Μια ακόμη «μπλόφα» της κυβέρνησης της Αριστεράς φαίνεται ότι καταλήγει σε
ναυάγιο με απρόβλεπτες συνέπειες για τη χώρα. Ένα ακόμη «σχέδιο» του μεγάλου
ηγέτη Τσίπρα φαίνεται να γυρίζει μπούμερανγκ προκαλώντας ζημιά όχι στην
κυβέρνηση (που αυτό λίγο μας κόφτει) αλλά στην ίδια την Ελλάδα.
Ο Τσίπρας, είτε διότι τον συμβούλευσαν κάποιοι, είτε γιατί πιστεύει ό,τι
του σερβίρει η Μέρκελ, είτε διότι είναι αφελής και ερασιτέχνης, επιτέθηκε στο
ΔΝΤ νομίζοντας ότι θα το διώξει και θα αποκομίσει πολιτικά οφέλη τώρα που η
κυβέρνησή του καταρρέει.
Ωστόσο, το μήνυμα από το Βερολίνο ήρθε και ήταν πολύ ηχηρό. Πρώτον του
είπαν ότι η Γερμανία στηρίζει το ΔΝΤ και δεν τίθεται θέμα απομάκρυνσής του.
Άλλωστε όπως έχουμε γράψει, ποιος βλάκας θα πληρώσει 36 δισ. ευρώ για να φύγει
το Ταμείο;
Δεύτερον επιτέθηκε με έμμεσο τρόπο στην Ελλάδα για τις υποκλοπές και τις
διαρροές της Αθήνας. Ουσιαστικά, μετά την Λαγκάρντ και η Μέρκελ δείχνουν τον
Τσίπρα ως «κοριό» στην υπόθεση και λένε ότι δεν αναγνωρίζουν συνομιλίες που
υπεκλάπησαν.
Η απάντηση – επιστολή της Λαγκάρντ επίσης με το σκληρό, υπηρεσιακό της ύφος
είναι ενδεικτική του ότι το ΔΝΤ δεν σκέφτεται να φύγει ή αν το κάνει θα πρέπει
κάποιος να αναλάβει την ευθύνη και τα χρήματα που θα έδινε. Αν μείνει, επίσης,
τότε η Ελλάδα θα πρέπει να αποδεχθεί κάποιες από τις σκληρές προτάσεις που έχει
κάνει το Ταμείο με αντάλλαγμα ελάφρυνση του χρέους.
Ιδιαίτερη σημασία, όμως, για την υπόθεση του χρέους έχει η θέση της
Γερμανίας ότι δεν είναι προς συζήτηση το κούρεμα του χρέους. Δηλαδή δεν
συμφωνεί το Βερολίνο με το ΔΝΤ και μένει η λογική των μέτρων που πρέπει να
λάβει η Ελλάδα άμεσα αλλά χωρίς να δίνεται οριστική λύση για το χρέος. Μια
αιώνια εκκρεμότητα με λίγα λόγια.
Το ερώτημα που τίθεται, λοιπόν, είναι αν η κυβέρνηση είχε τις πληροφορίες ή
το κατάλαβε μόνη της, ότι η διαπραγμάτευση δεν θα οδηγήσει σε μια μεγάλη νίκη
για την ίδια. Αν δηλαδή αντιλήφθηκε ότι και σκληρά μέτρα θα κληθεί να πάρει και
η συζήτηση για το χρέος θα είναι φιλολογικού περιεχομένου με το ζήτημα να μένει
ανοικτό. Αν το κατάλαβε αυτό ίσως να θέλησε να σώσει το τομάρι της από αυτήν
την αποτυχία και να ετοιμάζει ηρωϊκή έξοδο.
Όμως, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι μια χώρα στην οποία
γίνονται ξεκάθαρα υποκλοπές και κανείς δεν είναι ασφαλής, σε μια χώρα που δεν
έχει ουσιαστικά κυβέρνηση, που η οικονομία παραπαίει και τα μέτρα που έρχονται
θα είναι σκληρά, αν υπάρχει ελπίδα να ανακάμψει ή πρόκειται απλά για το χρονικό
ενός προαναγγελθέντος Grexit.
Πριν από μερικούς μήνες γράφαμε ότι η κυβέρνηση, μπροστά στα αδιέξοδά της,
δεν αποκλείεται να οδηγήσει τους Έλληνες στο να «μισήσουν» την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Να σιχαθούν το ευρώ, τους εταίρους, το ΔΝΤ και να ζητήσουν μόνοι τους να φύγουν
από το κοινό νόμισμα.
Αν και δεν πιστεύουμε ότι έχει την
ικανότητα αυτή η κυβέρνηση να κάνει τόσο πολύπλοκα και μακρόπνοα σχέδια, μήπως
τελικά το αποτέλεσμα θα είναι να φτάσουμε στον Ιούνιο και να μην έχουν να
πληρώσουμε; Μήπως η χρεοκοπία, το πιστωτικό γεγονός δεν είναι σχέδιο του Πολ
Τόμσεν αλλά του Αλέξη Τσίπρα;
