του μέχρι το φθινόπωρο. Είτε έτσι είτε αλλιώς, οι υπερασπιστές του Brexit θα πρέπει να προωθηθούν εντός της κυβέρνησης, προκειμένου να επουλωθούν οι βαθιές διαιρέσεις στο εσωτερικό του κόμματος των Συντηρητικών.

Ο Μπόρις Τζόνσον αναμένεται να προσφέρει έναν ρόλο σε ένα υπουργείο χωρίς ιδιαίτερο βάρος, πιθανώς ως υπουργός Μεταφορών. Αυτό θα θέσει τον πρώην Δήμαρχο του Λονδίνου σε δύσκολη θέση, καθώς θα αναγκαστεί ενδεχομένως να εποπτεύει την επέκταση του αεροδρομίου Heathrow, μια πολιτική στην οποία έχει υποσχεθεί σθεναρά ότι θα αντιταχθεί.

Ωστόσο, οι Τόρις υπέρ του Brexit προειδοποιούν ότι οι βουλευτές θα "απεργήσουν" ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, και θα αρνηθούν να υποστηρίξουν τον Κάμερον τον Τζορτζ Όσμπορν. Αν ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να περάσει τις μεταρρυθμίσεις του από το κοινοβούλιο, η κυβέρνηση θα καταστεί αδύνατη και μπορεί να χρειαστούν και άλλες εκλογές. Πολλοί οικονομολόγοι αναμένουν ότι οι αγορές θα ανταποκριθούν με ανακούφιση στη νίκη της "παραμονής", ενώ για την πλειοψηφία των επιχειρήσεων και του προσωπικού τους στη Βρετανία οι δουλειές θα συνεχιστούν ως συνήθως.

Στην Ευρώπη, η επιτυχία του Κάμερον θα είναι ευπρόσδεκτη. Αλλά οι σχέσεις με τις άλλες χώρες της ΕΕ θα αλλάξουν επίσης. Η συμφωνία επαναδιαπραγμάτευσης θα πρέπει να ενισχυθεί και να περάσει από τους πολιτικούς στις Βρυξέλλες, προκειμένου να γίνουν βασικές μεταρρυθμίσεις όπως το "φρένο έκτακτης ανάγκης" στην καταβολή των παροχών στους μετανάστες της ΕΕ. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει πράγματι τη δυνατότητα να ασκήσει βέτο στη συμφωνία του Κάμερον και ο ίδιος θα πρέπει να κερδίσει την υποστήριξή τους κατά τις εβδομάδες μετά το δημοψήφισμα για να παραδώσει τις μεταρρυθμίσεις που έχει υποσχεθεί.

.Τι νόμιζαν δηλαδή οι κ.κ. Δικαστές;

Εξεγέρθησαν,  λέει,  οι δικαστές, μετά τις δηλώσεις του βαρύμαγκα κ. Υπουργού. Τι μας λέτε; Κάποιος μάλιστα σήμερα είπε "ξύδι οι δικαστές, ενάμιση χρόνο τώρα τους χαϊδεύουν, όταν Υπουργοί και Βουλευτές μιλούσαν και στοχοποιούσαν άλλες ομάδες δεν μίλησαν, τώρα που τους την είπε ο Υπουργός ξύπνησαν";

 Εμ κάπου έχει δίκιο ο Χριστιανός που το σχολίασε έτσι.

Όταν ο Υπουργός Παιδείας μιλούσε για Εθνοκάθαρση και όχι Γενοκτονία, οι δικαστές σιώπησαν.

Όταν μπήκαν υπέρογκοι φόροι οι Δικαστές σιώπησαν.

Όταν ήρθε το ασφαληστ(ρ)ικο οι Δικαστές μουγκοί.

