.Ο κ. Παππάς στα σούπερ μάρκετ της Βενεζουέλας

O  κ. Παππάς επιβεβαίωσε πλήρως το ρεπορτάζ της εφημερίδας Ελεύθερος Τύπος για την επίσκεψή που πραγματοποίησε το καλοκαίρι του 2013 στη Βενεζουέλα, μαζί με τον δικηγόρο κ. Αρτέμη Αρτεμίου (ειδικό σε θέμα offshore εταιρειών) και Έλληνες επιχειρηματίες. Κι είπε ότι το ταξίδι αυτό έγινε μεταξύ άλλων για να μάθουμε αν μπορούμε να προμηθευτούμε προϊόντα από τα κρατικά σούπερ μάρκετ της Βενεζουέλας. Προσέξτε! Το καλοκαίρι του 2013!

Δεν νομίζουμε ότι ο κ. Παππάς εννοούσε να ξεκινήσει κάποια επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα εισάγοντας τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης από τα κρατικά σούπερ μάρκετ της Βενεζουέλας. Δεν θα μπορούσαν να συναγωνιστούν τα ιδιωτικά σούπερ μάρκετ που λειτουργούσαν και συνεχίζουν να λειτουργούν στην Ελλάδα. Επίσης, αποκλείεται να εννοούσε ότι πήγε μέχρι εκεί παρέα με τον κ. Αρτεμίου για να αγοράσουν προϊόντα από ένα σούπερ μάρκετ της Βενεζουέλας για να νιώσουν την εμπειρία.

Αυτό που μπορούμε να καταλάβουμε είναι ότι ο κ. Παππάς διερευνούσε την πιθανότητα να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση και να χρειάζεται η Ελλάδα τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Είναι η μόνη εξήγηση που “κολλάει” λογικά στο ταξίδι του κ. Παππά και στις εξηγήσεις που ο ίδιος έδωσε. Αν αυτό ισχύει (κι ο κ. Παππάς είναι ο μόνος που μπορεί να απαντήσει σχετικά), τότε εγείρεται ένα άλλο θέμα: Δεν είχαν τα σούπερ μάρκετ στην Ελλάδα τρόφιμα το 2013 και χρειαζότανε να κάνει ένα τόσο μεγάλο ταξίδι το δεξί χέρι του Αλέξη Τσίπρα; Ή μήπως συνέβαινε κάτι άλλο; Με άλλα λόγια, ήξερε από το 2013 ο κ. Παππάς κάτι που δεν γνωρίζαμε όλοι οι άλλοι;

Να μην ξεχνάμε και τις δηλώσεις που έγιναν στην διάρκεια της υπερήφανης διαπραγμάτευσης του κ. Βαρουφάκη, σύμφωνα με τις οποίες η Βενεζουέλα θα ήταν μία από τις παγκόσμιες δυνάμεις που θα μας βοηθούσαν σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ. Εύλογα, λοιπόν, αναρωτιέται κανείς αν υπήρξε σχέδιο για την έξοδό μας από την ευρωζώνη. Αν οι ολέθριες συνέπειες της διαπραγμάτευσης Βαρουφάκη δεν ήταν ένα τυχαίο αποτέλεσμα, αλλά το προϊόν ενός  κακόγουστου έργου. Σε διαφορετική περίπτωση τι χρειαζόντουσαν οι τόσες πολλές προετοιμασίες; Από το 2013, παρακαλώ!

Και μία ακόμη ερώτηση: Ποιοι Έλληνες επιχειρηματίες συμμετείχαν σε εκείνο το ταξίδι; Τι συζήτησαν, με ποιους και στην βάση ποιων σεναρίων;

.Γαλάζιες... συνιστώσες στον ΣΥΡΙΖΑ;

Σε γραμμή ΣΥΡΙΖΑ όλο και πιο έντονα κινείται ο Κώστας Μίχαλος, ένα από τα πρόσωπα της Ν.Δ. (είναι μέλος της Πολιτικής της Επιτροπής) που προκαλούν την ηγεσία με τις τοποθετήσεις τους, ενώ μόλις πρόσφατα συμφώνησε με τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και συμμετέχει και στην Επιτροπή Διαλόγου για την αναθεώρηση του Συντάγματος.

Σε μια χρονική στιγμή που το κεντρικό μήνυμα της Ν.Δ. είναι επίθεση σε όλα τα επίπεδα προς το ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν αρκετά στελέχη, κυρίως «καραμανλικά» (όπως ο Ευριπίδης Στυλιανίδης), αλλά και «μεϊμαρακικοί» που ομνύουν πίστη στην εθνική συνεννόηση και συναίνεση με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Ο Κ. Μίχαλος, αναπληρωτής πρόεδρος των Ευρωεπιμελητηρίων και πρόεδρος της ΚΕΕ και του ΕΒΕΑ, ξεπέρασε κάθε όριο, μιλώντας στο «4ο Ευρωκοινοβούλιο των επιχειρηματιών» σε ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Με επιχειρηματολογία ΣΥΡΙΖΑ ο κ. Μίχαλος επεσήμανε την ανάγκη αλλαγής των πολιτικών λιτότητας που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια σε Ευρωπαϊκό επίπεδο και μιλώντας για το ζήτημα του ελληνικού χρέους, υπεραμύνθηκε της άποψης να δοθεί λύση και η γερμανική κυβέρνηση να μην χρησιμοποιεί τις γερμανικές εκλογές ως δικαιολογία για να αναβάλει τη σχετική συζήτηση.

Το καλύτερο όμως το άφησε για το τέλος, σε συνέντευξή του στο ΕurActiv, όπου και τάχθηκε κατά των πρόωρων εκλογών, λέγοντας ότι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται σήμερα η αγορά είναι άλλη μια εκλογική διαδικασία, η οποία κατά πάσα πιθανότητα δεν θα φέρει μια ισχυρή κυβέρνηση και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να ακολουθηθεί από άλλες εκλογές στις οποίες θα εφαρμοστεί πλήρως το αναλογικό εκλογικό σύστημα. «Κατά την άποψή μου, αυτό θα προκαλέσει ολοκληρωτικό χάος στη χώρα» τόνισε.

Στην Πειραιώς ακούει κανείς να τραβήξει κανένα αυτί, να διαγράψει ίσως, αφού ο Κ. Μίχαλος είναι και μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ. Εκτός κι εάν δεν τον ενδιαφέρει και τον ίδιο, για τον οποίο λένε αρκετοί στη Ν.Δ. ότι δεν θα έλεγε όχι να γίνει και υπουργός του Τσίπρα…!

.Ο «μπαμπούλας» της διαπλοκής

Κι αν η πρόταση για τον Πολύδωρα έγινε για να συμβεί αυτός ο ντόρος και ο «Σαμουράι» να καεί; Κι αν το Μαξίμου γνώριζε εξ αρχής ότι δεν πρόκειται αυτή η υποψηφιότητα για το ΕΣΡ να γίνει αποδεκτή και θα προέκυπτε ένα χάος το οποίο μπορεί και να βολεύει την κυβέρνηση;

Αν δηλαδή δεν ήταν μια πράξη απελπισίας αλλά ένα ακόμη βήμα στο σχέδιο για πρόωρες εκλογές το συντομότερο και διάσωση ενός μεγάλου μέρους του πολιτικού κεφαλαίου του ΣΥΡΙΖΑ;

Πολλά πλέον μπορούν να σκεφτούν όσοι αναλύουν τα όσα συνέβησαν στο Σαββατοκύριακο. Ότι φαίνεται παράλογο μπορεί τελικά να είναι μέρος της στρατηγικής του Μαξίμου το οποίο είναι γνωστό ότι έχει «εντρυφήσει» στους τακτικισμούς χωρίς να ενδιαφέρεται για τις πρόσκαιρες εντυπώσεις.

Ας δούμε τα δεδομένα: Οι δημοσκοπήσεις αλλά και γενικότερα ο παλμός της κοινωνίας, δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει ταχύτατα. Έτσι όπως πάει και χωρίς… εκπλήξεις το 15% θα είναι πολύ για ένα κόμμα που πριν ένα χρόνο ξεπέρασε το 35%.

Μάλιστα, οι αντοχές του ΣΥΡΙΖΑ θα γίνουν μικρότερες όσο η δεύτερη αξιολόγηση προχωρά, όσο οι δανειστές ζητούν νέα, επώδυνα μέτρα και όσο ακούγονται φήμες για τέταρτο μνημόνιο.

Είναι, λοιπόν, δεδομένο ότι αν η κυβέρνηση δεν αποφάσισε επιστροφή στα σενάρια της δραχμής, τότε μέχρι το τέλος του έτους θα κλείσει την αξιολόγηση με μέτρα που θα είναι δυσβάσταχτα πολιτικά. Επομένως, νέα δημοσκοπική κατάρρευση.

Στο Μαξίμου γνωρίζουν ότι όποτε κι αν γίνουν εκλογές δεν θα κερδίσει ο Μητσοτάκης και η ΝΔ τις εκλογές, αλλά θα τις χάσουν οι ίδιοι με πανηγυρικό τρόπο.

 Όπερ σημαίνει ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν είναι έτοιμη να κυβερνήσει, δεν έχει παρουσιάσει ένα πειστικό εναλλακτικό σχέδιο, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ… δεν αντέχεται άλλο. Ο μόνος τρόπος να διασωθεί στο ελάχιστον ο Αλέξης Τσίπρας είναι να δημιουργήσει ένα σκληρό κλίμα σύγκρουσης, ένα άγριο πολιτικό τοπίο που θα θυμίζει ριγκ με καθημερινές μάχες.

