.Η ασφάλεια, προϋπόθεση ελευθερίας και προόδου

Στο ταραγμένο και ανασφαλές γεωπολιτικό περιβάλλον της, η Ελλάδα παραμένει όαση σταθερότητας και ασφάλειας. Είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα, αλλά και απαράβατος όρος για την έξοδό μας από την κρίση. Πλεονέκτημα που οφείλουμε να διασφαλίσουμε και να εμπεδώσουμε στον μέγιστο βαθμό. Και σ’ αυτό έχουμε υποχρέωση να συμπράξουμε όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες, όλες οι πολιτικές δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου. Μακριά από δογματισμούς, αγκυλώσεις και χρεοκοπημένες ιδεοληψίες. Με σεβασμό στον άνθρωπο και στα δικαιώματά του και ταυτόχρονα με αποφασιστικότητα στην εφαρμογή των νόμων και του κράτους δικαίου.

Αναμφίβολα, κυρίως στις μεγάλες πόλεις, υπάρχουν –για πολλούς λόγους– σοβαρά και συχνά κρούσματα εγκληματικότητας, κλοπών, διαρρήξεων και ληστειών, που εντείνουν το αίσθημα ανασφάλειας του πολίτη. Υπάρχουν στέκια ναρκωτικών και ανομίας που δεν ταιριάζουν στη χώρα. Ταυτόχρονα, ιδιαίτερα αρνητικό δείγμα της κατάστασης που επικρατεί, αλλά και για την προς την έξωθεν εικόνα της χώρας, είναι η δράση των αυτοαποκαλούμενων αναρχικών ή αντιεξουσιαστών, που διαρκώς αποθρασύνονται. 

Ξεκίνησαν από τις καταλήψεις και τους βανδαλισμούς δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και έφτασαν, πρόσφατα, μέχρι την ακραία αθλιότητα της βεβήλωσης ιερού ναού και της βάναυσης προσβολής του θρησκευτικού αισθήματος των Ελλήνων. Και προφανώς δεν θα σταματήσουν, όσο αισθάνονται ότι το κράτος παραμένει αμήχανο και αμφίθυμο μπροστά στην αντιμετώπισή τους.

Γι’ αυτό είναι πολύ ανησυχητικό το γεγονός ότι, σε ένα θέμα που δεν χωρά δικαιολογίες και δεν επιτρέπει ολιγωρίες, η κυβέρνηση είναι παγιδευμένη σε αμφισημίες, σε γκρίζες ζώνες και ιδεολογικούς εγκλωβισμούς.

Μοιάζει με ένα παράδοξο «εκκρεμές». Το εκκρεμές ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιες στιγμές μπορεί να φτάνει έως την επιβεβλημένη από τον νόμο αντιμετώπιση της ανομίας, αλλά τις περισσότερες φορές βρίσκεται αγκιστρωμένο στην ενθάρρυνση και την ιδεολογική κάλυψή της. Αλλοτε με ανακοινώσεις υπέρ των γνωστών-αγνώστων και άλλοτε με εκκωφαντική σιωπή. Οπως έγινε για τις «αντιεξουσιαστικές» πράξεις βεβήλωσης του ναού στη Θεσσαλονίκη.

Και αυτό είναι επικίνδυνο. Οχι μόνο για τη δημόσια τάξη, αλλά και για την ελευθερία του πολίτη, την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων του. Την ίδια τη Δημοκρατία. Είναι γνωστό και χιλιοειπωμένο ότι η ελευθερία του κάθε πολίτη σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Οτι, κατά συνέπεια, η ασφάλεια είναι προϋπόθεση ελευθερίας. 

Είναι απαραίτητος όρος για την επιδίωξη των φιλοδοξιών του κάθε πολίτη, αλλά και για τη συλλογική ευημερία. Είναι απαραίτητο στοιχείο για την πρόοδο του καθενός, αλλά και του κοινωνικού συνόλου. Είναι ατομικό, αλλά και συλλογικό αγαθό. Είναι βασική υποχρέωση του κράτους, αλλά και προϋπόθεση Δημοκρατίας. Η Δημοκρατία δεν μπορεί να λειτουργήσει με φοβισμένους και ανελεύθερους πολίτες. Η Δημοκρατία ζει και αναπνέει με πολίτες ασφαλείς και ελεύθερους.

