.Απόφαση Eurogroup: Πανηγύρια ή … για τα πανηγύρια;

Προσπαθώ να καταλήξω σε ένα ασφαλές συμπέρασμα, σχετικά με το εάν τελικά κατήγαμε άλλη μία περιφανή νίκη στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου, ή αν υπάρχει λάκκος στην κυβερνητική πανηγυρική φάβα και τίποτα το φοβερό δεν έχει συμβεί, όπως διατείνεται ο ίδιος ο πρωθυπουργός στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις με τους πολιτικούς αρχηγούς, αλλά και στο Υπουργικό Συμβούλιο. 

Δυστυχώς, το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγω και μάλλον μετά βεβαιότητας, είναι πως οι κυβερνητικές θριαμβολογίες είναι μάλλον άνευ νοήματος και ο μοναδικός λόγος ύπαρξής τους είναι προκειμένου να μην τσαλακωθεί έτι περαιτέρω το ήδη διαλυμένο αφήγημά τους για έξοδο από το πρόγραμμα και στις αγορές, ελάφρυνση του χρέους και χρυσοποίκιλτες γραβάτες.

Τί πήραμε από αυτό το Eurogroup; Πήραμε, πράγματι, μία δόση 8,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, εκ των οποίων 7,7 άμεσα και 800 εκατομμύρια το Σεπτέμβριο. Βέβαια, επειδή, σε κάθε ευκαιρία, η δυνατή αυτή διαπραγματευτική ομάδα δεν είναι δυνατόν να φύγει από ευρωπαϊκή διάσκεψη χωρίς κάποια υποχρέωση, για να εκταμιευθεί η πρώτη αυτή δόση, θα πρέπει να βρεθεί λύση στη δικαστική εμπλοκή των ξένων εμπειρογνωμόνων του ΤΑΙΠΕΔ. Δεν ξέρω αν θα πρέπει επίσης να αναφέρουμε το γεγονός πως τα 6,9 δισεκατομμύρια από τα 7,7, δηλαδή περίπου το 90% των χρημάτων, θα πάνε στην αποπληρωμή του χρέους. Τα υπόλοιπα 800 εκατομμύρια θα πάνε σε υποχρεώσεις του Δημοσίου προς τους ιδιώτες, άσχετα εάν αποτελούν μία σταγόνα στον ωκεανό της στάσης δημοσίων πληρωμών. 
Επίσης, δεν ξέρω εάν θα πρέπει να αναφέρουμε ότι τα χρήματα αυτά θα τα παίρναμε ούτως ή άλλως, μετά τις αιματηρές περικοπές στις συντάξεις, τη μείωση του αφορολογήτου και τη συμφωνία για πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2022, που ψηφίσαμε προ ημερών στο τέταρτο μνημόνιο. Τέλος, δεν ξέρω εάν θα πρέπει να αναφέρουμε την γνωστή, πια, αποστροφή Σόιμπλε πως αυτά είχαν αποφασιστεί εδώ και τρεις εβδομάδες, απλά η ελληνική κυβέρνηση ήθελε χρόνο, προκειμένου να το διαχειριστεί επικοινωνιακά. Τί ήταν εκείνο, όμως, που η κυβέρνηση ήθελε να διαχειριστεί επικοινωνιακά;
Ο πρωθυπουργός και πολλά επιτελικά στελέχη της διαπραγμάτευσης επένδυσαν σε φρούδες, όπως αποδείχθηκαν, ελπίδες για αυτό το Eurogroup, εναποθέτοντας πολλές εξ αυτών σε μία ενδεχόμενη εξεύρεση λύσης για το χρέος. Πήραμε άραγε μία τέτοια, όπως διατείνονται; 
Προφανώς και όχι. Και αρκεί μία προσεκτική ανάγνωση των συμπερασμάτων του Eurogroup, αλλά και των αντιδράσεων των «θεσμών». Κυριότερη αντίδραση που θα πρέπει να μας «ψυλλιάσει» είναι η εκ Φρανκφούρτης ορμώμενη και δη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία αναφέρει μετ’ επιτάσεως πως προκειμένου να εντάξει τα ελληνικά ομόλογα στο θρυλικό πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) απαιτείται μεγαλύτερη αποσαφήνιση των μέτρων για το χρέος. 
Τι σημαίνει αυτό; Δεν φτάνει μια γενικόλογη αναφορά, όπως εν προκειμένω. Χρειάζονται απτές ενέργειες. Τι άλλο σημαίνει; Ότι ο Μάριο Ντράγκι αποκλείεται να φέρει το θέμα στο Διοικητικό Συμβούλιο της Τράπεζας, όσο δεν έχει, όχι μονάχα ρητή δέσμευση για το χρέος, αλλά και ρητή δέσμευση του ΔΝΤ για συμμετοχή και χρηματοδότηση του ελληνικού προγράμματος. 
Εν ολίγοις, με… «μισόλογα», αποκλείεται να καταστεί, έστω εκ των υστέρων, αυτό το Eurogroup το σκαλοπάτι που χρειαζόμασταν για να μπούμε στο QE και αργότερα να βγούμε στις αγορές, μήπως, τελικά, καταφέρουμε να επαναφέρουμε τη Χώρα σε τροχιά ανάπτυξης και εξόδου από το Μνημόνιο.
Πήραμε, όμως, την περιβόητη -γαλλική- ρήτρα ανάπτυξης, θα αντιτείνει κάποιος. Φούμαρα και πάλι: Απλά θα υπάρχει περιοδικός επανέλεγχος των ρυθμών ανάπτυξης, ώστε να αναπροσαρμόζονται οι απαιτήσεις. Επίσης, δεν γίνεται ουδεμία αναφορά στο τι θα γίνει μετά τον Αύγουστο του 2018, οπότε και, κατά το κυβερνητικό αφήγημα πάντα, θα βγούμε, δήθεν, από το Μνημόνιο! Μάλλον αυτός ήταν ο λόγος που η κυβέρνηση αυτή χρειαζόταν χρόνο. Έπρεπε να ωραιοποιήσει τις λέξεις, να βαφτίσει καταστάσεις και να «ξεχάσει» πάλι κάποιες από τις υποσχέσεις της.

Τελικά, το Eurogroup αυτό δεν ήταν κάτι παραπάνω από μία επικύρωση της εκταμίευσης της δόσης, που ούτως ή άλλως θα παίρναμε, μετά τις αιματηρές περικοπές του τετάρτου μνημονίου. Καμία συμφωνία για το χρέος. Είναι, συνεπώς, τουλάχιστον λυπηρό να βλέπεις τον ίδιο τον πρωθυπουργό να κάνει λόγο σε ένα ολόκληρο υπουργικό συμβούλιο για τον ερχομό της ανάπτυξης μετά την συγκεκριμένη απόφαση του Eurogroup.
 Και είναι επίσης λυπηρό να τον βλέπεις να παροτρύνει υπουργούς – πολέμιους της οιασδήποτε ιδιωτικής επένδυσης – να «τρέξουν» τις δήθεν ώριμες επενδύσεις. Ας σταματήσουν λοιπόν κάποιοι να βαφτίζουν το ψάρι κρέας και να πανηγυρίζουν. Είμαστε πάλι στο μηδέν εξ αιτίας τους.

www.zografiotisEDO.blogspot.com

www.zografiotisEDO.blogspot.com

ΖΩΓΡΑΦΙΩΤΗΣ ΕΔΩ ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

.

.

Η ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ ΜΟΥ ΖΩΓΡΑΦΙΩΤΗΣ ΕΔΩ

.

.

ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

.

.