Το πρώτο λοιπόν «χαρτί» για να το καταφέρει αυτό είναι να παίξει με τους Θεσμούς, όπως με το ΣτΕ. Θα ξαναφέρει ο Παππάς ένα νόμο – γέφυρα για τα κανάλια που θα είναι καταφανώς αντισυνταγματικός, όμως, ο σκοπός τους είναι άλλος.

Είναι να πάνε σε εκλογές χρησιμοποιώντας τον «μπαμπούλα» της διαπλοκής. Πόσο βολικό είναι άραγε να κάνει προεκλογική εκστρατεία καταγγέλλοντας τη ΝΔ ότι συμμάχησε με τους καναλάρχες, τα ντόπια συμφέροντα, τους διαπλεκόμενους για να ρίξουν τη λαοπρόβλητη κυβέρνηση που «τόλμησε και πήρε λεφτά από επιχειρηματίες».

Και πόσο βολικό είναι να πας στις κάλπες που ξέρεις ότι θα χάσεις για να παραδώσεις στον ανυποψίαστο Κυριάκο της καυτή πατάτα της υλοποίησης του προγράμματος που θα συμφωνηθεί με τη δεύτερη αξιολόγηση.

Μην ξεχνάμε επίσης και το εξής: Οι εκλογές θα γίνουν με λίστα, επομένως ο Τσίπρας θα διαλέξει τους «Ταλιμπάν» της επόμενης ημέρας. Ένας σκληρός πυρήνας Συριζαίων οι οποίοι θα καταγγέλλουν, θα βγαίνουν στους δρόμους, θα πετροβολούν κατά βούληση και θα επιτίθενται στη διαπλοκή, τους νταβατζήδες κ.λπ.

Για σκεφτείτε ένα μετεκλογικό τοπίο όπου ο Μητσοτάκης θα είναι πιθανότατα αναγκασμένος να κυβερνήσει με συμμάχους, θα πρέπει να πάρει επώδυνα μέτρα και θα έχει και την αντιπολίτευση να τον τσακίζει κάθε ώρα και στιγμή. Η έξαρση του εθνικολαϊκισμού, οι κορώνες κατά της διαπλοκής και μιας διαρκής ένταση θα είναι στην πρώτη γραμμή. Κι αν πέρυσι είχαμε το δίπολο «μνημονιακοί – αντιμνημονιακοί» το νέο που δημιουργεί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «διαπλεκόμενοι εναντίον αγωνιστών κατά των νταβατζήδων».

Έτσι θα πάμε σε εκλογές, κι αυτό θα είναι το μετεκλογικό τοπίο στην Ελλάδα. Το αν συμφέρει να συμβεί κάτι τέτοιο στη χώρα το αντιλαμβανόμαστε καλά όλοι, όμως, αυτό δε νοιάζει τον Τσίπρα. Πόση ζημιά να κάνει άλλωστε στη χώρα;

Ο Πολύδωρας λοιπόν και όσοι τον στήριξαν είναι απλά πιόνια σε μια μεγάλη σκακιέρα που οδηγεί σε εκλογές.

.Αφήστε τους πάμπτωχους καναλάρχες και υπερασπιστείτε την Χειμάρρα

Όσο ο Τσίπρας προσπαθεί να φτιάξει τα δικά του ΜΜΕ, με τον παλιό καλό σοβιετικό τρόπο, κι ο Μητσοτάκης αγωνίζεται στα Μαρμαρένια Αλώνια για τους πτωχούς ιδιοκτήτες των μη αδειοδοτηθέντων, οι εχθροί μας δουλεύουν εναντίον μας με σχέδιο και ιταμές πράξεις.

Στην Απειρωτάν Χειμάρρα, στην Χειμάρρα των Ηπειρωτών, στην πατρίδα του απελευθερωτή Σπυρομήλιου, στην πόλη που είναι για την Β. Ήπειρο ό,τι η Μάνη για την Πελοπόννησο και τα Σφακιά για την Κρήτη, ο αλβανικός σωβινισμός επελαύνει. Ο δήμαρχος της Χειμάρρας, ο Jorgo Goro του Sokrat και της Semine, αποφοίτησε από το Στρατιωτικό Λύκειο Τιράνων, μετά από την Στρατιωτική Ακαδημία και ήταν οργανωμένος στην νεολαία του Χότζα.

Τύποις κι από γονίδια είναι μισός Έλληνας αλλά στην ουσία και στην ψυχή Τουρκαλβανός, όπως η μάνα του. Ήταν από αυτούς που ήρθαν κι έφαγαν ψωμί στην Ελλάδα τα δύσκολα χρόνια κι ύστερα γύρισε και δραστηριοποιήθηκε πολιτικά με το Σοσιαλιστικό κόμμα, τότε του Φάτος Νάνο και τώρα του ανθέλληνα σωβινιστή και συνεργάτη του Ερντογάν, του Έντυ Ράμα, όπου συνωστίζεται η πλειοψηφία των ανακυκλωμένων κομμουνιστών του Χότζα, Αλβανοί και ελληνόφωνοι γενίτσαροι.

Οι Αλβανοί σωβινιστές έχουν σταθερά στο στόχαστρο τον χειμαρριώτικο Ελληνισμό, διότι αν σπάσουν την Χειμάρρα, έχουν μαχαιρώσει στην καρδιά όλη την Ελληνική Εθνική Μειονότητα της Βορείου Ηπείρου, αυτήν που σύμπασα η ελλαδική αριστερά, όχι μόνον την αγνόησε αλλά την κατασυκοφάντησε και της επιτέθηκε.

Σημερινός υπουργός, αγράμματο νούμερο, που πρωτοστατεί σε λεκτικούς τραμπουκισμούς κι έχει παντρέψει τον Τσε Γκεβάρα με τις σαμπάνιες, ως φοιτητής της ΠΣΚ του ΚΚΕ, πρωτοστατούσε σε επιθέσεις στους Βορειοηπειρώτες πατριώτες, όταν τολμούσαν να διαδηλώνουν κατά των Αλβανών κομμουνιστών, τους οποίους υπερασπιζόταν με την ίδια ζέση που τώρα κάθεται στα τέσσερα στους Γερμανούς αλλά με …αριστερή μνημονιακή τσαχπινιά. Αλλά γι’ αυτόν άλλη φορά.

Όλο το ανθελληνικό ληστρικό κόλπο παίζεται στις περιουσίες, ιδίως στα παραλία της Χειμάρρας και στους τίτλους ιδιοκτησίας. Εκτός από λόγους πολιτικούς, την εκδίωξη των μισητών Ελλήνων, τηρώντας τις αλβανικές ληστρικές παραδόσεις, θα έχουν και το όφελος από φιλέτα ακινήτων, τα οποία θα αρπάξουν.

Βασικό εργαλείο της δόλιας αυτής πολιτικής είναι ο Γκόρο.

Για να μπορέσει να εκλεγεί, έγινε συνένωση με αλβανικό δήμο, ώστε το εκλογικό σώμα να «εμπλουτιστεί» με ικανό αριθμό Τουρκαλβανών ψηφοφόρων από την Βράνιστα, ενώ φυσικά τηρήθηκαν δυο παραδόσεις: οι Έλληνες της Χειμάρρας ήταν διχασμένοι και το ΥΠΕΞ αναχάραζε σαν αγελάδα που βλέπει τα τρένα να περνούν.

Ο Γκόρο εμπόδισε την δημιουργία κτηματολογίου, γκρέμισε την Εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, ενώ ανήμερα της 28^ης Οκτωβρίου, για να …τιμήσει την εθνική εορτή, μοίρασε ειδοποιητήρια για κατεδαφίσεις, με προειδοποίηση 5 ημερών, σε 19 ελληνικές οικογένειες.
Όπως δε, είχε αποκαλύψει το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ πέρυσι, ο Γκόρο επί της προηγούμενης κυβέρνησης, με απόφαση που δημοσιεύθηκε στις 14/5/2014 στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, πήρε και την ελληνική ιθαγένεια! Δηλαδή ο απηνής διώκτης των Ελλήνων έχει πλέον ελληνική ταυτότητα, μπαινοβγαίνει στην Ελλάδα, ψηφίζει κιόλας, πιθανώς κάνει και τις διακοπές του εδώ κι ύστερα, φρέσκος και ανανεωμένος, γυρίζει στην Χειμάρρα για να γκρεμίσει εκκλησίες, να αρπάξει περιουσίες, να καταδιώξει Έλληνες.

Είναι η πλέον εμβληματική απόδειξη για τον προβληματικό τρόπο με τον οποίο δίνεται η ελληνική ιθαγένεια, χωρίς στοιχειώδη έλεγχο του τι καπνό φουμάρει ο όποιος αιτών. Όταν μια χώρα δίνει την ιθαγένεια της σε εχθρούς της, τότε κάτι πολύ σοβαρό δεν πάει καλά.

Γι’ αυτό η ΝΕΑ ΔΕΞΙΑ είναι κάθετα κι αυστηρά εναντίον της απονομής της ιδιότητας του Έλληνα πολίτη με αυτοματισμούς και χωρίς αυστηρό έλεγχο. Η συνέντευξη και η έρευνα για το ποιόν του αιτούντος πρέπει να είναι εξονυχιστική.

Μόνον όποιος είναι διατεθειμένος να πεθάνει γι’ αυτήν την Πατρίδα και αποδεικνύει την αγάπη του γι’ αυτήν, δικαιούται την τιμή του Έλληνα πολίτη.

Όσο συμβαίνουν αυτά, η μετεμψύχωση του Μπουχάριν, του Αντρέϊ Γκρομύκο και του Ταλλεϋράνδου, ο Έλλην ΥΠΕΞ, βγάζει ανακοινώσεις, που μόνο ο τσαμπουκάς του … Κουμουτσάκου είναι πιο σκληρός από αυτές.

