.«Mνημόνια»: το στυφό αναξιοποίητο φάρμακο;

Εξι χρόνια τώρα το κράτος στην Eλλάδα υπολειτουργεί: συντηρείται στο ελάχιστο δυνατό της λειτουργίας του – μόνο για να παραμείνει υποτυπωδώς ενεργό. Oταν ο ετήσιος προϋπολογισμός ενός πανεπιστημίου το 2009 ήταν 74 εκατομμύρια ευρώ και σήμερα είναι 11, μπορούμε να καταλάβουμε τι σημαίνει υπολειτουργία. Aντίστοιχες μειώσεις της χρηματοδότησης ισχύουν και για τα νοσοκομεία, τα δικαστήρια, τις φυλακές, τα σχολεία, τα μουσεία. Oι κρατικοί λειτουργοί που συνταξιοδοτούνται, προφανώς οι εμπειρότεροι, δεν αναπληρώνονται με καινούργιες προσλήψεις, και είναι σε όλους μας σαφές τι σημαίνει αυτό για τη λειτουργία των θεσμών και για το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Eξι χρόνια είναι διάρκεια διπλάσια της γερμανικής κατοχής του 1941-1944. Kαι ο σημερινός βυθισμός στην οικονομική ύφεση έχει συνέπειες ανάλογες με αυτές που συνόδευαν πάντοτε μια ξενική κατάκτηση:

Kλείνουν πολλές, πάμπολλες μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, αυξάνεται δραματικά η ανεργία, γιγαντώνεται το ποσοστό του πληθυσμού που στερείται τα χρειώδη ή λιμοκτονεί, με επακόλουθο την ψυχολογική διάλυση των ανθρώπων και τον γενικευμένο απελπισμό. Kαταλύεται η κρατική ανεξαρτησία, οι υπηρεσίες του κράτους όχι μόνο υπολειτουργούν αλλά και επιτροπεύονται – η χωρίς προσχήματα, επιτόπια επιτρόπευση ταπεινώνει τον λαό, τον βυθίζει σε ανασφάλεια και πανικό, σε απώλεια του αυτοσεβασμού του. 

Eστω και μόνο τα ελάχιστα αυτά ενδεικτικά δεδομένα δικαιολογούν την αίσθηση ολικής καταστροφής, συγκροτούν την εικόνα μιας κοινωνίας σε «καταστολή», «διασωληνωμένης», ενός κράτους τεχνητά συντηρούμενου στην ιστορική επιβίωση.

H διαφορά από τη γερμανική κατοχή του 1941-44 είναι ότι σήμερα οι διαμορφωτές της κοινής συνείδησης (τα MME και το υποτελές σε αυτά πολιτικό προσωπικό της χώρας) λειτουργούν και συμπεριφέρονται ωσάν όλα στην Eλλάδα να παραμένουν όπως ήταν πριν από το 2009 – πριν από την κατάρρευση της οικονομίας, πριν από την επιτρόπευση της χώρας. 

Oι επαγγελματίες της πολιτικής διαπληκτίζονται και μαλλιοτραβιούνται, τυφλά έρμαια της ίδιας πάντοτε φτηνιάρικης (μικρονοϊκής όσο ποτέ άλλοτε) εξουσιολαγνείας. Kαι αυτή την ψυχοπαθολογική μικροψυχία και τυφλότητα των πολιτικών τη σερβίρουν τα MME στον λαό με όρους και «λογική» ποδοσφαιρικής αναμέτρησης, έντεχνα στημένου θεάματος. Tο θέαμα διανθίζεται τηλεοπτικά με διαφημίσεις πανάκριβων ρολογιών και πολυτελών αυτοκινήτων – ναι, σήμερα, μπροστά στα μάτια δεκάδων χιλιάδων Eλλήνων που τρέφονται μόνο χάρη στα συσσίτια της Eκκλησίας.

Mας επιβάλλουν, με καταιγιστική αποκλειστικότητα, να εκδεχόμαστε την πολιτική (τη διαχείριση της ίδιας της ζωής μας από τους κατ’ επάγγελμα εξουσιαστές μας) σαν εικονική πραγματικότητα αντιπαλοτήτων: «Aριστεράς», «Kέντρου», «Δεξιάς», «Kεντροδεξιάς», «Kεντροαριστεράς». 

Eνώ η διαχείριση της χώρας είναι ολοφάνερα υποταγμένη στις απαιτήσεις της ολοκληρωτικής μονοτροπίας των «Aγορών», τα MME στη χώρα μας και τα κόμματα συνεχίζουν το κουκλοθέατρο (ή παντομίμα) της παρελθοντολογικής πολιτικής τυπολογίας και γλώσσας.

Kαι οι πολίτες ορμέμφυτα ανταλλάσσουμε τον πνιγμό και την ντροπή με τα παραισθησιογόνα της στημένης τηλεοπτικής κερδοσκοπίας. Aκριβώς όπως οι μάζες των «φιλάθλων» θέλουν να πληροφορούνται τις αθλητικές ειδήσεις μόνο από την εφημερίδα και το κανάλι που υποστηρίζει την ομάδα τους, έτσι και ο κατερειπωμένος από την απελπισία πολίτης: διαλέγει να βλέπει «ειδήσεις» μόνο από το κανάλι (ή την εφημερίδα) που του συντηρεί ψευδαισθήσεις υπολειμμάτων εμπιστοσύνης σε κραυγαλέας ανεντιμότητας και ανικανότητας κομματανθρώπους.

Oμολογεί ανεπίγνωστα (αλλά έμπρακτα) ο πολίτης-θύμα των τηλεοπτικών παραισθησιογόνων: «Δεν σκέπτομαι, δεν κρίνω, έχω προαποφασίσει για τα πάντα ταυτίζοντας την επιλογή μου ούτε καν με τα συμφέροντά μου, αλλά κρετινικά με το εγώ μου. 

Δεν “ψηφίζω” N.Δ. ή ΣYPIZA ή KKE ή ΠAΣOK, “είμαι” N.Δ., ή ΣYPIZA ή KKE ή ΠAΣOK – η κομματική μου προτίμηση ταυτίζεται με την εγωτική μου οντότητα, βαυκαλίζομαι ότι επιλέγω αυτόνομος και αυτόβουλος, ενώ είμαι απλώς παγιδευμένος σε “τρόπο” ανεγκέφαλο, προαιρετικά ηλίθιο, κυριολεκτικά πρωτόγονο».

Tα MME είναι τα αποτελεσματικότερα μέσα για να οδηγηθούν οι άνθρωποι σε παραίτηση εκούσια από τη σκέψη και την κρίση τους επενδύοντας τον εγωκεντρισμό τους σε δάνειες προσλήψεις. Eτσι φτάνουν να ζουν και να ενεργούν με ολοκληρωτικά χαμένη την αίσθηση της πραγματικότητας: 

H χώρα επιτροπεύεται, το κράτος έχει διαλυθεί, η οικονομία έχει παταγωδώς χρεοκοπήσει, όμως όλοι οι κλάδοι συνεχίζουν να απεργούν, να διαδηλώνουν, να νεκρώνουν τον ήδη κωματώδη κοινωνικό βίο πολεμώντας η κάθε ομάδα συμφερόντων για τα δικά της επιμέρους συμφέροντα. Zούγκλα.

Eξι χρόνια τώρα δεν έχει γίνει η παραμικρή «κινητοποίηση» που να ζητάει μεταρρυθμιστικές τομές στη Δημόσια Διοίκηση, κατάλυση του πελατειακού κράτους, δηλαδή καθιέρωση μονοεδρικής εκλογικής περιφέρειας και ασυμβίβαστη την υπουργική με τη βουλευτική ιδιότητα. 

Ποτέ και πουθενά αίτημα για αξιοκρατία, για κοινωνική δικαιοσύνη, δηλαδή να λογαριάζεται στους «κατέχοντες» όχι ο βιοπαλαιστής επιχειρηματίας, αλλά ο πρόωρα συνταξιοδοτημένος των «ευγενών ρετιρέ», οι διατελέσαντες επισήμως αργόμισθοι «ειδικοί σύμβουλοι» στα υπουργεία, οι στρατιές των κομματικών τρωκτικών με αδιάντροπες προνομίες «υπαλλήλων της Bουλής» και άλλα εξωφρενικά ανάλογα.

Tα τρία διαδοχικά «μνημόνια», ο αυταρχισμός του βάναυσου ορθολογισμού των «δανειστών» μας, θα μπορούσαν να έχουν χρησιμοποιηθεί από τις κομματικές μας κυβερνήσεις σαν μοχλός για μιαν «επανίδρυση του κράτους». 