Όταν οι δικαστές κοιτούν την κοινωνία ατάραχοι και μιλούν μόνο όταν θίγονται τα δικά τους, τότε αυτά θα ακούν, και λίγα είναι…

 Έχασαν προ πολλού το δίκιο τους οι Δικαστές, γιατί δεν μίλησαν όταν έπρεπε. Διότι εφάνησαν ολίγοι εμπρός στην λαίλαπα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Διότι δεν μίλησαν για τη Δημοκρατία που δεν υπάρχει πλέον στον τόπο μας.

Για την προσπάθεια κατάπνιξης κινημάτων με άμεσους και έμμεσους τρόπους εκ μέρους της «φιλολαϊκής» Κυβέρνησης.

Για την εκχώρηση ολόκληρης της ακίνητης περιουσίας του Κράτους.

Για την αξιοπρέπεια που δεν έχουμε πλέον.

Για...για...για....

Για όλα αυτά κύριοι Δικαστές δεν μιλήσατε. Κάνατε την πάπια.

Όταν θίχτηκαν τα δικά σας, θυμηθήκατε να μιλήσετε.

Δυστυχώς σήμερα πήρε η μπάλα και εσάς, διότι αυτή είναι η αντιμετώπιση αυτής της συγκεκριμένης  Κυβέρνησης και για σας, όπως και για πολλές ακόμα επαγγελματικές ομάδες (γραβατάκηδες κλπ κατά την προσφιλή των ορολογία).

Ίσως τώρα αφυπνιστείτε πραγματικά.

Για να βοηθήσετε  και εσείς να γλυτώσει η Πατρίδα από αυτούς τους ανθρώπους, που βρήκαν φως και μπήκαν και τώρα αλωνίζουν και αλεστικά δεν δίνουν…

Μπιάνκα

.Η Δεξιά της Αριστεράς…

Ο χαρακτηρισμός δεξιά αριστερά χρονολογείται από την εποχή της γαλλικής επανάστασης και αφορούσε τις θέσεις που καταλάμβαναν οι πολιτικές ομάδες στο χώρο των συνελεύσεων. ´Εκτοτε αυτές οι λέξεις απέκτησαν εννοιολογικό περιεχόμενο και ταυτίστηκαν με τα αντίστοιχα ιδεολογικά και πολιτικά ρεύματα.

 Στη χώρα μας οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες, κυβερνώσες ή μη, γνωρίζοντας τα χαρακτηριστικά της μαζοποιημένης κοινωνίας, επιρρεπούς στις απλουστεύσεις, πρόσθεσαν στο οπλοστάσιό τους τις λέξεις αυτές και τις χρησιμοποίησαν όχι τόσο για να υπενθυμίζουν τη συνεπή προσήλωσή τους στις ιδέες και θέσεις του πολιτικού ρεύματος που υπηρετούν αλλά κυρίως για να θέτουν τη διαχωριστική γραμμή με τους κομματικούς αντιπάλους...

Έτσι απαλλαγμένες από το πραγματικό τους περιεχόμενο, οι λέξεις μετατρέπονται σε τοτέμ της πολιτικής. Ένας εύκολος και απλός τρόποςκαθαγιασμού ή δαιμονοποίησης. Χαρακτηρίζουμε τον αντίπαλό μας αριστερό ή δεξιό, και ανάλογα με τα κρατούντα το αλαλάζον πλήθος ζητωκραυγάζει ή λιθοβολεί.

Σήμερα που το πολιτικό σκηνικό μοιάζει με κινούμενη άμμο και η κρίση μάς έχει ζαλίσει, οι εξυπνάκηδες της πολιτικής χρησιμοποιούν κατά κόρον τα σύμβολα σε ένα παιχνίδι αφορισμών που μοναδικό στόχο έχουν τη σύγχυση και την εξαπάτηση.

Αυτό όμως δεν θα έπρεπε να μας παρασύρει. Αντί να επαναλαμβάνουμε το αυτονόητο, θα πρέπει να αποκαλύπτουμε το μη εμφανές. Αντί, ας πούμε, να αποκαλούμε τη δεξιά, δεξιά, και τους δεξιούς, δεξιούς, που άλλωστε ουδέποτε το αρνήθηκαν, θα πρέπει να φανερώνουμε τη δεξιά της δήθεν αριστεράς ή τους δεξιούς που αυτοαποκαλούνται αριστεροί.

