.Θα τολμούσε ποτέ ο Σόιμπλε να αποκαλέσει «ανόητο» τον Ανδρέα Παπανδρέου;

Δεν τον κατονόμασε, αλλά όλοι κατάλαβαν σε ποιον απευθυνόταν.
Το Μαξίμου με διαρροή, επιχείρησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, χαρακτηρίζοντας «υπερβολικό» τον «θόρυβο» και τα σχόλια που έχουν προκληθεί από την φράση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών.
Το θέμα είναι ότι ο Σόιμπλε ήθελε να δείξει –μάλιστα με έμφαση και δημόσια- ποιος είναι το αφεντικό. Ποιος κάνει κουμάντο στο «μαγαζί».
Μέσω του Έλληνα πρωθυπουργού όμως, πρόσβαλε έναν ολόκληρο λαό.
Τον λαό που το 1953, διέγραψε χρέος της χώρας του για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της.
Εάν στη θέση του Τσίπρα, ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου ή ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, κανένας Σόιμπλε δεν θα τολμούσε να ξεστομίσει τέτοια φράση, γιατί θα ήξερε και το αποτέλεσμα.
Όποιος από τους δύο ήταν εκεί, σίγουρα θα αποχωρούσε. Ίσως και να έβριζε τον Σόιμπλε πριν αποχωρήσει.

Και οι δύο, θα μπορούσαν να φτάσουν ακόμη και στην έξοδο από την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Θα μπορούσαν να αναστατώσουν τον πλανήτη.
Δεν υποστηρίζω πως δεν έκαναν λάθη. Έκαναν και πάρα πολλά.
Αλλά ήταν ηγέτες.
Εκεί υπάρχει έλλειμμα σήμερα.
Δεν υπάρχουν ηγέτες.

Η οικονομία «καβάλησε» την πολιτική.
Εάν βρίσκονταν στη ζωή ηγέτες όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Φρανσουά Μιτεράν, η Ευρώπη δεν θα είχε αυτό το χάλι.
Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον στο Νταβός, το απέδωσε πολύ καλά και έστειλε το μήνυμά του σε Γερμανία και Γαλλία. Είπε ότι «αυτή η Ευρώπη δεν μας ενδιαφέρει».
Τόσο απλά.
Βέβαια το κάνει για άλλους, δικούς του λόγους, αλλά είπε μια σημαντική αλήθεια.
Αυτή την Ευρώπη δημιούργησαν.
Όλα φτιάχτηκαν για να εξυπηρετούνται συγκεκριμένα συμφέροντα. Τα γερμανικά και στην… ουρά τα γαλλικά.
Οι ίδιοι οι πολιτικοί είναι μέτοχοι σε εταιρίες που θέλουν τον έλεγχο της Ευρωζώνης.
Αυτό το πράγμα, που κάποιοι ακόμη αποκαλούν Ευρώπη, είναι εμπόριο.

Ο Σόιμπλε ανοιχτά και με απίστευτο θράσος προωθεί συγκεκριμένα γερμανικά συμφέροντα. Κάνει ό,τι θέλει.
Σε συνέδριο των Γερμανών βιομηχάνων, είπε ότι σύντομα η Γερμανία θα κυριαρχήσει παντού.
Ο τρόπος του, θυμίζει ναζιστή.

Όσα δεν έγιναν με τα άρματα, γίνονται με τα ευρώ.
Ακόμη και χώρες που είναι προς ένταξη στην Ένωση, χρωστούν χρήματα στη Γερμανία.
Θα αντιδράσουν όταν μπουν; Όχι.
Οι υπόλοιπες χώρες υποτάσσονται στον αρχηγό, περιμένοντας να μην έχουν αλαζονική αντιμετώπιση.
Αυτή την Ευρώπη οραματίστηκαν οι ηγέτες του παρελθόντος;

Ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Φρανσουά Μιτεράν είχαν μιλήσει για «γερμανική Ευρώπη» από την ώρα που έπεσε το τείχος του Βερολίνου.
Όλα προσχεδιασμένα.
Σήμερα, η πισθάγκωνα αλυσοδεμένη Ελλάδα υπομένει όλες τις προσβολές.
Όποιο κόμμα και να κυβερνούσε θα εκτελούσε τις εντολές του Σόιμπλε, του «Μεγάλου Αδερφού».
Εάν όμως υπήρχαν πέντε ηγέτες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν θα συνέβαιναν αυτά.
Σε αυτό πάσχει η Ελλάδα, σε αυτό πάσχει η Ευρώπη.

