.Τι κάνουν οι Γάλλοι στους δρόμους;

Οι Γάλλοι δεν μπορούν να γίνουν επαναστάτες από ιδεολογία αλλά από ανάγκη. Οι φοιτητές που μαζεύονται στο nuit debout δεν αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα. Αλλο ο Μάης του '68, άλλο οι σύγχρονες ανάγκες μιας καταναλωτικής κοινωνίας

Στην πραγματικότητα κανένα κίνημα δεν φουντώνει στη Γαλλία. Ολες οι αντιδράσεις, οι πορείες και οι ολονυκτίες των νέων οφείλονται στην περικοπή των καλών εργασιακών συνθηκών και όχι σε ιδεολογικές διαφορές που θα ξεσήκωναν μια βελούδινη επανάσταση.

Οι νέοι της Γαλλίας τρέμουν ουσιαστικά την μεταβολή της υφιστάμενης κατάστασης και διαμαρτύρονται γιατί βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού. Σε αντίθεση με τους δικούς μας οι οποίοι απολαμβάνουν τα προνόμια μιας κρατικοδίαιτης κοινωνίας η οποία στηρίζεται ακόμα στη ασφάλεια της οικογένειας.

Αυτή είναι και η βασικότερη διαφορά μεταξύ των δύο κοινωνιών: στους μεν Γάλλους η ζωή απαιτεί πολλά και δύσκολα, ενώ στην Ελλάδα, η προστασία του συστήματος, των θεσμών και της οικογένειας δεν προτάσσει επιβλητικά, καμία ουσιαστική ανάληψη ευθυνών.

Στο Παρίσι ένα διαμέρισμα 50 μέτρων μπορεί να κοστίζει και 500.000 ευρώ! Αν μένεις στα περίχωρα, για μια γκαρσονιέρα θέλεις 600 με 700 ευρώ ενοίκιο. Η ζωή γενικότερα, είναι ακριβή και οι νέοι άνθρωποι παλεύουν μόνοι τους χωρίς τις «φτερούγες» της μαμάς και του μπαμπά. Δεν αράζουν τόσο εύκολα σε καφέ, δεν πάνε ανέξοδες εκδρομές και δεν απαλλάσσονται τόσο εύκολα από τις ευθύνες της αυτονόμησης της ζωής τους.

Ο χρόνος θα δείξει αν το αναρχικό βαλκανικό μοντέλο του κρατισμού που εφαρμόσαμε αποδειχθεί πιο επώδυνο μακροπρόθεσμα από την βαριά οικονομία των Γάλλων

Προγραμματίζουν τα πάντα για να μην χάσουν ούτε ένα ευρώ. Δεν τους περισσεύει χρόνος και χρήμα για τίποτα. Οι περισσότεροι δεν διαθέτουν αυτοκίνητο, δεν μένουν με τους γονείς τους, δεν μπορούν να συντηρηθούν αν δεν δουλέψουν οι ίδιοι ή αν δεν κάνουν οικονομία. Για αυτό άλλωστε τα καφέ του Παρισιού δεν είναι ούτε τα μισά της Αθήνας!

Με λίγα λόγια οι Γάλλοι δεν μπορούν να γίνουν επαναστάτες από ιδεολογία αλλά από ανάγκη. Οι φοιτητές που μαζεύονται στο nuit debout δεν αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα. Αλλο ο Μάης του ΄68, άλλο οι σύγχρονες ανάγκες μιας καταναλωτικής κοινωνίας που δεν έχει πλέον να θρέψει με ανταποδοτική εργασία τους νέους της.

Ο κόσμος φωνάζει στη Γαλλία γιατί φοβάται ότι θα πεινάσει. Ο κόσμος στην Ελλάδα αναλώνεται στη γκρίνια αλλά δεν κατεβαίνει στους δρόμους. 

Οσο για τους δικούς μας νέους και φοιτητές, έχουν ακόμα την πολυτέλεια της ιδεολογικής ταυτότητας εκ του ασφαλούς, χωρίς να αισθάνονται την ανησυχία των συνομηλίκων τους Γάλλων.