Οι Αλβανοί κατσαπλιάδες φυσικά, από τον Γκόρο ως το αφεντικό του τον Ράμα, τώρα που πιάνουν τα κρύα χρησιμοποιούν τις ανακοινώσεις του Κοτζιά για προσάναμμα κι αν το χαρτί τους είναι μαλακό, για κάτι άλλο.

Για να μην λέμε πολλά, επί του πρακτέου:
Η ληστρική συμπεριφορά των Αλβανών σωβινιστών αντιμετωπίζεται μόνον με τον βούρδουλα κι όχι με κωλόχαρτα.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει η ελληνική κυβέρνηση, είναι να αφαιρέσει την ελληνική ιθαγένεια του Γκόρου λόγω της ανθελληνικής δράσης του και να του απαγορεύσει την είσοδο στην Ελλάδα, όπως έχει γίνει με πλήθος τουρκόφρονων από την Θράκη. Προβλέπεται από το άρθρο 17 του Κώδικα περί Ιθαγένειας.

Με την ανακοίνωση της αφαίρεσης της ελληνικής ιθαγένειας του Γκόρου και την κήρυξη του ως ανεπιθύμητου προσώπου για την Ελλάδα, να ταχθεί με αυστηρή ρηματική διακοίνωση ολιγοήμερη προθεσμία στην αλβανική κυβέρνηση για αποκατάσταση όλων των περιουσιών των Ελλήνων, σεβασμό κι αποκατάσταση όποιων μνημείων και εκκλησιών εθίγησαν και έναρξη δημιουργίας νόμιμου κτηματολογίου με διεθνή επίβλεψη.
Εάν δεν συμμορφωθούν άμεσα, τότε επιβολή αυστηρών οικονομικών και πολιτικών κυρώσεων και ισχυρή στρατιωτική παρουσία στην Ήπειρο και στο Ιόνιο.

.Η κυβέρνηση πληρώνει τώρα το δικό της τίμημα

Εγκλωβισμένη στις δικές της πράξεις και παραλείψεις στο ζήτημα των τηλεοπτικών αδειών βρίσκεται μετά την απόφαση του ΣτΕ η κυβέρνηση, η οποία, ύστερα από τη γενικότερη κατακραυγή, προσπαθεί να ρίξει τους τόνους απέναντι στους δικαστές και να ανεβάσει αντίστοιχα τους τόνους της πολιτικής αντιπαράθεσης με την αντιπολίτευση.

Σε κάθε περίπτωση, ο αιφνιδιασμός από την απόφαση αντισυνταγματικότητας του νόμου Παππά είναι απόλυτος και γεννά εκνευρισμό που μεταδίδεται σε πολλαπλά επίπεδα στο κυβερνητικό στρατόπεδο. 

Μετά τις πρώτες επιθετικές δηλώσεις υψηλόβαθμων στελεχών, ακολούθησε η διαρροή από το Μαξίμου ότι «ο ανασχηματισμός δεν είναι στις άμεσες προτεραιότητές μας», κάτι που σημαίνει ότι θα καθυστερήσει για τουλάχιστον μία εβδομάδα ακριβώς για να μην ανοίξουν και ενδοκυβερνητικά/εσωκομματικά μέτωπα με ανοιχτό αυτό των αδειών.

Ταυτόχρονα, «ξεκρέμαστοι» βρέθηκαν οι βουλευτές και τα στελέχη που κλήθηκαν να υπερασπιστούν τις θέσεις της κυβέρνησης στα τηλε-παράθυρα, αφού δεν υπήρχε καν κεντρικό επιχείρημα και υπερασπιστική γραμμή μετά το κάζο του ΣτΕ.

Την ίδια στιγμή, το μέτωπο με τους δικαστές κορυφωνόταν με πρωτοφανή οξύτητα, αφού ουδέποτε τα τελευταία χρόνια έχει υπάρξει τέτοιας σφοδρότητας σύγκρουση ανάμεσα στην εκτελεστική και τη δικαστική εξουσία, με ανακοινώσεις-απαντήσεις των δικαστικών ενώσεων απευθείας προς την κυβερνητική εκπρόσωπο.

Για το λόγο αυτό, η Όλγα Γεροβασίλη υποχρεώθηκε να δηλώσει σήμερα το απόγευμα ότι «η κυβέρνηση δεσμεύεται από τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης, ανεξάρτητα αν συμφωνεί ή όχι με αυτές».

Παράλληλα, οι εξελίξεις πλέον μεταφέρονται σε αμιγώς πολιτικό πεδίο, αφού τη Δευτέρα στη Βουλή θα κατατεθεί η νέα νομοθετική ρύθμιση για τις άδειες και ταυτόχρονα θα γίνει η πρώτη πρώτη προσπάθεια συγκρότησης του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου στη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής (σ.σ.: ήδη ορίστηκε για τις 17.00΄ της Δευτέρας).

Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της Όλγας Γεροβασίλη:

«Η Κυβέρνηση δεσμεύεται από τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης, ανεξάρτητα αν συμφωνεί η όχι με αυτές. Γι΄ αυτό και σπεύδει για μια ακόμα φορά στην συγκρότηση ΕΣΡ, προκειμένου να είναι αυτό που θα διεξαγάγει τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, μετά την δημοσιοποίηση της απόφασης του ΣτΕ, που σύμφωνα με πληροφορίες το ορίζει ως αρμόδιο.

Απομένει να φανεί αν και τα κόμματα της Αντιπολίτευσης θα αρθούν στο ύψος των συνταγματικών τους υποχρεώσεων ή για ακόμα μία φορά θα επιμείνουν να υπονομεύουν την συγκρότηση του ΕΣΡ, προκειμένου να διαιωνίζεται η ασυδοσία στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο. Και αυτή τη φορά δεν θα υπάρξει απολύτως καμία προσχηματική δικαιολογία».

Των εξελίξεων αυτών προηγήθηκε ευρεία σύσκεψη στο Μαξίμου υπό τον πρωθυπουργό, με τη συμμετοχή των υπουργών Δικαιοσύνης, Εργασίας και Επικρατείας, του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης και της κυβερνητικής εκπροσώπου.

.Μπέσα και τσίπα είναι άγνωστες λέξεις για Παππά και Τσίπρα

Ένας από τους λόγους που έγινε όλο αυτό το νταβαντούρι με τις άδειες ήταν το μίσος για το Mega. Καλώς ή κακώς το κανάλι ταυτίστηκε με τη διαπλοκή, ο Τσίπρας το κατάλαβε αυτό κι έπαιξε με το συναίσθημα του κόσμου. Από την άλλη, Μεγάλο Κανάλι δεν είναι οι πριμαντόνες του, δεν είναι ο Πρετεντέρης, η Τρέμη και η Σαράφογλου που έτσι κι αλλιώς εγκατέλειψαν το καράβι πριν βουλιάξει. Είναι και οι 500 οικογένειες που ζούσαν από αυτό, εργαζόμενοι των 1.000 ευρώ κι όχι των 30.000 που έπαιρναν κάποιοι στις καλές ημέρες.

Το Mega έκλεισε γιατί το ήθελε η κυβέρνηση, όσο κι αν ο μεγαλομέτοχος Φώτης Μπόμπολας είπε ότι έκλεισε από τους μετόχους. Το κανάλι το εγκατέλειψαν οι μέτοχοι, και κυρίως η οικογένεια Μπόμπολα ως «λύτρα» στον Νίκο Παππά. Ένα δούναι και λαβείν ήταν και τίποτε άλλο. Η κυβέρνηση ζήτησε να κλείσει το κανάλι για να έχει στο τσεπάκι της τη μεγάλη νίκη, ο δε Μπόμπολας για να τον αφήσουν ήσυχο σε διάφορα δικαστικά ανοίγματα που είχε η οικογένεια και για να σώσει τον Πήγασο ο οποίος έχει τις εφημερίδες, το πρακτορείο και τα εκτυπωτικά στην Ίριδα. 

Αλλά σιγά μην υπήρχε μπέσα από την πλευρά του Μαξίμου. Του έταξαν αλλά τον άδειασαν κι αυτό που έμεινε είναι το κουφάρι της ναυαρχίδας του, του Έθνους που έχει ξεφτιλιστεί στο Πανελλήνιο αφού η Αυγή μπροστά της είναι… δεξιά. Ευθύνη για τη στροφή αυτή σε μια δημοκρατική εφημερίδα από την οποία έχουν περάσει σπουδαίες πένες έχει βασικά ο διευθυντής της, κολλητός με τους Συριζαίους, αλλά και κάποιος άσχετος που το παίζει δημοσιογράφος ο οποίος έχει τόση σχέση με τη δημοσιογραφία όσο η Πάολα με τον Οδυσσέα Ελύτη.

Εν πάση περιπτώσει η υπόθεση του Mega έχει πολύ ψωμί μετά από την απόφαση του ΣτΕ. Ακόμη και «μισητό» κανάλι έχει κερδίσει τις καρδιές του κόσμου χάρη στα εκπληκτικά σήριαλ που έχει, χάρη στην εντυπωσιακή ταινιοθήκη του την οποία εποφθαλμιούν πολλοί μνηστήρες. Αν δηλαδή σοβαρεύονταν οι μέτοχοι, δηλαδή Μπόμπολας, Βαρδινογιάννης και Ψυχάρης κι έφτιαχναν ένα καλό ενημερωτικό χωρίς τα βαρίδια του παρελθόντος, το κανάλι θα σάρωνε ξανά και δεν θα άφηνε τα One και τα ρώσικα να του πάρουν τα σκήπτρα.

