.Διαχρονική ανικανότητα

Κραυγαλέα απόδειξη της έλλειψης σοβαρότητας και μεθοδικότητας που μας χαρακτηρίζει διαχρονικά ως κράτος: πριν από τέσσερα χρόνια εγκαταστάθηκαν συστήματα εισροών - εκροών στις δεξαμενές των πρατηρίων καυσίμων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, αλλά το σύστημα ελέγχου προβλέπεται να λειτουργήσει σε δύο χρόνια από σήμερα, γιατί ο διαγωνισμός για την εγκατάστασή του έγινε μόλις πριν από μερικές μέρες.

Κι όμως από τη λειτουργία του συγκεκριμένου συστήματος προβλέπεται να περιοριστεί σοβαρά το λαθρεμπόριο καυσίμων, που συνολικά στερεί από το ελληνικό Δημόσιο περίπου 600 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Εχουν άδικο όσοι διατείνονται ότι εκείνο που έχει λείψει είναι η πολιτική βούληση; 

Γιατί ποια άλλη δικαιολογία μπορεί να υπάρξει όταν λαμβάνεται μια απόφαση, αλλά τελικά θα λειτουργήσει, στην καλύτερη περίπτωση, ύστερα από έξι χρόνια; Αν και τίποτα δεν αποκλείει να καθυστερήσει ακόμη περισσότερο η λειτουργία του.

Και ως γνωστόν στο ίδιο διάστημα οι συνταξιούχοι υπέστησαν αλλεπάλληλες μειώσεις των συντάξεών τους, το κοινωνικό κράτος περιορίστηκε δραματικά και τα αυξημένα φορολογικά βάρη και τα διάφορα χαράτσια έχουν εξουθενώσει τη χαμηλή αλλά και τη μεσαία εισοδηματική τάξη. 

Τα διαχρονικά υποζύγια έχουν οδηγηθεί σε τραγικά αδιέξοδα, επειδή το κράτος ήταν ανίκανο να λειτουργήσει στοιχειωδώς αποτελεσματικά και να ανταποκριθεί σε βασικές υποχρεώσεις του. 

Είναι αλήθεια ότι κάποια βήματα έχουν γίνει για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής, αλλά απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν επαρκή. Και η εισφοροδιαφυγή εξακολουθεί να οργιάζει, το παραεμπόριο να ανθεί και η λεηλασία του δημοσίου χρήματος να διατηρείται σε υψηλό επίπεδο.

Καταστάσεις που αποδεικνύουν πέρα από κάθε αμφισβήτηση ότι η μεγαλύτερη ευθύνη του πολιτικού κόσμου είναι η διαχρονική ανικανότητά του να δημιουργήσει ένα λειτουργικά αξιόπιστο κράτος. Και ούτε και δείχνει την απαιτούμενη αποφασιστικότητα για να τα καταφέρει.