Ο καπιταλισμός απ΄ ότι φαίνεται, δεν είναι παντού ο ίδιος. Εμείς εδώ, έχουμε ακόμα το περιθώριο να ασκούμαστε σε ανέξοδες ασκήσεις ιδεολογικής πρόζας χωρίς να βλέπουμε αυτό που έρχεται. 

Στους Γάλλους, ο εχθρός της βαρβαρότητας είναι προ των πυλών και μπορεί πολύ γρήγορα, να τους ξεσηκώσει.

Ανάμεσα στις δύο κοινωνίες οι νέοι θα κάνουν στο μέλλον τη διαφορά. 

Ο χρόνος θα δείξει αν το αναρχικό βαλκανικό μοντέλο του κρατισμού που εφαρμόσαμε αποδειχθεί πιο επώδυνο μακροπρόθεσμα από την βαριά οικονομία των Γάλλων. Πάντως, ως τώρα, όσο οι νέοι του Παρισιού είναι στους δρόμους, οι δικοί μας ανακατεύουν το φρέντο και ετοιμάζονται για διακοπές. Άλλοι στη Μύκονο κι άλλοι στη Γαύδο. Όπου μπορεί ο καθένας…

.«Κλειδώνουν» τα πρόσθετα μέτρα στο EWG

Με στόχο να οριστικοποιηθούν τα μέτρα που πρέπει να νομοθετήσει η κυβέρνηση, ώστε να ολοκληρωθεί επιτυχώς η πρώτη αξιολόγηση του προγράμματος έως το Εurogroup της 24ης Μαΐου, αλλά και να εξειδικευθούν –όσο μπορεί να γίνει αυτό– οι προτάσεις για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους, συνεδριάζει σήμερα το Euroworking Group (EWG). 

Την Ελλάδα θα εκπροσωπήσει ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, κ. Γ. Χουλιαράκης, ενώ όπως ανέφεραν στελέχη του οικονομικού επιτελείου, ενδεικτικό της σημασίας που έχει η συγκεκριμένη συνεδρίαση είναι ότι θα πραγματοποιηθεί με τη φυσική παρουσία των εκπροσώπων των χωρών της Ευρωζώνης και όχι μέσω τηλεδιάσκεψης.

Σύμφωνα με πληροφορίες, τις τελευταίες ημέρες Αθήνα και δανειστές είναι σε ανοικτή γραμμή, εξετάζοντας τις λεπτομέρειες του πολυνομοσχεδίου που θα πρέπει να ψηφίσει η κυβέρνηση για να ολοκληρωθεί ο έλεγχος και να ανοίξει ο δρόμος της εκταμίευσης της δόσης του προγράμματος. Σε ό,τι αφορά το θέμα του χρέους, η κατάσταση είναι πολύπλοκη και δύσκολη, με αρμόδια στελέχη να εκτιμούν ότι θα γίνουν προσπάθειες σύγκλισης μεταξύ Ευρωζώνης και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), αλλά είναι μάλλον απίθανο να υπάρχει λύση επί του θέματος έως τις 24 Μαΐου. Ειδικότερα:

1. Μέτρα: Η κυβέρνηση θέλει να έχει ψηφίσει πριν από τη σύγκληση του Eurogroup στις 24 Μαΐου όλα τα προαπαιτούμενα μέτρα για να κλείσει ο έλεγχος. Σε αυτά περιλαμβάνονται τα δημοσιονομικά μέτρα ύψους 1% του ΑΕΠ που αφορούν την αύξηση έμμεσων φόρων και την περιστολή της μισθολογικής δαπάνης.

 Πρόκειται για μέτρα που θα εφαρμοστούν έως και το 2018 για να διασφαλίσουν την επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 3,5% του ΑΕΠ το 2018, όπως η αύξηση του υψηλού συντελεστή ΦΠΑ στο 24% από 23% που είναι τώρα, η αύξηση των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης σε καύσιμα, η επιβολή τέλους στη συνδρομητική τηλεόραση και τη χρήση Διαδικτύου κ.λπ. Επίσης, προβλέπεται το «πάγωμα» της μισθολογικής εξέλιξης στα ειδικά μισθολόγια και άλλες παρεμβάσεις που θα εξασφαλίζουν τη μείωση της μισθολογικής δαπάνης κατά 350 εκατ. ευρώ.

