.«Επαναστάτες» στο χάσμα του συστήματος

Είναι αξιοσημείωτο πως και η νέα γενιά Ελλήνων «ανταρτών πόλης» ενστερνίζεται τη φιλοδοξία των παλαιοτέρων να εισχωρήσει στην κεντρική πολιτική σκηνή, να εκτρέψει την πορεία του «συστήματος» ως ενεργό κομμάτι του. 

Οπως η επαναστατική οργάνωση «17 Νοέμβρη» μιμείτο αυτό που υποτίθεται ότι θα ανέτρεπε (υιοθετώντας τον πατροπαράδοτο εθνικισμό και τη λαϊκή βουλιμία ως ιδεολογία, «απαλλοτριώνοντας» τράπεζες για να αποκτήσουν μέλη της εξοχικές βίλες) έτσι και η «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς» επιχειρεί να εισχωρήσει σε μια υπόθεση που αφορά τον πυρήνα του πολιτεύματος. Εισβάλλοντας στο πεδίο της Δικαιοσύνης, προσπαθεί αυτομάτως να αυτοαναγορευθεί σοβαρός παίκτης, αυτός που καθορίζει το αποτέλεσμα του αγώνα.

Αυτό αφορά κυρίως τους λίγους που αποτελούν τους «Πυρήνες», οι οποίοι, μάλιστα, ανακοίνωσαν χθες ότι ντύνουν την εκστρατεία τους κατά της Δικαιοσύνης με το σπουδαιοφανές όνομα «Νέμεσις». Δυστυχώς, όμως, αφορά όλη την κοινωνία, επειδή η τρομοκρατία δεν είναι η μόνη απειλή που αντιμετωπίζουν σήμερα οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης, αλλά η βία έρχεται να εντείνει τα άλλα προβλήματα. 

Οι «Πυρήνες» δήλωσαν ότι στράφηκαν εναντίον της Γεωργίας Τσατάνη επειδή έχει διαχειριστεί υποθέσεις που τους αφορούν, αλλά, με το κριτήριο των δημοσίων σχέσεων που τους διακρίνει, επέλεξαν την εισαγγελέα εφετών ενώ βρίσκεται σε μια πολύκροτη διένεξη με τον αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης. 

Ετσι, οι αυθαίρετοι τιμωροί υιοθετούν τις καταγγελίες μιας πλευράς, δικάζουν χωρίς δίκη, επιβάλλουν την ποινή που οι ίδιοι αποφασίζουν. Τους διαφεύγει η ειρωνεία ότι δεν προσφέρουν στα θύματα τα δικαιώματα που οι ίδιοι απαιτούν, διαμαρτυρόμενοι για όσα πιστεύουν ότι στερούνται.

Με την επιλογή στόχου, οι βομβιστές γίνονται μέρος μιας πραγματικής και σοβαρής αναταραχής στον χώρο της Δικαιοσύνης – ένα ασήμαντο μέρος, ίσως, αλλά με την ικανότητα να περιπλέξουν μια ήδη δύσκολη κατάσταση. Τα πολλά εγκλήματα της «17 Νοέμβρη» αποσκοπούσαν να αλλάξουν την πορεία της πολιτικής, της κοινωνίας και της οικονομίας, αλλά το μόνο που πέτυχαν ήταν να εκτελέσουν ανθρώπους, να καταστρέψουν ζωές. Ετσι και η σημερινή «φουρνιά» θα σκορπίσει φόβο και θλίψη και θα εξαφανιστεί. Είναι ευθύνη των διωκτικών αρχών να αποτρέψουν τα χειρότερα.

Αυτό που αφορά την πολιτεία και τους πολίτες, όμως, είναι να επέλθει ηρεμία στη Δικαιοσύνη το συντομότερο. Είναι ευθύνη της κυβέρνησης να διαφυλάξει την ανεξαρτησία και την αξιοπιστία του θεσμού – ούτε να παρεμβαίνει στη δουλειά κάποιων ούτε να αφήνει να φανεί ότι συναλλάσσεται με άλλους. 