Γιατί είναι φανερό και στον πιο μικρονοϊκό, ότι κοινωνίες που αφέθηκαν να κατρακυλήσουν στον πρωτογονισμό αχαλίνωτου ατομοκεντρισμού, διαφθοράς, αμοραλισμού και διάλυσης δεν μπορούν να ξαναστηθούν στα πόδια τους χωρίς μέτρα αυστηρής αυτοπειθαρχίας και ριζικών μεταρρυθμίσεων.

 Σωφρονιστικά επαναστατικά κινήματα έχουν ευτυχώς αποκλεισθεί, σήμερα πια, στον ευρωπαϊκό τουλάχιστον χώρο. Eυφυείς όμως πολιτικοί θα μπορούσαν να τροποποιήσουν τη συμφορά των «μνημονίων» σε στυφό φάρμακο για τη νεκρανάσταση κράτους και κοινωνίας στην Eλλάδα. Για την επανασύσταση, εξυπαρχής, θεσμών και λειτουργιών.

Aλλά η σήψη αρχίζει από το κεφάλι.

  ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ

.Η Δύση του λαϊκισμού

H Δύση αντιμετωπίζει μια πολύ μεγάλη κρίση ηγεσίας. Δεν το γράφω για παρηγοριά στα δικά μας χάλια. Βλέπω, όμως, τι συμβαίνει ταυτόχρονα στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Το αμερικανικό πολιτικό σύστημα έχει αναδείξει κατά καιρούς ακραίους, γραφικούς, ακόμη και «νούμερα» στην κεντρική πολιτική σκηνή. 

Αλλά υπήρχε πάντοτε η αίσθηση ότι στο τέλος της ημέρας θα επερχόταν μια ισορροπία και ότι ποτέ δεν θα βρισκόταν στο τιμόνι της υπερδύναμης κάποιος πολύ ακραίος ή σχεδόν «παλαβός». Τώρα έχουμε τον Ντόναλντ Τραμπ να είναι το φαβορί για το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, ακολουθούμενο από δύο ακραίους πολιτικούς που μοιάζουν λογικοί εξ ανάγκης. Στην άλλη όχθη έχουμε τον γερουσιαστή Σάντερς, ο οποίος εκφράζει μια ριζοσπαστική αμφισβήτηση του κατεστημένου της Ουάσιγκτον και έχει αναδειχθεί σε σκληρό αντίπαλο της Χίλαρι Κλίντον.

Η υποψηφιότητα Τραμπ αποτελεί ένα πολύ σημαντικό φαινόμενο. Οσο πιο ακραίος, προκλητικός και ανακριβής γίνεται, τόσο πιο δημοφιλής καθίσταται σε ειδικές κατηγορίες κοινού. Οι «Νιου Γιορκ Τάιμς» και τα τηλεοπτικά δίκτυα τον ελέγχουν για τα χοντρά ψέματα που λέει, αλλά κανείς δεν ενδιαφέρεται. Εχει εκφράσει με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο ένα βαθύ, αντισυστημικό ρεύμα που εκδηλώνεται με πρωτοφανή τρόπο. Θύμα του εν λόγω ρεύματος, ο υιός Μπους, ο οποίος πλήρωσε το γεγονός ότι προέρχεται από μια πολιτική δυναστεία και ήταν κομμάτι του παλαιού κατεστημένου.

Ρωτούν ορισμένοι: «Μα υπάρχει περίπτωση να βγει πράγματι ο Τραμπ πρόεδρος;». Οι ειδήμονες το αποκλείουν, διότι πιστεύουν, ακόμη, ότι υπάρχει κάποιο αόρατο ή ορατό κατεστημένο στην Ουάσιγκτον και στη Γουόλ Στριτ που θα τον σταματήσει. Χάνουν την ουσία του φαινομένου. Η ισχύς του εν λόγω κατεστημένου έχει μειωθεί δραματικά και ό,τι αγκαλιάζει γίνεται περίπου τοξικό.

Πώς φτάσαμε ώς εδώ; Η αμερικανική μεσαία τάξη έχει από καιρό νιώσει ότι στριμώχνεται και χάνει κεκτημένα που τα θεωρούσε δεδομένα. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ήλθαν σε αυτή τη συγκυρία και έχουν δημιουργήσει μια αίσθηση χειραφέτησης της κοινής γνώμης από τα παραδοσιακά κέντρα ενημέρωσης. Πνίγουν, όμως, το Κέντρο και τις φωνές της λογικής και της μετριοπάθειας. Ο διάλογος στο Διαδίκτυο καθιστά κάθε συζήτηση «ποδοσφαιρική», αν όχι χουλιγκανική. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Τραμπ κερδίζει κάθε φορά που υιοθετεί μια νέα θεωρία συνωμοσίας. Το βλέπει, το ξέρει και δεν σταματάει πουθενά.

Ολοένα και περισσότεροι Αμερικανοί αναλυτές βλέπουν πολλές ομοιότητες με τα όσα συμβαίνουν στο ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό. Ισχυροί, λογικοί ηγέτες δεν υπάρχουν και γι’ αυτό η Ευρώπη πελαγοδρομεί.

Αντίθετα, αναδεικνύονται ισχυροί ηγέτες, που εκφράζουν, όμως, τον εθνικισμό και τον λαϊκισμό. Χώρες σαν τη Γαλλία βιώνουν έλλειμμα ηγεσίας και κρίσεις ταυτότητας.

Μέσα σε όλα αυτά, η Ελλάδα είναι ο αδύναμος κρίκος, χτυπήθηκε πρώτη από την κρίση χρέους και πληρώνει ακριβά την αδυναμία θεσμών και ηγεσίας. Το χειρότερο είναι ότι παραδοσιακά, όταν περνούσαμε μεγάλες κρίσεις, φτάναμε κάποτε στο σημείο να έχουμε υπεύθυνους ηγέτες που ήξεραν πού να απευθυνθούν στα ισχυρά κέντρα αποφάσεων και με ποιον να μιλήσουν.

 Σήμερα, εδώ που είμαστε, είναι πάρα πολύ δύσκολο να ξέρεις με ποιον πρέπει να μιλήσεις όντας βέβαιος ότι θα πάρεις και απάντηση που θα μετρήσει... Αφήστε και τον εφιάλτη: να πρέπει κάποιος Ελληνας πρωθυπουργός να τηλεφωνήσει στον Ντόναλντ Τραμπ για να συνετίσει, σε μια κρίσιμη στιγμή, τον Ταγίπ Ερντογάν...

  ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ

.Αθλιότητα: Bάζουν φίμωτρο στην ενημέρωση!

Κοίτα να δεις που νομίζαμε ότι ο Μουζάλας είναι σοβαρός άνθρωπος και παλεύει με τα θηρία για ο προσφυγικό. Διαψευστήκαμε, μετριότητα είναι όπως και η υπόλοιπη κυβέρνηση. Σε μια πρωτοφανή για τα ελληνικά χρονικά απόφαση το γραφείο του αναπληρωτή υπουργού Μεταναστευτικής πολιτικής Γιάννη Μουζάλα, ανακοίνωσε τα εξής:

«Κατόπιν συνεννόησης με τους συντονιστές των Κέντρων Υποδοχής τόσο στα νησιά, όσο και στην ηπειρωτική Ελλάδα, δεν θα δίδονται άδειες σε τηλεοπτικά συνεργεία και δημοσιογράφους, προκειμένου να εισέρχονται στους χώρους όπου φιλοξενούνται πρόσφυγες, μέχρι νεωτέρας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας».

Γιατί απαγορεύει τους δημοσιογράφους; Για να μη βλέπουν το χάλι; Για να μην καταγράφουν τις χιλιάδες των προσφύγων που συνωστίζονται στα... κάτεργα της Αριστεράς; Για να μη γίνονται παραλληλισμοί με την Αμυγδαλέζα που είχαν κλείσει οι ψευτοπροοδευτικοί;

Για πιο λόγο άραγε βάζουν φίμωτρο στην ενημέρωση; Τι έχουν να κρύψουν;

Κι όμως, έχουν πολλά να κρύψουν. Άλλωστε σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού δεν έχει πραγματική γνώση του προβλήματος. Δεν έχει αίσθηση του μεγέθους και δεν γνωρίζει όλες τις παραμέτρους. Η κυβέρνηση λοιπόν αυτό που θέλει είναι να μην μάθει ο κόσμος για την αποτυχία της και για το γεγονός ότι επέτεινε μια κρίση που φαινόταν να έρχεται με την αλλοπρόσαλλη πολιτική της κυρά Τασίας και των άλλων ψευτοπροοδευτικών.

