Δεν έχουν περάσει παρά ελάχιστοι μήνες από τότε που η κυβέρνηση
ενορχηστρωμένα και με τη βοήθεια βεβαίως των γνωστών δημοσιοκάφρων, είχε
στοχοποιήσει τον Γιάννη Στουρνάρα. Όπως ακριβώς κάνουν και σήμερα με τον Αντώνη
Σαμαρά, έτσι και όταν η πρώτη φορά Αριστερά ανέβηκε στην εξουσία, έβαλε στο
στόχαστρο τον διοικητή της ΤτΕ. Ήθελε με κάθε τρόπο να τον διώξει, δεν ήθελε να
μπλέκει στα πόδια τους ένας σοβαρός άνθρωπος. Σε ένα τσίρκο με γελωτοποιούς
αυτός «που ξέρει τη δουλειά, που προειδοποιεί ότι έρχονται τα χειρότερα, που
συστήνει συγκεκριμένα πράγματα και καταθέσει σωστές προτάσεις είναι «βαρίδι».
Έτσι και η κυβέρνηση Τσίπρα προσπάθησε με κάθε τρόπο πέρυσι την άνοιξη και λίγο
αργότερα να εξαναγκάσει σε παραίτηση τον Στουρνάρα.
Μιλάμε για την επίσημη κυβέρνηση, για το σύστημα Μαξίμου και κυρίως για
κάτι απίθανους τύπους όπως ο Παππάς που διέρρεαν στα παπαγαλάκια τους ότι «εγώ
θα τον τελειώσω τον Στουρνάρα». Δε μιλάμε βεβαίως για τα «νούμερα» που
ετοίμαζαν εισβολή στην ΤτΕ και σύλληψη του διοικητή, αυτά είναι για γέλια.
Το Μέγαρο Μαξίμου στοχοποίησε τότε τον κ. Στουρνάρα γιατί τους έλεγε ότι
πάμε στα βράχια. Τους έλεγε ότι χρεοκοπούμε, ότι υπάρχει κίνδυνος για capital
controls, ότι αν δεν συμφωνήσουμε με τους δανειστές θα γίνουμε Ζιμπάμπουε. Τότε
λοιπόν έβαλαν συγκεκριμένους δημοσιογράφους να χτυπήσουν τον Στουρνάρα και τους
συνεργάτες του.
Δεν θα μιλήσουμε για κάποιες περίεργες υποκλοπές, ούτε και απειλές σε βάρος
μελών της οικογενείας του. Ούτε για κάποιες «περίεργες» νυκτερινές επισκέψεις.
Αυτά θα τα γράψει η ιστορία. Μιλάμε για τηλεφωνικές απειλές κατά του διοικητή
και συνεργατών του. Μιλάμε για πιέσεις να σηκωθεί και να φύγει, μιλάμε για
παρεμβάσεις στο έργο και την ανεξαρτησία της ΤτΕ. Ευτυχώς που ήταν η ΕΚΤ και
σώθηκε η κατάσταση. Όταν λίγους μήνες μετά ο Τσίπρας και η παρέα του έκαναν τη
μεγαλειώδη κωλοτούμπα του αιώνα τότε ο Στουρνάρας δικαιώθηκε, όπως βεβαίως και
ο Σαμαράς που τον είχε επιλέξει. Αυτοί οι δύο είχαν σώσει τη χώρα το 2012 για
να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ να τη διαλύσει.
Μετά από το δημοψήφισμα και τις περιπέτειες στην οικονομία και τις
τράπεζες, αν δεν ήταν ο Στουρνάρας τώρα θα είχαμε χρεοκοπήσει οριστικά και
αμετάκλητα. Ομοίως, με τη βοήθεια της ΤτΕ έγινε η ανακεφαλαιοποίηση για την
οποία επιχαίρει τώρα ο κ. Τσίπρας. Για να μην πούμε για τις δεκάδες κρυφές
συναντήσεις υπουργών της σημερινής κυβέρνησης που πήγαιναν ως ικέτες στην ΤτΕ
ζητώντας συμβουλές από τον κ. Στουρνάρα τον οποίο οι ίδιοι ήθελαν να διώξουν.
Η κλήση του διοικητή της κεντρικής τράπεζας να πάει στο Χίλτον και στις
συναντήσεις με τους δανειστές είναι η απόλυτη δικαίωση του κ. Στουρνάρα. Οι
ανίκανοι τύποι σαν τον Τσακαλώτο, τον Σταθάκη, τον Κατρούγκαλο που εδώ και
μήνες κλείνουν τη συμφωνία κι όλο ανοικτή μένει, ζήτησαν τη βοήθεια του
Στουρνάρα για να διευθετηθεί το ζήτημα των κόκκινων δανείων.
Ειδικά ο κ. Σταθάκης κατέστρεψε με την αφασία του κάθε συζήτηση τους
τελευταίους μήνες για να λήξει το θέμα με τα ληξιπρόθεσμα δάνεια. Το αδιέξοδο
και το μαχαίρι στο λαιμό οφείλεται κατά κύριο λόγο στην ανικανότητα του εν λόγω
υπουργού να αντιληφθεί την πραγματικότητα.
Η παρουσία του κ. Στουρνάρα στον τελικό γύρο των διαπραγματεύσεων δείχνει
ότι η κυβέρνηση Τσίπρα παραδέχεται την ανοησία και την ανικανότητά της.
Άλλωστε, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς παρά να εφαρμόσει την πολιτική της
κυβέρνησης Σαμαρά (υπουργός της οποίας ήταν ο κ. Στουρνάρας) με την οποία η
χώρα μπήκε σε σωστό δρόμο πριν έρθει η λαίλαπα Τσίπρα.
Η δικαίωση του κεντρικού τραπεζίτη
σημαίνει επίσης ότι θα πρέπει να σταματήσουν οι κάφροι που έχει η κυβέρνηση σε
διάφορα μέσα και οι οποίοι ψάχνουν να βρουν κάτι για να κατηγορήσουν τον κ.
Στουρνάρα αλλά δεν μπορούν. Ας το βουλώσουν λοιπόν κι ας ανοίξουν τ' αυτιά τους
και τα μάτια τους για το πώς μπορεί να σωθεί η Ελλάδα χωρίς λαϊκισμούς αλλά με
δουλειά, σοβαρότητα και σύνεση.