Να ερωτήσουμε και να διερωτηθούμε: Τι είναι, αν όχι δεξιά πολιτική, η αποθέσμιση της κοινωνίας που επιχειρείται συστηματικά από την παρούσα κυβέρνηση;

Τι είναι, αν όχι δεξιά πρακτική, η παροχολογία για την υφαρπαγή της ψήφου;

Τι είναι, αν όχι δεξιό, ένα κόμμα που συνεργάζεται με ένα δεδηλωμένο ακροδεξιό εθνολαϊκιστικό μόρφωμα;

Πόσο αριστερός είναι κάποιος που "ξεχνά" να δηλώσει 1 εκατομμύριο ή που αποκαλεί συνεργάτες των Γερμανών τους Πολωνούς με τις εκατόμβες θυμάτων από την γερμανική θηριωδία;

Αλλά και πέρα από την αριστερά και τη δεξιά, πώς μπορεί να αντιμετωπίσει ένας πολίτης, ένας αριστερός πολίτης, ένας δεξιός πολίτης, ένα κόμμα που στο δημόσιο λόγο δια του αρχηγού του διχάζει την ελληνική κοινωνία λέγοντας ότι ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν; Που στελέχη του χαιρέκακα δηλώνουν ότι θα πληρώσουν οι "Μένουμε Ευρώπη"; Που μια ειρηνική συγκέντρωση χαρακτηρίζεται ως δολιοφθορά κατά της χώρας; 

Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η χειρότερη ίσως κυβέρνηση της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, και πάντως σίγουρα της μεταπολίτευσης, την οποία εμβληματικές ηγετικές φυσιογνωμίες της αριστεράς χαρακτήρισαν χειρότερη ακόμα και από τη χούντα και τη δικτατορία του Μεταξά;

Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι αν ο Μητσοτάκης είναι δεξιός, αλλά αν ο Τσίπρας είναι αριστερός. Και το θέμα δεν είναι αν κάποιοι άλλοι θα τα κάνουν καλύτερα, αλλά ότι οι σημερινοί κυβερνώντες διαλύουν τη χώρα, διαλύουν και την κοινωνία. Και κατακερματισμένη κοινωνία είναι μια τελειωμένη κοινωνία.

Τάκης Φραγκούλης

Athens Voice

.Πόσο λεβέντης είναι ο Παύλος Πολάκης;

Λίγες ώρες προτού ο Παύλος Πολάκης ισχυριστεί ότι υπάρχει και νέο παραδικαστικό κύκλωμα, η ολομέλεια της Βουλής ψήφισε την άρση της ασυλίας του προκειμένου να δικαστεί για πολεοδομική παράβαση. Η παράβαση δεν αφορούσε την εμφύτευση ζώντων ανθρώπων… τρία μέτρα κάτω από τη γη, αλλά κάποιο δημοτικό έργο την εποχή που ο Πολάκης ήταν δήμαρχος.

Στην πατρίδα μας συνηθίζονται αυτά. Συχνά ο δημοτικός άρχοντας θέτει το τοπικό συμφέρον υπεράνω της νομιμότητας. Η κοινή παρανομία προάγεται σε κοινωνικό ακτιβισμό, σε άδολη εκδήλωση λεβεντιάς. Δεν τα έχει κάνει και ο Απόστολος ο Γκλέτσος; Τα έχει κάνει και τα παραδέχεται. Ο Γκλέτσος βέβαια έχει συντηρήσει την υστεροφημία του με την ιστορική δήλωση για το ψάρι που ψήνεται και από τις δύο πλευρές. Ο Παύλος Πολάκης δεν θα έλεγε ποτέ κάτι τέτοιο. Αλλωστε και το ψάρι θα το τρώει ωμό...