Καραβιές με εκατοντάδες χιλιάδες αλλοδαπούς έρχονται στην Ελλάδα, δεν έχουν που να τους βάλουν, δεν έχουν ούτε μια χημική τουαλέτα να τους διαθέσουν, δεν στήνουν ούτε καν τις σκηνές που διαθέτει ο ελληνικός στρατός. Βρομάει η Αθήνα και άλλες πόλεις καθώς οι δύστυχοι άνθρωποι δεν έχουν που να κάνουν την ανάγκη τους.

 Ακόμη και άθλιες αδερφές πηγαίνουν να «ψωνίσουν» μικρά παιδάκια. Τι κάνει η κυβέρνηση; Φτιάχνει πρόχειρα στρατόπεδα συγκέντρωσης για να τους μαζέψει αλλά δε θέλει τις κάμερες για να μη δει ο κόσμος την αθλιότητα. Μπράβο στον Μουζάλα και τους κυβερνώντες. Μεγαλύτερη αθλιότητα από το να «κατεβάσουν τις κάμερες και τα μικρόφωνα» δεν θα μπορούσαν να κάνουν.

.Οι δικοί μας ηθοποιοί είναι καλύτεροι!

Τα πραγματικά Όσκαρ δόθηκαν στο Λος Άντζελες και επιτέλους ο Λεονάρντο ντι Κάπριο πήρε το πολυπόθητο αγαλματίδιο. Είναι ο καλύτερος ηθοποιός της χρονιάς ενώ η σκηνοθεσία του Μεξικάνου Ιναρίτου για την «Επιστροφή» επίσης βραβεύτηκε.

Αλλά… γατάκια, δεν πιάνετε μπάζα μπροστά στα Όσκαρ που δίνονται στην Ελλάδα του Τσίπρα. Είστε πολύ μικροί για να αντιληφθείτε το μέγεθος της ηθοποιίας και της σκηνοθεσίας που ζούμε εμείς εδώ στη χώρα των σαλτιμπάγκων της Αριστεράς. Αν υπήρχε Επιτροπή για να μοιράσει φέτος τα βραβεία θα είχε και πολλές επιλογές. Τόσοι ηθοποιοί, τέτοια πολιτικά νούμερα και τέτοιο θέατρο δεν θα είχαν ξαναδεί. Βεβαίως θα σάρωνε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τα Όσκαρ, αλλά σίγουρα υπάρχουν κι άλλες υποψηφιότητες που δυστυχώς δεν είναι για να περηφανεύεσαι.

Αν θέλαμε να δώσουμε τα ελληνικά βραβεία ανά κατηγορία θα διαλέγαμε τα εξής:

Καλύτερης Ταινίας: Η Επιστροφή του… Μητσοτάκη. Ποιος το περίμενε ότι μετά από τόσα χρόνια θα ήταν ξανά υποψήφιος για πρωθυπουργός ο γιος του Μητσοτάκη .Όχι ότι φταίει ο άνθρωπος αλλά είναι μια μεγάλη… επιστροφή για την Αγία Οικογένεια μετά το Βατερλό της Ντορούλας της Εξερευνήτριας.

Σκηνοθεσία: Στον ελληνικό λαό που σκηνοθέτησε εν πλήρη συνείδηση, δύο φορές μάλιστα, το δράμα «Η Ελλάδα στα χρόνια του Αλέξη». Πρόκειται για την τραγωδία μιας χώρας που αυτοκαταστρέφεται.

Α’ ανδρικός ρόλος: Δικαιωματικά και χωρίς ανταγωνισμό στον Τσίπρα. Τέτοιος πολιτικός θεατρίνος δεν ξανάχει περάσει από τη χώρα. Κατάφερε να ξεγελάσει ακόμη και αυτούς που δεν τον ψήφισαν. Είναι ο καλύτερος ηθοποιός που πέρασε ποτέ αφού έχει αναγάγει το ψέμα και την υποκρισία σε… υποκριτική υψηλών προδιαγραφών.

Α’ γυναικείος ρόλος: Τασία Χριστοδουλοπούλου: Η κυρά Τασία όλων των μεταναστών όπου γης. Θα μείνει στην ιστορία η ατάκα από την ταινία της ζωής της «οι μετανάστες λιάζονται και μετά… εξαφανίζονται». Άξια να διαδεχθεί την… Σαρλίζ Θέρον σε κομψότητα και ομορφιά, πέραν της ηθοποιίας.

Β΄ ανδρικός ρόλος: Προκόπης Παυλόπουλος: Ο δεξιός που έγινε Συριζαίος και υπηρετεί πιστά τον σωτήρα του. Άλλωστε έχει μείνει κι αυτός στην ιστορία για το ρόλο του ως… παγωμένου σκηνικού όταν ο Κασιδιάρης έδερνε την Κανέλλη. Θα βγει και βραβείο ηθοποιίας… «έμεινε Παυλόπουλος»

Β΄ γυναικείου ρόλου: Ζωή Κωνσταντοπούλου: Υπάρχει άραγε καλύτερα σταρ της Αριστεράς. Από το… δεν κατάλαβε πώς την δουλεύει ο σύντροφός της ο Αλέξης, μέχρι το βενζινάδικο, το «πως είπατε», τα συνεχή σόου στη Βουλή και εσχάτως τα φαρμακερά τουίτ που τσακίζουν τους Συριζαίους.

Πρωτότυπο Σενάριο: Για την ταινία «Η μεγάλη μετάλλαξη ή πώς ο γυμνοσάλιαγκας γίνεται κυβερνήτης». Οι αριστεροί που θα έκαναν την επανάσταση σε όλο τον κόσμο και πώς κατέστρεψαν μια χώρα μέχρι να μπουν στον ίσιο δρόμο.

Διασκευασμένο σενάριο: Η Νέα Δημοκρατία: Το έχουμε ξαναδεί το σενάριο. Με πάνω – κάτω ίδιους ηθοποιούς, ίδιο σκηνικό, χαλαρές ερμηνείες και καμιά συναίσθηση της ιστορικής στιγμής και της αλλαγής που πρέπει να γίνει. Θα μπορούσε να μοιραστεί το βραβείο με τον ελληνικό λαό αφού στην Αμερική το αντίστοιχο το πήρε η ταινία «το μεγάλο σορτάρισμα». Ο λαός εδώ σόρταρε την τύχη της πατρίδας και χάνει πολλά, πάρα πολλά.

Μουσικής: Όλα τα επαναστατικά τραγούδια που ακούστηκαν τις ημέρες του «όχι». Άξιοι οι συνθέτες που έδωσαν τα δημιουργήματά τους για να διαλύσει ο Τσίπρας τη χώρα. Η Αλεξίου με το γάντι, ο Παπακωνσταντίνου με τα λεφτά στη Βουλγαρία και όλοι οι τραγουδιστάδες που έκλαψαν μπροστά στο φαινόμενο Αλέξης.

Ξενόγλωσσης ταινίας: «Το προσφυγικό δράμα». Είναι ξενόγλωσση γιατί σε λίγους μήνες θα ακούμε πιο πολλά αφγανικά και συριακά παρά ελληνικά.

Ντοκιμαντέρ: Στον Σταύρο Ψυχάρη. Τέτοιο στήσιμο και τέτοιο αφήγημα για τις συναντήσεις με τον πρωθυπουργό που θα πολεμούσε τη διαπλοκή δεν έχουμε ξαναδεί. Ιστορικό μνημείο.

Ενδυματολογία: Οι άπλυτοι Συριζαίοι, βουλευτές και όχι μόνο που κυκλοφορούσαν και συνεχίζουν κάποιοι να κυκλοφορούν με ταγάρια, μπαντάνες και αμπέχονα. Γιατί η απλυσιά είναι επαναστατική πράξη.

Καλλιτεχνική διεύθυνση: Λάκης Λαζόπουλος. Ξέρει να στήνει καλά το τσαντίρι του και να κάνει προπαγάνδα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν η στρατευμένη τέχνη γίνεται ο πιο άκρατος λαϊκισμός.

Μακιγιάζ και κομμώσεις: Πολλοί Συριζαίοι μαζί: Η Σία Αναγνωστοπούλου με το μαλλί αφάνα. Ο Βαρουφάκης με το μαλλί γλόμπο. Η Ζωή με το μακιγιάζ «σιδηρά κυρία». Ο Βούτσης με το μουστάκι του επαναστάτη. Ο Τσίπρας που μακιγιάρει τον έρπη που έχει γίνει μόνιμος λόγω άγχους.