..Μία από τα ίδια... και η «Αριστερά»

Όλη αυτή η συζήτηση για τους διορισμούς και τους μετακλητούς υπαλλήλους, αναδεικνύει την αρρώστια του πολιτικού συστήματος. Μια βαθιά υποκρισία η οποία δείχνει και πόσο οπισθοδρομική είναι η Ελλάδα. Κι εξηγούμαστε.
•Τεράστιο φάουλ όταν κάποιος ανεπάγγελτος, κομματόσκυλο και βολεμένος επικαλείται τους αγώνες της οικογένειάς του προκειμένου να δικαιολογήσει τις προσλήψεις στο δημόσιο.

•Είναι ανήθικο η Αριστερά που εξελέγη με άλλη ατζέντα να μιλά τώρα για ηθική. Όλη αυτή η φιλολογία για την «αειπάρθενο Αριστερά» έχει τελειώσει.
•Είναι τέλος προκλητικό να βγαίνουν διάφοροι Συριζοψεκασμένοι και να στηρίζουν όλο αυτό το κομματικό κράτος που στήνεται σιγά – σιγά.
Αυτά είναι η μία εκδοχή των όσων συμβαίνουν. Όμως, ειδικά για τους μετακλητούς υπαλλήλους δεν πρέπει κανένα κόμμα να ομιλεί. Χρόνια τώρα όλα τα κόμματα διορίζουν στα βουλευτικά και κομματικά γραφεία τους συγγενείς και φίλους. Ας μην κάνουμε ότι δεν βλέπουμε.

Καμιά παράταξη, ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε η ΝΔ αλλά ούτε άλλο μικρό κόμμα δεν έχει επιλέξει επιστημονικούς συνεργάτες από τύχη. Οι περισσότεροι είναι συγγενείς και κολλητοί και οι βουλευτές ρουσφέτια κάνουν και τίποτε άλλο. Τώρα αν ο ΣΥΡΙΖΑ που κατακεραύνωνε όλο αυτό το άθλιο σύστημα και το σάπιο καθεστώς έχει γίνει χειρότερος, αυτό είναι διαφορετικό θέμα. Όπως γνωρίζουμε, άλλωστε, «όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουν».

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει δικαίωμα να ομιλεί εφόσον χρησιμοποιεί το ίδιο σύστημα προσλήψεων μετακλητών. Αν επεδίωκε τη διαφάνεια, αν ήθελε να επιλέξει τους πιο άξιους ας έκανε πρόσληψη με συνεντεύξεις και βιογραφικά, με τα προσόντα κι όχι με το βαθμό συγγένειας. Όμως, και η «Αριστερά» είναι μία από τα ίδια...

Όποιος γνωρίζει τι γίνεται στη Βουλή ή στα γραφεία των κομμάτων δεν έχει αμφιβολία ότι το πολιτικό σύστημα είναι βαθιά άρρωστο και υπέρμετρα υποκριτικό. Αν όλα τα κόμματα επιδιώκουν την αξιοκρατία ας καταργήσουν τους μετακλητούς υπαλλήλους. Κι αν αυτό δεν είναι εφικτό ας βάζουν κριτήρια κι ας καταργήσουν τις επιλογές συγγενών.

Το χειρότερο, όμως, δεν είναι οι μετακλητοί του ΣΥΡΙΖΑ. Το χειρότερο είναι η άλωση του κράτους με διαφορετικό τρόπο. Πολύ χειρότερο είναι π.χ. ο διορισμός των καθαριστριών σε οργανικές θέσεις στα δικαστήρια και ταυτόχρονα η πρόσληψη συνεργείων καθαρισμού στο υπουργείο Οικονομικών.

Χειρότερο είναι η διαδικασία που επελέγη για τους διοικητές νοσοκομείων. Τους παλιούς τους έδιωξαν κακήν κακώς, αν και πολλοί ήταν ικανοί. Και τώρα θα προσλάβουν δικούς τους διοικητές.
Ομοίως, και στην εκπαίδευση οι διευθυντές εκπαίδευσης ήταν Συριζοψεκασμένες επιλογές. Η άλωση του κράτους, λοιπόν, γίνεται με διαφορετικούς τρόπους που μαζί με τις επιλογές μετακλητών συνθέτουν το κράτος του ΣΥΡΙΖΑ.