Παρ’ όλα αυτά, φαίνεται πως κάποιοι έχουν μπλέξει την ελευθερία με την ασυδοσία. Κάποιοι έχουν ξεχάσει ότι η ενίσχυση της ασφάλειας, η πρόληψη και η έγκαιρη αντιμετώπιση των απειλών απαιτούν όχι μόνο διαρκή εγρήγορση των Αρχών, αλλά και ξεκάθαρες θέσεις των πολιτικών ηγεσιών. Κάποιοι επιμένουν –κάτω από τις ιδεολογικές τους αυταπάτες– να θεωρούν πως υπάρχει θεμιτή και αθέμιτη βία. Οτι μπορούν να κραυγάζουν εάν τους αφορά και να σωπαίνουν όταν χτυπάει τον άλλο. Κάποιοι προσποιούνται πως δεν κατάλαβαν ακόμα ότι η ανοχή στη βία και την ανομία εκτρέφει τα άκρα.

 Πως δεν κατάλαβαν ότι η χώρα έχει πληρώσει ακριβά την ανοχή ενός τμήματος του πολιτικού μας συστήματος στους προπηλακισμούς πολιτικών του αντιπάλων. Πως δεν κατάλαβαν ούτε καν το αυτονόητο. Οτι ακόμα και η λεκτική βία είναι πολύ συχνά προάγγελος της φυσικής. Και αυτό είναι κάτι χειρότερο από την ανομία. Είναι το λάθος που την επωάζει. Και τέτοια λάθη δεν μπορεί να γίνονται από κανέναν δημοκράτη πολίτη, από καμία υπεύθυνη δημοκρατική πολιτική δύναμη.

Η Νέα Δημοκρατία, τώρα ως αντιπολίτευση και στη συνέχεια ως κυβέρνηση, θα κάνει καθημερινή και χωρίς εκπτώσεις πράξη τη θέση της ότι η ασφάλεια του πολίτη είναι θεμελιώδης προϋπόθεση της ελευθερίας και της προόδου του.

.Αλιεύοντας στο Δημόσιο

Ο υπηρεσιακός τόνος της ανακοίνωσης του υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης λειτουργεί υπονομευτικά σε μια προσπάθεια ωφέλιμη. Το Δημόσιο εκπαιδεύεται και συγκεκριμένα 70 έως 100 υπάλληλοι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θα σπουδάσουν στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, με στόχο να αποκτήσουν πανεπιστημιακό πτυχίο.

Για ποιο λόγο θα σπουδάσουν; «Σκοπός του προγράμματος είναι η μελέτη σύγχρονων διαστάσεων της δημόσιας πολιτικής, η αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού του δημόσιου τομέα και ο εξοπλισμός των στελεχών του δημόσιου τομέα με εξειδικευμένες γνώσεις σχετικά με τον ρόλο της διοίκησης και των δημοσίων πολιτικών στη σύγχρονη εποχή», λέει το υπουργείο.

Tι θα σπουδάσουν; Μερικά από τα μαθήματα είναι οι Βασικές Αρχές Δημοσίου Δικαίου, οι Αρχές Οικονομικής Θεωρίας, η Εισαγωγή στην Πολιτική Επιστήμη, οι Βασικές Αρχές Διοίκησης, η Εισαγωγή στους Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές και η Επεξεργασία Δεδομένων, η Ηθική και Δεοντολογία στο Δημόσιο». Και όχι μόνο αυτά.

 Οι φοιτητές του 6ου εξαμήνου θα βρουν μπροστά τους το Μεταρρυθμιστικές Τάσεις και Αλλαγές στη Δημόσια Διοίκηση, ενώ στο όγδοο και τελευταίο εξάμηνο θα προσφερθούν εξειδικευμένα σεμινάρια πάνω στη σύνταξη δημοσίων εγγράφων, την ηλεκτρονική διαχείριση εγγράφων, τη σύνταξη και παρουσίαση εκθέσεων, την «καλή νομοθέτηση και νομοπαραγωγική διαδικασία» και τη «διοίκηση ολικής ποιότητας».

