H δήλωση της Μέρκελ ότι το κλείσιμο των βαλκανικών συνόρων δεν είναι
βιώσιμη λύση αλλά συμφέρει τη Γερμανία, αποτελεί τη μεγάλη ανατροπή στην
εξωτερική πολιτική της χώρας και της ίδιας. Μέχρι προχθές, που έφαγε το μεγάλο
χαστούκι στις εκλογές, φάνταζε ως η ουμανίστρια, η Ευρωπαία ηγέτης που θέλει
ανοικτά σύνορα και μια Ευρώπη ενιαία και αδιαίρετη στην οποία η γερμανική
κυριαρχία θα είναι αδιαμφισβήτητη.
Η δεινή ήττα της στις εκλογές, η μεγάλη άνοδος της ακροδεξιάς, για πρώτη
φορά στη Γερμανία, τη μεγαλύτερη χώρα της Ευρώπης, συνιστά μια μεγάλη ανατροπή
σε όλη τη Γηραιά Ήπειρο. Κι ελπίζουμε να το έχουν καταλάβει στην ελληνική
κυβέρνηση που μέχρι πρότινος είχαν αλλάξει τακτική κι έλεγαν «οι Γερμανοί είναι
φίλοι μας και η Μέρκελ καλή κυρία που θα μας λύσει τα προβλήματα».
Η αλήθεια είναι μία: Το Προσφυγικό αλλάζει τις ισορροπίες στην Ευρώπη και
στρέφει τον κόσμο προς τα δεξιά. Σε άλλους χώρους δεξιά, σε άλλους πολύ πιο
δεξιά, όπως στη Γερμανία που η Εναλλακτική για τη Γερμανία AfD σάρωσε.
Είτε γιατί τα αριστερά ή αριστερόστροφα κόμματα δεν είναι ικανά να
αντιμετωπίσουν το κύμα προσφύγων είτε γιατί οι ακροδεξιοί παντού αρέσκονται σε
συνθήματα μίσους που όμως περνάνε στο κόσμο, η ουσία είναι ότι συντελείται μια
μεγάλη ανατροπή. Τα δήθεν ουμανιστικά συνθήματα, ο ψευτοανθρωπισμός και η
ψεύτικη αλληλεγγύη δεν περνάν πλέον. Δείτε τι γίνεται στην Ελλάδα με τον ΣΥΡΙΖΑ
και διάφορους δήθεν αλληλέγγυους.
Αν δεν ήταν ορισμένοι εθελοντές και χιλιάδες
Έλληνες να βοηθήσουν θα είχαμε νεκρά παιδάκια χάρη στην κυβερνητική αδιαφορία
και ανικανότητα που εκπροσωπείται επάξια από τον Τσίπρα, τον Μουζάλα, τον
Τόσκα, τον Πάνο, τον Βίτσα ή τον Δρίτσα με την κυρά Τασία.
Δείτε τι έπαθαν τα φιλαράκια του ΣΥΡΙΖΑ στη Γερμανία, το Ντε Λίνγκε ή οι
Πράσινοι. Χαμένοι στη μετάφραση των λύσεων για το Προσφυγικό έστρεψαν τους
ψηφοφόρους στην αγκαλιά της ακροδεξιάς.
Ο κόσμος αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να υπάρξουν άλλες λύσεις για το
Προσφυγικό κι όχι η λογική των ανοικτών συνόρων και το προσκλητήριο σε όποιον
θέλει να έρθει. Ορισμένοι δεν αντιλαμβάνονται ότι έχουμε να κάνουμε με τη
μαζικότερη μετακίνηση πληθυσμών τις τελευταίες δεκαετίες από μέρη εμπόλεμα ή απλά
πάμφτωχα. Αν δε λυθεί το πρόβλημα στη ρίζα του, τίποτε δεν θα μπορέσει να
σταματήσει τα κύματα προσφύγων.
Μέχρι τότε όμως το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να σταματήσει η ροή στην
Τουρκία. Πρόκειται για μια αχανή χώρα που μπορεί να αντέξει μεγάλα κύματα
προσφύγων, όχι όπως η Ελλάδα που δεν αντέχει ούτε 50.000.
Κι εδώ μπαίνει στο παιχνίδι η Μέρκελ η οποία θέλει ανοικτά τα σύνορα αλλά
να μη… βρομίσει η Γερμανία από πρόσφυγες χαμηλού επιπέδου. Θέλει να είναι η
«Ηγεμών» της Ευρώπης αλλά δε θέλει να λερώσει τα χέρια της. Θέλει να είναι
κυρίαρχος αλλά δεν τολμά να τα βάλει με τις χώρες Βίζεγκραντ ή άλλες που
γράφουν την ενωμένη Ευρώπη στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, πιεζόμενες
προφανώς από τα ακροδεξιά κινήματα.
Η… εντολή που πήρε η Καγκελάριος από
τους ψηφοφόρους που ψήφισαν ακροδεξιά είναι να μην αφήσει να περάσουν πρόσφυγες
και μετανάστες στην Ευρώπη ή τουλάχιστον να περάσουν λίγοι. Για να το πετύχει
αυτό θα πρέπει να βάλει την Τουρκία να ελέγξει τις ροές χωρίς η ίδια να λερώσει
τα χέρια της. Θα το κάνει άραγε για την ίδια ο… φίλος της Τσίπρας; Θα παίξει το
ρόλο του πιονιού της Γερμανίας, αποδεχόμενους τους όρους της Άγκυρας που τα
θέλει όλα; Και το κυριότερο: Θα γίνει ο Τσίπρας, ο ηγέτης δηλαδή ενός αριστερού
κόμματος το… μακρύ χέρι της ακροδεξιάς στην Ευρώπη που θέλει να κρατήσει τους
πρόσφυγες μακριά από το σπίτι της;
Με απλά λόγια: Το Ευρωπαϊκό δίκαιο και οι
αρχές μιλούν για ανοικτά σύνορα και την αποδοχή της ελεύθερης μετακίνησης κάθε
πολίτη. Τώρα που οι ακραίοι επικρατούν θα βρεθεί εκείνος που εμμέσως πλην σαφώς
θα κλείσει τα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης; Κι αυτός ο κάποιος θα είναι ο
Αλέξης; Η Σύνοδος Κορυφής πλησιάζει και πολύ φοβούμαστε ότι θα ληφθούν
αποφάσεις που δεν θα τηρηθούν από την Τουρκία η οποία θα κλείσει την… πόρτα για
τους πρόσφυγες και θα αφήσει ορθάνοιχτα τα παράθυρα και την πίσω θύρα. Καημένη
Ελλάδα...