Όμως, κανένα κόμμα, κανένας βουλευτής δεν μπορούν να μιλάνε για ρουσφέτια. Όλοι έχουν κάνει ή θα κάνουν, όλοι στηρίζουν την επιβίωσή τους στην κομματοκρατία.
Το ελληνικό πολιτικό σύστημα αν θέλει να διασωθεί, αν θέλει να κερδίσει λίγη από την αξιοπρέπειά του, αν θέλει να ξαναφέρει τους Έλληνες στην πολιτική οφείλει να αυτοκαθαρθεί. Να κάνει την αυτοκριτική του, να φέρει ομόφωνα νομοθετικά μέτρα που θα εμποδίζουν τα ρουσφέτια, να βάλει κανόνες αξιοκρατίας στις προσλήψεις.
Όλα τα υπόλοιπα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις απ' όλους.

.Η χαρά δεν τους αφήνει

Δεν ξέρω αν οι πρέσβεις, που ως γνωστόν βρίσκονται εν Αθήναις για να «ρουφιανεύουν» τη μακαριότητά μας, ενημέρωσαν τις υπηρεσίες των για τις περί των προγόνων δηλώσεις του ευέλπιδος ράπερ κυρίου τάδε, νεολαίου ΣΥΡΙΖΑ πάντως.

 Μέσα σε μερικές λέξεις κατάφερε να εκθέσει το κυρίαρχο ιδεολόγημα της ελληνικής δημοκρατίας. Ο ίδιος, είπε, χρωστάει μόνον στο κόμμα, η ελληνική κοινωνία όμως χρωστάει και στη μάνα του και στα αδέλφια του και στα ξαδέλφια του, διότι οι πρόγονοί τους βασανίστηκαν, διώχτηκαν και δεν διορίστηκαν επειδή ήσαν αριστεροί.

Ο μακρυγιαννισμός σε όλο του το μεγαλείο, με ολίγη από «Κεφάλαιο» του Μαρξ που εξηγούσε στον ράπερ ο αδελφός του, ο οποίος έπαθε υπερκόπωση και παρέμεινε κλινήρης επί δίμηνο, λόγω της κατάληψης στην ΑΣΟΕΕ. Το ελάχιστο που μπορεί να κάνει για να δικαιώσει την οικογενειακή του ιστορία και να εξιλεώσει την Ελλάδα από το άγος είναι να τους διορίσει όλους. Σαν να ’χαν ποτέ τελειωμό τα πάθια κι οι καϋμοί του κόσμου.
Οπως διάβασα στο χθεσινό ρεπορτάζ της Ελένης Βαρβιτσιώτη, Ευρωπαίος αξιωματούχος δήλωσε πως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν δώσει τέτοια δείγματα, όμως αυτή το κάνει πιο γρήγορα και σε μεγαλύτερη κλίμακα, «πιθανώς επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε βρεθεί ποτέ πριν στην εξουσία».

 Δεν είναι μόνον η επίδειξη του νεοπλουτισμού που βοηθάει τους εταίρους μας να αρχίσουν να αντιλαμβάνονται, επιτέλους, πως το πρόβλημα της Ελλάδας δεν περιορίζεται στα δημοσιονομικά. Κι αυτό θα πρέπει να το πιστώσουμε στα θετικά της δωδεκάμηνης συγκυβέρνησης Συριζανέλ.
Οι συγγενείς διαμαρτίες της διοίκησης, η νοοτροπία του τσούρμου που χιμάει στους διορισμούς, όπως οι προσκεκλημένοι στα καναπεδάκια της δεξίωσης –λες και δεν έχουν φάει ποτέ τους–, καλύπτονταν από την έστω και κατ’ επίφασιν ευρωπαϊκή νομιμοφροσύνη των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Η αποπομπή του Θεοχάρη μπορεί να παραξένισε τους εταίρους μας, όμως μπορεί να θεωρήθηκε και συμπτωματική. Το ύφος Βαρουφάκη όμως, το ήθος Τσίπρα που τρέχει να κρυφτεί στο δημοψήφισμα, η ιδεοληπτική διαχείριση του προσφυγικού-μεταναστευτικού, η δίωξη Σαββαΐδου, η αδιαφορία για τους ανέργους και η απώθηση των ιδιωτών επενδυτών εικονογραφούν μια πραγματικότητα.
Κάποτε, επιτέλους, θα πρέπει να καταλάβουν και οι εταίροι πως το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι μόνον δημοσιονομικό.

