.Το σωτήριον ’17 και η άδεια στέρνα

Το καραμελωμένο σαν μαλλί της γριάς διακύβευμα μαζί με τα σαν τα νερά του Ευρίπου σενάρια συνθέτουν το επίμαχο ερώτημα: Τι άλλο μας περιμένει το σωτήριον 2017; Η πρωθιέρεια του ήξεις αφήξεις Πυθία φωτίζει όσους τολμούν απαντήσεις. Αλλωστε και ο πολύς Πλάτων, όπως διαβάζω επιδερμικά, κλώθoντας την (ουτοπική) Πολιτεία προσέδιδε στο Mαντείο των Δελφών ρόλο σημαίνοντα σε θέματα θρησκείας και ηθικής. 

Η μαντεία τότε ήταν θεσμός ολκής, όχι όπως σήμερα που ασκείται από τσαρλατάνους, ενίοτε και από λαοπλάνους. Από τους οιωνούς-όνειρα, αστραπές, σεισμούς κ.ά. – τα πτηνά βρίσκονταν στην κορυφή μαζί με την ιερά εξέταση των σπλάχνων σφαγμένου ζώου. Με τις αλλαγές στο πέταγμα, τα κελαηδίσματα και τα κρωξίματα έστελναν μηνύματα – αγγελιαφόρους των θεών, έλεγε τα πτηνά ο Ευριπίδης. Ανθρωποι σαν και εμάς οι αρχαίοι, ήσαν ευάλωτοι σε παντοειδή σημάδια. 

Κλασικό δείγμα, ο δεισιδαίμων από τους Χαρακτήρες του Θεόφραστου που, μεταξύ πολλών πολλών άλλων, όταν έβλεπε μπροστά του γάτα (όχι μόνο μαύρη) κοκάλωνε· περίμενε να προσπεράσει άλλος διαβάτης ή εφάρμοζε plan B: έριχνε στο σημείο τρεις πέτρες, ξορκίζοντας την αόρατη μελλούμενη απειλή. Ο φόβος για το αύριο βασάνιζε όλους παντού (όπως πάντα), έτσι και τότε μάντεις και χρησμολόγοι γίνονταν αναγκαίο αξεσουάρ κι ανδρών επιφανών σε γνώσεις και πλούτο.

Περί ασφαλών προβλέψεων ο λόγος και ξεφυλλίζω νοερά τον «Καζαμία». Την εδώ και δεκαετίες ετήσια έκδοση –παραμονές Πρωτοχρονιάς– όπου, εκτός από ποικιλία κειμένων, στις σελίδες με τους μήνες και τις γιορτές, παρεμβάλλονταν τα σημαντικά γεγονότα που επρόκειτο να συμβούν (με απόκλιση στατιστικού λάθους). 

Από μνήμης, χονδρικά, ενδεικτικά παραδείγματα: Τον Ιανουάριο έντονες χιονοπτώσεις, κυρίως στα ορεινά, ανεβαίνει το πολιτικό θερμόμετρο· τον Μάρτιο θάνατος γηραιού πολιτικού σε ευρωπαϊκή χώρα, πραξικόπημα σε χώρα της Αφρικής – (δεκαετία του ’70, μιλάμε)· τον Απρίλιο, η πασχαλινή έξοδος βάφεται με αίμα από τα τροχαία, ελπίδες από ανακάλυψη νέου φαρμάκου· τον Ιούλιο κύμα καύσωνα πλήττει τη χώρα, δεκάδες δασικές πυρκαγιές, «βουλιάζουν» τα νησιά· 

τον Σεπτέμβριο μπαράζ απεργιών, φονικές πλημμύρες στη Νοτιοανατολική Ασία, ένταση στη Μέση Ανατολή· τον Νοέμβριο κύμα ανατιμήσεων στην αγορά, φονικός σεισμός σε χώρα της Λατινικής Αμερικής. Οσοι αναγνώστες διάβαζαν «Καζαμία» θα συμφωνήσουν χωρίς μειδίαμα: σπανίως έπεφτε έξω. Τι θα μας φέρει το σωτήριον 2017; Χωρίς τον τυφλοσούρτη «Καζαμία», μια λιτή σύνθεση όσων θα ακούσουμε τις επόμενες ημέρες: 

Θα είναι δύσκολη χρονιά, γεμάτη προκλήσεις, σε σκηνικό παγκόσμιας αστάθειας. Βιώνουμε μια πρωτοφανή, παρατεταμένη κρίση σε καιρό ειρήνης, από την οποία μόνον ενωμένοι, με πίστη στις δυνάμεις μας (συν τη βοήθεια του Θεού), θα βγούμε νικητές. Οι Ελληνες αξίζουμε καλύτερο, περήφανο αύριο.

Σαφές: Από το μισοάδειο ή μισογεμάτο ποτήρι του ’17, πρέπει να γεμίσει μια άδεια στέρνα· η δική μας.