Είναι η ώρα λοιπόν να αποφασίσουν οι μέτοχοι τι θα κάνουν. Αν θα συνεχίσουν οι ίδιοι βάζοντας λεφτά ή βρίσκοντας επενδυτή ή αν θα κάνουν το χατίρι του Παππά και θα κλείσουν το κανάλι φεσώνοντας τις τράπεζες και ταυτόχρονα αφήνοντας στο δρόμο τους εργαζόμενους, απλήρωτους και χωρίς αποζημίωση. Η μπάλα βρίσκεται στο γήπεδο του Μπόμπολα καθώς οι άλλοι δύο έχουν κάθε λόγο να… μισούν τους παπατζήδες. Το θέμα είναι αν θα αφήσουν να κλείσει ένα κανάλι που ήταν ενοχλητικό στον ΣΥΡΙΖΑ κι αν θα γίνουν υπόγειες συνεννοήσεις ξανά. Όμως, θα πρέπει να θυμούνται ότι μπέσα και τσίπα είναι άγνωστες λέξεις για Παππά και Τσίπρα αντίστοιχα.

.Το ΣτΕ έγραψε ιστορία!

Φανταστείτε σκηνικό στο σαλόνι του Μαξίμου με την τηλεόραση που παίζει μόνο ΕΡΤ. Ο πρωθυπουργός βλέπει Παναθηναϊκό στο μπάσκετ που παίζει με γερμανική ομάδα και φωνάζει «άντε παλικάρια μου. Νικήστε τον Σόιμπλε». Ασχέτως αν στην ομάδα ζήτημα να παίζουν ένας – δύο Έλληνες.

Η ΕΡΤ έχει πάρει φωτιά μαζί με τα καλάθια, ο βάζελος νικά με μεγάλη ανατροπή και ο Αλέξης περιμένει να μάθει από την ΕΡΤ την απόφαση του ΣτΕ ελπίζοντας ότι ο φίλος του ο Νίκος… Παππάς κι όχι ο Καλάθης, θα βάλει τρίποντο στο παραπέντε. Όσο η ΕΡΤ παίζει άλλα αντί άλλων, στο σαλόνι μπαίνει η Όλγα η ναζιάρα μαζί με τον σκληρό Νίκο και ακολουθεί ο εξής διάλογος:

-Παππάς: «Πρόεδρε. Τον ήπιαμε».

-Τσίπρας: «Τι εννοείς Νίκο; Έκανες μ…α και τώρα πρέπει να ζεστάνω το ελικόπτερο»;

-Παππάς: «Αλέξη, την βάψαμε. Οι δικαστές μας πήραν και τα σώβρακα και πώς θα κυκλοφορήσουμε».

-Τσίπρας: «Βάλε την Όλγα από την Άρτα που δεν καταλαβαίνει και πολλά να κάνει μια δήλωση και πάμε για ύπνο. Κάνε και εσύ μια οργισμένη δήλωση από αυτές που ξέρεις, τις αλαζονικές και από αύριο βλέπουμε».

-Όλγα: «Πρόεδρε και Νικολάκη. Τέτοιο πατατράκ ούτε ο βασικός μέτοχος δεν ήταν. Που να πάω μπροστά στην κάμερα έτσι που είμαι τώρα. Δύο τίλια θέλω για να ηρεμήσω».

-Παππάς συνεχίζει παραληρώντας: «Πρόεδρε τον ήπιαμε».

Κι έτσι το ΣτΕ έγραψε ιστορία αποδεικνύοντας ότι υπάρχουν παντελονάτοι δικαστές και γυναίκες με δέκα τόνους κοχόνες. Που δεν υποκύπτουν, δεν εκβιάζονται και δεν δωροδοκούνται από τα παιδάκια της δραχμής και της διαπλοκής. Τελικά απέδειξαν ότι υπάρχουν δικαστές και στην Αθήνα και τολμούν να τα βάλουν με ένα ολόκληρο σύστημα που έχει απλώσει παντού τα πλοκάμια του.

Η απόφαση είναι μια δεινή στρατηγική και επικοινωνιακή ήττα της κυβέρνησης. Πρόκειται για το πρώτο ηχηρό χαστούκι στα μούτρα του πρωθυπουργού, αλλά κυρίως του τζάμπα μάγκα Νίκου Παππά ο οποίος συνεχίζει να είναι επιθετικός και αλαζόνας. Κάποιος θα πρέπει να του πει ότι οι μέρες της αφθονίας του είναι μετρημένες.

Αν είχε φιλότιμο ο κ. Παππάς θα είχε παραιτηθεί, αλλά που χάθηκε το φιλότιμο για να το βρει αυτός. Πρόκειται για προσωπική του ήττα η οποία θα έπρεπε να τον έχει στείλει σπίτι του. Δύο χρόνια υπουργός και δεν είχε να ασχοληθεί με τίποτε άλλο παρά μόνο με τις τηλεοπτικές άδειες. 

Ο αυταρχικός τρόπος που επέλεξε να πολιτευτεί, η προσπάθεια δημιουργίας νέας διαπλοκής, η πέραν πάσης αμφιβολίας αντισυνταγματική νομοθετική πρωτοβουλία του και η επιμονή του σ’ αυτήν παρ’ ότι του το έλεγαν όλοι, προκάλεσε μείζονα κρίση στην κυβέρνηση. 

Πολλοί βουλευτές που τολμούν πνέουν μένεα κατά του Παππά και των οσφυοκαμπτών που τον ακολουθούν, δηλαδή Κρέτσο, Γεροβασίλη και μιας ομάδας σκληροπυρηνικών βουλευτών και πληρωμένων troll που παίζουν μόνο τον πολυαγαπημένο τους Παππά.

Ο κ. Τσίπρας αν ήταν πραγματικός ηγέτης θα τον είχε πετάξει με τις κλωτσιές από την κυβέρνηση. Αν δεν ήθελε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός να καταλήξει έτσι η υπόθεση τότε εγκλωβίστηκε στις υποσχέσεις που του είχε δώσει ο υπουργός και φίλος του. Η κυβέρνηση υφίσταται μια ήττα μοναδική στα χρονικά που ουσιαστικά αποτελεί το πρώτο ξήλωμα στο πουλόβερ της αριστεράς.

Η πρωτοφανής επίθεση κατά των δικαστών από τη Γεροβασίλη, η οποία στην Άρτα δεν έμαθε να σέβεται θεσμούς. Η αντεπίθεση που σάλπισε ο Παππάς από την ΕΡΤ λέγοντας ότι δεν πρόκειται να αποσταθεροποιηθεί η κυβέρνηση, η προαναγγελία νομοθετικής πρωτοβουλίας και γενικότερα το επιθετικό παιχνίδι που παίζει η κυβέρνηση είναι δείγματα εκνευρισμού.

Και ταυτόχρονα πανικού για την επόμενη ημέρα. Ξέμειναν από Καλογρίτσα, τώρα θα ξεμείνουν και από Μαρινάκη, πώς θα το αντέξουν;

Επιτέλους, η κυριαρχία των Τσίπρα – Παππά αμφισβητείται ξεκάθαρα. Οι πρόωρες εκλογές είναι μονόδρομος. Η Χούντα της αριστεράς όσο κι αν υβρίζει, επιτίθεται, εκβιάζει ή προκαλεί, πνέει τα λοίσθια. Κάποια στιγμή θα ξεφορτωθούμε τους Παππάδες και τα παπατζιλίκια τους και θα είναι μια κακή ανάμνηση. Ή μήπως θα έχουν κάνει τεράστια ζημιά που θα τους πληρώνουμε για χρόνια;

.Μόνο με επανάσταση θα πέσει!

Σε μια πρωτοφανή επίθεση κατά της Δικαιοσύνης, στη γραμμή Γεροβασίλη – Παππά, έχουν επιδοθεί από χθες το βράδυ τα Συριζαίϊκα πληρωμένα πιστόλια της δημοσιογραφίας ή καφρίλας της Αριστεράς. 

Δεν τους άρεσε η απόφαση και φυσικά δεν την σέβονται σε καμιά περίπτωση αν δει κανείς άλλωστε την πρωτοφανή επίθεση των δύο υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ κατά του ΣτΕ. Το τι λέει ο Λαζόπουλος ουδόλως έχει σημασία, ποιος ασχολείται με έναν γελωτοποιό; Το χειρότερο είναι αυτή η αριστερή φάρα των δημοσιογράφων και των μέσων ενημέρωσης γενικότερα που έφαγαν μεγάλη ήττα μετά από τη χθεσινή ιστορική απόφαση.

Χωρίς να μπαίνουν στην ουσία της απόφασης, ότι δηλαδή ο νόμος Παππά ήταν καταφανώς αντισυνταγματικός και θα ήταν δικαστική εκτροπή μια διαφορετική απόφαση, μιλούν ουσιαστικά για «απόφαση με πολιτικά κίνητρα». Το ένα πληρωμένο… στυλό του ΣΥΡΙΖΑ ρίχνει τσιτάτα από τον Μαρξ και το Κομμουνιστικό μανιφέστο: «Το δίκαιό σας είναι η θέληση της τάξης σας που αναγορεύτηκε σε νόμο», γράφει και στη συνέχεια λέει και το εξής: «Αυτό όμως συμβαίνει όταν οι δικαστές νιώθουν ότι έχουν να κάνουν με ισχυρή κυβέρνηση που δεν απειλείται και έχει μπροστά της μεγάλη περίοδο ζωής.

Αν πεισθούν για διάφορους λόγους ότι κλονίζεται και ότι μπορεί να πέσει από στιγμή σε στιγμή θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να επιταχύνουν την πτώση της ώστε να δώσουν διαπιστευτήρια νομιμοφροσύνης σ' αυτούς που θα την διαδεχθούν. Φαίνεται ότι η πλειονότητα των δικαστών του ΣτΕ πιστεύει ότι η κυβέρνηση μετράει μέρες».