 Ναι, η ωμότητα είναι κάτι που χαρακτηρίζει τον Παύλο Πολάκη. Ο ίδιος και οι φίλοι του λένε ότι είναι «αυθεντικός». Μόνο που ο αυθεντικός δεν ανήκει απαραιτήτως στον σύγχρονο κόσμο. Αυθεντικός ήταν, ας πούμε, ο Βόγλης με τα μύγδαλα. Ο Σπύρος Καλογήρου στη «Στεφανία». Ο Νίκος Κούρκουλος στο «Οχι άλλο κάρβουνο». Ο Πέτρος ο πελεκάνος στη Μύκονο. Ο Παύλος Πολάκης δεν είναι τίποτα από όλα αυτά. Ακόμα.

Ο ίδιος, βέβαια, επιμένει να πολιτεύεται με αυτό το ύφος. Λέγοντας και μία κουβέντα παραπάνω. Μιλώντας τη γλώσσα μίας αλήθειας που, στην κρίσιμη στιγμή, μαζεύεται όπως η ουρά κάτω από τα σκέλια.

Οταν η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων έφριξε με αυτά που είπε, ο υπουργός, έκανε μία διευκρινιστική δήλωση. «Τιμώ κάθε δικαστικό και οποιονδήποτε άλλο δημόσιο λειτουργό, ο οποίος με έντιμο τρόπο, σε δύσκολες συνθήκες, κάνει ευσυνείδητα τη δουλειά του». 

Το «τιμώ» έχει ένα χαρακτηριστικό έτσι όπως εκφέρεται στον εγχώριο πολιτικό λόγο: στην πραγματικότητα εννοείς κάτι άλλο, που είναι δύο γράμματα δρόμος – δοκιμάστε το σε οποιαδήποτε δήλωση πολιτικού που «τιμά» κάτι ή κάποιον. Ομως εδώ ο Παύλος Πολάκης το εννοεί. Απλώς πρέπει να διευκρινίσει κάτι. Διότι όταν τιμά κάθε δικαστικό λειτουργό που κάνει τη δουλειά του με έντιμο τρόπο, είναι σαν να εννοεί ότι υπάρχουν και δικαστικοί που δεν διακρίνονται από το ίδιο λαμπρό και διαυγές ήθος.

Τέλος πάντων, ας μην παίζουμε με τις λεπτομέρειες. Οπως έλεγε και ο Λένιν, ο επαναστάτης στην κρίσιμη στιγμή οφείλει να κάνει τους συμβιβασμούς του. Ο Βελουχιώτης που απόθανε νέος δεν πρόκαμε να πει κάτι αντίστοιχο. Αφησε, όμως, επίγονο. Τον Παύλο Πολάκη. Κάποιες στιγμές τον λες και μετενσάρκωση.

Μιλώντας στο Περιστέρι, αφού άφησε τους δικαστές, θυμήθηκε τον Αρη. Και ευχήθηκε να υπήρχαν και σήμερα οι «μαυροσκούφηδες που θα εφαρμόσουν την κυβερνητική πολιτική». Υποθέτω ότι αναφέρεται στους άνδρες του Βελουχιώτη. Δεν δύναμαι να διανοηθώ ότι ένας δημοκράτης σαν τον Πολάκη προσδοκά την ανάληψη κυβερνητικής πρωτοβουλίας από τους άνδρες των τεθωρακισμένων που, για τον κανονικό κόσμο, αποκαλούνται «μαυροσκούφηδες».

Ομως, μισό λεπτό. 

Τι ακριβώς εννοεί ευχόμενος εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής από τους άνδρες του Βελουχιώτη; Θα κάνει ανάπτυξη ο έφιππος με τα φυσεκλίκια; Θα παραλαμβάνει τους επενδυτές κάτω από την Ακρόπολη για να τους δείξει, μετά την ομιλία Τσίπρα, πώς μεγαλώνουν τα ραδίκια στον ευλογημένο τούτο τόπο; Αστειότητες. Οπως αυτές που είπε για τον Μαυρίκο. «Δεν ήταν και τόσο ατύχημα». Λες και κάνει αποτίμηση της υπουργικής του θητείας.