Το βαρύγδουπο αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών του προπτυχιακού για το Δημόσιο μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως, αφού αυτά τα μαθήματα προσφέρονται σε ένα προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών για τους δημοσίους υπαλλήλους που δεν έχουν δρασκελίσει την είσοδο ενός ΑΕΙ, οι υπόλοιποι –εκείνοι, δηλαδή, με πτυχίο ΑΕΙ– θα είναι ειδικοί σε όλα τα παραπάνω!

Ωστόσο η εκπαίδευση ωφελεί πάντα. Αλλωστε, όπως ανέφερε σε ρεπορτάζ του στο προχθεσινό φύλλο της «Κ» ο καλός συνάδελφος Κώστας Καρκαγιάννης, «ο ΟΟΣΑ προτείνει οι κυβερνήσεις να προσεγγίσουν “έξυπνα” τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», τονίζοντας ότι «οι εργαζόμενοι που χρησιμοποιούν περισσότερο τις γνώσεις τους στην εργασία τους είναι περισσότερο παραγωγικοί, απολαμβάνουν υψηλότερο μισθό και τελικά αποκομίζουν μεγαλύτερη ικανοποίηση από την εργασία τους»· αλλά δυστυχώς η Ελλάδα βρίσκεται στην προτελευταία θέση του ΟΟΣΑ όσον αφορά στο κατά πόσον οι εργαζόμενοι μελετούν στο πλαίσιο της εργασίας τους (για να γίνουν πιο παραγωγικοί), ενώ στην τελευταία θέση βρίσκεται η Τουρκία.

Ετσι, καλό είναι –έστω 100– Ελληνες δημόσιοι υπάλληλοι να βελτιωθούν αποκτώντας ένα πτυχίο. Βεβαίως μιλάμε για το ελληνικό Δημόσιο, οπότε οι δύσπιστοι πολλοί, ενώ υπάρχει φόβος οι πτυχιούχοι να μη φθάσουν ποτέ στο τρίτο και το τέταρτο έτος σπουδών. Μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα έχει πολύ μεγάλα ποσοστά «αιώνιων» φοιτητών...

 ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΚΑΣΑΣ

.Η νέα Τουρκία και η Ελλάδα

Είναι πλέον σαφές ότι η Τουρκία εισέρχεται σε μια νέα περίοδο, όπου ο αυταρχισμός της εξουσίας, η κατάλυση κάθε έννοιας δικαίου, ο ισλαμικός προσανατολισμός που περιστασιακά λαμβάνει χαρακτηριστικά φονταμενταλισμού, και ο εθνικιστικός παροξυσμός, δημιουργούν τεράστια εμπόδια στη σχέση της με τη Δύση.

 Οι αλλαγές είναι τεκτονικές και θα έχουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Υπό αυτό το πρίσμα απαιτούν διακομματική αποτίμηση της κατάστασης και χάραξη μακρόπνοης εθνικής πολιτικής που να κινείται σε δύο άξονες. Στο επίπεδο των διμερών σχέσεων, η Ελλάδα μπορεί να διατηρήσει μια καλή, λειτουργική σχέση συνεργασίας με την Τουρκία. Με τον ίδιο τον Ερντογάν υπάρχουν δίαυλοι επικοινωνίας. Σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα έχουν προσωπικά χαρακτηριστικά που απορρέουν ακόμη ακόμη και από οικογενειακής φύσης φιλικές σχέσεις.

 Η Αθήνα, που καταδίκασε το πραξικόπημα αρκετά νωρίς, καλείται να διαχειριστεί με σεβασμό του νομικού πλαισίου, αλλά και με πολιτικούς υπολογισμούς, το θέμα των οκτώ Τούρκων που ζήτησαν άσυλο. Σε ό,τι αφορά τις σχέσεις με την Αμερική και την Ευρωπαϊκή Ενωση, να εμμείνει σταθερά στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό, αλλά και να αξιοποιήσει την ακόμη μεγαλύτερη γεωπολιτική σημασία που αποκτά πλέον καθώς το Αιγαίο δείχνει να μετατρέπεται στα σύνορα της Δύσης.