.Συκοφαντία: Το έσχατο όπλο του Ολοκληρωτισμού!

Τους πρώτους μήνες που ανέλαβε ο Τσίπρας, το «αφήγημα» της νέας Κυβέρνησης Σύριζα-ΑΝΕΛ ήταν πως αυτοί δήθεν «διαπραγματεύονταν» σκληρά και «στρίμωχναν» τους Ευρωπαίους, ενώ η προηγούμενη κυβέρνηση, τάχα «υπέγραφε ό,τι της έδιναν»! Θυμάστε; 

Έξη μήνες αργότερα όλα ήλθαν τα πάνω-κάτω: τα έκαναν «μούσκεμα» στις «διαπραγματεύσεις», πήγαν τη χώρα στα βράχια, αναγκάστηκαν να διώξουν, κακήν κακώς το Βαρουφάκη (και επτά ακόμα απερίγραπτους υπουργούς τους), επέστρεψαν την οικονομία στην ύφεση, υπέγραψαν νέο μνημόνιο, πολύ χειρότερο απ’ όλα τα προηγούμενα και μερικές φορές το έφερναν στη Βουλή... περισσότερα »

.Η χώρα σε κατάσταση αναρχίας

Δεν έχει προηγούμενο αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, με την ευθύνη και της κυβέρνησης βεβαίως και των κομμάτων αλλά και της ίδιας της κοινωνίας. Όλων εμάς που αποφασίζουμε, ψηφίζουμε, επιλέγουμε, ζούμε καθημερινά χωρίς να αντιδρούμε σε όσα βλέπουμε. Το τοπίο είναι βορβορώδες και προκαλεί τρόμο για το μέλλον. Για σκεφτείτε τι γίνεται αυτή την ώρα στη χώρα και θα καταλάβετε ότι δεν πάμε καθόλου καλά.

Χιλιάδες μετανάστες είναι εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα. Λεωφορεία με ξένους περιφέρονται ανά την Ελλάδα και δημιουργούν μικρά hot spots σε όλη τη χώρα. Στην Ειδομένη και τα νησιά γίνεται χαμός, η Αθήνα είναι θέμα χρόνου να φρακάρει και η επαρχία περιμένει τη σειρά της για να υποδεχθεί χιλιάδες πρόσφυγες.

Την ίδια στιγμή το αγροτικό έχει προκαλέσει ήδη τεράστια προβλήματα στο εμπόριο, στις μεταφορές, στην οικονομία η οποία έχει παγώσει και εξαιτίας της διαπραγμάτευσης που δεν κλείνει.

Η κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει απολύτως τίποτε, καμιά νομοθετική ρύθμιση, όλα είναι παγωμένα εν αναμονή των δανειστών που πρέπει να δώσουν το πράσινο φως για μια σειρά από θέματα. Ούτε τις φορολογικές δηλώσεις δεν μπορούν να ανοίξουν αν και έλεγαν ότι μπορεί να τις καταθέσουμε νωρίτερα από κάθε άλλη φορά.

Η επιχειρηματική δραστηριότητα βρίσκεται στο κόκκινο, το δημοσιονομικό κενό μεγαλώνει και ο φόβος του Grexit επανέρχεται.

Στην ΕΡΤ μπουκάρουν οι αναρχικοί όποτε γουστάρουν ενώ στο παρά πέντε αποφεύχθηκε η απόδραση του Μαζιώτη, χάρη στην αντίδραση του πιλότου. Από την άλλη το σκάνδαλο με τους εκβιασμούς από κύκλωμα δημοσιογράφων – εκδοτών έρχεται να επιδεινώσει την βαριά ατμόσφαιρα που υπάρχει στη χώρα.

Η κυβέρνηση πελαγοδρομεί, αδυνατεί να κυβερνήσει, να συνεννοηθεί με τα κόμματα, να βρει λύσεις, να πιέσεις την ΕΕ η οποία καταρρέει αφού ο καθένας κάνει ό,τι του γουστάρει.

Και στην ελληνική κοινωνία επικρατεί ένας απίστευτος φόβος για την επόμενη ημέρα. Είναι πλέον θέμα χρόνου να επέλθει μια διάλυση η οποία θα είναι η χειρότερη τραγωδία για τη χώρα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. 

Αυτή η αίσθηση της αναρχίας που επικρατεί ασφαλώς είναι μείζον εθνικό θέμα που δεν πρέπει να αφεθεί στην τύχη της. Όσο τα κόμματα δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, όσο η κυβέρνηση Τσίπρα εμφανίζεται αδύναμη ενώ η ΝΔ ακόμη δεν μπορεί να βρει την περπατησιά της, όσο οι Έλληνες πολίτες ενδιαφέρονται περισσότερο για τον θάνατο του άτυχου νεαρού τραγουδιστή κι όχι για το πώς θα βρουν όλοι από κοινού λύσεις στα μείζονα προβλήματα, τόσο η χώρα θα βουλιάζει. 

Η θύελλα είναι μπροστά μας, δεν τη ζούμε τώρα, αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι η αυγή μιας πολύ μαύρης ιστορικής περιόδου για την Ελλάδα. Αναζητούνται ηγέτες να μπουν μπροστά στο κάρο. Αναζητούνται και πολίτες να πάψουν να βάζουν εμπόδια στη σωτηρία της πατρίδας.

.Η «τέλεια καταιγίδα» πλησιάζει…

Η Πολιτική διεξάγεται με δύο τρόπους: Με ρήξηκαι με συνεννόηση.

Και με τα δύο! Όχι μόνο με ένα από τα δύο...

--Αν αποκλείεις τη «συνεννόηση», όταν χρειάζεται, είτε απομονώνεσαι, είτε αναλαμβάνεις τη διακυβέρνηση μετά από ρήξη. Και τότε, αν είσαι έτοιμος να κυβερνήσεις πραγματικά, ξεμπλοκάρεις τη χώρα από τα προηγούμενα αδιέξοδά της…

Αλλά αν δενείσαι έτοιμος να κυβερνήσεις, τότε οι αντίπαλοί σου συσπειρώνονται εναντίον σου και σε συντρίβουν. Δεν μπορείς να διαλέγεις τη «ρήξη» με τους άλλους για να τους ανατρέψεις και μετά να ζητάς από τους άλλους να… «συνεννοηθούν» μαζί σου όταν τα κάνει μαντάρα!

--Αν πάλι αποκλείσεις τη ρήξη και διαλέγεις μόνιμα τη «συναίνεση», τότε πολύ απλά γίνεσαι «κομπάρσος» των εξελίξεων. Όταν αυτός που κυβερνά τα καταφέρνει, σε περιθωριοποιεί. Κι όταν αυτός που κυβερνά παραπαίει κι εσύ εξακολουθείς να ζητάς… «συνεννόηση» μαζί του (επειδή μονίμως αποκλείεις τη ρήξη), τότε οι εξελίξεις σε παρακάμπτουν: Κάποιος άλλος αναλαμβάνει να βγάλει τη χώρα από τα αδιέξοδα. Όποιος αποφεύγει τη ρήξη γίνεται, στην καλύτερη περίπτωση «βοηθητικός», όχι «μάχιμος» της Πολιτικής.

Κάποιος συνδυασμός σύγκρουσης – συνεννόησηςείναι πάντα απαραίτητος.

Κι όσο δηλητηριώδης είναι ο λαϊκισμός της ρήξης χωρίς συνεννόηση («να φύγουν οι κακοί»), άλλο τόσο παραλυτικός είναι ένας άλλος λαϊκισμός: το να αποφεύγεις τη ρήξη «πάση θυσία», ακόμα κι όταν είναι απαραίτητη γιατί οι κυβερνώντες έχουν χάσει κάθε έλεγχο πάνω στις εξελίξεις…

Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, έχει χάσει πια κάθε έλεγχο!

Όσο δεν τον είχε χάσει ποτέ, καμία από τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις…

* Έκανε «υπερήφανη διαπραγμάτευση» το πρώτο εξάμηνο πέρσι. Δεν του βγήκε:

Αναγκάστηκε στον πιο ταπεινωτικό συμβιβασμό που έχει υπογράψει ποτέ ελληνική κυβέρνηση τις τελευταίες δεκαετίες!

Σε μια «σύγκρουση» που δεν ήταν απαραίτητη. Ο ΣΥΡΙΖΑ την επέλεξε και τα ’κανε μούσκεμα…

Οδηγώντας σε πολύ χειρότερα απ’ ό,τι βρήκε. Και πολύ-πολύ χειρότερα, απ’ ό,τι θα βρισκόταν η χώρα, αν δεν είχε επιλέξει να τη… «σώσει» ο ΣΥΡΙΖΑ.

