Το πρόγραμμα «διάσωσης» οδηγεί
τη χώρα στη δραχμή, υποστηρίζει δημοσίευμα των Financial Times, με τίτλο «ζήτω
το ξέσπασμα ειλικρίνειας για την Ελλάδα», που αναφέρει ότι οι προβλέψεις για το
χρέος είναι «ουτοπικές» και χρειάζεται άμεσα αλλαγή πολιτικής.
Μάλιστα επισημαίνει ότι η πολιτική της τρόικα είναι αυτή που οδηγεί σε Grexit.
Σε άρθρο του W. Münchau τονίζεται ότι χωρίς ρεαλιστική προοπτική ανακούφισης από το χρέος, η Ελλάδα έχει κίνητρο να φύγει από το ευρώ, όταν πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα, ενώ εκτιμά πως μπορεί να ευνοηθεί από υποτίμηση και στάση πληρωμών.
Μέσα σε 50 σελίδες το ΔΝΤ καταδεικνύει τι πήγε στραβά στην περίπτωση της Ελλάδας και καταγγέλλει τη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφέρει το άρθρο, που τονίζει ότι το θεμελιώδες λάθος ήταν η υπερβολική αισιοδοξία για την ανάπτυξη.
Αυτό το λάθος όμως ήταν κρίσιμο γιατί λειτούργησε ως «χιονοστιβάδα» καθώς οδήγησε και σε άλλες λανθασμένες εκτιμήσεις για το έλλειμμα, τις πιέσεις στις τράπεζες, την αποτελεσματικότητα στις μεταρρυθμίσεις και τη βιωσιμότητα χρέους.
Οι επιπτώσεις των λαθών είναι σοβαρές αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι καθιστούν αδύνατη την επίλυση της κρίσης στις τωρινές συνθήκες, αναφέρει το άρθρο.
«Πιστεύω ότι η Ελλάδα θα παραμείνει κολλημένη σε έναν φαύλο κύκλο ύφεσης και αποπληθωρισμού χρέους, μέχρι είτε να φύγει από την ευρωζώνη και να κηρύξει στάση πληρωμών μονομερώς, είτε να γίνει θεμελιώδης αλλαγή στην στρατηγική. Για το δεύτερο απαιτούνται δύο προσαρμογές στο υπάρχον πρόγραμμα. Η πρώτη θα είναι ο επαναπροσδιορισμός της βιωσιμότητας του χρέους.
Μάλιστα επισημαίνει ότι η πολιτική της τρόικα είναι αυτή που οδηγεί σε Grexit.
Σε άρθρο του W. Münchau τονίζεται ότι χωρίς ρεαλιστική προοπτική ανακούφισης από το χρέος, η Ελλάδα έχει κίνητρο να φύγει από το ευρώ, όταν πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα, ενώ εκτιμά πως μπορεί να ευνοηθεί από υποτίμηση και στάση πληρωμών.
Μέσα σε 50 σελίδες το ΔΝΤ καταδεικνύει τι πήγε στραβά στην περίπτωση της Ελλάδας και καταγγέλλει τη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφέρει το άρθρο, που τονίζει ότι το θεμελιώδες λάθος ήταν η υπερβολική αισιοδοξία για την ανάπτυξη.
Αυτό το λάθος όμως ήταν κρίσιμο γιατί λειτούργησε ως «χιονοστιβάδα» καθώς οδήγησε και σε άλλες λανθασμένες εκτιμήσεις για το έλλειμμα, τις πιέσεις στις τράπεζες, την αποτελεσματικότητα στις μεταρρυθμίσεις και τη βιωσιμότητα χρέους.
Οι επιπτώσεις των λαθών είναι σοβαρές αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι καθιστούν αδύνατη την επίλυση της κρίσης στις τωρινές συνθήκες, αναφέρει το άρθρο.
«Πιστεύω ότι η Ελλάδα θα παραμείνει κολλημένη σε έναν φαύλο κύκλο ύφεσης και αποπληθωρισμού χρέους, μέχρι είτε να φύγει από την ευρωζώνη και να κηρύξει στάση πληρωμών μονομερώς, είτε να γίνει θεμελιώδης αλλαγή στην στρατηγική. Για το δεύτερο απαιτούνται δύο προσαρμογές στο υπάρχον πρόγραμμα. Η πρώτη θα είναι ο επαναπροσδιορισμός της βιωσιμότητας του χρέους.
Ο στόχος του 124% του ΑΕΠ
είναι αυθαίρετος. Δεύτερον, τυχόν νέα ανάλυση για την βιωσιμότητα του χρέους θα
πρέπει να επαφίεται σε πιο επιφυλακτικές προβλέψεις για την μελλοντική ανάπτυξη
και την ταχύτητα των μεταρρυθμίσεων.
Ο συνδυασμός του πιο ρεαλιστικού στόχου
για το χρέος και για την προσαρμογή, λογικά δεν συνάδει με το αξιόχρεο. Αφού
δεν απομένουν αρκετοί ακόμη επενδυτές για να συμμετέχουν σε διάσωση, μόνο ο
επίσημος κλάδος μένει να εμπλακεί.
Αυτό όμως ήταν πάντα και παραμένει ένα θέμα
ταμπού, γιατί θα ήταν μια παραδοχή ότι η κρίση θα κοστίσει στους
βορειοευρωπαίους πολλά χρήματα. Κι αυτό δεν είναι ένα μήνυμα που θέλει η
γερμανική κυβέρνηση να πουλήσει, τρεις μήνες πριν τις εκλογές. Υποπτεύομαι ότι
ούτε μετά τις εκλογές θα υπάρχει κάποιο μήνυμα που θα μπορεί να πουλήσει»
αναφέρουν οι Financial Times.