Σε οποιοδήποτε πολιτισμένο τόπο, ο Πολάκης θα έφευγε με συνοπτικές διαδικασίες από το υπουργείο του μόνο και μόνο επειδή καπνίζει σε δημόσιους χώρους. Αυτό μόνο του ήταν αρκετό για να κάνει τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας να πάρει παραμάσχαλα το κάδρο του Αρη και να επιστρέψει στα Σφακιά. Ομως όχι, εδώ, είπαμε, υπάρχουν ιδιαιτερότητες. 

Ακόμα και οι δηλώσεις του για τη Δικαιοσύνη αποδοκιμάζονται χλιαρά. Τι να κάνουν και στο Μαξίμου; Είναι το απαραίτητο λαϊκό πρόγραμμα που έχει ανάγκη το ακροατήριο του. Βέβαια ο Τσίπρας θα έχει ανεβάσει πίεση. Είναι δυνατόν την ώρα που, ενώπιον αρχαίων θεών, παρουσιάζει το όραμα του για την ανάπτυξη, να έρχεται κάποιος Πολάκης και να παίρνει τα φώτα πάνω του; Κακιά στιγμή. Γκαντεμιά. Σαν να καλείς κόσμο στην αυλή του σπιτιού σου και ο σκύλος να αρπάζει κάποιον από τον μπατζάκι.

Ανδρέας Στασινός

Protagon

.Ανίκανοι...

H χώρα αυτή δεν έχει καμιά σωτηρία. Δεν πρόκειται να σωθεί με καμιά Παναγία, είναι θέμα χρόνου να διαλυθεί η Ψωροκώσταινα επειδή το πολιτικό της προσωπικό είναι ανίκανο. Τα κόμματα δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, δεν είναι σε θέση να βάλουν μια διαχωριστική γραμμή από τις αντιθέσεις τους και να χαράξουν μια εθνική στρατηγική εξόδου από την κρίση.

 Δεν είναι ανάγκη να συμφωνούν σε όλα, δεν είναι απαραίτητο να συγκυβερνήσουν. Είναι όμως επιτακτική ανάγκη να βάλουν το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό και το προσωπικό. 

Όμως και πάλι μ’ αυτά που βλέπουμε δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας μιας χώρας που είναι δομημένη έτσι ώστε να εξυπηρετεί κομματικούς στρατούς, να διογκώνει το δημόσιο και την κομματική πελατεία, να χαϊδεύει τα αυτιά των οπαδών – ψηφοφόρων, να μην είναι ικανή να βρει ανθρώπους που θα μπουν μπροστά αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος...

Και τα λέμε όλα αυτά με αφορμή τη νέα σύγκρουση της κυβέρνησης με όλα τα κόμματα αλλά και τις αιχμές που αφήνει το Μαξίμου για τον Γ. Στουρνάρα. Που να θυμίσουμε ότι αν δεν ήταν αυτός πέρυσι να βρει τα λεφτά για να πληρωθούν οι δόσεις θα είχαμε χρεοκοπήσει. Για να μην πούμε για τη διαχείριση των capital controls ή την ανακεφαλαιοποίηση. Αν δεν ήταν η ΤτΕ και ο Ντράγκι από την άλλη τώρα θα είχαμε ένα διαλυμένο τραπεζικό σύστημα και τις καταθέσεις των Ελλήνων χειρότερα κουρεμένες απ’ ότι των Κυπρίων.

