Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας πέθανε την Τρίτη στο
Καράκας, μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο, ανακοίνωσε στην κρατική
τηλεόραση ο αντιπρόεδρος της χώρας Νίκολα Μαντούρο.
«Πήραμε την πληροφορία για το πιο τραγικό
γεγονός που έχουμε ανακοινώσει στο λαό μας. Στις 16:25 (20:55 GMT) σήμερα, 5
Μαρτίου, απεβίωσε ο κομαντάτε πρόεδρος Ούγκο Τσάβες», δήλωσε ο Μαντούρο.
Ο
ίδιος λίγο μετά το θάνατο του σοσιαλιστή ηγέτη Ούγκο Τσάβες ανακοίνωσε ότι η
κυβέρνηση θα θέσει σε επιφυλακή το στρατό για να διασφαλιστεί η ειρήνη στη
χώρα.
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Νίκολα Μαντούρο
έχει επί τους παρόντος το γενικό πρόσταγμα στη χώρα καθώς ο Τσάβες πριν
αναχωρήσει για το τελευταίο του ταξίδι στην Κούβα όπου και υποβλήθηκε στην
τέταρτη χειρουργική επέμβαση τον είχε αναγορεύσει προσωπικά ως διάδοχό του.
Νωρίτερα, ο αντιπρόεδρος της Βενεζουέλας
είχε ανακοινώσει πως απελάθηκε ο διπλωματικός ακόλουθος των Ηνωμένων Πολιτειών
Ντέιβιντ ντελ Μόνακο, τον οποίο κατηγόρησε ως υποκινητή μίας συνωμοσίας με τις
ένοπλες δυνάμεις της Βενεζουέλας.
«Αυτός ο υπάλληλος επιδιδόταν στην αποστολή της
εξεύρεσης εν ενεργεία στρατιωτικών στη Βενεζουέλα, αρχικά για να αντλεί
πληροφορίες για την κατάσταση των ενόπλων δυνάμεών μας και εν συνεχεία για να
τους προτείνει αποσταθεροποιητικά σχέδια», δήλωσε ο Μαντούρο στη διάρκεια της
ομιλίας του, που μεταδιδόταν απευθείας.
Ο Τσάβες κυβερνούσε τη χώρα, παραγωγό πετρελαίου
από το 1999, ενώ μόλις πριν από λίγους μήνες στις 7 Οκτωβρίου του 2012 κέρδισε
την τρίτη εκλογική του νίκη και την επανεκλογή του στην ηγεσία της
Βενεζουέλας.
Από τον Ιούνιο του 2011, υποβλήθηκε σε τέσσερις
χειρουργικές επεμβάσεις στην Κούβα για να αντιμετωπισθεί ο καρκίνος.
Ο Τσάβες ήταν ένας χαρισματικός, υπερκινητικός
και καθολικός θαυμαστής του απελευθερωτή Σιμόν Μπολιβάρ, και απολάμβανε σταθερά
υψηλά επίπεδα δημοτικότητας, παρά την έντονη εχθρότητα που αντιμετώπιζε από
τους πολιτικούς του αντιπάλους.
Το 2002 είχε καταφέρει να «επιβιώσει» από ένα πολιτικό
πραξικόπημα εναντίον του.
Ο πρώην αντισυνταγματάρχης και αλεξιπτωτιστής
γεννήθηκε το 1954, ήταν γιος δασκάλων και μεγάλωσε με τη γιαγιά του.
Μια απόπειρα πραξικοπήματος το Φεβρουάριο του
1992 τον οδήγησε στη φυλακή για δύο χρόνια. Το 1998, ως υποψήφιος του
συνασπισμού των αριστερών κομμάτων, κέρδισε τις προεδρικές εκλογές.
Δύο χρόνια
αργότερα, επικυρώθηκε από το λαό η πρόταση του για το νέο «Σύνταγμα της
Μπολιβαριανής Επανάστασης » και ο ίδιος επανεξελέγη στην προεδρία.
Ήταν σφοδρός πολέμιος του όπως τον αποκαλούσε
αμερικανικού ιμπεριαλισμού, αν και ποτέ δεν διέκοψε την παροχή πετρελαίου προς
τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Ούγκο Τσάβες «παρουσιάστηκε» στην ευρύτερη περιοχή
της Λατινικής Αμερικής ως ο «κληρονόμος» του Φιντέλ Κάστρο και καλλιέργησε μια
επαναστατική αλλά αμφιλεγόμενη εικόνα έχοντας πολιτική φιλία με προσωπικότητες,
όπως ο Μουαμάρ Καντάφι της Λιβύης, Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ του Ιράν και ο
πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ-Άσαντ