* Επέλεξε να κάνει δημοψήφισμα, για να πάρει ξανά «ισχυρή λαϊκή εντολή». Και παρ’ όλα αυτά μετέτρεψε το ΟΧΙ που απέσπασε σε ένα ντροπιαστικό «ΝΑΙ σε όλα»!

* Επέλεξε να πάει σε εκλογές, πάλι για να «ενισχύσει τη θέση του», γιατί στο μεταξύ έχασε 43 βουλευτές, τους περισσότερους που έχει χάσει ποτέ κυβερνητικό κόμμα. Και μάλιστα σε έξη μήνες μέσα.

Τις «κέρδισε» τις εκλογές (με σημαντική μείωση ψήφων, ωστόσο), γιατί οι αντίπαλοί του επέλεξαν να τον αντιμετωπίσουν ως «απαραίτητο κυβερνητικό εταίρο» (υιοθέτησαν λογική «συνεργασίας» μαζί του), όχι ως«επιζήμιο» για τη χώρα που έπρεπε να απομακρυνθεί από την εξουσία (επιλογή «ρήξης»).

Έτσι η πλειοψηφία του κόσμου που δεν ήθελε το ΣΥΡΙΖΑ από-συσπειρώθηκε...

* Του έσκασε και το «μεταναστευτικό». Άνοιξε τα σύνορα για να εκβιάσει τους εταίρους. Και τελικά οι εταίροι του κλείνουν τα σύνορα και του επιβάλουν «προστασία» του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο!

Μετατρέπει πια την Ελλάδα σε ένα απέραντο hot spot! Την ίδια στιγμή που το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να «συγκρατήσει» ούτε τις προσφυγικές ροές από την Τουρκία, ούτε τις τουρκικές αξιώσεις στο Αιγαίο που γίνονται όλο και πιο απροκάλυπτες.

* Προσπάθησε να επιβάλει την πολιτική του στους αγρότες. Απέτυχε!

* Προσπάθησε να τους διασπάσει. Απέτυχε ξανά! Αυτοί που «συζήτησαν» μαζί του τώρα βρίσκονται πάλι στα μπλόκα. Κι αυτοί που φεύγουν από τα μπλόκα πηγαίνουν στις πόλεις τους, περικυκλώνουν τις εφορίες, πολιορκούν τις νομαρχίες και… κυνηγούν τους ταλαίπωρους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ όπου τους βρουν…

* Προσπάθησε να διασπάσει διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, στρέφοντας τους μεν εναντίον των δε. Και τελικάτους ένωσε όλους εναντίον του!

* Προσπάθησε να στρέψει αλλού την προσοχή της κοινωνίας (παράλληλο πρόγραμμα). Δεν του βγήκε…

* Προσπάθησε να εξαπολύσει πόλεμο λάσπης κατά των αντιπάλων του, αλλά πάλι δεν του βγήκε: Όλες οι υποθέσεις στρέφονται εναντίον του…

Με την υπόθεση της «λίστας Μπόργιανς» αποκαλύφθηκε ότι λέει χονδροειδή ψέματα: Ο ίδιος ο Μπόργιανς δήλωσε καθαρά, ότι το 2012 δενείχε στα χέρια του καμία «λίστα φοροδυφυγάδων», που τάχα «αρνήθηκε να την πάρει η τότε κυβέρνηση Σαμαρά. Και τώρα, εκ των υστέρων, ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί την τότε κυβέρνηση, γιατί δεν πήρε την βοήθεια του… κρατιδίου της Βεστφαλίας, όταν την ίδια στιγμή έπαιρνε τη βοήθεια ολόκληρης της Ομοσπονδιακής Γερμανίας για το χτύπημα της φοροδιαφυγής!

Τότε ο Τσίπρας τους κατηγορούσε ως… «γερμανοτσολιάδες»! Σκεφτείτε τι θα έλεγε ο… «στόμας του», αν εκτός από την βοήθεια της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης της Γερμανίας, η κυβέρνηση Σαμαρά συνεργάζονταν και με… μισή ντουζίνα γερμανικά κρατίδια που, για λόγους εσωτερικής πολιτικής, ήθελαν κι εκείνα να φανούν ό,τι κάτι κάνουν.

Τρελοκομείο κατάντησε ο ΣΥΡΙΖΑ μ’ αυτά που τώρα λέει…

* Προσπάθησε ακόμα να εμφανιστεί ως «κυνηγός της διαπλοκής». Κι μας προέκυψε κυνηγός της ελευθερίας του Τύπου συνολικά! Απλώς προσπαθεί να δημιουργήσει τη δική του διαπλοκή, τώρα που η παλιά πέθανε.

* Και τέλος, αδιέξοδο και στην περιβόητη «αξιολόγηση» από την οποία εξαρτάται αν θα παραμείνει τελικά η χώρα στο νέο Πρόγραμμα (δηλαδή στο Μνημόνιο που ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε) ή αν θα ενεργοποιηθούν ξανά οι μηχανισμοί του εφιαλτικού grexit! Με το οποίο και πάλι μας απειλούν…

Απόλυτο αδιέξοδο! Οι δανειστές δεν αρκούνται με όσο προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ζητάνε κι άλλα. Ενώ ταυτόχρονα η κοινωνία δεν αντέχει ούτε αυτά που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ και εξεγείρεται παντού!

Στο μεταξύ έχει χαθεί ο έλεγχος και στην Ευρώπη συνολικά (της οποίας η συνοχή δοκιμάζεται πλέον πολύ σοβαρά).

Και στη Συρία (όπου άλλαξε η τροπή του Πολέμου σε βάρος του ΙΣΙΣ, αλλά και των «εκλεκτών» της Τουρκίας).

Και στην ίδια την Τουρκία υπάρχουν φαινόμενα εσωτερικής αποσταθεροποίησης, αφού ακούγονται ήδη επικίνδυνοι «τριγμοί» στο τραπεζικό της σύστημα (απαρχή φυγής κεφαλαίων από τη χώρα και διόγκωση ελλειμμάτων).

Σε ένα περιβάλλον που έχει χαθεί ο έλεγχος παντού και απ’ όλους – και μέσα και έξω – η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο μιας τριπλής κρίσης:

Οικονομικής, Κοινωνικής και Γεωπολιτικής!

Τις δύο από τις τρείς τις πυροδότησε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ:

--Την Οικονομική, με το να ανατρέψει την πορεία σταθεροποίησης και ανάπτυξης στην οποία είχε βάλει τη χώρα η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά.

--Τη δεύτερη, το προσφυγικό, με το να ανοίξει τα σύνορα και να καταργήσει την «αποτροπή» (Αμυγδαλέζα κλπ.) που είχε εφαρμόσει επιτυχώς η προηγούμενη κυβέρνηση…

Και τώρα βρίσκεται μπροστά σε τρείς «καταιγίδες» που συγκλίνουν πάνω του: Την κρίση με τους αγρότες, την κρίση με τις εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες που «παγιδεύτηκαν» στην Ελλάδα και την ανατροπή των εξελίξεων στη Συρία και που μπορεί να φέρει την Τουρκία αντιμέτωπη με πρωτοφανή διλήμματα. Με άμεσες πολλαπλές επιπτώσεις και στην Ελλάδα…

Καθεμία από αυτές τις τρείς «καταιγίδες» μπορεί να συνταράξει την Ελλάδα και να ανατρέψει οποιαδήποτε κυβέρνηση.

Και οι τρείς μαζί, μοιάζουν με την κινηματογραφική «τέλεια καταιγίδα» που μπορεί να ξεθεμελιώσει» τα πάντα στο πέρασμά της…

Ασφαλώς σε τέτοιες συνθήκες χρειάζεται εθνική ενότητα…

Ασφαλώς χρειάζεται συνεννόηση…

Αλλά πάνω απ’ όλα χρειάζεται άλληπολιτική και ισχυρή κυβέρνηση!

Άλλη πολιτική, που σημαίνει να απαλλαγούμε τάχιστα από τις ιδεοληψίες, τις εμμονές και τα «κολλήματα» του ΣΥΡΙΖΑ…

Άλλη πολιτική σημαίνει πάνω απ’ όλα άλλη Κυβέρνηση!

Και ισχυρή κυβέρνηση! Όχι συγκόλληση «προθύμων», όπου ο καθένας θα συμβιβάζεται με τις χειρότερες πλευρές των υπολοίπων, οι μικροί θα προσπαθούν να διασωθούν από τον αφανισμό και ο ΣΥΡΙΖΑ να διασωθεί από τις τεράστιες ευθύνες του βρίσκοντας «συνυπεύθυνους» στο χαμό που οδηγεί.