Παράλληλα, θα πρέπει να οριστικοποιηθεί και ο τρόπος με τον οποίο θα λειτουργεί ο αυτόματος μηχανισμός διόρθωσης πιθανών αποκλίσεων από τους δημοσιονομικούς στόχους. Η ελληνική πρόταση αποτελεί τη βάση της συζήτησης και πάνω σε αυτή γίνονται παρατηρήσεις από τις χώρες της Ευρωζώνης. 

Μέσω του μηχανισμού αυτού η ελληνική κυβέρνηση θα αναλαμβάνει τη δέσμευση άμεσης υιοθέτησης μέτρων περικοπής δαπανών σε περίπτωση αποκλίσεων, από τις οποίες δεν θα αποκλείονται οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, ενώ παράλληλα θα προβλέπεται και η αύξηση των φόρων. Στο τελευταίο σκέλος, το μέτρο που θα μπορούσε να αποφέρει υψηλά έσοδα είναι η περαιτέρω μείωση του αφορολογήτου ορίου.

Επίσης, για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση θα πρέπει να ψηφιστούν και οι αλλαγές στο καθεστώς πώλησης των εξυπηρετούμενων και μη εξυπηρετούμενων δανείων. Εξαίρεση θα υπάρχει μόνο για τα «κόκκινα» δάνεια που είναι συνδεδεμένα με την πρώτη κατοικία αντικειμενικής αξίας έως 140.000 ευρώ και έως το τέλος του 2017. Εξίσου σημαντική είναι και η διάταξη για τη σύσταση του νέου Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων, το οποίο θα πρέπει να λειτουργεί πλήρως τον Σεπτέμβριο.

2. Ρύθμιση χρέους: Στο θέμα αυτό δεν υπάρχει η ίδια πρόοδος όπως έχει καταγραφεί στα παραπάνω ζητήματα της αξιολόγησης. Ευρωζώνη και ΔΝΤ συνεχίζουν να έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις επί του ζητήματος του χρέους. Παρά το γεγονός ότι η συζήτηση άνοιξε κατά τη διάρκεια του τελευταίου Eurogroup, η Ευρωζώνη προωθεί λύσεις που δεν ελαφρύνουν άμεσα και σημαντικά το ελληνικό χρέος, ενώ το Ταμείο συνεχίζει να ζητεί μέτρα που έχουν ισχυρό αντίκτυπο. Πάντως, αρμόδια στελέχη αναφέρουν ότι στη συζήτηση το ΔΝΤ δεν έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις.

Χθες, ο εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών της Γερμανίας, κ. Μάρτιν Γέγκερ, εκτίμησε ότι είναι εφικτή η επιτυχής ολοκλήρωση των συνομιλιών με την Ελλάδα στο Eurogroup της 24ης Μαΐου, αλλά σε ό,τι έχει να κάνει με το θέμα του χρέους διευκρίνισε πως οι αποφάσεις του Eurogroup δεν αποτελούν κάτι καινούργιο.

 Σημείωσε, δε, πως αυτό που συζητείται είναι ότι αν το 2018, μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος και έπειτα από ενδεχόμενη χρήση του αυτόματου μηχανισμού, υπάρξει ακόμη ανάγκη για στήριξη της χρηματοδότησης του ελληνικού προϋπολογισμού, τότε θα μπορούμε να συζητήσουμε μέτρα σχετικά με το χρέος.

.Ο χάρτης της αριστερής ψυχής

Η αναμνηστική φωτογραφία απεικονίζει το γραφείο του κ. Πολάκη την ημέρα των γενεθλίων του. Πρόκειται για ένα καθ’ όλα υπουργικό γραφείο, καλογυαλισμένο και χωρίς χαρτιά ή άλλα αντικείμενα που συνοδεύουν την ανθρώπινη δραστηριότητα που καλείται εργασία. Αντιθέτως, υπάρχουν δύο μπουκαλάκια αφρώδους οίνου, αυτού που στα σκυλάδικα προσφέρεται ως sabagnia, και συνοδεύει την άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα που καλείται κονσομασιόν. 

