.Η ΔΗΜΑΡ, το μέσο και το μήνυμα

Η ΔΗΜΑΡ βιώνει μια βαθιά κρίση η οποία εξελίσσεται στα ερτζιανά και στα κανάλια. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο θεσμικό (τρόπος λειτουργίας του κόμματος) ούτε μόνο αισθητικό (ενοχλητικός θόρυβος και, κάποιες φορές, συζητήσεις καφενείου). Το πρόβλημα είναι πρωτίστως πολιτικό.

Γιατί, όταν ο διάλογος ή η αντιπαράθεση γίνεται στα τηλεοπτικά παράθυρα, σε μεγάλο βαθμό καθορίζεται από το πλαίσιο που θέτει το δελτίο, η εκπομπή, ο μιντιάρχης. Οι απαντήσεις δίνονται ανάλογα με τις ερωτήσεις, δεν λέγεται ό,τι δεν ζητείται να ειπωθεί, ενώ στη συνέχεια ακολουθεί η μετάφραση όσων ειπώθηκαν από τον σχολιαστή ή τους σχολιαστές.

Το άγχος προσωπικής προβολής και ο πειρασμός της δημοσιότητας ωθούν πρόσωπα που πρωταγωνιστούν στο έργο της ΔΗΜΑΡ να "βγαίνουν" μόνο για να "βγουν", χωρίς να έχουν συγκροτημένη στρατηγική, χωρίς να έχουν ολοκληρωμένο σκεπτικό, χωρίς στην πραγματικότητα να έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν.

Κατά κάποιον τρόπο, γίνεται ό,τι και με τις δημοσκοπήσεις. Παραγωγός του αποτελέσματος δεν είναι, βασικά, αυτός που δίνει τις απαντήσεις. Το μέσο είναι το μήνυμα και στην πολιτική -όταν τα υποκείμενά της το επιτρέψουν.