Oταν η εξαγγελία και μόνο της δημιουργίας ενός
νέου κόμματος προκαλεί μέσα σε ελάχιστα μόλις εικοσιτετράωρα δημοσκοπική
ανατροπή των διαμορφωμένων την τελευταία διετία πολιτικών συσχετισμών, είναι
προφανές ότι η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και όσων το αποτελούν δεν
βρίσκεται σε ικανοποιητικό επίπεδο.
Οταν μάλιστα η εξαγγελία του νέου κόμματος δεν γίνεται
από παράγοντα της πολιτικής ζωής, αλλά από δημόσιο πρόσωπο χωρίς προηγούμενη
εμπλοκή με τα κοινά, καθίσταται προφανές ότι δεν είναι μόνο η προσδοκία του
νέου που επηρεάζει την πολιτική πραγματικότητα αλλά και το γεγονός ότι
πρόκειται για διεργασία που κινείται έξω από τα κατεστημένα πολιτικά κυκλώματα.
Οπωσδήποτε είναι ακόμη νωρίς για να εξαχθούν
προγνωστικά ως προς την απήχηση που θα καταγράψει τελικά το Ποτάμι στις
επικείμενες ευρωεκλογές και, πολύ περισσότερο, ως προς τον ρόλο που θα
διαδραματίσει, αν διαδραματίσει, στην ελληνική πολιτική ζωή. Ωστόσο, η μέχρι
τώρα παρουσία του δείχνει να επηρεάζει τις ευρισκόμενες σε εξέλιξη διεργασίες
στον χώρο της Κεντροαριστεράς, σε βαθμό που οι προσπάθειες της Ελιάς και της
ΔΗΜΑΡ να μην εμφανίζουν τη δυναμική που προσδοκούσαν οι εμπνευστές τους.
Ταυτόχρονα είναι δεδομένος και ο προβληματισμός του
ΣΥΡΙΖΑ που, εκεί που ανέμενε ότι από κάποια στιγμή και μετά θα κατάφερνε να
αναπτύξει αν όχι δυναμική αυτοδυναμίας τουλάχιστον σημαντική αύξηση των
ποσοστών του, ξαφνικά διαπιστώνει ότι οι εξελίξεις είναι τέτοιες που απειλούν
να ακυρώσουν τις προσδοκίες του. 'Η και να μειώσουν τις δυνάμεις του.
Και για να συμπληρωθεί η εικόνα θα πρέπει να επισημανθεί και το
υψηλό ποσοστό των αναποφάσιστων, ένα από τα μεγαλύτερα που έχουν καταγραφεί
ποτέ. Βρισκόμαστε κατά συνέπεια μπροστά σε μια πρωτοφανή πολιτική ρευστότητα,
που καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό και από όσα συντελούνται στον ευρωπαϊκό χώρο
και επηρεάζουν έμμεσα ή άμεσα τις οικονομικές και πολιτικές προοπτικές μας.