Εάν οι υπεύθυνοι πολιτικοί και δικαστικοί λειτουργοί δεν έχουν παραδεχθεί ακόμη ότι η κατάσταση γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνη, ίσως η «παρέμβαση» των βομβιστών να σημάνει συναγερμό. Πέρα από τις ευθύνες των πολιτικών –κυβέρνησης και αντιπολίτευσης– το κύρος των θεσμών εξαρτάται και από τους ίδιους τους λειτουργούς τους.

Βλέποντας ότι το χάσμα που διευρύνεται στη δημόσια ζωή ενθαρρύνει τη γέννηση τεράτων, ίσως όσοι προσπαθούν να χειραγωγήσουν τους θεσμούς καταλάβουν ότι όταν βάζουν το δικό τους συμφέρον πάνω απ’ αυτό του συνόλου, όλοι χάνουμε. Οτι ο διχασμός εκτρέφει τη βία, ενώ μόνο ενωμένες δημοκρατικές δυνάμεις μπορούν να τη νικήσουν.

  ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ

.Ήταν όλοι τους εκεί! Ενωμένοι δυνατοί…

Το πιο συγκλονιστικό πολιτικό γεγονός των τελευταίων ημερών ήταν και είναι το συνέδριο του Σύριζα… τέλος.  Διότι μπορεί σε διεθνές γεωπολιτικό επίπεδο να μυρίζει μπαρούτι, μπορεί το Brexit να καταποντίζει την βρετανική οικονομία, και μπορεί ο κόσμος να γελάει με τις μαϊμού αποκαλύψεις του Ολάντ περί κρυφών συνεννοήσεων Τσίπρα-Πούτιν για εκτύπωση δραχμών στο μακρινό Ντομοντέτοβο, όμως  το μέλλον της πατρίδας μας παίχτηκε εκεί… στο κλειστό του ΤΑΕΚΒΟΝΤΟ.

  

Και ήταν όλοι τους εκεί! Όλες οι σημαντικές προσωπικότητες της πολιτικής μας σκηνής, που εδώ και χρόνια έχουν αγκαλιάσει τον αγνό ριζοσπαστισμό του Σύριζα, παλεύοντας ανιδιοτελώς για την προκοπή του τόπου, και για μια Ελλάδα (και μια Ευρώπη) που θα πορεύεται με επίκεντρο τον άνθρωπο…

  

Άλλωστε, το βροντοφώναξε και ο Αλέξης, ο Μαδούρο (για κάποιους ο Τσε) των Βαλκανίων… το τελευταίο αποκούμπι της φτωχολογιάς για λευτεριά από τους μασόνους και τους τοκογλύφους, που χρόνια τώρα μας πίνουν το αίμα με μπουρί, και γδέρνουν τα όνειρά μας για μια πατρίδα ανεξάρτητη από τα ντόπια και ξένα αλλότρια συμφέροντα.

«Είμαστε η μοναδική κυβέρνηση ριζοσπαστικής αριστεράς στην Ευρώπη… και μαζί θα αλλάξουμε τον κόσμο» είπε με την γνωστή του ευφράδεια ο μπαρουτοκαπνισμένος (αυτόκλητος) αρχηγός της Αριστεράς στην Ευρώπη, ενώ από κάτω τα υπνωτισμένα πλήθη που γέμισαν ασφυκτικά το γήπεδο ούρλιαζαν με ενθουσιασμό, αλαλάζοντας συνθήματα υπέρ της λαοπρόβλητης κυβέρνησής μας.

Ναι , ήταν όλοι τους εκεί! Ενωμένοι δυνατοί! Σαν μια γροθιά… Όλα εκείνα τα πρόσωπα-σύμβολα της μεταπολιτευτικής μας ιστορίας, που θυσιάζοντας την ζωή τους πάλεψαν και έβαλαν όλοι τους από ένα λιθαράκι στην πρόοδο της χώρας. Για την δημοκρατία… για τον λαό!