Η παρεμπόδιση της χρήσης της βάσης του Ιντσιρλίκ, που δυσχεραίνει σημαντικά την υλοποίηση του κύριου στρατηγικού στόχου των ΗΠΑ καταπολέμησης του ISIS, είναι ενδεικτική των προθέσεων και της συμπεριφοράς της Τουρκίας η οποία, άλλωστε, μέχρι πρόσφατα ενίσχυε τους τζιχαντιστές. Είναι η δεύτερη φορά που η Αγκυρα «αδειάζει» την Ουάσιγκτον σε ένα μείζον ζήτημα εξωτερικής πολιτικής της. 

Το 2003 δεν είχε επιτρέψει τη διέλευση αμερικανικών δυνάμεων από το τουρκικό έδαφος προς το βόρειο Ιράκ. Θυμάμαι τότε Αμερικανούς αξιωματούχους να μιλάνε για πρώτη φορά τόσο απαξιωτικά για την Τουρκία, και μετά τον πόλεμο να επισημαίνουν με οργή πως η στάση της «συμμάχου» τους, που δεν επέτρεψε να δημιουργηθεί και δεύτερο μέτωπο στο βόρειο Ιράκ, είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν Αμερικανοί στρατιώτες, διαμηνύοντας ότι αυτό είναι κάτι που δεν θα ξεχασθεί εύκολα. 

Ανάλογο κλίμα επικρατεί και αυτές τις ημέρες στα κέντρα εξουσίας της Ουάσιγκτον που αναλύουν καταστάσεις, αποτιμούν συμπεριφορές και αναζητούν εναλλακτικές. Σε αυτό το σκηνικό απαιτείται η πλήρης αξιοποίηση της βάσης της Σούδας, αλλά και γενικά ολόκληρης της ελληνικής επικράτειας όπου ευλόγως πρέπει να επιδιωχθεί η κατανόηση των ΗΠΑ στις ελληνικές ευαισθησίες. 

Αν η συμμετοχή της Τουρκίας στην Ατλαντική Συμμαχία δυσχεραίνει πιθανές νατοϊκές δράσεις, οι Αμερικανοί μπορούν να ανταποκριθούν σε αιτήματα της Αθήνας σε διμερές επίπεδο και να συνδράμουν με δικές τους δυνάμεις και τεχνογνωσία σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της αντιμετώπισης της διαφαινόμενης έξαρσης του προσφυγικού. Χαμηλοί τόνοι, λοιπόν, και διατήρηση του καλού κλίματος με την Τουρκία, και παράλληλα κινήσεις εμβάθυνσης της στρατηγικής συνεργασίας με την Αμερική, όπως φυσικά και με την Ευρώπη.

.Δυσάρεστη έκπληξη για χιλιάδες συνταξιούχους: Εισπράττουν μειωμένες τις επικουρικές τους συντάξεις

Με 10% μείωση κατά μέσο όρο στις επικουρικές συντάξεις έγινε η «πρεμιέρα» της νέας δοκιμασίας για χιλιάδες συνταξιούχους του Δημοσίου, των δήμων, της ιδιωτικής εκπαίδευσης και των τραπεζών.

Το μεγαλύτερο ψαλίδι αναμένεται, ωστόσο, τον Σεπτέμβριο οπότε και οι μειώσεις θα φτάσουν έως και το 40%.

Το πρώτο και ελαφρύτερο πακέτο επανυπολογισμού, λόγω καθυστερήσεων της ΗΔΙΚΑ, περιλαμβάνει περίπου 312.000 συντάξεις έναντι συνόλου 1,2 εκατομμυρίου επικουρικών. Κατά τον επανυπολογισμό προσωπική διαφορά εμφάνισαν 45.000 συνταξιούχοι του Δημοσίου, καθώς το ποσοστό αναπλήρωσης με το οποίο είχαν υπολογιστεί οι συντάξεις τους υπερέβαινε το 20% και δεν αντιστοιχούσε στις εισφορές που είχαν καταβάλει.

