Για να εκφράσουν την τέχνη και το μεράκι τους,
χρησιμοποιούν τους δρόμους και τις πλατείες της Αθήνας. Είναι οι «μουσικοί του
δρόμου». Βρίσκονται παντού και συνεπαίρνουν με όμορφες μελωδίες, είτε γνωστές
είτε άγνωστες, τους περαστικούς. Είναι εκείνοι που προτίμησαν ή αναγκάστηκαν να
ασχοληθούν με μια μουσική? «ελεύθερη», απομακρυσμένη από τα στερεότυπα. Οι
περισσότεροι απ' αυτούς που τραγουδούν ή παίζουν μουσική στο δρόμο, το κάνουν
για λόγους βιοποριστικούς, υπάρχουν όμως κι εκείνοι που το κάνουν γιατί τους
αρέσει, χωρίς να είναι τα χρήματα ο σκοπός τους.
Ο Γιώργος Μιμιλίδης παίζει ακορντεόν. «Ξεκίνησα να παίζω μουσική για πλάκα στην Αρεοπαγίτου με έναν φίλο μου. Ήταν κάτι διαφορετικό, μου άρεσε πολύ και το συνέχισα. Φυσικά και είναι σημαντικά τα χρήματα που βγάζω, αλλά δεν το κάνω γι? αυτό. Όταν παίζω μουσική το κάνω για μένα, και όποιος θέλει και του αρέσει, αφήνει και χρήματα», λέει.
Ο Γιώργος Μιμιλίδης παίζει ακορντεόν. «Ξεκίνησα να παίζω μουσική για πλάκα στην Αρεοπαγίτου με έναν φίλο μου. Ήταν κάτι διαφορετικό, μου άρεσε πολύ και το συνέχισα. Φυσικά και είναι σημαντικά τα χρήματα που βγάζω, αλλά δεν το κάνω γι? αυτό. Όταν παίζω μουσική το κάνω για μένα, και όποιος θέλει και του αρέσει, αφήνει και χρήματα», λέει.
Ο Γιώργος παίζει μουσική συχνά και σε κάποια μαγαζιά
αν και όπως λέει «στον δρόμο έχεις την ελευθερία σου». Κάτι που τραβάει τον
κόσμο στους μουσικούς του δρόμου, όπως συμπληρώνει, είναι το θέαμα που μπορούν
να προσφέρουν οι καλλιτέχνες, μαζί με τη μουσική τους.