Πριν μερικές εβδομάδες ο Στουρνάρας κατέθεσε μια πρόταση για πρωτογενή πλεονάσματα 2% αντί για 3,5% από το 2018 και μετά ώστε να μπορέσει η χώρα να βγει από το τέλμα. Μαζί κατέθεσε προτάσεις για τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν και οι οποίες δεν θα βασίζονται στους φόρους που έτσι κι αλλιώς δεν εισπράττονται.

Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι η πρόταση αυτή κατατέθηκε και στο Μέγαρο Μαξίμου, έγινε μάλιστα σε συνεννόηση με τον Τσακαλώτο. Έπρεπε να βγει μπροστά ο κεντρικός τραπεζίτης κι όχι η κυβέρνηση η οποία είχε μόλις υπογράψει μνημόνιο με πλεόνασμα 3,5% το οποίο είναι αδύνατον να επιτευχθεί.

Την πρόταση αυτή, που γνώριζε το επιτελείο του Τσίπρα και ο ίδιος, την υιοθέτησε και ο Κυρ. Μητσοτάκης ο οποίος μάλιστα την ανέφερε με διαρροές στον τύπο. Ήταν μια πρόταση της ΝΔ που βασιζόταν πάνω στην πρόταση του Στουρνάρα ο οποίος λένε οι πληροφορίες έχει κάνει προεργασία με τους δανειστές, κυρίως με την ΕΚΤ. Γιατί είτε μας αρέσει είτε όχι οι δανειστές θα πάρουν την τελική απόφαση, αυτοί είναι που βαράνε τα νταούλια και η Ελλάδα χορεύει, ειδικά μετά από την καταστροφική πρώτη περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ με τους ψεκασμένους.

Αίφνης χθες η ΝΔ βγάζει μια ανακοίνωση που λέει ότι χαίρεται γιατί η Φ. Γεννηματά υιοθέτησε την πρόταση του κ. Μητσοτάκη για πλεόνασμα 2%. Δηλαδή στη Συγγρού οικειοποιήθηκαν ένα σχέδιο που εκπονήθηκε από την ΤτΕ, έστω κι αν ήταν εν γνώσει και του Μαξίμου αλλά και της ΝΔ.

Φάουλ πρώτο που «έβαψαν» ένα σημαντικό σχέδιο, μια σοβαρή πρόταση με… γαλάζια μπογιά. Φάουλ δεύτερο που έσπευσαν να πικάρουν ουσιαστικά το ΠΑΣΟΚ λέγοντας ότι συμφωνεί με την πρόταση Μητοτάκη που δεν ήταν και δικιά του. 

Βγήκε βεβαίως η Γεννηματά, τα «έχωσε» στη ΝΔ ενώ τη σκυτάλη πήρε το Μαξίμου και η Γεροβασίλη που επιτέθηκαν στην κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ η οποία είχε συμφωνήσει πλεονάσματα 4,5% ενώ ήρθε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τη σκληρή της διαπραγμάτευση για να πετύχει καλύτερη συμφωνία και τρίχες κατσαρές. 

Αφήνει αιχμές και κατά του Στουρνάρα βεβαίως λέγοντας ότι τώρα θυμήθηκαν να κάνουν πρόταση για πλεονάσματα 2% και άλλα τέτοια.

Είναι πράγματι γελοίο αυτό που ζούμε. Αντί όλοι μαζί να προωθούν στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές μια σοβαρή και απόλυτα εφικτή πρόταση τσακώνονται για το ποιος την έκανε. 

Η ΝΔ λέει ότι είναι του Κυριάκου, η πρόταση όμως κατατέθηκε από τον Στουρνάρα γιατί πολύ αμφιβάλλουμε να μπορούσε η Συγγρού να κάνει τέτοιο σχέδιο. Και μετά έρχεται και η κυβέρνηση και αντί να πει «μπράβο, καλή πρόταση όποιος κι αν την έκανε» τα βάζει με όλους τους άλλους και βγάζει τον εαυτό της λάδι για την κατάσταση που βρισκόμαστε.