Ωστόσο η πλειοψηφία των συνταξιούχων αυτής της κατηγορίας διασώζεται από το ψαλίδι γιατί το συνολικό τους εισόδημα δεν υπερβαίνει το όριο προστασίας των 1.300 ευρώ τον μήνα. Οι «άτυχοι» του Δημοσίου που ξεπερνούν το όριο και θα υποστούν περικοπές ανέρχονται σε 3.500 και προέρχονται από τους κλάδους της Πολιτικής Αεροπορίας και των υπουργείων Προεδρίας, Εξωτερικών και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Στους χαμένους συγκαταλέγονται και οι δημόσιοι υπάλληλοι με πάνω από 30 έτη ασφάλισης.

Υπενθυμίζεται ότι οι συνταξιούχοι του Δημοσίου έχασαν τον προηγούμενο μήνα 60-80 ευρώ από το μέρισμα του Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών Υπαλλήλων. Δηλαδή από τις περικοπές στο μέρισμα και τις επικουρικές χάνουν 100 ευρώ τον μήνα, ενώ από το φθινόπωρο η επιδείνωση θα είναι εντονότερη καθώς θα παρακρατηθούν τα αναδρομικά του μερίσματος (από 1ης Ιανουαρίου 2016) και των επικουρικών (από 1ης Ιουνίου). Αν μάλιστα περιμένουν στην ουρά για το εφάπαξ, θα βρουν το ποσό στον λογαριασμό τους μειωμένο κατά 18%.

Ο κύριος όγκος των περικοπών -είτε για επικοινωνιακούς λόγους, είτε λόγω καθυστέρησης της ΗΔΙΚΑ- θα γίνει αντιληπτός στις 2 Σεπτεμβρίου. Πάντως ασκείται πίεση στις υπηρεσίες να έχουν ολοκληρώσει τη διαδικασία εγκαίρως για 1 εκατομμύριο επικουρικές συντάξεις. Η εντολή άνωθεν είναι να ολοκληρωθεί τουλάχιστον ο επανυπολογισμός για τις 730.000 επικουρικές του ΙΚΑ και να μείνει μικρότερο πακέτο για τον Οκτώβριο. 

Στο δεύτερο κύμα περικοπών θα πέσει βαρύς ο πέλεκυς, καθώς αναμένονται μειώσεις από 2 ευρώ έως 350 ευρώ στις επικουρικές του ΙΚΑ, των τραπεζοϋπαλλήλων, των υπαλλήλων της ΔΕΗ, των εμποροϋπαλλήλων, των βενζινοπωλών, των ναυτικών πρακτόρων και των συνταξιούχων του ΝΑΤ. Συνολικά εκτιμάται ότι θα θιγούν περίπου 200.000-250.000 επικουρικές συντάξεις και οι μειώσεις θα φτάσουν έως και 40% έναντι του ποσού που χορηγούσε το Ταμείο πριν από τις μνημονιακές περικοπές.

.Τα χαϊδεμένα παιδιά του Αλέξη, κάνουν μπάχαλο την κυβέρνηση

Ζούμε ιστορικές στιγμές τις οποίες είχαμε προβλέψει αλλά κανείς δεν πίστευε ότι θα συμβούν. Ο δυϊσμός που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση αποκαλύπτονται πλέον σε όλο τους το μεγαλείο προκαλώντας ανησυχία για όσα μπορεί να συμβούν.

Οι καταδρομικές επιθέσεις των χαϊδεμένων παιδιών του Αλέξη, των αναρχικών, στη Μητρόπολη και σε εκκλησίες, η αποκάλυψη ότι απόρρητο έγγραφο του υπουργείου Εξωτερικών βρέθηκε στα χέρια των αντιεξουσιαστών του Ρουβίκωνα που το έβγαλαν βεβαίως στη φόρα αλλά και οι καταλήψεις που έχουν γίνει συνήθεια αλλά κανείς δεν ασχολείται μ’ αυτές, αποτελούν καθημερινότητα αλλά δείχνουν ότι το ποτήρι ξεχείλισε.

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, η αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας, κ. Αναγνωστοπούλου με στόμφο λέει ότι καλύτερα που γίνονται καταλήψεις παρά όσα γίνονται στη Γαλλία ή την Γερμανία. Διαβάστε για να καταλάβετε με ποιους έχουμε να κάνουμε:

«Προτιμώ τις καταλήψεις από αυτά που γίνονται στη Γαλλία στη Γερμανία και αλλού στην Ευρώπη. Ξαφνικά μας πειράξανε οι καταλήψεις;» επισήμανε την Τρίτη στον ΣΚΑΪ η αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας Σία Αναγνωστοπούλου.

