Κάπου εκεί στα τέλη
της δεκαετίας του ’90, όταν τα νεοαφιχθέντα multiplex άρχιζαν να θαμπώνουν με
τη λάμψη τους μια γενιά που συμπαθούσε την αμερικανική κουλτούρα του
όλα-σε-ένα, ακούστηκαν τα πρώτα δυσοίωνα σενάρια για το μέλλον των ρομαντικών
μεν, παλιακών δε, θερινών μας σινεμά.
Είκοσι χρόνια αργότερα, τα σενάρια όχι
μόνο δεν επαληθεύτηκαν, αλλά έμειναν να αιωρούνται πάνω από τις ουρές που
σχηματίζονται κάθε βράδυ έξω από την Αίγλη του Ζαππείου, και ανάμεσα στις
γραμμές εκείνου του αφιερώματος του CNN που ανακήρυξε πέρυσι πανηγυρικά το Σινέ
Θησείον το καλύτερο σινεμά του κόσμο... περισσότερα »