Ένας άλλος πληρωμένος από την αριστερά συνταξιούχος γράφει: «Με τα διαπλεκόμενα σκυλιά να γαβγίζουν ένα γύρω, αλλά με το καραβάνι, κουτσά – στραβά, να προχωρά. Και με μόνο τρείς ψήφους του ΣτΕ να φράζουν το μονόδρομο προς την αλλαγή του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου της χώρας…

Ο άλλος, ο πιο αστείος της υπόθεσης αλλά άκρως επικίνδυνος μιλά για κράτος δικαστών και για αΣΤΕρια της πολιτικής, προφανώς θέλοντας να μας πει ότι η απόφαση είναι άκρως πολιτική κι όχι με βάση το Σύνταγμα. Έχασε και αυτός την καραβάνα φαίνεται και πονάει.

Ο αριθμός των «πονεμένων» παπατζήδων είναι αρκετός. Φρόντισε ο Παππάς να τους εκπαιδεύσει καιρό τώρα πως θα στηρίζουν το σύστημα και πώς θα κρατήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Δημοσιογράφοι της φάπας και αναλυτές για ένα πενηνταράκι που θα τους ρίξει η κυρά Όλγα πνέουν μένεα κατά των δικαστών, αλλά δεν υπεισέρχονται στην ουσία της υπόθεσης:

Έπρεπε ή όχι το ΕΣΡ να κάνει τον διαγωνισμό κι όχι ο κάθε παπατζής; Αυτό έκριναν οι δικαστές και γι’ αυτό ψήφισαν την κατεδάφιση του νόμου.

Πρέπει να έχουμε δικαστήρια που θα αποφασίζουν ή να κάνουν κουμάντο μόνον οι υπουργοί και οι βουλευτές; Αν δηλαδή λογοκρίνουμε τις δικαστικές αποφάσεις που δεν μας αρέσουν τότε τι πρέπει να κάνει ο απλός πολίτης που λιώνει κάθε μέρα στην Ευελπίδων αναζητώντας το δίκιο του;

Άραγε όλα αυτά τα πληρωμένα παιδάκια της δημοσιοκαφρίλας τι θα πουν αν κριθεί π.χ. συνταγματικό το μνημόνιο της αριστεράς που με κωλοτούμπα απίστευτης τεχνικής ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ; Θα πουν ότι λόγοι δημοσίου συμφέροντος οδήγησαν τους δικαστές σε τέτοια απόφαση; Δυστυχώς γι’ αυτούς και ευτυχώς για όλους μας a la cart Δικαιοσύνη δεν μπορεί να υπάρξει.

Μιλούν όλοι για επιστροφή στην ανομία και στη διαπλοκή. Μπορεί να έχουν δίκιο και οι πρώην καναλάρχες να είναι όντως διαπλεκόμενοι. Αλλά γιατί μιλάνε όλοι αυτοί; Για το νέο τοπίο που θα έφερνε ο Παππάς με Μαρινάκη, Σαββίδη και με δύο από τους παλιούς διαπλεκόμενους καναλάρχες; Για ποια καθαρότητα του τοπίου μιλάμε άραγε;

Χάνονται, λένε 250 εκατ. ευρώ, κλαίνε τα παιδάκια στους παιδικούς και οι γριούλες που θα χάσουν το επίδομα. Βρε δεν ντρέπεστε άθλιοι υποκριτές; Που ήσασταν όταν ο Τσίπρας κατεδάφιζε τους μισθούς και τις συντάξεις; Που χαθήκατε βλέποντας τα γεροντάκια να μην παίρνουν ευρώ από τα ΑΤΜ; Και γιατί σας έπιασε πόνος για τα παιδάκια που δεν θα πάνε σε παιδικούς σταθμούς; Τα δικά σας μια χαρά θα πάνε στους ιδιωτικούς που πληρώνετε αλλά δεν το λέτε. Ρωτήστε τον αρχηγό σας και πρωθυπουργό μας…

Έχουμε πόλεμο λέει ο Πολάκης αλλά η Αριστερά ξέρει να πολεμάει μας απειλεί. Τελικά από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια. Ναι, έχουμε πόλεμο που δεν τέλειωσε ποτέ, ούτε στον Εμφύλιο. Οι κάφροι έχουν έρθει να καταλύσουν κάθε έννοια δημοκρατίας, κράτους δικαίου και ομαλότητας της χώρας. Η στάση τους μετά τον κόλαφο από το ΣτΕ δείχνει ότι πράγματι αυτοί είναι ετοιμοπόλεμοι και δεν θα διστάσουν να πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους. Η άλλη πλευρά είναι έτοιμη να πολεμήσει τους ανθρώπους που έχουν ακόμη ως ινδάλματά τους τον Μαδούρο, τον Κιμ και κάτι ανόητους άπλυτους αριστερούς ανά την Ευρώπη;

Σε δηλώσεις του ο Κυριάκος κάλεσε τους πολίτες σε δημοκρατική εγρήγορση και επανέλαβε το αίτημα του κόμματος για άμεση προσφυγή στις κάλπες.

Δυστυχώς δεν αρκεί αυτή η προσέγγιση για να διώξεις τον Τσίπρα και τους μαυροσκούφηδες του Μαξίμου, που είναι έτοιμοι να ποτίσουν με αίμα για μια ακόμη φορά την πατρίδα για να διατηρήσουν την εξουσία.

Μόνο με επανάσταση θα πέσει ο αυταπατημένος απόγονος των ηττημένων κομμουνιστών, που κάνουν τα πάντα για την καρέκλα επειδή τους καταδυναστεύει το σύνδρομο της Βάρκιζας. Η άρνηση δηλαδή παράδοσης της εξουσίας για δεύτερη φορά. Και θα το πάνε μέχρι τέλους. Μην αυταπατάστε. Αυτοί είναι οι αριστεροί και θα κάνουν τα πάντα για να εδραιώσουν το καθεστώς τους.

Η δεξιά πρέπει να κηρύξει για ακόμα μία φορά επανάσταση κατά της κόκκινης απειλής και να την στείλει και πάλι στα μαύρα κατάστιχα της ιστορίας.

Μπορεί ο Κυριακός να ηγηθεί μιας αστικής επανάστασης για να φύγουν οι καθεστωτικοί ολετήρες;

Οψόμεθα...

.Θεσμοί και «ανθρωπάκια»

Ε​​δώ και μερικές δεκαετίες το πολιτικό μας σύστημα είχε αποφασίσει να παίζει με τους θεσμούς. Αγνοούσε τις ικανότητες, τη φήμη και το κύρος και επέλεγε «δικούς του» για καίριες θέσεις. Εγιναν πρυτάνεις με τη βοήθεια κομματικών μηχανισμών και συνδικαλιστών άνθρωποι που είχαν μηδενική ακαδημαϊκή προσφορά. Ακόμη και στις Ενοπλες Δυνάμεις βρέθηκαν άνθρωποι στην κορυφή γιατί συνωστίζονταν σε κομματικά γραφεία.

Οι θεσμοί εκδικούνται όμως. Οταν βάζεις «ανθρωπάκια» σε θέσεις-κλειδιά, το πληρώνεις, και  μάλιστα ακριβά. Το κακό είναι ότι το πληρώνει η χώρα στο τέλος.

Εζησα ένα επεισόδιο που συχνά ανακαλώ στη μνήμη μου και κάθε φορά με θυμώνει. Κάνοντας μια έρευνα για την κρίση των Ιμίων, ανακάλυψα ότι μοιραίο ρόλο είχε παίξει ένας ανώτατος αξιωματικός ο οποίος εκείνο το βράδυ του Ιανουαρίου του 1996 «έλιωσε» κάτω από το βάρος της ευθύνης. 

Τον βρήκα και τον επισκέφθηκα. Είχα απέναντί μου ένα πραγματικό «ανθρωπάκι». Οταν τον πίεσα για να μάθω τι συνέβη, άρχισε να κλαίει και μου είπε αφοπλιστικά «το ξέρω ότι δεν έπρεπε ποτέ να έχω γίνει.., το κόμμα με έκανε. Τα έχασα εκείνο το βράδυ, τι να σας πω άλλο;». Η Ελλάδα πλήρωσε, λοιπόν, σε ένα βράδυ το βαρύ τίμημα για την απόφαση κάποιων πολιτικών να διορίσουν τον «δικό τους» και όχι τον καλύτερο σε μια στρατηγική θέση του σκληρού πυρήνα του ελληνικού κράτους.

Οι θεσμοί εκδικούνται και με άλλους τρόπους. Κάποιος αποφασίζει να διερευνήσει τα κριτήρια προσλήψεων σε ευαίσθητους τομείς. Είκοσι, τριάντα χρόνια μετά, βρίσκονται λοιπόν στην κορυφή διπλωμάτες, δικαστές, δημόσιοι υπάλληλοι που δεν πληρούν βασικές προϋποθέσεις. Γνωρίζοντας όμως την ανεπάρκειά τους, κρύβονται πίσω από κομματικά και συνδικαλιστικά οχυρά και προχωρούν.

Ευτυχώς, υπάρχουν οι πολλές εξαιρέσεις. Το ελληνικό κράτος λειτουργεί και στέκεται όρθιο χάρη στις εξαιρέσεις. Στους άξιους δικαστές, αξιωματικούς, γιατρούς, καθηγητές που δυσκολεύονται να πληρώσουν το στεγαστικό τους, αλλά κάνουν κάθε μέρα το καθήκον τους. Οι πολιτικοί καταλαβαίνουν ενίοτε, ωθούμενοι από το ένστικτο της αυτοπροστασίας, ότι χρειάζονται και οι άριστοι, πού και πού, για να μείνει η χώρα όρθια.