  

Ήταν εκεί ο Πάντζας, η Μαριλένα, ο Κουρουμπλής, ο Σπίρτζης, ο Μπόλαρης,  και άλλοι πολλοί άφθαρτοι ηρωικοί αριστεροί αγωνιστές, που βροντοφώναξαν «ζήτω η αριστερά»…  και «τέλος στο παλιό», μαζί με τον πούρο εξίσου αριστερόσύντροφο Πάνο Συγκαμένο, που σκόρπισε ρίγη αριστερής συγκίνησης όταν πήρε τον λόγο. Ο οποίος Πάνος, ακολουθώντας μια αντίστροφη πολιτική πορεία από αυτήν του Ντούτσε, που ως κανονικός (λίγο εξτρίμ) άνθρωπος  ξεκίνησε κομμουνιστής και κατέληξε φασίστας, έδωσε το στίγμα της νέας προοπτικής: 

Ξεκινάμε από την εθνικιστική παλαιοκαραμανλική δεξιά και καταλήγουμε στην διεθνιστική νεοελληνική ακροαριστερά… για την καρέκλα ρε γαμώτο. Να δείτε που σε λίγο και ο σύντροφός του στην τρέλα, ο Πόρτα Πόρτα,  θα δηλώσει αρχειομαρξιστής (μπορεί και ο Αντώναρος, ποιος ξέρει;). Και να φανταστείτε ότι πριν από λίγο καιρό τα είχαν ρίξει στην Ραχήλ, που παράτησε τους πσαικαζμένους για να πολιτευτεί με τον Σύριζα… Μπροστάρισα η ζαβή τελικά… άνοιξε δρόμους. Ποιος να φανταζόταν ότι οι ΑνΕλ θα κατέληγαν συνιστώσα του Σύριζα; Σαν την Ρόζα ένα πράγμα… 

Οι μόνοι που έλειπαν από την χθεσινή φιέστα της ρωμιοσύνης ήταν όλα εκείνα τα ποντίκια, που τρέμοντας από τις ευθύνες, εγκατέλειψαν πέρσι το σκάφος του Σύριζα, κρυπτόμενοι στα σκοτεινά ανήλιαγα λαγούμια τους. Αναφέρομαι στους κωλοτούμπες στυλ Στρατούλη, Δραχμαζάνη, Κατάντιας Βαλαβάναινας, Δρα Μπαρουφάκη, Παλαβίτσα, ακόμη και της ζουρλής… που προτίμησαν να επιστρέψουν στην ανέξοδη κριτική, στην απ έξω δηλαδή, παρά να επωμιστούν τα βάρη της διακυβέρνησης της χώρας σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, με αριστερό πρόσημο. Βάρη που ανέλαβαν όσοι απέμειναν πιστοί στο όραμα, και άλλοι τόσοι που συνωστίζονται για να βοηθήσουν (π.χ. Κουλούρης, Τζουμάκας, Κατσανέβας, κλπ)

Δεν πειράζει όμως. Η ιστορία και ο λαός θα κρίνει. Και είμαι σίγουρος ότι όταν έρθει ο τελικός λογαριασμός, όλοι θα καταλάβουν τον ύπουλο ρόλο κάποιων, που σε αντίθεση με τον λαϊκό αγωνιστή Κουβέλη, τον υπερασπιστή των μη προνομιούχων Κατρούγκαλο, τον υπέρμαχο της ελεύθερης ενημέρωσης Παππά, και την στυλάτη πασιονάρια  Γιδοβασίλη, αυτοί διάλεξαν τον δρόμο της φυγής αντί να μείνουν πίσω, και να παλέψουν 

μέσα από τα κυβερνητικά οχυρά για την υπεράσπιση της πατρίδας μας. Ριψάσπιδες όλοι τους, που άφησαν την μάχη σε καρανίκες και λοιπούς μπροστάρηδες, προτιμώντας να συνεχίσουν το σαμποτάζ, και το ροκάνισμα της προκοπής μας.

Δεν πειράζει όμως. Όπως φάνηκε χθες, η ελπίδα συνεχίζει να υπάρχει. Το έβλεπε κανείς στα καθαρά πρόσωπα όλων των συμμετεχόντων, που με στεντόρεια τη φωνή υπογράμμισαν προς κάθε κατεύθυνση ότι η χώρα θα σωθεί θέλει δεν θέλει, αρκεί να πιστέψει στο όραμα του Αλέξη.