Στη μέση, εννοείται, δεσπόζουν μία τούρτα και μία γλάστρα τυλιγμένη σε σελοφάν. Μια υπέροχη σοκολατένια τούρτα, με κεράσι ή βύσσινο, το κλασικό γλύκισμα των παιδικών γενεθλίων. Η τούρτα έχει και κεράκια, που περιμένουν την ανάσα του εορτάζοντος. Δίπλα στην τούρτα υπάρχει φορητός υπολογιστής, ανοιχτός, πλην όμως σε σημείο όπου κανείς δεν μπορεί να καθίσει για να τον χρησιμοποιήσει.

 Προφανώς χρησιμοποιείται ως ραδιόφωνο για τα εορταστικά άσματα «Happy birthday, dear minister» και λοιπά δημώδη της Χώρας Σφακίων.

Το δεσπόζον στοιχείο του όλου σκηνικού, την κορύφωση του εικαστικού δράματος, το άφησα για το τέλος. Δεν ξέρω αν το μαντέψατε ήδη, επειδή συνάγεται από τα συμφραζόμενα, αλλά πρόκειται για το φωτογραφικό πορτρέτο ενός ήρωος σε ασπρόμαυρη εκδοχή, του τύπου ντοκουμέντου. 

Είναι ένας βλοσυρός άνδρας, με το αυστηρό βλέμμα του άτεγκτου κριτή της Ιστορίας των ανθρώπων, πυκνή γενειάδα, χωρίς όμως τον χαρακτηριστικό σκούφο του επιτηδεύματός του. Πρόκειται για τον Αρη τον Βελουχιώτη, τον αντάρτη της λαϊκής ψυχής. Και στο σημείο αυτό έχω να επισημάνω τον συναισθηματικό πλούτο της αριστερής ψυχής. Πορτρέτο του εν λόγω ήρωος διαθέτει στο γραφείο του και ο κ. Σπίρτζης – έναν μεταμοντέρνο πίνακα, κατ’ εικόνα του ρηχού αριστερομέτρου του. Διότι ο κ. Σπίρτζης ως γνωστόν ήταν, είναι και θα είναι Πασόκος. 

Ο κ. Πολάκης, όμως, έχει φωτογραφία καθότι γνήσιος αριστερός και Σφακιανός.

Ο συνδυασμός του οινοπνεύματος, ή σκυλάδικου πνεύματος, με την παιδικότητα του γλυκίσματος, τη μουσική και το πορτρέτο του ήρωος παντός αντάρτικου χαρτογραφεί τα βάθη της αριστερής ψυχής. Και για την πλήρη χαρτογράφηση του βάθους σκεφθείτε και τον αναμαλλιασμένο εορτάζοντα, με το ξεκούμπωτο μαύρο πουκάμισο και την εκρηκτική ιδιοσυγκρασία, έτοιμο να τσακωθεί και να θάψει στα τρία μέτρα όποιον δεν του γουστάρει.

Το θετικό στοιχείο της εικόνας είναι η αρμονική της σύνθεση. Τίποτε περιττόν. Ολα έχουν τη θέση τους και τη σημασία τους. Μια σύνθεση στα όρια του κλασικού. Και μη με ρωτήσετε τι σχέση ο Βελουχιώτης με την παιδική τούρτα των γενεθλίων, διότι θα σας απαντήσω ότι για την αριστερή μυθοπλασία ο ήρως ενσαρκώνει την αθωότητα της λαϊκής ψυχής. Της ίδιας ψυχής που απολαμβάνει την sabagnia στα σκυλάδικα της επικρατείας.

Το αρνητικό στοιχείο της εικόνας είναι και πάλι η αρμονική της σύνθεση. Η συνύπαρξη της τούρτας από σοκολάτα με τον αφρώδη οίνο, τη μουσική που υποθέτεις ότι ακούγεται και το πορτρέτο ενός ανθρώπου που αγιοποιήθηκε επειδή δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το έργο της σφαγής που τόσο άξια υπηρέτησε όσο ζούσε.

