Το
συλλαλητήριο της Αθήνας δεσπόζει στην επικαιρότητα της εβδομάδας.
Το θέμα έχει αναχθεί σε κυρίαρχο
στην πολιτική αντιπαράθεση, μολονότι στο συλλαλητήριο και την διοργάνωσή του,
δεν μετέχουν τα κόμματα και οι βουλευτές που θα παραστούν, θα εκπροσωπούν τον
εαυτό τους και όχι το κόμμα υπό τη σημαία του οποίου, έχουν εκλεγεί στο
Κοινοβούλιο.
Του Τάσου Παπαδόπουλου
Τα
στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν επανειλημμένως μιλήσει για ακροδεξιά στοιχεία που παρέστησαν στην
προηγούμενη κινητοποίηση που έγινε στην περασμένη Κυριακή στη Θεσσαλονίκη.
Παρά την προσπάθεια των αρχών, που
συνδέονται την κυβέρνηση να υποβαθμίσουν τον αριθμό των προσώπων που πήραν
μέρος στην κινητοποίηση της Θεσσαλονίκης, παρά την υποβάθμισή του από τα
συστημικά ΜΜΕ, εν τούτοις ο όγκος του δεν μπορούσε να κρυφτεί
κάτω από το χαλί μια και τα ψηφιακά μέσα, sites και web tv ανέδειξαν το θέμα με
αποτέλεσμα να διαγκωνίζονται τώρα οι τηλεοράσεις, για το ποιος θα προβάλει
περισσότερο το αυριανό συλλαλητήριο της Αθήνας.
Το θέμα των συλλαλητηρίων, έχει
σαν αφορμή τις διαπραγματεύσεις, που βρίσκονται σε εξέλιξη με την γειτονική
χώρα, προκειμένου μετά από 25 χρόνια ακινησίας να βρεθεί μια συμβιβαστική κοινά
αποδεκτή λύση, σε μια σειρά διαφορών, που προμετωπίδα έχουν την ονομασία της
ΠΓΔΜ.
Εσωτερικά προβλήματα στην
προσπάθεια εξεύρεσης λύσης αντιμετωπίζουν τόσο η Αθήνα όσο και τα Σκόπια. Όμως
παρατηρεί κανείς που δεν φοράει κομματικές παρωπίδες, ότι ενώ στην γειτονική
χώρα η κυβέρνηση προσπαθεί να φέρει πιο κοντά αντιτιθέμενες απόψεις, έκανε
συμβούλιο Αρχηγών και μετά από αυτό δεν έγιναν δηλώσεις, στην Ελλάδα οι
πονηριές της κυβέρνησης, έσπειραν ανέμους και οδήγησαν στο αποτέλεσμα, που δεν
ήταν άλλο, παρά θύελλες.
Μολονότι στο ΣΥΡΙΖΑ είχαν να
αντιμετωπίσουν τον εταίρο τους στην κυβέρνηση, τους ΑΝΕΛ, που έχει απόψεις, που
δεν αφήνουν περιθώρια συμβιβασμού, μια και δηλώνουν ότι δεν αποδέχονται
ονομασία που θα περιλαμβάνει τη λέξη Μακεδονία, εν τούτοις θέλησαν να
διεμβολίσουν την Αξιωματική Αντιπολίτευση, εκμεταλλευόμενοι τις διαφορετικές
απόψεις που εκφράζονται από δύο πρώην πρωθυπουργούς τον Α. Σαμαρά(απόρριψη
πακέτου Πινέιρο) και τον Κ. Καραμανλή(σύνθετη, erga omnes Βουκουρέστι).
Αυτή η προσπάθεια, σε συνδυασμό με
την απουσία ενημέρωσης στο αρχικό στάδιο των συνομιλιών, καθώς και η λαοθάλασσα
που βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη και η ανάλογη που προβλέπετε να ακολουθήσει στην
Αθήνα, οδήγησαν τη ΝΔ σε μια αλλαγή τακτικής, στην προσπάθειά της να μην
δημιουργήσει αφενός εσωτερικό ρήγμα και αφετέρου να μην βρεθεί απέναντι στην
συγκέντρωση της Αθήνας, που θα διαδηλώσει εναντίον του συμβιβασμού και της
αναγνώρισης με σύνθετη ονομασία, της ΠΓΔΜ.