Όταν λείπει ο δημόσιος χώρος οι άνθρωποι πρέπει να βρουν δημόσιο χώρο» τόνισε δε η υπουργός.

«Ακούω ότι πρέπει να επικρατήσει η τάξη και η ασφάλεια, πρέπει να επικρατήσει σε όλα τα επίπεδα δεν μπορώ να πω τίποτε άλλο» παρατήρησε ακόμη με νόημα η Σία Αναγνωστοπούλου.

Σύμφωνα με την υπουργό, «οι καταλήψεις ποτέ δεν δημιούργησαν την κρίση, έχουμε καταλήψεις από τη μεταπολίτευση, άλλα μας οδήγησαν στην κρίση, άλλα φαινόμενα που μας φτάσανε εδώ που μας φτάσανε.»

«Η ευκολία του μπαίνει δεν μπαίνει η αστυνομία (σ.σ σε χώρο υπό κατάληψη) εμένα δεν με αφορά» πρόσθεσε.

Καταλάβατε. Δεν την αφορά την κυρία ο νόμος και η τάξη. Είναι πάνω από αυτά. Δεν την ενδιαφέρει αν ο δημόσιος χώρος γίνεται άντρο μπαχαλάκηδων, αν σπάνε, αν διαλύουν τη δημόσια περιουσία ή αν οι ξένοι μας θεωρούν μπανανία που αφήνουμε κάθε καρυδιάς καρύδι να μπαίνει και να κάνει ό,τι του γουστάρει λες και είναι το σπίτι του.

Μπουκάρουν στη Μητρόπολη; Δεν έγινε και τίποτε. Δημόσιο χώρο για να εκφραστούν ψάχνουν.

Καταλαμβάνουν το ΑΠΘ οι... ζουλού από τη Γουινέα; Ε και; Να εκφραστούν θέλουν οι άνθρωποι γιατί να τους εμποδίσουμε; Βεβηλώνουν εκκλησία; Σιγά το πράγμα; Να στεναχωρήσουμε τη Σία με την επιβολή του νόμου; Σπάνε τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, δεν πειράζει μωρέ. Αρκεί που δεν γίνονται όσα γίνονται στη Γαλλία.

Έχουμε τρελαθεί τελείως που ανεχόμαστε αυτούς τους απίθανους τύπους. Σε τι διαφέρουν δηλαδή οι... αναρχικοί της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ από τους Τζιχαντιστές που λένε «σπάστε τον Σταυρό», πραγματικά δεν μπορούμε να το καταλάβουμε.

Πιο επικίνδυνος είναι όμως ο δυϊσμός τους. Από τη μια κάποιοι καταλαβαίνουν ότι το μπάχαλο δεν μπορεί να συνεχιστεί κι από την άλλη δεν τους αφήνει η... δημοκρατική τους ευαισθησία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Από τη μια βλέπουν ότι η χώρα μοιάζει με ξέφραγο αμπέλι που κανένας σοβαρός άνθρωπος δε θα έρθει να επενδύσει κι από την άλλη χαϊδεύουν τα αυτιά των... Αγανακτισμένων που εν πολλοίς τους έφεραν στην εξουσία.

Και πώς τώρα να αντιταχθούν στις ακτιβιστικές ενέργειες, στις καταλήψεις, στις πορείες, τις έντονες διαμαρτυρίες και το χάος όταν οι ίδιοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ απέκτησαν εξουσία και χρήμα εξαιτίας αυτής της νοοτροπίας; Μπορεί το... ραντεβού στα γουναράδικα να είναι παρελθόν από το κόμμα και μπορεί κάποιοι παλαβοί άπλυτοι να έχουν βγει από τη Βουλή, το πνεύμα τους όμως υπάρχει πάντα.

Και θα μας ταλαιπωρεί πολύ αφού η καθημερινότητα θα γίνεται όλο και πιο βασανιστική. Αλλά πρέπει όλοι να προσέξουμε γιατί ακόμη και αυτό είναι αποπροσανατολιστικό. Η αντιμετώπιση της βίας και της ανοησίας στη χώρα πρέπει ασφαλώς να βρίσκεται σε πρώτη προτεραιότητα. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε και τη διάλυση στην οικονομία, την υποβάθμιση της χώρας στο εξωτερικό, τα εγκληματικά πειράματα με το Σύνταγμα.