Είναι όμως καιρός να συνειδητοποιήσουν οι κυβερνώντες ότι, με τα παιχνίδια με τους θεσμούς και τα «ανθρωπάκια», μπορεί να έχεις την ψευδαίσθηση ότι ελέγχεις τα πάντα, αλλά κάποτε το πληρώνεις. Γιατί πέρα από τη ζημιά που γίνεται στον τόπο, τα «ανθρωπάκια» έχουν και αυτά ένστικτο επιβίωσης και πάνε προς τα εκεί που φυσάει ο άνεμος.

  ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ

.Ενα κράτος που «μικραίνει» τους θεσμούς του…

Ενα κράτος που «μικραίνει» τους θεσμούς του, σύντομα θα διαπιστώσει ότι με «μικρούς» θεσμούς δεν είναι δυνατόν να γίνουν μεγάλα πράγματα. Η παταγώδης διάψευση της αντιμνημονιακής δημαγωγίας και η βαθιά κρίση νομιμοποίησης της κυβέρνησης λόγω της ριζικής μεταστροφής της, έχουν μια σειρά από αξιακές και θεσμικές επιπτώσεις.

Αυτή η μεταστροφή, η οποία συνέβη ύστερα από την τραυματική σύγκρουση με τα βράχια της πραγματικότητας, ανέτρεψε συνολικά την αφήγηση της κυβέρνησης και μετατόπισε την ατζέντα. Μόνος συνεκτικός κρίκος μεταξύ κυβέρνησης και κόμματος είναι η νομή της εξουσίας, χωρίς διακρίσεις, και αποδεικνύεται ότι ο συμβιβασμός δεν είναι μόνο οικονομικά και κοινωνικά επώδυνος, αλλά κυρίως είναι θεσμικά επώδυνος.
Τίθεται λοιπόν ζήτημα Δημοκρατίας και κράτους Δικαίου;

Σαφώς και τίθεται όταν η κυβέρνηση επιδιώκει την υπακοή των θεσμών στη δική της κρίση. Διότι αυτό δεν γίνεται ούτε καν εις το όνομα της εφαρμογής μιας «ριζοσπαστικής» ή έστω «αριστερής» πολιτικής. Το ζητούμενο για την κυβέρνηση είναι να εδραιωθεί η εξουσία της, η οποία περνά μέσα από την κυνική και απροκάλυπτη εργαλειοποίηση των θεσμών, προκειμένου να δημιουργηθεί ένας επικοινωνιακός αντιπερισπασμός και το περιβόητο χτύπημα στη διαπλοκή. 

Διότι πώς αλλιώς μπορεί να εννοηθούν η προσωρινή αδυναμία λειτουργίας του Συμβουλίου της Επικρατείας παρά ως αδυναμία λειτουργίας των εγγυήσεων του κράτους δικαίου και οι δημόσιες τοποθετήσεις ανώτατων δικαστικών λειτουργών για μισθολογικά θέματα, μετά τη συνάντησή τους με τον πρωθυπουργό, αν όχι ως συναλλαγή;

Πώς αλλιώς μπορεί να εννοηθεί η μεταμεσονύκτια κατάθεση και η εσπευσμένη απόσυρση της τροπολογίας Παππά, την ώρα μάλιστα που διεξάγεται η διάσκεψη του ΣτΕ για τη συνταγματικότητα του νόμου που αφαίρεσε από το ΕΣΡ την αρμοδιότητα που έχει εκ του Συντάγματος και περιόρισε τεχνητά τον αριθμό των αδειών, παρά ως επιχείρηση δημιουργίας τετελεσμένων γεγονότων στο τηλεοπτικό τοπίο πριν από την έκδοση της απόφασής του; 

Πώς αλλιώς μπορεί να εννοηθεί η επικοινωνιακή επιχείρηση του πρωθυπουργού και η συγκρότηση επιτροπής από αξιόλογα αναμφίβολα πρόσωπα στον κλάδο τους, αλλά άσχετα με την αναθεώρηση του Συντάγματος, τα όρια της αναθεωρητικής λειτουργίας και άλλα ευαίσθητα, σύνθετα και τεχνικά νομικά ζητήματα, παρά ως λαϊκισμός της συνταγματικής αναθεώρησης; Το μεγάλο πρόβλημα της χώρας είναι ότι έχουμε μία κυβέρνηση, η οποία «οξύνει» και υπονομεύει συστηματικά και κατ’ εξακολούθηση το κοινοβούλιο, τη Δικαιοσύνη, τις ανεξάρτητες αρχές, τους θεσμούς, χωρίς την παραμικρή θεσμική αντίληψη και τον σεβασμό στη διάκριση των εξουσιών.

Αυτή η επικίνδυνη περιφρόνηση της αυστηρότητας των θεσμών και των κανόνων, μπορεί να κομίζει -εάν κομίζει- κάποια συγκυριακά οφέλη, αλλά ανοίγει τον ασκό της αυθαιρεσίας.

Δυστυχώς, το τελευταίο διάστημα τα παραδείγματα συστηματικής παραβίασης της συνταγματικής τάξης από την υφιστάμενη κυβέρνηση πληθαίνουν. Η διάκριση των εξουσιών, που αποτελεί τον θεμελιώδη λίθο του κράτους δικαίου, αμφισβητείται στην πράξη.

 Εκείνο που πρέπει να γίνει αντιληπτό σε όλους είναι ότι ισχυροί, αξιόπιστοι, σταθεροί και δημοκρατικοί θεσμοί δεν έχουν μόνο πολιτική σημασία, πέρα από θεμέλιο του κράτους και χαρακτηριστικό της ποιότητας της δημοκρατίας, αλλά αποτελούν κατεξοχήν παράγοντα ευημερίας.Ενα κράτος που «μικραίνει» τους θεσμούς του, σύντομα θα διαπιστώσει ότι με «μικρούς» θεσμούς δεν είναι δυνατό να γίνουν μεγάλα πράγματα.

 ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ*

.O ΣΥΡΙΖΑ Νο2 (και του Πάνου Καμένου) είναι εδώ!

Ο ΣΥΡΙΖΑ Νο 2 είναι εδώ. Γεννήθηκε στο 2ο Συνέδριο του κόμματος στο οποίο καταδείχθηκε το νέο χαρακτηριστικό του: ούτε στροφή στην σοσιαλδημοκρατία – την οποία ακόμη και ο Δημήτρης Παπαδημούλης αποκήρυξε… -, ούτε στροφή προς τα Αριστερά, την οποία ακύρωσε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, όταν είπε το περίφημο πλέον «όλοι μαζί τα κάναμε, όλοι μαζί αποφασίζουμε, όλοι μαζί εφαρμόζουμε».

 Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας μηχανισμός εσωτερικών συμβιβασμών με μοναδικό στόχο τη διαχείριση της διακυβέρνησης, για όσο μπορέσει και για όσο αντέξει. Αλλωστε συζήτηση περί συμμαχιών στο εσωτερικό δεν έγινε. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μόνο «εχθρούς» (όπως φάνηκε στις περισσότερες ομιλίες) και έναν ξεκάθαρο σύμμαχο: τον «σύντροφο» Πάνο Καμένο, ο οποίος κρατά στα χέρια του και τις τύχες της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας στο Κοινοβούλιο...

 Το συνέδριο του προηγούμενου τετραημέρου δεν περιελάμβανε καμία ιδεολογική αναζήτηση και αγωνία. Τα κύρια ζητήματα ήταν αν οι βουλευτές θα δίνουν τις αποζημιώσεις τους στο κόμμα και αν θα είναι πρόθυμοι να παραιτηθούν για να υπηρετήσουν το κόμμα. Κυριάρχησε επίσης η προσπάθεια εξεύρεσης ενός κοινού άλλοθι για όσα έχουν γίνει τους τελευταίους 20 μήνες και για να διαμορφωθούν νέες εσωκομματικές ισορροπίες και συσχετισμοί, ώστε το κόμμα να μπει πιο βαθιά στην κυβέρνηση και στο κράτος και να μείνουν όλοι ικανοποιημένοι.

Και το άλλοθι αυτό ήταν εύκολο: «Αν αποτύχουμε εμείς θα ξαναέλθουν οι άλλοι».

Ο Αλέξης Τσίπρας θέλησε να περιορίσει την δράση των τάσεων και κατάφερε να επανεκλεγεί με ένα ποσοστό ολοκληρωτικό, πέριξ του 93%.

Χρειάστηκε όμως να ακυρώσει και μία ψηφοφορία στην οποία είχε κριθεί ο περιορισμός της παρουσίας κυβερνητικών στελεχών και βουλευτών στην Κεντρική Επιτροπή. Το έκανε αυτό πιθανώς επειδή έτσι περιοριζόταν και ο δικός του έλεγχος επί του οργάνου. Η επανεκλογή στην Βουλή είναι άλλωστε το ζητούμενο για όλους τους αιρετούς και αυτό είναι πάντα ένα χαρτί στα χέρια του κ. Τσίπρα…

Οι 53+ «κατέβασαν ένα κείμενο από το οποίο απουσίαζαν οι αιχμές και οι (α)γωνίες και κυριαρχούσε η προειδοποίηση «δεν θα γίνουμε το νέο ΠΑΣΟΚ».

Αλλωστε, τι κριτική να ασκήσει η νέα «αριστερή» πτέρυγα του κόμματος, όταν ο άτυπος επικεφαλής της και υπουργός Οικονομικών εφαρμόζει το πιο σκληρό από όλα τα προηγούμενα μνημόνια και διαμηνύει ότι δεν υπάρχουν στο κόμμα«δεξιοί» που εφαρμόζουν πολιτική και «αριστεροί» που ασκούν κριτική; Και όταν οι 53+ την ίδια στιγμή δίνουν μάχες προκειμένου στελέχη τους να διοριστούν στην διοίκηση του Υπερταμείου αποκρατικοποιήσεων;

 Αν κάτι μπορεί να σημειωθεί ως αξιομνημόνευτο στιγμιότυπο του συνεδρίου, αυτό ήταν η ομιλία του Πανου Σκουρλέτη. Ο υπουργός Ενέργειας είπε και από το κομματικό βήμα ένα δυνατό «όχι» στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, ασχέτως αν αυτή έχει ήδη ψηφιστεί με τα τελευταία προαπαιτούμενα.

