Τυπικά πρόκειται για απλή επανάληψη μιας
κατάστασης που την έχουμε ζήσει επανειλημμένα. Και ιδιαίτερα τα τελευταία
χρόνια λόγω μνημονιακών υποχρεώσεων. Οι κυβερνώντες υπόσχονται ότι θα κλείσουν
ή θα συγχωνεύσουν οργανισμούς και υπηρεσίες του Δημοσίου, αλλά οι υποσχέσεις
παραμένουν υποσχέσεις. Και ο λόγος είναι ότι οι υπουργοί δεν κάνουν την
επιβαλλόμενη προεργασία, όπως όφειλαν να έχουν κάνει.
Τα ίδια και τώρα. Από τα μέσα Οκτωβρίου έχει δώσει
εντολή ο πρωθυπουργός να του παραδοθούν προτάσεις από κάθε υπουργό για την
αξιολόγηση, προκειμένου να προγραμματιστούν οι απολύσεις για να συμπληρωθεί ο
προβλεπόμενος αριθμός των 4.000 για το 2013. Φρόντισε μάλιστα ο Α. Σαμαράς να
τους το υπενθυμίσει στις αρχές Νοεμβρίου.
Ηδη συμπληρώνεται το πρώτο δεκαήμερο του
Δεκεμβρίου και τα μοναδικά στοιχεία που έφτασαν στο αρμόδιο υπουργείο είναι από
το υπουργείο Πολιτισμού. Ολα τα άλλα υπουργεία δεν ανταποκρίθηκαν. Κατά πάγια
πρακτική οι υπουργοί θεωρούν ότι οφείλουν να προστατεύσουν το «τιμάριό» τους.
Μόνο που το πρόβλημα δεν είναι τυπικό ούτε και αφορά μόνο
τις σχέσεις του πρωθυπουργού με τους υπουργούς του. Είναι θέμα που αφορά το
σύνολο του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους,
που έχουν ακριβοπληρώσει την κρίση με εξοντωτικές περικοπές των εισοδημάτων τους
ή και με εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις.
Απέναντι σε αυτούς είναι πρωτίστως εκτεθειμένοι οι υπουργοί που
θεωρούν ότι τα καθήκοντά τους περιλαμβάνουν και την υποχρέωση να διατηρούν
αλώβητο από τις επιπτώσεις της κρίσης το υπαγόμενο στην αρμοδιότητά τους
προσωπικό.
Και όλοι οι άλλοι ας κόψουν τον λαιμό τους. Δεν γνωρίζουμε αν και
πώς θα αντιδράσει ο πρωθυπουργός. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα συνεκτιμήσει
σοβαρά και αυτήν την παράμετρο.