Αριστερή ψυχή και λαϊκή ψυχή. Για περισσότερες πληροφορίες και υλικό ακούσατε το τραγούδι της Γιουροβίζιον.

 ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

.Γιατί χαίρεται ο Σόιμπλε;

Δύο πράγματα δεν μπορεί (δηλαδή δεν θέλει) να κρύψει τις τελευταίες ημέρες ο Γερμανός υπουργός Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Το ένα είναι νέο, το άλλο είναι παλιό. Τα δύο μαζί, τα λένε όλα…

Το ένα είναι η χαρά του, μετά τις πρόσφατες εξελίξεις στην (και για την) Ελλάδα: δήλωσε ξεκάθαρα για πρώτη φορά αισιόδοξος και ήταν πανευτυχής. Γιατί να μην είναι; Λίγο το χεις να σου λένε ξαφνικά «ναι σε όλα» οι παλιοί αριστερούληδες που έσκουζαν και που τώρα έχουν πάρει την πολιτική σου και την έχουν βαφτίσει «δικές τους τομές» και μεταρρυθμίσεις και την «τρέχουν» με χίλια χωρίς πια να φωνάζει κανείς;

Το άλλο είναι η θέση του για το ελληνικό χρέος την οποία την επανέλαβε ακόμα παραστατικότερα από ότι όλο τον προηγούμενο καιρό για να διασκεδάσει όλες αυτές τις ανοησίες περί δήθεν επιτυχίας της ελληνικής κυβέρνησης και δήθεν συζήτησης περί χρέους, την οποία και ήδη μετέθεσε, χαμογελώντας, δύο χρόνια αργότερα και βλέπουμε…

Ο συνδυασμός των δύο, δηλαδή των όσων πέρασε ο Τσίπρας από τη Βουλή και του ουσιαστικού τελειώματος της συζήτησης περί χρέους δεν είναι τίποτε άλλο παρά η πολιτική Σόιμπλε στο 100% της. Και φυσικά, το ξέρει ο ίδιος πρώτος απ’ όλους. Και οι άλλοι, στην Αθήνα, επίσης βέβαια το ξέρουν άριστα…

Ε, είναι να μη χαίρεται; Στη θέση του, ποιος δεν θα χαιρόταν;…

.Κάτι δεν πάει καλά…

ΤΟ ΔΝΤ δεν μιλάει.

Κι όλοι καταλαβαίνουν πια, πως αυτό δεν είναι «φυσιολογικό».

Κάτι δεν πάει καλά…

--Επειδή η κυβέρνηση καταλαβαίνει πως, όσο δεν μιλάει το ΔΝΤ, πράγματι, «κάτι δεν πάει καλά»…

--Επειδή αυτό άρχισε να το καταλαβαίνει και ο κόσμος…

--Επειδή στους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης, «περιέργως», δενσυμμετέχει ο ξένος τύπος, που συνιστά «επιφύλαξη» και διατηρεί το κλίμα ανησυχίας για τις ελληνικές εξελίξεις…

--Κι επειδή, όπως και να το κάνουμε, το ΔΝΤ ήταν που «έσπρωχνε» τα πράγματα και τώρα είναι τουλάχιστον «περίεργο» που δεν μιλάει…

Για όλους αυτούς τους λόγους ξεκίνησαν τώρα οι ΣΥΡΙΖΑΙοι καινούργιο «παραμύθι»:

Ότι το ΔΝΤ θα φύγει από το Ελληνικό πρόγραμμα!

Κι ότι θα εξαγοράσει ο ESM το μερίδιο του ΔΝΤ στο Ελληνικό χρέος (περί τα 17 δισεκατομμύρια σήμερα) κι έτσι δεν θα έχει λόγο στο εξής, πέρα από το να είναι «σύμβουλος» των Ευρωπαίων δανειστών.

Το «υπονόησε», άλλωστε, και ο κ. Ρέγλκιγκ, διοικητής του ESM.