 Ή μάλλον, καλύτερα, πως το δημοσιονομικό κατάντημα και η αδυναμία υπέρβασής του είναι το αποτέλεσμα της θεσμικής δυσπλασίας, της κατεστημένης νοοτροπίας και της έλλειψης δημοκρατικής παιδείας. Το αφελές θράσος του νεαρού ράπερ, αν μη τι άλλο, δείχνει πως το παιδί είναι δημοκρατικά, και κοινωνικά, αναλφάβητο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση με τη βαριά γραφειοκρατία, τις δυσκίνητες συλλογικές διαδικασίες και την πολιτική της ατολμία, το μάθαμε πια, αργεί να αντιδράσει.

Η συστατική της δημοκρατία δεν της επιτρέπει να παρεμβαίνει σε θεσμούς όπως η δικαιοσύνη, η παιδεία ή οι διορισμοί στο Δημόσιο. Σε αυτό στηρίχθηκαν οι Συριζανέλ. Είπαν ναι σε όλα τα δημοσιονομικά για να κερδίσουν χρόνο και να χτίσουν το Lego τους με τα θεσμικά.
Ηθελαν να κρυφτούν αλλά δεν τους άφησε η χαρά. Ευτυχώς.
ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

.«Μονομαχία» Σόιμπλε - Τσίπρα: «Είναι η εφαρμογή, ανόητε» - «Η Ευρώπη δεν μπορεί να είναι Ένωση α λα καρτ»

Στο Νταβός διασταυρώνουν τα ξίφη τους ο Έλληνας πρωθυπουργός και ο Γερμανός υπουργός οικονομικών που συζητούν σε πάνελ με θέμα «Το μέλλον της Ευρώπης».
Ο Βόλφγκαγκ Σόιμπλε απάντησε με τη φράση κλισέ "It's the implementation, stupid", (είναι η εφαρμογή, ανόητε) στην επίκληση του Αλέξη Τσίπρα για ευρωπαϊκή αλληλεγγύη ενώ στη συνέχεια ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών αποκάλυψε ότι αρχικά δεν ήθελε την εμπλοκή του ΔΝΤ στα ευρωπαϊκά προγράμματα, αλλά τον έπεισε η καγκελάριος Μέρκελ. 

Η φράση αυτή προκάλεσε πάντως εντύπωση για την ωμότητά της, παρά το γεγονός ότι στηρίζεται στη γνωστή φράση «Είναι η οικονομία, ανόητε» και φυσικά δεν έχει προσωπικά χαρακτηριστικά.
«Η Ελλάδα θέλει να συνεργαστεί» ανέφερα ο Ελληνας πρωθυπουργός, ωστόσο, πέταξε το μπαλάκι στην άλλη πλευρά, λέγοντας: «Η Ευρώπη να αποφασίσει ποια στρατηγική θα ακολουθήσει. Τη λογική ότι το πρόβλημα είναι στην αυλή μου δεν με νοιάζει;», για να τονίσει ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να είναι ένωση α λα καρτ. «Αν θέλουμε να οικοδομήσουμε μια Ευρώπη αλληλεγγύης, τότε πρέπει να συμφωνήσουμε ότι όλοι μαζί θα μοιραστούμε το βάρος», είπε.

Στην αρχή της ομιλίας του, ο πρωθυπουργός θύμισε ότι «η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά σε μια τριπλή κρίση: η οικονομική κρίση από την οποία δεν έχουμε ακόμα ξεφύγει, η προσφυγική και η κρίση αστάθειας στην ευρύτερη περιοχή», ενώ επεσήμανε την ανάγκη να υπάρξουν στην Ελλάδα σημαντικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις αλλά και πολιτικές ανάπτυξης.
 
«Η Ελλάδα χρειάζεται σημαντικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και χρειάζεται όλοι να καταλάβουν ότι εκτός από ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς πρέπει να έχουμε και ανάπτυξη και για να έχουμε ανάπτυξη χρειάζεται να έχουμε ευρωπαϊκές επενδύσεις και ιδιωτικές επενδύσεις», είπε.

Και συνέχισε: «Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για να διαμορφώσουμε ένα πλαίσιο καταπολέμησης της γραφειοκρατίας, διαφθοράς, εκσυγχρονισμού δημόσιας διοίκησης, κίνητρα για ιδιωτικές επενδύσεις και ταυτόχρονα πολιτικές που θα ξαναχτίζουν σιγά σιγά το κοινωνικό κράτος και πάνω από όλα σταθερότητα πολιτική και κοινωνική συνοχή για να σταματήσει το καθεστώς της αβεβαιότητας».
 