Υπό αυτήν την έννοια, ο κ. Σκουρλέτης μάλλον ενημέρωσε από το βήμα του συνεδρίου ότι δεν επιθυμεί να παραμείνει στην θέση του και έδειξε ότι ίσως από αυτόν να ξεκινά εν τέλει το ντόμινο του ανασχηματισμού, όποτε και αν γίνει αυτός.

Κατά τα λοιπά, ο κ. Τσίπρας μίλησε για τρεις δύσκολους μήνες – βάζοντας ένα χρονοδιάγραμμα που έως και σήμερα δεν είχε κανείς υπόψη (μήπως αυτός είναι ο απώτατος χρόνος των εκλογών;) και προανήγγειλε μία παράταση της αξιολόγησης, συνδέοντας το κλείσμό της με την συζήτηση για το χρέος.

Στο φόντο όλων αυτών δεσπόζει ο νέος εσωκομματικός συσχετισμός δυνάμεων.

Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας για την νέα ΚΕ δείχνουν ότι οι 53+ έχουν κατά πάσα βεβαιότητα συμμαχήσει με την «ομάδα Μπανιά» και μάλλον ελέγχουν το κόμμα.

Αυτό φάνηκε στα πρώτα αποτελέσματα της ψηφοφορίας, απ’ όπου οι πληροφορίες έφεραν έως τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας τον Νίκο Φίληνα προηγείται και να ακολουθεί ο κ. Τσακαλώτος, ο Γιάννης Δραγασάκης, οΝίκος Βούτσης, ο Νίκος Παππάς και ο κ. Σκουρλέτης.

Προς διάλυση κάθε αμφιβολίας δε, το συνέδριο και το «βαθύ» κόμμα φαίνεται πως γοητεύεται από την παρουσία και την δράση του Παύλου Πολάκη, ο οποίος επίσης βρισκόταν ψηλά στην σειρά εκλογής…

 Άγγελος Κωβαίος

 Protagon

.Αρθρο - καταπέλτης της FAZ: Το σύστημα Τσίπρα εκμεταλλεύεται τα ΜΜΕ, τις τράπεζες και τη δικαιοσύνη

Άρθρο-καταπέλτη για τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα στον χώρο των ΜΜΕ, των τραπεζών και της δικαιοσύνης δημοσιεύει στο αυριανό της φύλλο η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung.

Εκτενές ρεπορτάζ του ανταποκριτή της στη Ρώμη Τομπίας Πίλερ με τίτλο «Το σύστημα Τσίπρα εκμεταλλεύεται τα ΜΜΕ, τις τράπεζες και τη δικαιοσύνη» δημοσιεύει η εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung. Υπότιτλος

: «Πώς η δημοπρασία για τις τηλεοπτικές άδειες έγινε άθυρμα στα χέρια της αριστερής κυβέρνησης». Ο γερμανός δημοσιογράφος εκτυλίσσει το ιστορικό της δημοπρασίας, τον ρόλο της Attica Bank, τις πιέσεις προς τον Γιάννη Στουρνάρα, την αποχώρηση του Χρήστου Καλογρίτσα που ήθελε να κάνει τηλεόραση, την έλευση του Ιβάν Σαββίδη που δεν ήθελε να κάνει τηλεόραση και τις καρκινοβασίες του Συμβουλίου της Επικρατείας. Συμπέρασμα:

«Η κυβέρνηση Τσίπρα δημιούργησε μέσα σε λίγες εβδομάδες μια ολόκληρη σειρά σκανδάλων γύρω από την τηλεόραση, τις τράπεζες και τη δικαιοσύνη. Ειδικά ο Αλέξης Τσίπρας, που διακήρυσσε περισσότερη δημοκρατία και τον αγώνα κατά της διαφθοράς, κάθε άλλο παρά άμωμος αποδεικνύεται. Η αντιπολίτευση και ο κόσμος των μίντια στην Ελλάδα παραλληλίζουν τα πεπραγμένα του περισσότερο με τις μεθόδους κομμουνιστών που αναλαμβάνουν την εξουσία και θέλουν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους την τηλεόραση. 

Η κυβέρνηση Τσίπρα προετοιμάζεται αυτό τον καιρό να κλείσει πέντε ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς με 2000 εργαζομένους και παράλληλα να δώσει την ευκαιρία σε δύο φιλικά διακείμενους επιχειρηματίες να ανοίξουν δύο φιλοκυβερνητικούς σταθμούς, αν και οι δύο „νέοι" δεν είχαν μέχρι σήμερα την παραμικρή σχέση με τα ΜΜΕ. Ούτως η άλλως η ΕΡΤ που επανίδρυσε ο Τσίπρας με 1800 εργαζόμενους είναι από καιρό απόλυτα ευθυγραμμισμένη με την κυβέρνηση.»

Περί ανεξάρτητης δικαιοσύνης

Εκτενής αναφορά γίνεται και στις προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την συνταγματικότητα ή μη του νόμου περί τηλεοπτικών αδειών. «Ο Τσίπρας ωστόσο είχε προνοήσει», γράφει η Frankfurter Allgemeine Zeitung, «προωθώντας σε ανώτατες θέσεις δικαστικούς φίλα προσκείμενους προς την κυβέρνηση. 

Σ' αυτούς ανήκει και ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας Νικόλαος Σακελλαρίου που ανέλαβε τον Οκτώβριο του 2015. Ανέβαλε στην αρχή την επίμαχη συνεδρίαση, μετά την διεξήγαγε για να την διακόψει στη συνέχεια. Παρατηρητές στην Αθήνα φοβούνται ότι ο τοποθετημένος από τον Τσίπρα πρόεδρος του ΣτΕ Σακελλαρίου θα συνεχίσει να χρονοτριβεί μέχρις ότου κλείσουν οριστικά οι πέντε τηλεοπτικοί σταθμοί που δεν πήραν άδεια, ώστε να έχουν δημιουργηθεί τετελεσμένα γεγονότα κατά τη βούληση της κυβέρνησης

. Η κυβέρνηση ακολουθεί αυτή τη στιγμή διπλή στρατηγική. Από τη μια προσπαθεί να απαλλαγεί από δύο αντιπροέδρους του ΣτΕ, που τηρούν κριτική στάση απέναντί της, και από την άλλη να ξεφορτωθεί με νομοθετικές πρωτοβουλίες του υπ. Επικρατείας Νίκου Παππά το ταχύτερο δυνατόν τα ανεπιθύμητα κανάλια.»

.Φόρα παρτίδα η διαπλοκή Μαρινάκη – Κυβέρνησης

H είδηση λέει τα εξής: «Γεύμα εργασίας στα γραφεία της ναυτιλιακής εταιρίας “CAPITAL” του Βαγγέλη Μαρινάκη στον Πειραιά, πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα με προσκεκλημένους τον υπουργό Επικρατείας Νίκο Παππά, τον Γενικό Γραμματέα Ενημέρωσης Λευτέρη Κρέτσο, τον αντιπρόεδρο της ALTER EGO, Γιάνη Βρέντζο, τη στενή συνεργάτιδα του εφοπλιστή με επιτελικό ρόλο στο τηλεοπτικό του εγχείρημα Εύη Κουτσαφτάκη, τον εκδότη των «Παραπολιτικών» Γιάννη Κουρτάκη , τον εκδότη της Real News Νίκο Χατζηνικολάου, και τον δημοσιογράφο Δημήτρη Μιχαλέλη.

Το γεύμα είχε διάρκεια περίπου δύο ώρες, ενδεικτικό του καλού κλίματος στο οποίο έγινε. Αντικείμενο της συζήτησης ήταν οι τελευταίες εξελίξεις στο τηλεοπτικό τοπίο , στις οποίες κυρίαρχο ρόλο φιλοδοξεί να διαδραματίσει η ALTER EGO με το νέο κανάλι που θα βρίσκεται σύντομα στον «αέρα».

Το μενού του γεύματος εκτός από τις τηλεοπτικές εξελίξεις περιελάμβανε ψάρι με Κρητικό σταμναγκάθι».

Προφανώς το γεύμα είναι στο πλαίσιο της περατζάδας που κάνει ο υπουργός – καναλάρχης μαζί με το «γιουσουφάκι» του από τα κανάλια. Πήγε από τον Αλαφούζο και ω του θαύματος ξεκίνησε η κωλοτούμπα. Για να δούμε, το νέο κανάλι του Μαρινάκη θα είναι… ανεξάρτητο; Όμως, έχει μεγάλη σημασία η παρέα. Το Antinews ήταν από τα πρώτα site που έγραψαν ότι ο Νίκος Χατζηνικολάου κατηφορίζει προς τον Πειραιά. Μάλιστα γράφαμε ότι θα μπορούσε να είναι κι ένα σχέδιο σωτηρίας του καταρρέοντος ομίλου της Real. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το γεύμα ήταν και εορταστικό αφού ο γνωστός δημοσιογράφος αναλαμβάνει (αφού πρώτα έστειλε τον κολλητό του Μιχαλέλη) να… εξαγνίσει το αφεντικό του. 

Αναλαμβάνει με το προφίλ του σοβαρού, αντικειμενικού, δεξιού (μην ξεχνάτε ότι κάποιοι τον προόριζαν και για πρόεδρο της ΝΔ ή άλλου δεξιού φορέα) και κλασσικού αστού να «ημερέψει» τον Β. Μαρινάκη και να τον βάλει στα μεγάλα σαλόνια της τηλεόρασης.