Άρα, «όλα καλά»!

Δεν θα μπορεί από δω και μπρος ο κ. Τόμσεν να ζητάει «παραπάνω μέτρα»!

Επομένως ο Τσίπρας «τάχει βρει με τους Ευρωπαίους», οι οποίοι τώρα «διώχνουν το ΔΝΤ» και θα μείνει αδιατάρακτος να κυβερνά επ’ άπειρον!

Κούνια που τους κούναγε…

* Πρώτον, το ΔΝΤ δεν «φεύγει» από το Πρόγραμμα! Γιατί αν έφευγε, τότε θα κατέρρεε η υφιστάμενη συμφωνία! Η οποία πέρασε στα Ευρωπαϊκά κοινοβούλια με τη ρητή προϋπόθεση ότι θα συμμετέχει και το ΔΝΤ. Όχι ως «σύμβουλος». Αλλά ως «δανειστής»!

Αν έφευγε το ΔΝΤ, τότε θα έμπαινε πρόβλημα νομιμότητας του Ελληνικού Προγράμματος σε μια σειρά από Ευρωπαϊκά Κοινοβούλια. Και θα επέστρεφε άμεσα το φάσμα του grexit…

* Δεύτερον, η πρόταση Ρέγκλιγκ δεν αφορά την «αποχώρηση» του ΔΝΤ από το Ελληνικό Πρόγραμμα, αλλά, αντιθέτως, την παραμονή του!

Γιατί το ίδιο το Ταμείο υποστηρίζει πως έχει ήδη δανείσει «πολλά» στην Ελλάδα (την ώρα που έχει ανάγκες να δανείσει άλλες χώρες, εκτός Ευρώπης και πιο φτωχές από μας) και δεν έχει περιθώρια να μας δανείσει άλλα…

Οπότε ο Ρέγκλιγκ πρότεινε στο ΔΝΤ, ως μια ιδέα, να αγοράσει το ήδη υφιστάμενο χρέος του προς την Ελλάδα (ή μέρος του), ώστε να έχει περιθώρια το ΔΝΤ να δώσει καινούργια δάνεια στην Ελλάδα.

Αυτό είναι για να διευκολυνθεί το ΔΝΤ να παραμείνει στο Ελληνικό Πρόγραμμα δανεισμού. Όχι για να «φύγει»…

* Τρίτον, από αυτή την «κίνηση» (αν γίνει, τελικά) η Ελλάδα θα κερδίσει πράγματι (τα επόμενα χρόνια), επειδή τα επιτόκια που χρεώνει το ΔΝΤ στα χρήματα που μας δανείζει είναι παραπάνω από τα αντίστοιχα επιτόκια που μας δανείζει το ESM. Αλλά η διαφορά σε ετήσιους τόκους (που θα κερδίσουμε) είναι της τάξης των 120 με 210 εκατομμυρίων το χρόνο (ανάλογα με το πόσο μερίδιο του χρέους μας προς το ΔΝΤ θα αγοράσει ο ESM).

 Κι από αυτό το «κέρδος» για την Ελλάδα μεγάλο μέρος θα «εξουδετερωθεί» καθώς θα αυξηθεί ο δανεισμός της, άρα και οι ετήσιοι τόκοι.

Επομένως, δεν κερδίζουμε πολλά τώρα. Τα πολλά τα κερδίσαμε με το PSI, όταν ολόκληρο σχεδόν το χρέος μας έπεσε από το 5% περίπου στο 0,7% και το 1,7%, κι έτσι κάθε χρόνο εξοικονομούμε πλέον 10 δισεκατομμύρια σε τόκους! Αυτό ήταν, πράγματι, μεγάλη «ανάσα» κι έγινε το 2012…

Τώρα 100-200 εκατομμύρια το χρόνο - κι αυτά «σκάρτα» - είναι σταγόνα στον ωκεανό…

* Τέταρτον, και σπουδαιότερο: για να μείνει το ΔΝΤ θέλει ένα μηχανισμό «κόφτη», αυστηρότεροαπ’ ό,τι υπήρχε ως τώρα! Αυτό που μας παρουσιάζουν ότι συμφωνήθηκε είναι ένας «κόφτης», όχι αυτόματος,αντίστοιχος με ό,τι υπήρχε ως τώρα. Αλλά δεν μας ζητάνε αυτό πια. Καιδεν συμφώνησε η κυβέρνηση Τσίπρα αυτό - που ήδη υπάρχει εξ άλλου.