Ο κ. Τσίπρας ανέφερε ότι τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα έκανε τεράστιες προσπάθειες για να πετύχει μια πρωτοφανή δημοσιονομική προσαρμογή η οποία όμως όπως είπε ήταν μονόπλευρη για κάποιες κοινωνικές κατηγορίες που έχουν σηκώσει όλο το βάρος με αποτέλεσμα να μειώνονται τα ελλείμματα αλλά να χάνεται το 25% του ΑΕΠ και να διογκώνεται τρομακτικά η ανεργία στο 25%.
 
«Δεν μπορεί να υπάρχουν χώρες με 25% ανεργία στην καρδιά της Ευρώπης», τόνισε και συμπλήρωσε ότι χρειάζεται να γίνουν γενναία βήματα μπροστά για περισσότερη κοινωνική συνοχή αλλά και ότι πρέπει να αμβλυνθουν οι ανισότητες μεταξύ των χωρών της περιφέρειας και αυτών του βορρά με θέσπιση κοινών φορολογικών και δημοσιονομικών κανόνων.
 
«Μια ελληνική επιχείρηση δανείζεται στην Ελλάδα με 7%, αντιστοίχως μια επιχείρηση σε μια βόρεια χώρα δανείζεται με 1%. Χρειάζεται λοιπόν να βάλουμε κοινούς κανόνες φορολογικούς, δημοσιονομικούς, χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας, δεν μπορεί να υπάρχουν χώρες με 25% ανεργία στην καρδιά της ευρωζώνης, στην καρδιά της Ευρώπης. Χρειάζεται να κάνουμε γενναία βήματα μπροστά, χρειάζεται περισσότερη Ευρώπη, περισσότερη αλληλεγγύη, και περισσότερη κοινωνική συνοχή» πρόσθεσε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.
 
«Αν θέλουμε να καταστήσουμε την Ευρώπη πιο ισχυρή, τότε θα πρέπει να εφαρμόσουμε ό,τι έχουμε συμφωνήσει» επεσήμανε από την πλευρά του απαντώντας ο Β. Σόιμπλε.
«Έχουμε συμφωνίες και συνθήκες για τις οικονομικές κρίσεις που όμως δεν τηρούνται» τόνισε ο κ. Σόιμπλε και μιλώντας ρητορικά είπε: «Είναι η εφαρμογή ανόητε»...
Μάλιστα όταν ο συντονιστής ρώτησε τον Β. Σόιμπλε για την επιμονή της Γερμανίας με το ΔΝΤ και την Ελλάδα, ο Γερμανός υπουργός φάνηκε εκνευρισμένος, ενω έκοψε τη συζήτηση γρήγορα λέγοντας ότι αυτά τα έχει συζητήσει πολλές φορές.
«Δεν επιθυμούσα εμπλοκή του ΔΝΤ στην Ελλάδα αλλά η κα Μέρκελ επέμενε και είχε δίκιο» τόνισε.
 
Μάλιστα ο ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε διέκοψε τον συντονιστή λέγοντας ότι και αυτός θέλει το ΔΝΤ στην Ελλάδα.
Εάν κάποιος ζητούσε από την Γερμανική Βουλή να αλλάξει την συμφωνία για την στήριξη της Ελλάδας ως προς την παραμονή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, θα ήταν «σαν να μπαίνει σε δωμάτιο με δυναμίτες με ένα αναμμένο κερί», δήλωσε ακόμα ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών.
 
Παίρνοντας τον λόγο, ο Αλέξης Τσίπρας απάντησε ότι «δεν μπορούμε να μένουμε στο σκοτάδι διαρκώς. Να βγάλουμε τον δυναμίτη και να ανάψουμε κερί».
Ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε ότι η Ελλάδα πιστεύει πως η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να διαχειριστεί το πρόγραμμα μόνη της, αλλά αποδέχεται ότι άλλοι εταίροι επιθυμούν τη συμμετοχή του ΔΝΤ.
 
«Εμείς κάνουμε ότι μπορούμε. Εύχομαι και ελπίζω η συνύπαρξη τριών θεσμών και οι διαφωνίες μεταξύ τους να μην αποτελέσουν αφορμή για καθυστερήσεις» δήλωσε ακόμα.
Είπε ότι δεν είναι ώρα για διάφορα... exits αλλά για περισσότερη Ευρώπη.
Συμφωνία για το προσφυγικό
Για το προσφυγικό ζήτημα ο κ. Τσίπρας τόνισε πως απαιτείται ένα αξιόπιστος μηχανισμός μετεγκατάστασης των προσφύγων από την Ελλάδα προς τις άλλες χώρες της ΕΕ.
 
