Τελικά, άλλη νομίζαμε
πως ήταν η είδηση και άλλη αποδείχθηκε ότι είναι. Οχι, φυσικά, ότι δεν είναι
ιδιαίτερα σημαντική η είδηση πως ο Χριστόδουλος Ξηρός δεν επέστρεψε στη φυλακή
από την άδεια που του είχε δοθεί, αλλά όταν αποκαλύπτεται ότι η 9ήμερη αυτή
άδεια ήταν η έβδομη που του είχε δοθεί σε 16 μήνες, τότε τα πράγματα είναι
ασύγκριτα σοβαρότερα απ΄ όσο δείχνουν. Και οι ευθύνες όσων έχουν εμπλακεί σ΄
αυτή την περίεργη ιστορία των αδειών είναι τεράστιες.
Διότι πως πρόκειται για μια επιεικώς περίεργη
ιστορία δεν επιδέχεται την παραμικρή αμφισβήτηση. Και μακάρι ν΄ αποδειχθεί ότι
οφείλεται σε επιπολαιότητα και μόνο των αρμόδιων για τη φύλαξη κρατουμένων με
το ιστορικό και τη δράση του Χριστόδουλου Ξηρού. Αλλά, πάλι, ποιους θα έπρεπε
να είχαν υπό τη φύλαξή τους για να είναι προσεκτικότεροι;
Ο αρμόδιος υπουργός μίλησε για την κατασκευή φυλακής
υψίστης ασφαλείας. Γιατί να κατασκευαστεί και για ποιους; Δεν απέδρασε ο Ξηρός
έτσι ώστε να θεωρηθεί ότι οι φυλακές του Κορυδαλλού αποδείχθηκαν ανεπαρκείς για
την κράτησή του. Του άνοιξαν την πόρτα και βγήκε.
Με τις ευλογίες των φυλάκων
του έγιναν όλα.
Που σημαίνει ότι το σύστημα απέτυχε. Κι εκεί θα πρέπει
να πέσει το βάρος, αφού πρώτα επιβληθούν οι αυτονόητες κυρώσεις στους
αυταπόδεικτα υπεύθυνους.
Διότι δεν επιδέχεται την παραμικρή αμφισβήτηση ότι
αυτό που συνέβη με τον Χριστόδουλο Ξηρό δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η συνέπεια
της ανικανότητας της διοίκησης των φυλακών ν΄ αντιληφθεί τη σημασία και τις
επιπτώσεις μιας ενδεχόμενης εξέλιξης όπως η σημερινή.
Κι ευχόμαστε το τίμημα της χθεσινής απόδρασης του Ξηρού
να μην αποδειχθεί τόσο βαρύ όσο πιθανολογούν οι αρμόδιοι για την τήρηση της
τάξης και της ασφάλειας.