Εκείνο που ζητάνε είναι πως, αν τα έσοδα και οι δαπάνες του δημοσίου ήδη δείχνουν για την τρέχουσα χρόνια πως θα υπάρξει απόκλιση από το στόχο, αυτό να οδηγεί σε αυτόματες μειώσεις δαπανών σε πρώτη φάση (ή/και σε αυξήσεις φόρων στη συνέχεια).

Δεν θα τεθεί σε λειτουργία ο αυτόματος «κόφτης» του χρόνου τον Απρίλιο, όπως λέγεται. Θα τεθεί άμεσα σε λειτουργία!

Ιδιαίτερα, αν κάποιος από τους δανειστές υποστηρίξει πως απόκλιση ήδη υπάρχει…

Αυτός ο «κάποιος» είναι το ΔΝΤ: Που δεν δέχεται ούτε τα περσινά αποτελέσματα, τα οποία πρόσφατα «πανηγύριζε» η κυβέρνηση (δήθεν πρωτογενές «πλεόνασμα» 0,7%). Το ΔΝΤ δεν δέχθηκε ποτέ αυτό τον ισχυρισμό. Μιλάει για πρωτογενές έλλειμμα πέρσι!

Πολλώ μάλλον δεν δέχεται πως πάμε για «πλεόνασμα» 1,5% φέτος, όταν υποστηρίζει πως ξεκινάμε πολύ πιο χαμηλά: Από έλλειμμα πέρσι…

Συνεπώς, μόλις ψηφιστεί ο αυτόματος «κόφτης», είναι θέμα ελαχίστου χρόνου να ζητήσει να ενεργοποιηθεί αμέσως. Αλλιώς το ΔΝΤ μπορεί να απειλήσει να φύγει. Πράγμα που δεν μπορούν να δεχθούν οι Ευρωπαίοι…

Και τότε θα ληφθούν αυτόματα πρόσθετα μέτρα λιτότητας, που δεν θα ψηφιστούν από την Ελληνική Βουλή, αλλά θα ισχύσουν αμέσως με μηχανισμό που θα έχει ψηφίσει η Ελληνική Βουλή!

Και τότε να δείτε «χαρές και πανηγύρια» για το ΣΥΡΙΖΑ!

* Πέμπτον, το ΔΝΤ δεν έχει πει την τελευταία του λέξη ούτε για τον αυτόματο «κόφτη» ασφαλώς, αλλά ούτε για ένα άλλο ζήτημα που μας αφορά: το κούρεμα του χρέους!

--Εδώ οι Ευρωπαίοι δενμπορούν να κάνουν πίσω (γιατί δεν περνάει από τα Κοινοβούλιά τους)

--Το ΔΝΤ δεν μπορεί να κάνει πίσω (γιατί έχει πρόβλημα και με το Καταστατικό του και με τους εσωτερικούς του συσχετισμούς), οπότε είμαστε ξανά σε αδιέξοδο.

Το μόνο που μπορεί να γίνει για να ξεπεραστεί το αδιέξοδο είναι να κουρέψει το Ελληνικό χρέος η ίδια η Ελλάδα! Πληρώνοντας γύρω στα20 δισεκατομμύρια με εφάπαξ κούρεμα καταθέσεων!

* Έκτον: Μετά το κούρεμα καταθέσεων, το ΔΝΤ θα ζητήσει να «ελαφρύνει» το Πρόγραμμακαι να μειωθούν οι στόχοι (άρα να υπάρξει και μείωση φόρων), ώστε να γίνει πιο ρεαλιστικό. Να μπορεί να «βγει»…

Γιατί σήμερα το ΔΝΤ εξηγεί σε όλους τους τόνους, σε κάθε ευκαιρία και με όλους τους τρόπους ότι το (τρέχον) Πρόγραμμα (που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ)δεν βγαίνει!

Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγελλε το δεύτερο Μνημόνιο που τελείωνε και που αποδεδειγμένα «έβγαινε» από την προηγούμενη κυβέρνηση, για να το αντικαταστήσει με ένα νέο Μνημόνιο (το τρίτο) που δεν βγαίνει!

Αυτό το «ελαφρύτερο» Πρόγραμμα (αφού όμως μεσολαβήσει κούρεμα καταθέσεων) θα περιλαμβάνεται στο νέο (Τέταρτο) Μνημόνιο που θα κληθεί η ελληνική κυβέρνηση να υπογράψει, για να μπει ξανά το ΔΝΤ όπως πιέζουν οι Ευρωπαίοι.

Κι έτσι όλοι θα είναι «ευχαριστημένοι»:

--Οι Ευρωπαίοι, γιατί παρέμεινε το ΔΝΤ στο Ελληνικό Πρόγραμμα όπως έχουν δεσμευτεί στα Κοινοβούλιά τους. Αλλά και γιατί απέφυγαν να «κουρέψουν» οι ίδιοι το Ελληνικό χρέος, πράγμα που δεν θα «πέρναγε» με τίποτε από τα Κοινοβούλια τους.

--Και το ίδιο το ΔΝΤ, γιατί και κουρεύτηκε τελικά το Ελληνικό χρέος, (αν και το πλήρωσαν οι Έλληνες καταθέτες) και έγιναν πιο «ρεαλιστικοί» οι στόχοι του Προγράμματος.

Οι μόνοι που δεν θα μπορούν να σταθούν πια, είναι η κυβέρνηση Τσίπρα!

Αλλά αυτοί είναι «αναλώσιμοι» για όλους τους «έξω»…

Γι’ αυτό σας λέω:

--Τώρα τους απαξιώνουν ως «μελλοντική αντιπολίτευση» (αφού ψηφίζουν τα πάντα και τελικά θα τους «χρεώσουν» και το κούρεμα καταθέσεων).

--Και μόλις υπογράψουν, θα τους «τραβήξουν το χαλί» και θα τους καταργήσουν και ως κυβέρνηση.

Πότε θα γίνουν αυτά;

Σε λίγες μέρες; Σε λίγες εβδομάδες; Σε λίγους μήνες;

Μετά το βρετανικό δημοψήφισμα και τις ισπανικές εκλογές του Ιουνίου. Πριν;

Θα δούμε…

Το βασικό τώρα για όλους τους δανειστές είναι να υπογράψει ο Τσίπρας τα πάντα…

Μετά θα βρεθούμε μπροστά σε ένα τεράστιο «αδιέξοδο», με την Ελληνική κυβέρνηση να μη μπορεί να εφαρμόσει αυτά που υπέγραψε και το ΔΝΤ να διακηρύσσει ότι δεν βγαίνει το Πρόγραμμα (όπως ήδη κάνει) και όλους μαζί να πρέπει να βρουν μια λύση γρήγορα…

Κι άλλη λύση δεν υπάρχει, πέρα από αυτό που μόλις περιγράψαμε ή αλλιώς ένα grexit (κούφια η ώρα που το ακούει)…

Αλλά ως τότε, δηλαδή μέχρι να υπογράψει τα πάντα ο Τσίπρας, το ΔΝΤ δεν μιλάει – αν και ήταν «λαλίστατο» ως πολύ πρόσφατα – γιατί όλοι οι έξω συμφωνούν πως το βασικό για την ώρα είναι να υπογράψει τα πάντα ο Τσίπρας!

Κι ύστερα να φύγει και να έλθει κάποιος άλλος, να εφαρμόσει ένα πολύ πιο ρεαλιστικό Πρόγραμμα…

Να γιατί ξαφνικά έπαψαν να πανηγυρίζουν οι ΣΥΡΙΖΑΙοι…

Όντως! Κάτι δεν πάει καλά.

Και τώρα έχουν αρχίσει να το ψυλλιάζονται και οι ίδιοι…