Ο πρωθυπουργός στην πρώτη του τοποθέτηση, που έγινε στα ελληνικά, τόνισε ότι: «Κάθε μέρα αντιμετωπίζουμε έναν ολοένα και αυξανόμενο αριθμό προσφύγων που χάνουν τη ζωή τους. Είναι ντροπή».
Μάλιστα υπογράμμισε ότι είναι αδιανόητο να μην μπορούμε να ελέγξουμε τι συμβαίνει και τόνισε ότι: «Η Ευρώπη να αποφασίσει ποια στρατηγική θα ακολουθήσει».
«Αυτό που συμβαίνει στο Αιγαίο είναι μεγάλη ντροπή. Οι διακινητές δρουν ανενόχλητοι», είπε ο κ. Τσίπρας.
Μάλιστα μαζί του συμφώνησε ο κ. Σόιμπλε.

 Όπως είπε: «Πρέπει να δώσουμε βάρος στην προστασία των εξωτερικών συνόρων. Έχουμε πολλά να κάνουμε για το προσφυγικό. Συμφωνώ με τον Αλλέξη Τσίπρα, δεν πρέπει να γίνει η Ελλάδα φρούριο. Είναι ντροπή για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό αυτό που συμβαίνει στο Αιγαίο».
Στο ίδιο πάνελ συμμετέχει ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Μανουέλ Βάλς, που μίλησε στα γαλλικά, ο Ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρουτε αλλά και ο Β. Σόιμπλε.
Μάλιστα ο Ολλανδός πρωθυπουργός ζήτησε να αναθεωρηθεί το Δουβλίνο, πριν «σκοτώσουμε» τη Σένγκεν.

.Το τέλος ενός αριβίστα

Έχουμε μάθει πολύ καλά τον Αλέξη Τσίπρα. Κι από την καλή κι από την ανάποδη. Αναμφισβήτητα, αν και αμόρφωτος, έχει το χάρισμα της πολιτικής επικοινωνίας και ξέρει να παίζει καλά το πολιτικό παιχνίδι.
 
Το βασικό είναι ότι μέχρι τώρα έδειξε πως ό,τι κάνει δεν το κάνει για την πατρίδα του αλλά για την πάρτη του, για την πολιτική του επιβίωση. Και για το λόγο αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί ως μετρ του πολιτικού αριβισμού. Από πέρυσι έκανε ό,τι χρειαζόταν για να μείνει στην εξουσία. Αν ισχύουν μάλιστα οι φήμες ότι την στροφή την είχε αποφασίσει από πέρυσι τον Φεβρουάριο και άφηνε τον Βαρουφάκη να αλωνίζει ώστε να του φορτώσει την καταστροφή και την ευκαιρία να υπογράψει το μνημόνιο επειδή ο Γιάνης τον ανάγκασε με τις πράξεις του, τότε μιλάμε για τον απόλυτο αριβίστα.
 
Ακόμη και το δημοψήφισμα το έκανε για να υπερισχύσει το «ναι» και να έχει έτσι τις πλάτες του λαού ώστε να κάνει τη μνημονιακή του στροφή. Άλλο που ο κόσμος ψήφισε «ναι» και ο Αλέξης αναγκάστηκε να πάει σε πιο επώδυνη συμφωνία απ’ ότι ήλπιζε.
Ακόμη και τις εκλογές τις έκανε για να εγκλωβίσει τον κόσμο, να του δώσει «λευκή επιταγή» και να πάει σε διαπραγμάτευση χωρίς εμπόδια και εντάσεις.
 
Μέχρι τώρα όλα του βγήκαν. Ο Αλέξης είναι κυρίαρχος, είναι ένα χρόνο πρωθυπουργός, μέχρι πρόσφατα δεν είχε αντίπαλο, όλα του πήγαιναν πρίμα. Μέχρι που ήρθε το ασφαλιστικό, καπάκι με τους κομματικούς διορισμούς για να του προκαλέσει μεγάλο πονοκέφαλο. Οι κινητοποιήσεις των αγροτών και των επαγγελματιών χαρακτηρίζονται πρωτοφανείς ενώ ο σάλος που ξέσπασε με τον Ιάσονα Σχινά – Παπαδόπουλο ουσιαστικά έκανε τεράστια ζημιά στην κυβέρνηση.

