Η Εξεταστική Επιτροπή για τα δάνεια των
κομμάτων και των ΜΜΕ που μεταδίδεται σε όλη την Ελλάδα, αλλά και οι
συνεδριάσεις της Ολομέλειας της Βουλής που βρίσκονται πάντα στην πρώτη γραμμή
της ενημέρωσης αποτελούν μνημεία κοινοβουλευτικής και πολιτικής ιστορίας.
Θα πρέπει ο ιστορικός του μέλλοντος να
τα εντάξει σε ένα ξεχωριστό κεφάλαιο για το πόσο χαμηλά έχει πέσει αυτή η χώρα.
Αυτή η Ελλάδα που έβγαλε και στο πρόσφατο παρελθόν μεγάλους πολιτικούς που
κυρίως ήταν μορφωμένοι. Κι αν δεν ήταν τόσο… παραμορφωμένοι με πτυχία και
διδακτορικά όσο οι σημερινοί σίγουρα ήταν πιο καταρτισμένοι.
Γνώριζαν το
αντικείμενο για το οποίο καλούνταν να μιλήσουν, να αναλύσουν, να κάνουν πιο
εκλαϊκευμένο για να το καταλάβει και ο κόσμος. Ποιον να πρωτοθυμηθείς... Από
τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου μέχρι τον Γεώργιο
Παπανδρέου, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον Μαρκεζίνη, τον Κωνσταντίνο Τσάτσο,
τον Κανελλόπουλο, τον Ηλία Ηλιού και τον Γεώργιο Μαύρο ή ακόμη και τον μεγάλο
οικονομολόγο αλλά αυτοκαταστροφικό Ανδρέα Παπανδρέου.
Για να μην πούμε ότι και ο Κωνσταντίνος
Μητσοτάκης ήταν μεγάλος κοινοβουλευτικός άνδρας ακόμη κι αν δεν συμφωνούμε μαζί
του.
Πέραν της ευρυμάθειας των περισσότερων
γνωστών πολιτικών υπήρχαν και πολλοί άγνωστοι βουλευτές οι οποίοι όμως κοσμούσαν
τη Βουλή.
Και σήμερα, τι θλίψη. Δεν μιλάμε για
τους «ουγκ» του ακροδεξιού τόξου. Μπράβοι, αγράμματοι και φθονεροί Χρυσαυγίτες
που δεν μπορούν να αρθρώσουν ούτε μια ολοκληρωμένη πρόταση. Αυτή είναι η μια
πλευρά της κατάντιας του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού.
Μιλάμε ακόμη και για τα κόμματα του
λεγόμενου συνταγματικού τόξου που βάζουν πολλές φορές μπροστά ανθρώπους που
είναι εκτός από άσχετοι και κουτοπόνηροι. Προσπαθούν με το υφάκι του νεοέλληνα
να βγάλουν μια είδηση που θα τους βολέψει, αλλά αγνοούν και τα στοιχειώδη.
Επιχειρούν να προκαλέσουν επεισόδια και να κάνουν τηλεοπτικά σόου γιατί απλά με
τέτοια χορταίνει ο κόσμος και πάει να τους ψηφίσει. Υβρίζουν λες και είναι στο
μαγαζί του πατέρα τους, συμπεριφέρονται με αγοραίο τρόπο σε όποιον βρεθεί απέναντί
τους, δεν δείχνουν ούτε τον στοιχειώδη σεβασμό στον συνομιλητή τους, τον
συνάδελφό τους, τον ελληνικό λαό που τους παρακολουθεί.
Μια τραγωδία για την οποία δεν μιλούν
πολλοί, αλλά η οποία είναι κομμάτι της νεοελληνικής κατρακύλας. Μιας χώρας που
δείχνει να έχει χωνέψει ότι δεν μπορεί να σωθεί. Της Ελλάδας που δεν είναι
ικανή να παράγει ούτε τον κανονικό ούτε τον πολιτικό πολιτισμό.
Όποιος μπορεί ας ρίξει μια ματιά στη
χθεσινή κατάθεση του Γιάννη Στουρνάρα, αλλά και στις υπόλοιπες καταθέσεις
επικεφαλής ΜΜΕ, τραπεζών, στελεχών ή πολιτικών. Εκεί καταλαβαίνει κανείς πόσο
χαμηλά έχει πέσει η πατρίδα μας.
Κατ’ αρχάς έχουμε να κάνουμε με
βουλευτές που στην πλειοψηφία τους είναι άσχετοι με το αντικείμενο που
καλούνται να εξετάσουν. Για παράδειγμα ακόμη και ο συνήθως εύστοχος, ήρεμος και
ικανός πρόεδρος της επιτροπής ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Φάμελλος, δείχνει να
αγνοεί πλήρως τους κανόνες της αγοράς. Και μάλιστα εξερράγη χθες γιατί;
Γιατί
του είπε ο Στουρνάρας ότι είναι έγκλημα που το ΤΣΜΕΔΕ έχει βάλει όλα του τα λεφτά
στην Attica Bank. Σε καμιά άλλη χώρα ένα ασφαλιστικό ταμείο δε βάζει όλη του
την περιουσία, όλα του τα αυγά σε μια φωλιά. Τι πιο λογικό; Εξερράγη ο κ.