Βρε είστε σοβαροί; Έχετε συναίσθηση του τι παίζεται; Μπορείτε να καταλάβετε ότι παίζεται το μέλλον των παιδιών μας, η εικόνα της χώρας μας για τα επόμενα 20-30 χρόνια; Κι εσείς τσακώνεστε σαν γάιδαροι στον ίδιο αχυρώνα;

Αυτά βλέπει ο κόσμος κι απαξιώνει το πολιτικό σύστημα. Αυτά βλέπει ο πολίτης και στρέφεται στην αντισυστημική ψήφο, φτύνει τους πάντες και είναι εντελώς απαισιόδοξος για όσα βλέπει να έρχονται.

Αλλά παίζεται κι άλλο παιχνίδι εδώ πέρα. Όλοι μιλούν για το σχέδιο για 2% πλεόνασμα αλλά κανείς δεν τολμά να μιλήσει για τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν. Τις έχει επισημάνει ο διοικητής της ΤτΕ τόσο στην πρόσφατη έκθεσή του όσο και στην ομιλία του σε εκδήλωση των βιομηχάνων της Βορείου Ελλάδος.

 Είχε πει ο κ. Στουρνάρας ότι χρειάζονται γενναίες μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο και περιορισμός των δημοσίων δαπανών καθώς και:

Μία πιο στοχευμένη πολιτική ιδιωτικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας.

2. Άνοιγμα όλων εκείνων των αγορών που δεν έχουν απελευθερωθεί πλήρως, ακόμη.

3. Αντιμετώπιση των κόκκινων δανείων.

Και τι κάνουν όλα τα κόμματα; Αντί να συζητήσουν επί αυτών των προτάσεων και των μεταρρυθμίσεων που πρέπει να γίνουν… περί άλλων τυρβάζουν. Μάλιστα, επειδή στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι η μεγάλη απειλή για όλους αυτούς τους καραγκιόζηδες που έχουν εξουσία στον ΣΥΡΙΖΑ είναι σοβαρές προτάσεις όπως αυτές τεχνοκρατών, βάζουν εφημερίδες να χτυπάνε πότε τον Στουρνάρα και πότε όποιον άλλον τολμά να αμφισβητήσει τα εγκληματικά λάθη του Τσίπρα και της παρέας του. Δείτε μόνο το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Παρόν» χθες που είναι ακριβώς το ίδιο με το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Δημοκρατία. 

Και οι δύο επιτέθηκαν στον Στουρνάρα λέγοντας ότι η πρόταση του θα επιβαρύνει την Ελλάδα με περισσότερα χρήματα… κάπου 50-60 δις σύμφωνα με τους… οικονομολόγους των εφημερίδων.

Ανάθεμα κι αν ξέρουν τι πάει να πει πλεόνασμα και τι σημαίνει η πρόταση της ΤτΕ, είναι όμως φανερό ότι κάποιοι τους βάζουν για να στοχοποιούν οποιαδήποτε σοβαρή φωνή έχει σ’ αυτή τη χώρα τη διάθεση και το μυαλό να βρει διέξοδο στο μείζον εθνικό πρόβλημα.

Γι’ αυτό σας λέμε ότι δεν σώζεται η Ελλάδα. Όταν ο καθένας αισθάνεται απειλή τον άλλον, όταν οι Καραμανλικοί είναι εκνευρισμένοι γιατί τους βγάζουν τα λάθη τους στη φόρα, όταν το ΠΑΣΟΚ έχει κόμπλεξ ανωτερότητας, όταν η ΝΔ δεν μπορεί να συντάξει συγκεκριμένη πρόταση και κλέβει άλλων ή όταν ο ΣΥΡΙΖΑ καυχιέται για τη δική του διαπραγμάτευση που μας φόρτωσε ένα ακόμη μνημόνιο και καμιά 90αριά δις, τότε πράγματι η καταστροφή είναι πιο κοντά απ’ ότι νομίζουμε.

Antinews