Τρία πράγματα λοιπόν: Άλλη Πολιτική. Άλλη κυβέρνηση. Και ισχυρή κυβέρνηση.

Όχι δύο από τα τρία. Και τα τρία!

Αλλιώς η χώρα δεν σώζεται. Απλώς ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει και όλους τους άλλους μαζί του στον όλεθρο…

--Για να κερδίσει η χώρα «πρόσωπο» και εμπιστοσύνη στους απ’ έξω, πρέπει να φύγει ο Τσίπρας.

--Για να εκτονωθεί η κοινωνική οργή που κοχλάζει, πρέπει να φύγει ο Τσίπρας.

--Για να ηρεμήσουν τα πνεύματα και να επικρατήσουν συνθήκες στοιχειώδους ασφάλειας μέσα στη χώρα, πρέπει να παραμεριστεί η μισαλλοδοξία του ΣΥΡΙΖΑ και το γάντζωμα του Τσίπρα στην εξουσία.

Αν θέλει ο Τσίπρας, για να εξιλεωθεί κάπως, να βοηθήσει, έχει καλώς.

Αλλά κάποιος πρέπει να του πει να φύγει! Χωρίς κραυγές, χωρίς φανφάρες, χωρίς εντάσεις, αλλά και χωρίς μισόλογα: Να φύγει!

Κι αν μπορεί, να βοηθήσει όσους θα προσπαθήσουν να συμμαζέψουν τα θρύψαλα που αφήνει πίσω του.

Κάποιος πρέπει να κάνει τη ρήξη!

Αν ο Κυριάκος δεν νιώθει έτοιμος να αναλάβει (για να μην «καεί» – και σε αυτό έχει δίκιο, εδώ που τα λέμε), ας αναλάβει κάποιος άλλος.

Και πάντως όχι ο Σαμαράς σε αυτή τη φάση.

Γιατί κι αυτός δεν πρέπει να «καεί».

Ας βρουν μια μεταβατική λύση, για να υπάρχει χώρα και αύριο.

Και ο ΣΥΡΙΖΑ, για να αποφύγει τα χειρότερα, να στηρίξει την ανατροπή του ολέθρου που έφερε. Οδυνηρό μεν για τον Τσίπρα, αλλά αν δεν το κάνει κινδυνεύει από άλλα, πολύ πιο οδυνηρά. Και για τον ίδιο και για τη χώρα.

Όχι «κυβέρνηση τεχνοκρατών» και σαχλαμάρες…

Ποτέ και πουθενά κυβέρνηση τεχνοκρατών δεν μπόρεσε να σταθεροποιήσει μια χώρα ή να εφαρμόσει κρίσιμες μεταρρυθμίσεις.

Τώρα που η Ελλάδα κινδυνεύει πλέον από παντού, κάποιοι θέλουν να την παραδώσουν σε ανθρώπους οι οποίοι ξέρουν, ίσως, να αναλύουν στοιχεία, αλλά δεν ξέρουν να παίρνουν δύσκολες αποφάσεις. Τρελαθήκαμε τελείως!

Αποφάσεις χρειάζεται η χώρα! Και άμεσα. Δύσκολες αποφάσεις για το αύριο. Και εκτόνωση των εντάσεωνσήμερα. Για να υπάρξει αύριο…

Να κλείσει η «αξιολόγηση» άμεσα, να επισπευσθούν οι μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν, να αλλάξει το Πρόγραμμα όπου μπορεί να αλλάξει, να γυρίσουμε στις πολιτικές της προηγούμενης κυβέρνησης που απέδωσαν, να αλλάξουμε ότι μπορεί και πρέπει να αλλάξει. Και μετά, σε πολύ πιο ήρεμες συνθήκες, να πάμε σε εκλογές.

Δηλαδή: Ρήξη και συνεννόηση μαζί!

Ρήξη πλήρης και μετωπική - και άμεσα - με την ολέθρια πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Και μια τελευταία ευκαιρία στον Τσίπρα, να «συνεργαστεί» για τη σωτηρία της χώρας, αλλά καταπίνοντας πολλά «μαγκάλια κάρβουνα»: γιατί θα πρέπει να αλλάξει τα πάντα σε όσα έλεγε και έκανε ως τώρα. Αν θέλει…

Αλλιώς εκλογές τώρα, με ενωμένη όλη την «ευρωπαϊκή» αντιπολίτευση εναντίον του σε ενιαίο συνασπισμό (ώστε να παρακαμφθούν τα προβλήματα του εκλογικού νόμου).

Αλλά εκείνο που προέχει τώρα, είναι η πλήρης ρήξη με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.

Γιατί αλλιώς η «τέλεια καταιγίδα» που πλησιάζει θα σαρώσει τα πάντα.

.Οι νέοι θεσμοί της δημοκρατίας

Φίλος μού έλεγε πως πηγαίνοντας για την Πάτρα έφτασε στο μπλόκο του Ισθμού. Εκεί υπήρχαν μερικά τρακτέρ στην άκρη του δρόμου μαζί με καμιά δεκαριά εκπροσώπους του αγροτικού πληθυσμού της χώρας. Πλην, όμως, το πέρασμα ήταν κλειστό από άγρυπνους φρουρούς του νόμου, ένστολους αστυνομικούς, οι οποίοι προφανώς είχαν πάρει εντολή από τους αγωνιστές να μην επιτρέπουν τη δίοδο εις τους μη έχοντας αγωνιστικήν εργασίαν. 

Προς στιγμήν σκέφτηκα να σκανδαλισθώ, αμέσως μετά όμως συνήλθα, διότι θυμήθηκα πως στην περίπου χώρα που ακούει εις το όνομα Ελλάς, τα μπλόκα είναι θεσμός της δημοκρατίας. Και ένας θεσμός δεν χάνει τη θεσμική του ισχύ όταν δεν υπάρχει η φυσική παρουσία όσων τον υπηρετούν, εν προκειμένω οι αγρότες.

Οταν ο πρωθυπουργός κοιμάται, το Μέγαρο Μαξίμου φρουρείται και η Ηρώδου του Αττικού παραμένει κλειστή. Οταν οι αγρότες πάνε για τσίπουρα, αυτό δεν σημαίνει ότι καταργούνται και τα μπλόκα. Την ομαλή τους λειτουργία τη διασφαλίζει ένας άλλος θεσμός, η αστυνομία, επιφορτισμένη με τη δημόσια τάξη και την προστασία του πολίτη. Και οι αγρότες πολίτες είναι, άρα πρέπει κι αυτοί να προστατεύονται.

 Θα μου πείτε και οι αυτοκινητιστές είναι πολίτες, όμως εδώ έχουμε να κάνουμε με κλασική περίπτωση σύγκρουσης συμφερόντων ανάμεσα σε πολίτες, κατά την οποία το κράτος λειτουργεί ως διαιτητής. Να τα λέμε αυτά, διότι αν αρχίσει ο καθένας να κοιτάζει το δικό του συμφέρον, τότε πού θα πάει αυτός ο τόπος;

Στη χώρα που γεννήθηκε, η δημοκρατία δεν έχει χάσει την επινοητικότητά της. Σφριγηλή και πάντα φρέσκια δεν σταματά να γεννά ιδέες, οι οποίες με τη σειρά τους μετατρέπονται σε θεσμούς. Αυτό έχοντας κατά νου οι περισσότεροι συμπολίτες μας πιστεύουν ότι η Ευρώπη ωφελήθηκε πολιτισμικά από την ένταξη της Ελλάδας. Η ποικιλία των θεσμών είναι απαραίτητη για τον πολιτισμικό πλούτο της Γηραιάς ηπείρου. 

Φαντασθείτε πόσο φτωχότερος θα ήταν ο δημόσιος διάλογος και πόσο πιο πληκτικά τα τηλεοπτικά δελτία αν δεν υπήρχε αυτή η γόνιμη ανταλλαγή απόψεων ανάμεσα στα μπλόκα. Αν δεν υπήρχε το «σκληρό μπλόκο» της Νίκαιας φερ’ ειπείν, το οποίο διαφωνεί με τους ρεβιζιονιστές των Τεμπών. Οχι, ο ολοκληρωτισμός δεν ρίζωσε ποτέ σ’ αυτά τα χώματα.