Φάμελλος γιατί το έπνιξε η οργή του… πολιτικού μηχανικού και μέλους του ΤΣΜΕΔΕ.
Ένας παντελώς άσχετος με την οικονομία και τους κανόνες της αγοράς κούναγε το
δάκτυλο στον κεντρικό τραπεζίτη.
Αλλά έχει κι άλλες ανοησίες. Φυσικά δεν
ασχολούμαστε με καθάρματα και ο νοών νοείτω. Αλλά σε ουκ ολίγες συνεδριάσεις
όπως στη χθεσινή καταλαβαίνει κανείς το επίπεδο συγκεκριμένων βουλευτών.
Είναι π.χ. ένας βουλευτής, μάλλον
Καρδίτσας του ΣΥΡΙΖΑ ονόματι Λάππας. Δικηγόρος στο επάγγελμα, αλλά από το ύφος
του καταλαβαίνει κανείς ότι πρόκειται για δικολάβο της επαρχίας που η
μεγαλύτερή του επιτυχία είναι ότι μοίρασε δύο γαϊδουριών άχυρα. Με πονηρούλικο
ύφος μικροπολιτευτάκου που στα γεράματα τον βγάζουν στην τηλεόραση κάνει
ερωτήσεις πονηρές αλλά άσχετες, ασχολείται με γεγονότα και δεδομένα που ούτε
και ο ίδιος καταλαβαίνει. Άμα τον ρωτήσεις τι είναι waiver θα σου πει σε άπταιστα
καρδιτσιώτικα ότι μπορεί να είναι καμιά προβατίνα από ξένη χώρα. Αν του πεις να
διαβάσει έναν ισολογισμό θα πάθει βέρτιγκο. Ρωτά πονηρά τον διοικητή ή όποιον
άλλον βρίσκεται μπροστά του μόνο και μόνο για να βγάλει τη μεγάλη είδηση. «Ναι
οι άλλοι φταίνε για την κατάντια της χώρας που ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε για να σώσει».
Ένας άλλος ονόματι Παπαδόπουλος του
ΣΥΡΙΖΑ κάνει ερωτήσεις στον Στουρνάρα για τη φυγή κεφαλαίων. «Μα γιατί δεν
κάνατε κάτι κύριε διοικητά για να μη φύγουν τα λεφτά;» Και ο άλλος απαντά:
«Έκανα τα πάντα, αλλά το χρήμα είναι ελεύθερο να φύγει όποτε θέλει και να πάει
όπου θέλει». Το αυτονόητο αλλά το ξύλο έρχεται για τον βουλευτή όταν ο
Στουρνάρας του λέει: «Ξέρετε πότε μας έκοψε τη ρευστότητα η ΕΚΤ; Όταν πήγε ο
υπουργός σας ο Βαρουφάκης και έλεγε ότι είναι υπουργός χρεοκοπημένης χώρας; Τι
θα έκανε η ΕΚΤ αφού έτσι λειτουργεί;»
Μούγκα ο βουλευτής γιατί τι να ξέρει ο
κακόμοιρος να απαντήσει; Στη Σοβιετία της εικονικής πραγματικότητας της
Αριστεράς μεγάλωσε. Άσε που αν πει και κάτι μπορεί να κάτσει και ο ίδιος στο
εδώλιο για όσα έκανε η πιο εξευτελισμένη κυβέρνηση της ιστορίας.
Επίπεδο πολιτικού πολιτισμού διδάσκει
πάντοτε και αυτός ο… χριστιανός ο Νικολόπουλος. Γνωστός άλλωστε για τον
κοινοβουλευτικό του βίο και για το ήθος του ο μοναδικός του σκοπός είναι να
κάνει παράσταση. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο… «Σεφτελής» της Επιτροπής. Λέει
κάτι και κανείς δεν ασχολείται μαζί του γιατί «το είπε ο Νικολόπουλος, δεν
πειράζει».
Εν πάση περιπτώσει, στη Βουλή υπάρχουν
πολλά πολιτικά παρτάλια, άσχετα και γι’ αυτό κι επικίνδυνα. Τα οποία όμως
προσβάλλουν τη Δημοκρατία μας και μια ολόκληρη χώρα που έβγαλε σοβαρούς
πολιτικούς οι οποίοι ακόμη και στις εντάσεις, τις αντιπαλότητες, τις κρίσιμες
περιόδους, έβγαζαν έναν πολιτισμό που πόρρω απέχει από τους Νικολόπουλους της
σημερινής Βουλής.
Αλλά τι να
λέμε; Μήπως εμείς δεν τους εκλέγουμε; Μήπως δεν είναι σαρξ εκ της σαρκός μας;