 Ήρθε και ο Βαρουφάκης να μιλήσει για το «σχέδιο Χ» και η «καυτή» πατάτα στα χέρια του αριβίστα Αλέξη είναι πλέον βόμβα έτοιμη να εκραγεί.
Μπορεί στο Νταβός ο Τσίπρας να παρουσιάζει τη δημιουργική λογιστική του για βελτίωση της οικονομίας και να ζητά αναδιάρθρωση του χρέους, όλοι όμως του λένε να περάσει πρώτα το Ασφαλιστικό. Πώς θα το κάνει αυτό όταν όλη η Ελλάδα είναι σε αναβρασμό;
 
Και καταλήγουμε στο εξής: Ο «παίκτης» που λέγεται Αλέξης τι κίνηση θα κάνει στην πολιτική σκακιέρα; Πάντα για να σώσει το τομάρι του φυσικά και αδιαφορώντας για τη χώρα.
Έχει «σχέδιο Β» ο πρωθυπουργός για να διασωθεί πριν τη θύελλα που πλησιάζει;
Θα πάει σε εκλογές με νέο εκλογικό σύστημα για να ψαλιδίσει τη ΝΔ και να βάλει στο παιχνίδι για τα καλά τα μικρά κόμματα;
Θα ζητήσει ευρύτερες συμμαχίες και θα μοιράσει ρόλους, καρέκλες και εξουσία όπως έκανε με τον Καμμένο;
 
Θα κάνει ηρωϊκή έξοδο λέγοντας ότι δεν τον αφήνουν να κυβερνήσει οι κακοί ξένοι και η «τρόικα εσωτερικού»; Θα το παίξει επαναστάτης και αντιμνημονιακός για να ξανακοροϊδέψει τους πολίτες;
Θα εκβιάσει τους δανειστές με εκλογές και θα κάνει τη χώρα «Κούγκι» ή θα κάνει μια ακόμη κωλοτούμπα, θα τα βρει με τους Θεσμούς, θα αλλάξει το ασφαλιστικό, θα πάρει άλλα μέτρα και θα τα περάσει από τη Βουλή;
 
Είναι ερωτήματα που σύντομα θα απαντηθούν. Το σίγουρο είναι ότι ο Αλέξης θα κάνει ό,τι τον συμφέρει προσωπικά και κομματικά. Οι ιδεοληψίες δεν τον αφήνουν να ενεργήσει πατριωτικά. Γι’ αυτό πρέπει να προσέξει και ο ελληνικός λαός αλλά και η ΝΔ. Δεν πρέπει να πιαστεί κανείς κορόιδο από τον αριβίστα Αλέξη που μοιάζει όλο και περισσότερο με την «κότα» που του πέταξαν στο Μαξίμου προχθές. 

Δεν τολμά να συγκρουστεί δηλαδή, κάνει το περιβόητο chicken game, υποχωρεί πάντα και μετά βρίσκει ένα εξιλαστήριο θύμα ή πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες προκειμένου να επιβιώσει.
Για να δούμε τι θα γίνει τους επόμενους μήνες. Και κυρίως να δούμε αν θα έχει ωριμάσει ο κόσμος ώστε να μην την ξαναπατήσει και να τον στείλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

.Ειδικό Δικαστήριο, Τώρα!

«Ο ελληνικός λαός γνώριζε, αλλά μας ψήφισαν τον Σεπτέμβρη οπότε...»
Αυτή είναι η... ημιεπίσημη θέση της κυβέρνησης στις αποκαλύψεις που έκανε ο Γιάνης Βαρουφάκης. Πολύ σωστά πράττει το Μαξίμου. Η μαγική λέξη είναι «εκλογές» και καλά κάνει και την χρησιμοποιεί. 

Ας προσέχαμε αφού οι κάλπες λειτουργούν πλέον ως «Κολυμβήθρα του Σιλωάμ».
Καταρρέουν οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές; Ο κόσμος ψήφισε και ζήτησε νέα διαπραγμάτευση.
Διαλύει ο Βαρουφάκης τη χώρα και μας στέλνει η Ζωή στο τρελάδικο; Ε, και; Αυτοί έφυγαν, ο κόσμος έδωσε 36% στον Τσίπρα.
 