Ως εκ τούτου παίρνω το θάρρος να καταθέσω μία πρόταση. Επειδή η υπόλοιπη Ευρώπη, σε αντίθεση με μας, δείχνει να πανικοβάλλεται από το μεταναστευτικό, με αποτέλεσμα να σκέφτεται να καταργήσει θεσμούς όπως η Σένγκεν, να αντεπιτεθούμε αναβαθμίζοντάς το σε θεσμό. 

Εξάλλου, από ό,τι όλα δείχνουν, θα τους έχουμε για καιρό κοντά μας. Και οι άνθρωποι αυτοί, αν και ταλαιπωρημένοι, δείχνουν όλη την καλή διάθεση να συνεργασθούν. Ηδη, χθες, αρνήθηκαν να μεταφερθούν στο Σχιστό και επέλεξαν να κλείσουν την Ποσειδώνος στον Πειραιά. Δεν είναι του επιπέδου μας να μην αφουγκραστούμε τα αιτήματά τους.

Και για να σοβαρευτούμε, με μέτρο εννοείται, διότι ασυνήθιστοι όπως είμαστε, η σοβαρότης μπορεί να μας πέσει βαριά. Ο κ. Αβραμόπουλος προειδοποίησε ότι ενδέχεται να φιλοξενήσουμε πολύ περισσότερους από όσους είχε συμφωνήσει ο κ. Τσίπρας. Ελπίζω να μη χρειαστεί να μιλήσουμε για κρίση θεσμών.  

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

.Οι αγρότες βάζουν «μπουρλότο» - Κλιμακώνουν τις κινητοποιήσεις, στήνουν νέα μπλόκα

Και οι αγρότες των Μικροθηβών σκληραίνουν την στάση τους ως απάντηση στη συνάντηση με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Από αύριο Τρίτη αποφασίστηκε η δημιουργία ενός νέου μπλόκου στην Κεφάλωση Αλμυρού, ένα ακόμη πιο νευραλγικό σημείο επί του ΠΑΘΕ που δεν προσφέρεται για σύντομες εναλλακτικές διαδρομές, ώστε να προκληθεί γενικό κυκλοφοριακό μπλακ-άουτ.

Στο μεταξύ στα Τέμπη που έκλεισαν αιφνιδίως οι αγρότες το βράδυ της Δευτέρας, έχει δημιουργηθεί ουρά χιλιομέτρων από οχήματα και προς τις δυο κατευθύνσεις κυκλοφορίας και η Αστυνομία αναζητά τρόπους συνεννόησης με τους αγρότες προκειμένου τα εγκλωβισμένα οχήματα να μπορέσουν να συνεχίσουν την πορεία τους.

Κι αυτό γιατί κλιμάκωση των κινητοποιήσεων «εδώ και τώρα», αποφάσισαν σε γενική συνέλευση τους τη Δευτέρα οι αγρότες της κοιλάδας των Τεμπών, μετά την ενημέρωση που είχαν από τους συναδέλφους τους που συμμετείχαν στην συνάντηση με τον πρωθυπουργό, Αλ. Τσίπρα το μεσημέρι, για το περιεχόμενο της.

Ήδη έκλεισαν τα Τέμπη, προκαλώντας μάλιστα και τον εγκλωβισμό αυτοκινήτων που κινούταν μέχρι πριν από λίγο ελευθέρα στην εθνική οδό, με αποτέλεσμα να επικρατήσει ένταση.

Αποφάσισαν ότι θα την ανοίξουν την Τρίτη για λίγο, καθώς μετά το αιφνιδιαστικό κλείσιμο στο οποίο προχώρησαν λίγο πριν τις 11 μμ χθες δημιουργήθηκαν ουρές χιλιομέτρων και προς τις δυο κατευθύνσεις του ΠΑΘΕ, από αυτοκίνητα που βρισκόταν σε κίνηση την ώρα που αποκλείστηκε εκ νέου η Κοιλάδα. Τα Τέμπη θα παραμείνουν ανοιχτά μέχρι να διοχετευτεί η κυκλοφορία και αμέσως μετά θα κλείσουν εκ νέου και επ΄ αόριστον.

Η Αστυνομία έχει ήδη εκδώσει ανακοίνωση για διακοπή της κυκλοφορίας από τον κόμβο Γυρτώνης μέχρι και την διασταύρωση Στομίου, υποδεικνύοντας εναλλακτικές διαδρομές.

Την Τρίτη οι αγρότες αποφάσισαν να κλείσουν και την γέφυρα του Στομίου στις 12 το μεσημέρι, αποκλείοντας έτσι την κυκλοφορία και από τον παραλιακό άξονα του νομού που χρησιμοποιείται ως εναλλακτική διαδρομή, ενώ υπάρχουν προτάσεις να κλείσουν και οι σιδηροδρομικές γραμμές.

Σε νέο μπλόκο στην εθνική οδό Αγίου Νικολάου - Ηρακλείου, στον κόμβο Μαλίων - Οροπεδίου, από το πρωί της Τρίτης θα προχωρήσουν οι αγροτοκτηνοτρόφοι του Οροπεδίου Λασιθίου, όπως αποφάσισαν αργά το βράδυ της Δευτέρας.

Οι ίδιοι δίνουν ραντεβού στις 10 το πρωί, με τα τρακτέρ τους και τα αγροτικά αυτοκίνητα, στην εθνική οδό για το κλείσιμό της επ' αόριστον, όπως αναφέρουν, εκφράζοντας την αντίθεσή τους για το αποτέλεσμα της σημερινής συνάντησης στο Μέγαρο Μαξίμου και τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού και διεκδικώντας την απόσυρση του σχεδίου νόμου της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό και το φορολογικό.

Δυσαρεστημένος με το αποτέλεσμα της συνάντησης στο Μέγαρο Μαξίμου δήλωσε, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο επικεφαλής της συντονιστικής επιτροπής του μπλόκου των Μαλγάρων, Αχιλλέας Καμπούρης, δηλώνοντας πως «δεν βγήκαμε ηττημένοι, είμαστε ακόμα πιο δυνατοί, ο κόσμος πήρε το μήνυμα και είναι εξαγριωμένος».

Όπως διευκρίνισε, απόφαση της γενικής συνέλευσης των συμμετεχόντων στο μπλόκο είναι η κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, ενώ επισήμανε πως «πλέον στο τραπέζι μπαίνουν και προτάσεις για εναλλακτικές μορφές κινητοποιήσεων, πέραν του επ’ αόριστον αποκλεισμού, που ξεκινήσαμε και πάλι σήμερα».

Μεταξύ άλλων, ο κ. Καμπούρης τόνισε ότι η συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου πλαισιώθηκε από τη μειονότητα των αγροτών και επισήμανε ότι «όπως φάνηκε, ο πρωθυπουργός δεν ήταν διατεθειμένος να ικανοποιήσει ούτε ένα αίτημά μας».

Υπογραμμίζοντας ότι «δεν έχει νόημα να παράγουμε και να καλλιεργούμε», ο κ. Καμπούρης σημείωσε πως «ο κόπος των αγροτών πηγαίνει στράφι σε μικροπολιτικές και σε κομματικούς στρατούς που θέλει να δημιουργήσει η κυβέρνηση».

Πάντως, ο επικεφαλής της συντονιστικής επιτροπής του μπλόκου των Μαλγάρων εξέφρασε την πεποίθηση ότι καταγράφονται μεγάλα τα περιθώρια «διαπραγμάτευσης και διόρθωσης των φοροεισπρακτικών μέτρων που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση», ξεκαθαρίζοντας ωστόσο πως «δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να εκποιήσει τις περιουσίες μας, να βρεθούμε στο δρόμο με τις οικογένειές μας και να γίνουμε σκλάβοι των συμφερόντων που ενδεχομένως εξυπηρετούνται».

Η δυσαρέσκεια των αγροτών είχε ήδη διαφανεί από τις πρώτες αντιδράσεις και σχόλια μετά την συνάντηση με τον πρωθυπουργό, με κάποιους μάλιστα να σχολιάζουν ότι από το Μαξίμου βγήκε «μαύρος καπνός» μετά την συνάντηση του Αλ. Τσίπρα με την αντιπροσωπεία συναδέλφων τους που συναντήθηκε μαζί τους.

imerisia.gr

.Όλο και χειρότερα...

Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της η Ελλάδα δεν είχε πιάσει τόσο πάτο. Ποτέ άλλοτε, ούτε ακόμη κι όταν κινδύνευε με χρεοκοπία, δεν ήταν τόσο επικίνδυνα τα πράγματα. Η χώρα καταρρέει και κανείς δεν το βλέπει; Γίνονται συγκλονιστικά πράγματα και η κυβέρνηση απλώς... παρίσταται και διευθύνει με ψέματα.