Πρόσωπα αγνά, γεμάτα από ιδεολογική ανιδιοτέλεια, που μπορεί κάποια από αυτά να εγκατέλειψαν διεθνείς και πολλά υποσχόμενες καριέρες για να  συμβάλουν  στο μέλλον του τόπου μέσα από κάποιο μετερίζι (βλ. Καρανίκας), ή άλλα που περιμένουν κι αυτά στη σειρά για να διοριστούν, προκειμένου έτσι να μειωθεί η ανεργία, αλλά οι θυσίες τους δεν πάνε χαμένες. Η πατρίδα προχωρά, σαν το καραβάνι στην έρημο, αφήνοντας τους σαμαροβενιζέλους και τα υπόλοιπα λυσσασμένα σκυλιά πίσω, να γλείφουν τα αχαμνά τους και να αλυχτούν το φεγγάρι.

Αυτό είναι το μήνυμα που βγήκε χθες από το κλειστό του ΤΑΕΚΒΟΝΤΟ… με την μουσική υπόκρουση αντάρτικων και της Αντζις Σαμίου. Ότι η χώρα θα προχωρήσει μπροστά όσο και αν δεν την αφήνουν οι κολλημένοι στο παρελθόν σαμαροφύλακες, και τα δήθεν αριστερά τσιράκια τους, στυλ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΛΑΕ, Πλεύση Ελευθερίας, και άλλα θλιβερά μορφώματα.

Και όταν με το καλό, προσχωρήσει στον Σύριζα ως άλλη συνιστώσα και η Χρυσή Αυγή, όπως ακούγεται έντονα, τότε θα μιλάμε για μια νέα χιλιόχρονη πορεία της χώρας προς το φως… ένα αριστερόστροφο Ράιχ!

Κερδάμε λοιπόν αδέρφια! Κουράγιο…

.Ο ΣΥΡΙΖΑ, η τρομοκρατία και η βόμβα στην Τσατάνη

H τρομοκρατία είναι εδώ και απειλεί. Και αυτή τη φορά δεν έχουμε να κάνουμε με «ηθική τρομοκρατία» όπως κάποιοι ήθελαν πριν από μερικά χρόνια να πιστεύουν «αθωώνοντας» τη 17 Νοέμβρη ή τον ΕΛΑ.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με τρομοκρατία – μαφία στην οποία πιθανότατα να εμπλέκονται μεγάλα επιχειρηματικά και πολιτικά συμφέροντα.

Η επίθεση σε βάρος της εισαγγελέας Γεωργίας Τσατάνη, η οποία έχει συγκρουστεί σφόδρα με την παρούσα κυβέρνηση και ιδίως με τον Δ. Παπαγγελόπουλο, δεν είναι καθόλου τυχαία. Και δεν εννοούμε το γεγονός ότι οι Πυρήνες της Φωτιάς ανέλαβαν την ευθύνη καταγγέλλοντας τη δικαστικό ότι αρνήθηκε την αποφυλάκιση συζύγου μέλους της τρομοκρατικής οργάνωσης. Αφιερώνουν μάλιστα την επίθεση αυτή στους Γεράσιμο Τσάκαλο, Χρήστο Τσάκαλο, Γιώργο Πολύδωρο και Όλγα Οικονομίδου, τους καταδικασμένους ως τρομοκράτες.

Δεν πείθει, ωστόσο, το κίνητρο της επίθεσης κατά της δικαστού, ειδικά σε μια χρονική στιγμή όπου η Δικαιοσύνη βρίσκεται στο επίκεντρο. Ανεξαρτήτως αν η Τσατάνη έχει δίκιο σε υποθέσεις στις οποίες ενεπλάκη (Βγενόπουλος, εξοπλιστικά, Βατοπέδι), η σύγκρουσή της με υπουργούς της κυβέρνησης αλλά και με την πρόεδρο του Αρείου Πάγου Βασιλική Θάνου, είναι πρωτοφανής. 

Εμφανίζεται η ίδια να υπερασπίζεται την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και η κυβέρνηση να της επιτίθεται γιατί δεν κάνει ό,τι θέλει το Μαξίμου. Π.χ. Έχει κόντρα ο ΣΥΡΙΖΑ και τα πληρωμένα πιστόλια της δημοσιογραφίας με τον Βγενόπουλο; Πρέπει πάση θυσία να ανοίξουν υποθέσεις εναντίον του, παρεμβαίνοντας στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.