Η
κυβέρνηση από τη μια δεν κατάφερε να συγκολλήσει το μέτωπο της, με τον
κυβερνητικό της εταίρο και από την άλλη οδήγησε τη ΝΔ στην αμυντική απόφαση,
που συνοψίζεται στη φράση «δεν είναι κατάλληλος ο χρόνος επίλυσης του
προβλήματος».
Με δυο λόγια αντί ενότητας έχουμε
πολυδιάσπαση, άρα και περαιτέρω δυσκολίες στην αποδοχή του όποιου συμβιβασμού,
εφ’ όσον οι συνομιλίες φτάσουν σε κάποιο θετικό αποτέλεσμα.
Παρατηρούμε
από τη μια καβγά ανάμεσα σε Δ. Καμμένο και Δ. Παπαδημούλη, με την πρώτο να
αποκαλεί τον δεύτερο δειλό και ρουφιάνο με αφορμή το ενημερωτικό σημείωμα του
ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ σε ευρωπαίους συναδέλφους του, για την παρουσία της Ε.
Καϊλή στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης.
Από την άλλη μαθαίνουμε ότι η
πολιτική κίνηση Πράττω, με την οποία συμμετέχει στην κυβέρνηση ο Ν. Κοτζιάς και
στην οποία συμμετέχει και ο Ν. Τόσκας, ότι θα πάρει μέρος στο συλλαλητήριο της
Αθήνας. Για κάθε λογικό άνθρωπο όλα αυτά μοιάζουν με θέατρο του παραλόγου.
Από τη μια ο ΥΠΕΞ συνομιλεί για
σύνθετη ονομασία κι από την άλλη η πολιτική του κίνηση πηγαίνει στο Σύνταγμα
για να διαμαρτυρηθεί για την προσπάθεια μιας κάποιας συμβιβαστικής λύσης του
προβλήματος. Άντε βρες άκρη…
Πολλοί
έχουν επιχειρήσει μέχρι τώρα να αναλύσουν αυτή την εκτός κομμάτων διαμαρτυρία,
που προσπαθούν να εκμεταλλευθούν πολιτικά μικρά και μεγάλα κόμματα.
Ποιοι είναι αυτοί που μαζικά
μετακινούνται που σηκώθηκαν από τους καναπέδες τους, που αρνούνται την παρουσία
κομμάτων σε αυτή την πρωτόγνωρη για τους καιρούς του internet κινητοποίηση;
Είναι μόνο το Σκοπιανό που τους
απασχολεί; Ή μήπως είναι και τα πολλά άλλα, που σωρευτικά έχουν ξεχειλίσει το
ποτήρι;
Ή
μήπως είναι και η υπερφορολόγηση που έχει πάρει δραματικές διαστάσεις με τα 13
δις που προστέθηκαν το 2017 στα χρέη της εφορίας, ανεβάζοντας το συνολική
οφειλή στο 100 και πλέον δις, τα τέσσερα εκατομμύρια των οφειλετών της εφορίας,
και το ένα εκατομμύριο των ανθρώπων, που είδαν τις αφαιμάξεις των τραπεζικών
τους λογαριασμών.
Αλλά υπάρχει και κάτι χειρότερο
αυτό των νέων Ελλήνων που έφυγαν από τη χώρα αυτά τα οκτώ δίσεκτα χρόνια, που
φτάνουν τις 710.000 και το στατιστικό στοιχείο που μα πληροφορεί ότι 7 στους 10
νέους θέλουν να φύγουν από την Ελλάδα.
Με τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου
και με τα βολέματα των «ημετέρων», σε συνδυασμό με την μαζική έξοδο εμφανίζουν
φαινομενικά τους αριθμούς να ευημερούν, όμως η πραγματικότητα και η και η ζωή
διαψεύδει όσους καλοπερνάνε, έχοντας μεθύσει από τα αγαθά της εξουσίας.
Γι’
αυτό χρειάζεται να δει κανείς αυτή τη μαζική συμμετοχή στα συλλαλητήρια, με
άλλη ματιά, μπας και ξεστραβωθεί…