Δεν είναι οι αγρότες που παίρνουν ψίχουλα για να πουλήσουν τον αγώνα τους. Δεν είναι η προσπάθεια του Τσίπρα να διαλύσει τις κινητοποιήσεις ρίχνοντας τυράκια για να τσιμπήσουν τα ποντίκια. Είναι το ταυτόχρονο χάος που παρατηρείται με την οικονομία να βουλιάζει και το προσφυγικό να απειλεί να τινάξει την Ελλάδα στον αέρα.

Πάνω από 5.000 μετανάστες και πρόσφυγες είναι εγκλωβισμένοι στα σύνορα με τα Σκόπια που αψήφησαν τη συμφωνία των Βρυξελλών και «σφραγίζουν» τη χώρα τους. Στα παλιά τους τα παπούτσια έγραψαν τη συμφωνία για την είσοδο του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και οι Τούρκοι. Την «επιτυχία» του Τσίπρα ο Νταβούτογλου την ξεπέταξε μέσα σε λίγες ημέρες καθώς δεν δέχεται την επαναπροώθηση των μεταναστών που θα βρίσκουν οι νατοϊκές δυνάμεις.

Και τι κάνουν; Μεταφέρουν απ' όλη την Ανατολία τους πρόσφυγες και μετανάστες στο Καστελόριζο που είναι ένα μικρό νησάκι χωρίς υποδομές, δυσφημώντας την Ελλάδα καθώς δεν μπορεί να προσφέρει ό,τι θα μπορούσε σε ένα οργανωμένο hot spot. Την ίδια στιγμή καταγράφεται τεράστια αύξηση στη ροή προς την Ελλάδα αφού οι Τούρκοι παίζουν με τα νεύρα όλων. Παρ' ότι φτιάξαμε τα κέντρα καταγραφής και φιλοξενίας τώρα έχουν γεμίσει και σε λίγο θα γεμίσουν ακόμη περισσότερο.

 Η χώρα ετοιμάζεται να γίνει πάρκινγκ ανθρώπων, όπως είπε και ο Μ. Σουλτς και η κυβέρνηση τι κάνει; Συσκέψεις με τον ακομβίωτο στρατάρχη για να δουν τι θα κάνουν όταν θα έχουν καταστρέψει τη χώρα. Μάλιστα ακούγεται ότι θα ζητήσει ο Τσίπρας τη σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Παυλόπουλο για το Προσφυγικό, προκειμένου να προλάβει την πρόταση που σκοπεύουν να κάνουν τα υπόλοιπα κόμματα. Αλλά τι θα πουν εκεί; Θα συμφωνήσουν για την καμένη γη που αφήνει ο Τσίπρας και η κυρά Τασία; Θα έχουν ένα ομόφωνο ανακοινωθέν για μια εθνική προσπάθεια;

Και τι θα κάνει άραγε η κυβέρνηση τώρα που βλέπει να καταρρέει η «επιτυχία» του Τσίπρα και να κλείνουν τα σύνορα πριν τις 6 Μαρτίου; Τι θα κάνει που η Τουρκία παραβίασε τον ελληνικό εναέριο χώρο πάνω από 30 φορές τη Δευτέρα και έστειλε μερικές ακόμη χιλιάδες μετανάστες στην Ελλάδα;

Μάλλον είναι αργά. Όσοι σκόπευαν να μετατρέψουν τη χώρα σε αποθήκη ψυχών βρήκαν άξιο συμπαραστάτη στο πρόσωπο του Τσίπρα και της κυβέρνησής του.

Όσο για την οικονομία; Βουλιάζει από τις κινητοποιήσεις των αγροτών, από την εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις, από τη διάλυση των τραπεζών. Κανείς δεν πληρώνει, τα κόκκινα δάνεια αυξάνονται, η δημοσιονομική τρύπα μεγαλώνει, η τρόικα δεν έρχεται.

Η δίδυμη απειλή: οικονομία – προσφυγικό απειλεί πραγματικά τη χώρα. Κινδυνεύουμε να είμαστε μια φτωχοποιημένη Ελλάδα που πρέπει να διαχειριστεί και χιλιάδες ξένους.

«Ουδέν αρ’ ην φίλτερον άλλο πατρίς», έλεγαν οι αρχαίοι. Και αυτή την αγαπημένη πατρίδα οι Συριζαίοι την κατάντησαν παρία της Ευρώπης. Θα πληρώσουν αλλά θα είναι αργά για την Ελλάδα μας.

.Στον αέρα η συμφωνία με το ΝΑΤΟ - Προκαλεί και πάλι η Τουρκία

Παιχνίδια με τη φωτιά παίζονται αυτή τη στιγμή με πρόσχημα το προσφυγικό και μέσα σε δύο μέρες η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ αποδεικνύεται ανίκανη να εγγυηθεί την εφαρμογή αποφάσεων τόσο του ΝΑΤΟ όσο και της ΕΕ.

Έτσι λοιπόν πριν προλάβει η σύνοδος κορυφής της ΕΕ να τελειώσει οι χώρες του Βίζεγκραντ παραβίασαν τη συμφωνία και κλείνουν τα σύνορα ή θέτουν ελέγχους που εγκλωβίζουν μετανάστες και πρόσφυγες στην Ελλάδα και δεύτερο λίγες μέρες μετά από τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι όλα βαίνουν καλώς με την αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο αποδεικνύεται ότι και αυτή η συμφωνία που συνυπέγραψε η Ελλάδα είναι σαθρή.

Ο Καμμένος γνωστοποίησε ότι έστειλε επιστολή στο γραμματέα του ΝΑΤΟ ζητώντας την εφαρμογή της συμφωνίας καθώς σύμφωνα με τον υπουργό Άμυνας η Τουρκία εγείρει νέες απαιτήσεις προκειμένου να αναπτυχθούν τα νατοϊκά πλοία. Πρακτικά η Άγκυρα δεν δέχεται την επιστροφή μεταναστών στα δικά της εδάφη απ’ όπου και προέρχονται οι ροές προς την Ευρώπη δια μέσου του Αιγαίου.

Δύο συμφωνίες σε κορυφαίο επίπεδο ουσιαστικά βρίσκονται υπό κατάρρευση και αυτό γιατί η κυβέρνηση σύρεται από τις εξελίξεις. Από τη μια διαβεβαιώνει όταν τις υπογράφει ότι είναι συμφέρουσες για τη χώρα ή ότι έστω είναι οι καλύτερες δυνατές και πριν αλέκτωρ … αποδεικνύονται είτε ανεφάρμοστες, είτε με πολλά γκρίζα σημεία σε βάρος της χώρας.

Αυστρία και Τουρκία και άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης τις καταπατούν μονομερώς και η κυβέρνηση του Τσίπρα και του Καμμένου τρέχουν να προλάβουν. Στο μεταξύ τα μηνύματα είναι σαφή από τους Τούρκους. Από τη μέρα που ανακοινώθηκε και όπως ανακοινώθηκε η έλευση του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, ξαναζούμε εποχές Ιμίων. Τελευταίο κρούσμα η κατάσταση στο Καστελόριζο με ότι αυτό σημαίνει για τις βλέψεις ενεργειακές και άλλες του Ερντογάν.

Που θα βγει αυτή η κατάσταση; Και πόσο μπορεί να πορεύεται αυτή η κυβέρνηση με διακηρύξεις που θυμίζουν το ρητό «Κυριακής χαρά, Δευτέρας λύπη»;

Καλά τα διαβήματα αλλά ως πότε θα κινείται κατόπιν εορτής η κυβέρνηση. Τι να την κάνεις τη διαμαρτυρία στην Αυστρία (σύμμαχος στα οικονομικά υποτίθεται) και τι να την κάνεις τη διαμαρτυρία στον Ρούτε τον Ολλανδό που ασκεί την προεδρία της ΕΕ; Το ίδιο ισχύει και με το ΝΑΤΟ και το διάβημα Καμμένου. Αυτό εννοούσε η κυβέρνηση όταν εμφανιζόταν τις προηγούμενες μέρες σίγουρη ότι θα κλείσουν τα σύνορα; Και γιατί τότε δεν άσκησε βέτο και αρκέστηκε σε προφορικές δεσμεύσεις;!

Όταν υπέγραφε τη συμφωνία με Τουρκία και Γερμανία για το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο γιατί υπέγραφε μη έχοντας εξασφαλίσει ότι δεν θα κάνουν οι γείτονες του κεφαλιού τους;

Εξωτερική πολιτική και διπλωματία με μοιραίους και άβουλους δεν γίνεται.