Και ξαφνικά, γίνεται μια βομβιστική επίθεση στο σπίτι της Τσατάνη. Εντελώς τυχαία επιλογή του στόχου ή προσπάθεια επηρεασμού της κρίσης των δικαστών, κι όχι της ίδιας της κ. Τσατάνη; Μήπως δηλαδή ο πραγματικός «στόχος» δεν ήταν ο εκφοβισμός της Τσατάνη αλλά των δικαστών που αντιτίθενται στην κυβέρνηση κι ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η υπόθεση με τις τηλεοπτικές άδειες; Μήπως δηλαδή η ξαφνική και μετά από καιρό ηχηρή επίθεση των «Πυρήνων», λειτουργεί ως το «μακρύ χέρι» της κυβέρνησης ή επιχειρηματικών κύκλων;

Προς Θεού, δε λέμε ότι στο Μαξίμου παίζουν με τις βόμβες. Υπάρχουν όμως θύλακοι στο χώρο της Αριστεράς που πάντα έβλεπαν την τρομοκρατία με φιλικό μάτι αλλά και ως το «κρυφό όπλο» για πράγματα που η ίδια δεν μπορούσε να κάνει ή να πει; 

Είναι γνωστές οι σχέσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, όπως επανειλημμένα έχει αποκαλύψει το Antinews (Αποκάλυψη: Οι βαθιές σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με την Τρομοκρατία) με τρομοκράτες και ο σφιχτός εναγκαλισμός τους με υποκείμενα τύπου Κουφοντίνα, Ξηρών καθώς και των «εγγονιών» της τρομοκρατίας όπως αυτή αποτυπώθηκε την τελευταία 15ετία.

Ο τίτλος της προκήρυξης για την προχθεσινή επίθεση είναι «Σχέδιο Νέμεσις» και καταλήγουν λέγοντας ότι «θα επανέλθουμε...». Όμως, το μήνυμά τους το έχουν στείλει, είτε είναι «ιδεαλιστές» τρομοκράτες είτε όργανα συγκεκριμένων συμφερόντων. Μην ξεχνάμε ότι μετά από κάποια χρόνια ενεργούς δράσης και η «17Ν» κατηγορήθηκε ότι έκανε επιθέσεις... κατά παραγγελία.

Το μήνυμα προς τη Δικαιοσύνη είναι σαφές: Μην πάτε κόντρα στα όσα ζητά η κυβέρνηση. Για διαβάστε μόνο τις υποθέσεις στις οποίες αναφέρονται οι Πυρήνες. Ο Βγενόπουλος, ο Μεϊμαράκης με τα εξοπλιστικά, το Βατοπέδι με το οποίο συνδέεται η ΝΔ και για «ξεκάρφωμα» πετάνε και τις αιτήσεις αποφυλάκισης που δεν έγιναν δεκτές. Άραγε γιατί π.χ. οι «ιδεαλιστές» δεν μιλάνε για το νόμο Παππά και την εν εξελίξει δίκη; Γιατί δεν αναφέρονται σε δίκες που έχουν να κάνουν με τους μισθούς και τις συντάξεις του κοσμάκη, δίκες που αγγίζουν και τους κωλοτούμπες του ΣΥΡΙΖΑ;

Πολύ φοβούμαστε ότι αν και η βόμβα ήταν ενός κιλού, το βάρος της είναι τουλάχιστον 100 που έπεσε στην πλάτη των Ελλήνων δικαστών.

.«Κυριάκος αγνοείται... SOS»

Η Ελλάδα καίγεται. Αυτές τις ημέρες έχουν συμβεί ιστορικά γεγονότα. Από το δικαστικό σκάνδαλο που είναι σε εξέλιξη, τις βόμβες στους δικαστές, το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ που είναι πραγματική κωμωδία με τους αδερφούς Μαρξ, μέχρι τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις για το σχέδιο του κ. Τσίπρα και της εγκληματικής παρέας του για επιστροφή στη δραχμή.

Τα νέα για την οικονομία κάθε μέρα και χειροτερεύουν και στα ξένα ΜΜΕ, άλλοι μιλούν ξανά για Grexit κι άλλοι για τέταρτο Μνημόνιο. Η κοινωνία βράζει και τα κόμματα βρίσκονται σε περιδίνηση. Κι ενώ ο τόπος βράζει στην κυριολεξία, η Νέα Δημοκρατία μοιάζει αδύναμη να κινήσει τις εξελίξεις και σύρεται πίσω από αυτές.