Λένε οι πληροφορίες ότι το κασέ του Χατζηνικολάου ανέβηκε κοντά στα 35 χιλιάρικα, όσα παίρνει ο τελευταίος παίκτης του Ολυμπιακού δηλαδή. Θα είχε ενδιαφέρον βέβαια να δούμε πόσα θα «σπρώξει» ο πρόεδρος για να σώσει τον όμιλο Real. 

Το να σώσει ας το βάλουμε σε εισαγωγικά γιατί σώσιμο σημαίνει ότι ο Μαρινάκης αποκτά ένα ακόμη «πόστο» στα μέσα ενημέρωσης. Ελέγχει με λίγα λόγια υπό σύσταση κανάλι, τον όμιλο Κουρτάκη (συγγνώμη είναι αυτοδημιούργητος, είχε και επτά δουλειές!), έχει ποσοστό στο Πρώτο Θέμα, θα έχει και την Real με την Αγορά, έχει τον Ολυμπιακό με τους οπαδούς του, έχει το δήμο Πειραιά τι του έμεινε για να γίνει… Μπερλουσκόνι; Μα βεβαίως να κατέβει στην πολιτική σκηνή και να διεκδικήσει και το Μαξίμου.

Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να μάθουμε αν ο πρόεδρος ρώτησε τον Παππά τι γίνεται μ’ εκείνη την πρόταση του εισαγγελέα Ντογιάκου για προφυλάκισή του. Που έχει χαθεί εκείνο το αίτημα; Γιατί δεν συζητείται στο Συμβούλιο Εφετών; Και γιατί άραγε δεν κλείνει αυτή η υπόθεση μέχρι ο υπόδικος καναλάρχης να πάει σε δίκη; Μήπως κάποιοι δημιούργησαν τετελεσμένα με κανάλια, συνεργασίες με «τίμιους» και «ηθικούς» δημοσιογράφους που έλεγαν συκοφάντες όποιους έγραφαν για την είδηση αυτή;

Θα έχει επίσης ενδιαφέρον να μάθουμε την αντίδραση του Βαρδινογιάννη, επί δεκαετίες «προστάτη» του κ. Χατζηνικολάου; Συναίνεσε στο γάμο αυτό ή συμβαίνει κάτι άλλο;

Η χώρα μπαίνει σε πολύ επικίνδυνες ατραπούς. Η νέα διαπλοκή είναι εδώ, ενισχύεται και απειλεί θεούς και δαίμονες. Με πρώτο βιολί τον Νίκο Παππά ο οποίο κτίζει συμμαχίες γιατί θα τις χρειαστεί στις δύσκολες ημέρες. Κι αυτές πλησιάζουν…

.Το κράτος-χάος και οι επόμενες γενιές

Παραδίδουμε μια χώρα κατεστραμμένη. Χωρίς αρχή και τέλος. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Υπάρχει μόνο εμπαιγμός. Ενας συνεχής εμπαιγμός απ’ όσους κυβέρνησαν τον τόπο. Που δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να χαρίζουν χρέη. Είτε αυτοί ήταν επιχειρηματίες είτε ήταν μεγαλοεργολάβοι είτε αυτοί που συγκαθόριζαν τις τύχες της χώρας. Και μαζί μ’ αυτούς τους μεγαλοσχήμονες, από κοντά σαν είδος ενοχής, οι αγροτοσυνδικαλιστές, αυθαιρετούχοι, δήμαρχοι, ιδιαίτερα παραμονές εκλογών, έπαιρναν άφεση αμαρτιών για κάθε διαπραττόμενο αδίκημα. Ολοι ξεχρέωναν και χρεωνόταν η Ελλάδα, δηλαδή οι φορολογούμενοι, καλοί και κακοί.

«Ελα μωρέ, τι έγινε, όλη η Ελλάδα χρωστάει». Και κοβόταν εκεί η κάθε κουβέντα, ο κάθε προβληματισμός για την επόμενη μέρα. Και να σου τα χαχανητά για τους προβληματικούς που αναρωτιούνταν για την όλη κατάσταση. Διότι περί αυτού επρόκειτο. Γιατί μόνο προβληματικοί θα έθεταν ανάλογα κριτήρια. 

Και να οι γευστικές απολαύσεις κάθε γούστου, με το ενδιαφέρον των συνδαιτυμόνων να στρέφεται και να περιστρέφεται στο επόμενο τσιμπούσι. Πού καιρός για χάσιμο… Και έτσι η Ελλάδα νόμιζε ότι βάδιζε, ενώ στην ουσία παρέπαιε. Δεν ήθελαν να το βλέπουν αυτό οι πολλοί, ήθελαν να βλέπουν μια χώρα που ευημερούσε, κρίνοντας από τη δική μας, μοναδική, περίπτωση.

Με τον σοσιαλισμό για μια νέα Ελλάδα, που μεταλλάχθηκε σε Αριστερά, στην υπηρεσία πάντα των νέων αφεντικών, που οι ίδιοι όλα αυτά τα χρόνια δημιουργούσαν. Παίζοντας με τις λέξεις, κατάφεραν να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο και να τον φέρνουν στα δικά τους μέτρα. Κι όταν ερχόταν η ώρα του απολογισμού, ξανά τα ίδια. Για όλα φταίνε οι ξένοι. Που βρήκαν την ευκαιρία να μας ποδοπατήσουν. Ελάχιστοι οι σώφρονες, μεταξύ αυτών ο Στέφανος Μάνος, που έβαζαν τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση θέτοντας τον δάκτυλον «επί τον τύπον των ήλων». 

Λέγοντας απλά πράγματα, που οι άλλοι, τυφλωμένοι από την απληστία, δεν έβλεπαν ή μάλλον δεν ήθελαν να δουν. Αυτοί ήξεραν και τα πολλά, διαχειριζόμενοι τις τύχες μας. Αυτούς άλλωστε εμπιστεύθηκε ο ελληνικός λαός. Αυτούς τους ωραιολόγους, τους επιλήσμονες της αποστολής τους, που έμαθαν την κοινωνία να τρέφεται με ψέματα. Λαός ευκολόπιστος, που δεν βρέθηκε πολιτικός να τον γαλουχήσει με αλήθειες. Εδώ και καιρό πολύ. Προείχε το πολιτικώς ορθόν. 

Που ήταν να σώσει τον τόπο από την καταστροφή. Πόσες φορές, αλήθεια, δεν έχουμε ακούσει τα ίδια πράγματα. Γενιές μεγάλωσαν με τα ίδια συνθήματα, τις ίδιες επαγγελίες, τις ίδιες κραυγές και οιμωγές. Κι όμως, εξακολουθούν να λένε τα ίδια πράγματα παραλλαγμένα. Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Κάθε κομπλεξικός και παραληρηματικός έρχεται να δρέψει δάφνες πολιτισμού, νέας εσοδείας, σ’ ένα πτώμα… Τι αφήνουμε πίσω μας; Συντρίμμια.

Κι αντί όλοι να ομολογήσουν τα λάθη τους και να γίνει μια νέα αρχή, επιρρίπτουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλο και αλληλοαναιρούνται. Οχι εγώ - εσύ φταις, επιμένουν πεισματικά και έτσι σχέδιο εθνικής συνοχής, περισσότερο απαραίτητο από ποτέ, δεν μπορεί να υπάρξει. Οι κομματικοί στρατοί δεν επιτρέπουν τη δημιουργία του. 

Διώξαμε τριακόσιες χιλιάδες νέους επιστήμονες στο εξωτερικό και η τάση φυγής συνεχίζεται. Ενα κράτος κακοπληρωτής που χρωστάει ακόμη και της… Μιχαλούς και δεν περιορίζει τις δημόσιες δαπάνες. Το αντίθετο. Νοσοκομεία διαλυμένα, εκπαίδευση που όλο χαμηλώνει (πόσο ακόμη;), Δικαιοσύνη εμπλεκόμενη σε πολιτικά παιγνίδια, ορατά και μη, και πάντως αναξιόπιστη στα μάτια των πολλών.

Ελάχιστοι πιστεύουν τους θεσμούς, είτε λέγεται Πρόεδρος Δημοκρατίας είτε άλλως πώς. Τα βάθρα της Δημοκρατίας έχουν κλονιστεί. Κι ουδείς ασχολείται. Ενα κράτος-χάος, που ζει με ενέσεις ή μάλλον αργοσβήνει. Υπόδουλο για 99 χρόνια στους ξένους, στους οποίους παραδοθήκαμε από δικά μας λάθη.

 Και εμείς χωρίς κουράγιο, χωρίς ηθικό, ξεδοντιασμένοι από τα αψυχολόγητα μέτρα της κυβέρνησης για αύξηση φορολογικών εσόδων, προσπαθούμε να επιβιώσουμε. Με τα «κόκκινα» δάνεια να έρχονται χωρίς να διακρίνουν μεταξύ κακοπληρωτών και μη, και το κράτος, ο μεγαλύτερος κακοπληρωτής, να σφυρίζει αδιάφορα. 

Γιατί δεν έχει υποχρεώσεις, όπως κάθε πολίτης, και τις ευθύνες του θα κληθεί να πληρώσει ο λαός. Γιατί είναι ανεύθυνος και γι’ αυτό επικίνδυνος. Να, λοιπόν, τι παραδίδουμε στις επόμενες γενιές. Δυστυχία και μόνο, και ίσως μια χώρα γεωπολιτικά ηττημένη. Ας ευχηθούμε για το μη χείρον.

*Ο κ. Δημήτρης Χ. Παξινός είναι πρώην πρόεδρος του ΔΣΑ.