Κλείνουν οι τράπεζες και έχουμε ακόμη capital controls; Και τι έγινε; Εδώ χάνονταν οι καταθέσεις μας και ψηφίσαμε 62% «όχι» στο δημοψήφισμα. Διαλύονται οι επιχειρήσεις και η οικονομική δραστηριότητα στενάζει; Και τι έγινε; Ο Σεπτέμβρης αναβάπτισε τον ΣΥΡΙΖΑ.
Υπογράφουμε νέο μνημόνιο και μάλιστα με σκληρότερους όρους; Δεν συμβαίνει τίποτε αφού ο λαός μας έδωσε το «οκ» τον Σεπτέμβρη.
Έχουμε πει τα απίστευτα ψέματα, είμαστε η χειρότερη κυβέρνηση στην ιστορία της χώρας; Στήνουμε κομματικό κράτος στα πρότυπα του Πασοκιστάν; Δέρνουμε αγρότες και συνταξιούχους εμείς οι αριστεροί ευαίσθητοι; Γιατί να χολοσκάμε. Αφού η κάλπη μας έδωσε τη δύναμη.
 
Πρώτος μάγκας ο Αλέξης, δε χωράει καμιά αμφιβολία. Και ο λαός ας κάτσει στα αυγά του. Πριν από τέσσερις μήνες ήξερε για το έγκλημα της κυβέρνησης. Όπως λέει και ο τίτλος ταινίας «γνώριζε τι έκανε πέρυσι». Αφού οι πολίτες εμπιστεύτηκαν την Αριστερά μήπως είναι περιττό να μιλάμε και να κρίνουμε. «Ψηφίσατε... Βγάλτε το σκασμό». Αυτό μας λέει ο Τσίπρας κάθε φορά που συμβαίνει κάτι τόσο σοβαρό.
Ακόμη κι αν αυτό έχει να κάνει με την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Με την οριστική βαλκανοποίηση της οικονομίας, με τις χειρότερες συνθήκες ζωής από αυτές που ζούμε μέσα στα Μνημόνια.
 
Όποιος δεν καταλαβαίνει τι θα συνέβαινε αν -όπως είπε ο Βαρουφάκης- σ' εκείνη την κρίσιμη σύσκεψη ο Τσίπρας δεν άδειαζε τον ροκ σταρ και δεν χόρευε τσάμικο στους ρυθμούς του Σόιμπλε, είναι βλάκας. Ολική καταστροφή που ο πρωθυπουργός απέφυγε για έναν και μόνο λόγο. Γιατί κατάλαβε ότι θα γινόταν ήρωας για δύο ημέρες και προδότης για μια ζωή.
Επέλεξε να μη γίνει ήρωας, να κοροϊδέψει και πάλι το λαό που έτσι κι αλλιώς πιάνεται εύκολα κορόιδο, και να συνεχίσει να κυβερνά όσο πάει. Αν προχωρούσε στο «σχέδιο Χ» του Βαρουφάκη θα τον αποθέωνε ο κόσμος στο Σύνταγμα για κάνα δύο μερόνυχτα. 

Και μόλις θα... έκοβε η λόρδα θα τον έφερνε ξανά στο Σύνταγμα αλλά για άλλο λόγο.
Θα πρέπει, όμως, να αναλογιστούμε αν αυτό το έγκλημα διαρκείας της κυβέρνησης μπορεί να παίρνει απαλλαγή με μια εκλογική αναμέτρηση. Μπορεί π.χ. να στήνεις στον τοίχο έναν ολόκληρο λαό, να τον κοροϊδεύεις στη συνέχεια και να την γλιτώνεις εσαεί;
Δεν ξέρουμε αν θα είναι για την τιμή των όπλων ή αν θα αφυπνιστούν οι πολίτες, αλλά όλα τα κόμματα πρέπει να ζητήσουν εξεταστική επιτροπή. Κι αν έχει τα κότσια ο Τσίπρας να συμφωνήσει. Όλα να βγουν στο φως. Όλα να αποκαλυφθούν στον ελληνικό λαό. Να γίνει και Ειδικό Δικαστήριο. Φταίει μόνο ο ημίτρελος Βαρουφάκης; 

Να πάει φυλακή ή τουλάχιστον να μην βολοδέρνει από συνέδριο σε συνέδριο και βγάζει λεφτά με το δράμα μας. Δε μπορεί να μείνει ατιμώρητος ένας άνθρωπος που αποκάλυψε plan B και ηχογραφήσεις των συνεδριάσεων των υπουργών εξευτελίζοντας τη χώρα του.
 
Φταίει και ο Τσίπρας; Να ξεκουμπιστεί από το Μαξίμου και να πληρώσει για τις επιλογές του.
Αν πάλι ο πρωθυπουργός δεν έχει τα κότσια, ας απορριφθεί η πρόταση των κομμάτων αλλά θα γνωρίζει ο ελληνικός λαός ποιοι έπαιξαν την πατρίδα στα ζάρια. Για να μην ξανακάνει το ίδιο λάθος στην κάλπη.