Χωρίς καμιά διάθεση για ανούσια κριτική έχουμε να πούμε το εξής: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης που είναι χαμένος; Είναι δυνατόν να βρίσκεται τόσες ημέρες στις Ηνωμένες Πολιτείες και να θυμίζει ότι πριν από λίγο καιρό και ο Τσίπρας αλλά και ο Παππάς είχαν κάνει μίνι διακοπές;

Απ' ότι διαβάσαμε ο κ. Μητσοτάκης ήταν κεντρικός ομιλητής στο διεθνές συνέδριο με τίτλο: «Η Στροφή της Ελλάδας; Λυδία λίθος για την Ευρώπη» στο πανεπιστήμιοTufts.

Έδωσε επίσης ομιλία στο πανεπιστήμιο Χάρβαντ σε διάλεξη με θέμα «Το Μέλλον της Δημοκρατίας».

Σήμερα ήταν ομιλητής σε εκδήλωση με θέμα: «Ευρωπαϊκοί Ορίζοντες» στο πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς στη Βαλτιμόρη και τις επόμενες ημέρες θα έχει κύκλο επαφών με επενδυτές. Αυτά λέει το ρεπορτάζ, όμως, όσο κι αν η παγκοσμιοποίηση μας έχει φέρει τόσο κοντά, είναι εμφανής η αδύναμη αντιπολίτευση. Δεν μπορούν να σώσουν το παιχνίδι οι ανακοινώσεις από το κόμμα και μερικοί... Ταλιμπάν που βγαίνουν στην τηλεόραση να κάνουν τη «βρόμικη» δουλειά, να αντιπαρατεθούν δηλαδή στους Συριζαίους. Όταν η ηγεσία απουσιάζει σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή οι «κόκκινοι λύκοι» του Τσίπρα αλωνίζουν, και επικοινωνιακά και ουσιαστικά.

Αν σε άλλες εποχές είχαν π.χ. βγει ειδήσεις για σχέδιο επιστροφής στη δραχμή θα είχαν διαλυθεί τα πάντα. Θα ξεσηκωνόταν ο κόσμος και δεν θα άφηναν σε χλωρό κλαρί την εκάστοτε κυβέρνηση. Μήπως π.χ. θα έπρεπε όλα τα κόμματα μαζί να ζητήσουν το κεφάλι του Βαρουφάκη επί πίνακι; Μήπως να ζητήσουν εξεταστική επιτροπή; Να ξαναπάνε στη Βουλή, να κάνουν διαδηλώσεις, να κινητοποιήσουν τον κόσμο; Το ευρωπαϊκό κόμμα, το κόμμα των νοικοκυραίων, των αστών μήπως θα έπρεπε να κάνει διαλέξεις σε όλη την Ελλάδα και να εξηγεί την καταστροφή από την επιστροφή στη δραχμή; Να συντάσσει άρθρα, να οργανώνει συνεντεύξεις για να πείσει τον κόσμο ότι ο δρόμος που ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει τη χώρα δεκαετίες πίσω;

Γιατί αυτό είναι το κόλπο: Ο Τσίπρας και η παρέα του, με ύπουλο τρόπο, οδηγούν προς το εθνικό νόμισμα για να διασώσουν το τομάρι τους.

Η Νέα Δημοκρατία είναι απούσα ή για να μην είμαστε τόσο αυστηροί, είναι υποτονική. Μέχρι και η Φώφη με τον Θεοδωράκη πιο εύστοχες και πιο αιχμηρές ανακοινώσεις βγάζουν. Έλεος, η ΝΔ έπρεπε να είναι επικεφαλής του... ανένδοτου κατά της κυβέρνησης.

Καλές οι διαλέξεις στο Ταφτς και στο Χάρβαρντ. Καλά και τα Κολέγια και τα πτυχία. Η πολιτική, όμως, ειδικά όταν έχεις να αντιμετωπίσεις έναν τόσο επικίνδυνο εχθρό θέλει... αλητεία, με την καλή έννοια. Ας ελπίσουμε ότι θα ξυπνήσουν επιτέλους στα νέα γραφεία και θα κατέβουν στο... επίπεδο του Αλέξη.