.Το κίνημα της μαγκούρας…

Αυτό που ζούμε, θα έρθει η στιγμή που ο ιστορικός του μέλλοντος θα αναρωτιέται γιατί οι άνθρωποι δεν έπαιρναν τα φάρμακά τους ως όφειλαν και γιατί η Ιατρική επιστήμη δεν παρενέβη.

 Ο ΣΥΡΙΖΑ(Σ) (το κόμμα), βγάζει ανακοινώσεις εναντίον της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Σαν να λέμε είναι ένα στέλεχος  το πρωί  στο Μαξίμου, εκδίδει μια ανακοίνωση και το απόγευμα αυτό το ίδιο στέλεχος είναι στο κόμμα στην Κουμουνδούρου και βγάζει ανακοίνωση εναντίον όσων το πρωί έγραφε από το Μαξίμου. Απόλυτη σχιζοφρένεια…

 Αναρωτιέται και εκδίδει ανακοινώσεις ο ΣΥΡΙΖΑΣ (κόμμα), γιατί εκκενώθηκαν τα κτίρια που είχαν καταληφθεί. Δεν μου λες μανούλα μου, δικά σας ήταν τα κτίρια; Του πατέρα σας; και για να έχουμε καλό ρώτημα, γιατί δεν καταλαμβάνεται το σπίτι της μάνας σας;

Σκέπτεσαι δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό στην Πατρίδα μου, δεν το ζούμε. 

Αλλά συμβαίνει, δυστυχώς, έρμη Πατρίδα...

Θέλει ο ΣΥΡΙΖΑΣ (Κυβέρνηση) να πατάξει τη φοροδιαφυγή και ζητά να δηλωθούν όλα τα λεφτά λέει στα στρώματα. Να τα δηλώσουν λέει, γιατί αν τους πιάσουν μα αν τους πιάσουν.... βλέπω τις γιαγιάδες να μην σηκώνονται απο το κρεβάτι πλέον, εκεί θα τα κάνουν όλα, φαγητό, πλύσιμο, τηλεόραση. 

Γιατί έχουν και πολύ εμπιστοσύνη στις ικανότητες της Κυβέρνησης και σου λένε μην τα κουράζομαι τα παιδιά να σκεφτούν πως θα μας τα πάρουν, ας τα φυλάμε μόνοι μας. Είναι και οι ικανότητες τέτοιου επιπέδου των Κυβερνώντων, έχουμε μείνει άλαλοι...

Ή είναι ντιπ μετρίας έως ανύπαρκτης μόρφωσης και παιδείας ή σαΐνια που θα ανεβαίνουν τα πόστα δυο- δυο τρία τρία...γιατί μανούλα μου δεν την έκανες Πρύτανη κατευθείαν να μην το ταλαιπωράς το κορίτσι; 

Και από την άλλη, που να τολμήσεις να πας στην Εκκλησία, πλέον ούτε εκεί... Μπήκαν μέχρι και εκεί αν έχετε Θεό, μπήκαν εκεί που πάει κάποιος για να ηρεμήσει για λίγο...

Αλλά τώρα που το σκέφτομαι μόνο έτσι θα γλυτώσουμε, μόνο με το κίνημα της μαγκούρας, κάθε ηλικιωμένος και μία μαγκουριά στο κεφάλι αυτών των νέων (αλήθεια που γαλουχήθηκαν όλοι αυτοί; Γνωρίζουμε;). 

Μόνο αυτό μας σώζει, οι μαγκούρες των γονιών μας, των παππούδων μας, οι μαγκούρες των ανήμπορων.

Η εκδίκηση της μαγκούρας,  για την Εκκλησία που τους στέρησαν, για το ΕΚΑΣ που έκοψαν, για το μέρισμα που εξανεμίζεται, για το ότι δεν μπορούν να βοηθήσουν τα εγγόνια τους

Και αφού εμείς είμαστε καναπεδάτοι, οι μαγκούρες ίσως μας σώσουν...